จับรักมัดใจยัยคุณหนูมาดนิ่ง

หนึ่งในหญิง

เดินออกมาพร้อมกับมีดเล่มเล็ก

ก่อนที่มันจะแทง

"อ้าว มีอาวุธได้ด้วยเหรอ"

ฉัวะ!!!

มีดเล็กกว่าพุ่งออกจากตัวเด็กสาวไปปะทะกับ

ไหล่ของตรงข้าม

"โอ๊ย!!"

ยัยนั่นทรุดลงไปก่อน

"ทำไมเธอถึงแกล้งฮาระหล่ะ"

"ก็เพราะยัยนั่นเป็นพวกเด็กกำพร้าไง"

"ไม่มีพ่อมีแม่ก็ต้องโดนแบบนี้"

"เอ๊ะ ยัยก็เป็นเด็กที่มาจากสถานเลี้ยงเด็กไม่ใช่เหรอ"เมื่อฉัน

จบประโยคนั้นพวกนั้นก็กันมามองหัวหน้ากลุ่มเป็นตาเดียว

"เธอเป็นแบบนั้นจริงเหรอ"

"อย่าไปเชื่อมัน"

"ถ้าครูผู้ชายคนนนไม่เก็บเธอมาเลี้ยงโดยขายตัว

ตอบแทนเธอคงไม่ได้มาเรียนที่นี่หรอก"

"มะไม่นะ ได้โปรดหยุดพูด"

"เหอะ แค่นี้ทนฟังไม่ได้ที่ทำกับฮาระยังมากกว่านี้ด้วยซ้ำ"

"แกตาย!!!"

ยัยนั่นเอามีดมาจี้คอฉันโดยมีอีกคนมาล็อกแขนไว้

"หยุดพูดนะ"

"ยัยโสโครก"

"หนึ่ง"

"ยัยสกปรก"

"สอง!!!"

"ยัยโสเภณี"

"แกตาย!!"

มีดที่ง้างออกเพื่อแทงทว่า...

ปัง!!!

เสียงไกปืนที่ฉันเร็วตรงไหล่เข้าอย่างจัง

เลือดสดๆทะลักออกจากแผล

กลิ่นคาวของเลือดคละคลุ้งไปทั่วห้อง

สร้างความตกใจให้พวกนั่นขยับหนีไป

รวมกลุ่มทั้งหมด

"ไง~จะยอมแพ้รึยัง?

"ยะยอมแล้วอย่าทำอะไรพวกเราเลย"

"หึ ก็แค่นั้น เอาพวกนี้ไป"

ฉันยืนใบไล่ออกของโรงเรียนนี้ให้พวกนั่น

"แค่นี้ก็จบ แย่หนอยนะที่จะขอเข้าโรงเรียนอื่นไม่ได้อีก"

"เธอเป็นใครกันแน่!!"

"ผู้บริหารของที่นี่ในรูปแบบนักเรียน"

"เชิญค่ะ ไปได้"

ก่อนเก็บปืนใส่กระเป๋าฉันเล็งไปตรงลูกบิดเพื่อให้มันเปิดออก

ปัง!!!

"ไปซะ!!!"

เสียงของฉันตวาดเต็มห้องทำให้พวกนั้นวิ่งปิดหูออก

ไปด้วยความกลัว

ฉันทำเพื่อปกป้องเธอนะ...ฮาระ!!!