ลิขิตรัก

-

เขียนโดย pink25

วันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 08.08 น.

  9 ตอน
  0 วิจารณ์
  10.34K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2558 17.52 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) ยิ่งใกล้ยิ่งไกล

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เราเป็นคู่รักที่หวานมากใครก็อิจฉาแต่มีความสุขกันได้ไม่นาน
 ที่รัก...หมอนัด 9 โมงนะ !!! สียงก้องตะโกนเรียกแฟนสาวจากหน้าบ้าน
จ้าา  ...เสร็จแล้วๆ   
ที่รักของผมไม่ต้องแต่งก็สวยอยู่แล้ว  ก้องพูดพร้อมกับเดินมาโอบกอดหญิงสาว
ก้องเลิกเรียกเเพทว่าที่รักได้มั้ย ... มันแปลกๆน่ะเหมือนคนเพิ่งแต่งงานกันเลย
ก็เค้ารักของเค้านิ  ตะเองไม่ชอบหรอ    ก้องอ้อนพร้อมทำท่าทีน้อยใจ
โอ๋ๆๆ อย่างงอนเลยน้าเด็กดี งั้นก็ตามใจเลยล่ะกันแพทไม่ว่าแระ
แพทพูดพลางเอามือลูบหลังเหมือนปลอบเด็กที่งอแง
ไปเถอะก้องสายแล้วนะ
รับทราบครับคุณผู้หญิง  ก้องพูดพร้อมเดินไปเปิดประตูรถให้แพท

เฮ้ยย  กว่าจะเสร็จคนเยอเนาะ  แพทตี้บ่น
ไปหาอะไรกินก่อนกลับบ้านกันนะแพท
ในระหว่างนั้น
ฟ้า.....ฟ้า....นั่นฟ้าใช่มั้ย
แพทตี้และก้องหยุดและหันไปดูว่าเสียงใครตะโกนในโรงบาล
ฟ้า   ฟ้าจริงๆด้วย   ฟ้าไปอยู่ไหนมา ริวตามหาฟ้าตั้งนานนึกว่าฟ้าไปบ้านที่เชียงใหม่ริวไปหาก็ไม่เจอ แล้วนี่ใครกันฟ้า
บ้าน...บ้านหรอ
ฟ้าเป็นอะไรรึเปล่าดูฟ้าแปลกไปนะ
ผมเป็นเพื่อนเธอเองครับ   ผมว่าเราต้องคุยกันแล้วล่ะ   ทั้งสามจึงไปหาร้านเงียบๆนั่งคุยกัน
ผมจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
ฟ้า   ฟ้าต้องกลับกับริวนะ ริวไม่ยอมให้แฟนริวอยู่กับผู้ชายสองต่อสองหรอก
ไม่ !!!!  ฉันจำคุณไม่ได้  แพทตี้ตอบเสียงแข็ง
ฟ้าริวเป็นแฟนฟ้าไง  เรารักกันมากและสัญญากันว่าเราจะแต่งงานกันในวันเกิดฟ้าปีหน้า  นี่ก็ใกล้จะถึงวันเกิดฟ้าแล้วนะ
เมื่อก้องได้ยินประโยนี้ถึงกับเศร้าทันทีเมื่อรู้ความจริงว่า ฟ้ามีแฟนและกำลังจะแต่งงาน
ไม่  ฉันไม่ไปอยู่กับคุณ  
 ไม่ใช่ฟ้า  ริวจะพาฟ้าไปอยู่คอนโดฟ้าไง ฟ้าจำได้มั้ย
แพทตี้มองหน้าก้องเหมือนต้องการคำตอบ
......แพทไปนะ เผื่อที่เดิมๆที่แพทเคยอยู่มันจะช่วยให้จำอะไรได้
ก้องไปส่งแพทนะ
ได้ซิ....ก้องต้องไปส่งแพทอยู่แล้ว  
ระหว่างทางก้องเอาแต่นิ่งในใจไม่อยากไห้แพทตี้ไปแต่มันเป็นทางเดียวที่จะทำให้แพทตี้จำเรื่องราวในอดีตได้และอีกอย่างแพทตี้ก็มีแฟนและกำลังจะแต่งงานกัน
 เมื่อแพทตี้มาถึงห้องก็มีท่าทีเหมือนเริ่มจะลางๆข้นมาบ้าง
ฟ้าคุ้นๆบ้างมั้ย...
บ้านฉันหรอ  เธอพูดพร้อมกับมองไปรอบๆและหยุดอยู่ที่รูปถ่ายที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ
รูปเราไง เราถ่ายตอนไปเที่ยวบ้านฟ้าจำได้มั้ย
ทำไมฉันทำหน้ายังงั้นล่ะ  ตลกจัง55555
ก็ฟ้างอนเราเราเลยแกล้งถ่ายรูปไว้  ฟ้าชอบรูปนี้มากนะยังมี่อีกเยอะเลยเดี๋ยวริวเอาให้ดูนะ
แพท  ก้องกลับแล้วนะ
  ใช่ซิ...เรามันก็แค่คนที่บังเอิญรู้จักกันจะไปสำคัญเท่าแฟนเค้าที่กำลังจะแต่งงานกัน
เฮ้ย  เราคิดดังไปมั้ยเนี้ย 0_0
กริ๊งงง.....
เฮ้ยย...วันหยุดทั้งทีใครมาอีกล่ะเนี้ย   ก้องบ่นพร้อมเดินออกไปหน้าบ้าน
แพทตี้....
แพทมาหาเรามีอะไรให้ช่วยรึเปล่า
มีสิ...แพทคิดถึงก้องนะ  
แล้วก็รู้ว่าวันนี้ก้อหยุดต้องนอนยังไม่ตื่นแน่เลย  
ใช่มั้ย!!!!!!!
ก้องยิ้มอย่างมีความสุขหลังจากที่อมทุกข์มาหลายวัน
แพทกินอะไรมารึยัง  เดี๋ยวก้องทำให้กินนะ
คิดถึงฝีมือก้องจังเลย  อร่อยที่สุด  ^_^
ก้องรีบเข้าครัวทำอาหารโดยมีแพทตี้เป็นผู้ช่วยทั้งสองหยอกล้อกันอย่างมีความสุข
คิดถึงเมื่อก่อนเนาะ แพทอยากมาอยู่กับก้องเหมือนเมื่อก่อนจัง
แพทอยู่คนเดียวมันเหงาไม่เหมือนอยู่ที่นี่
ก้องไม่ไปหาแพทบ้างเลยใจร้ายมาก
แพทจำอะไรได้บ้างรึยัง   ก้องรีบเปลี่ยนเรื่องทันที
อืม....แพทจำได้หมดแล้วล่ะ
งั้น  ก้องก็ต้องเรียกแพทว่าฟ้าแล้วซิ.......
ไม่หรอก.....ไม่มีคนชื่อฟ้าอีกแล้ว ก้องเรียกแพทว่าแพทเหมือนเดิมนะ
กริ๊งงงงงงงงงงง
เสียงใครกดกริ่งหน้าบ้าน  เดี๋ยวแพทไปดูนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา