[ Yaoi ] Tower of god EIE School

-

เขียนโดย Ankicis

วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 09.46 น.

  3 Floor .
  3 วิจารณ์
  10.76K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2558 18.51 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) เพื่อนใหม่ ? ( Write )

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ


 
 
Floor 3 . เพื่อนใหม่ ?
 
 
 
 
          หลังจากที่พวกปกติ รวมไปถึงผิดปกติและเหล่าจาฮาดทำอะไรจิปาถะเสร็จเรียบร้อย ทุกคนก็มารวมตัวกันที่หอประชุมใหญ่แห่งโรงเรียน EIE
 
 
 
 
     " ที่ชั้นเรียกทุกคนมาเพราะเราจะมีเพื่อนอีกคนนึงมาเรียนกับเราด้วย " เลโรประกาศ ทุกคนก็เริ่มส่งเสียงเซ็งแซ่ถึงนักเรียนใหม่ ต่างคิดว่าจะเป็นคนที่ตนรู้จักหรือไม่
 
 
 
 
     " เฮ้ ออทัม !! " ควิ้นท์ส่งเสียงเรียก ก่อนที่ร่างคนตัวเล็กจะโผล่ออกมาจากหลังประตูไม้มะฮอกกานีอันใหญ่ เสื้อยืดสีเทา กางเกงลูกฟูกขาสั้นสีขี้ม้ากับเสื้อหนาวขนเฟอร์ตัวใหญ่ปกคลุมตัวเกือบครึ่งของร่างเล็ก รองเท้าผ้าใบสีรัตติกาลตัดกับผิวขาวผ่องของเจ้าของ และบนศีรษะของร่างเล็กยังมีหมวกแก๊ปสีทมิฬเหมือนรองเท้าประดับอยู่บนเรือนผมสีดำเข้มอีกด้วย

 


     " อา .... ชื่อ ออทัม ฮะ เรียก ออท ก็ได้ ผมไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ ช่วยสอนผมด้วยนะฮะ ~ " พูดจบร่างเล็กก็ก้มหัวขอบคุณ นักเรียนทั้งหลายก็คุยกันถึงเรื่องของเด็กใหม่ตัวเล็ก

 


     " ฝากออทัมด้วยนะทุกคน ไปนั่งซะออท " เลโรบอก ออทัมก็เดินดุ๊ก ๆ มานั่งเก้าอี้แถวหน้าสุดที่ว่างอยู่

 


     " ที่ชั้นจะบอกคือ พรุ่งนี้ให้เข้าเรียนตามคลาสของตัวเองตอน 8 โมงเช้าทุกคน แต่ละห้องจะมีวิชาที่ต้องเรียน บางวันจะมีคลาสที่เรียนรวม อาหารเช้าไปกินได้ที่โรงอาหารข้าง ๆ ห้องนี้ " ควิ้นท์ชี้แจงเด็กทุกคน แล้วฉีกยิ้มกวนบาทาที่จงใจส่งไปให้คูณ
     " คงรู้กันแล้วนะว่าใครมีหน้าที่อะไร ฟิชเชอร์แมนห้องนึง สเคาท์อีกห้องนึง รวมไปถึงไลท์ แบเรอร์ , สเปียร์ แบเรอร์ และเวฟ คอนโทรลเลอร์ด้วย "

 


     ..... งี้กูก็เรียนคนละห้องกับพัมดิวะ !! .....

 


     " มีใครสงสัยอะไรมั้ย " เลโรถาม

 


     " แล้วอย่างนี้ออทัมนอนห้องไหนละคะ ห้องมันเต็มแล้วนี่ " เอฮวา สาวน้อยผู้ใช้ไฟแห่งตระกูลยอน 1 ใน 10 ตระกูลใหญ่เอ่ยถาม

 


     " นั่นสิ จะให้เด็กตัวเล็ก ๆ อย่างนี้นอนคนเดียวหรอห๊ะ " ยูริ จาฮาด 1 ในผู้ถือครองอาวุธซีรี่ย์ส 13 เดือนโวย เมื่อเห็นเด็กหนุ่มน่ารักคนที่ทำให้เธออยากรับไว้เป็นน้องชายอาจต้องนอนคนเดียว ซึ่งเธอยอมไม่ได้เด็ดขาด

 


     ..... อยู่คนเดียวเหงาแย่เลยอ่า ~ .....

 


     " ไม่ต้องห่วง ออทจะมาอยู่ที่ห้องแรงค์เกอร์น่ะ เพราะห้องมันใหญ่ด้วย " เลโรตอบคำถาม แต่ไม่มีเสียงพวกปกติคนไหนแสดงอาการไม่พอใจออกมา เพราะถ้าอยู่ใกล้แรงค์เกอร์แล้วถึงเวลาคับขันพวกแรงค์เกอร์จะต้องช่วยหนุ่มน้อยคนนี้ได้แน่ เพราะจากขนาดตัวและท่าทางเขาดูไม่ค่อยเก่งจริงดังปากว่า แม้ว่าออทัมอาจจะได้รับการสอนพิเศษจากแรงค์เกอร์แต่เขาก็ไม่ได้ไม่พอใจกันสักคน

 


     " เสร็จแล้วก็ออกไปกันได้แล้ว ชั้นอยากดื่มแล้ว ฮ่าาา ~ " ควิ้นท์พูดแล้วเดินนำไปบอลรูมก่อนเป็นคนแรก คนอื่น ๆ ก็เดินตามมารวมถึงออทัมและเลโรด้วย

 


บอลรูม

 


     " เฮ้ นายชื่อออทัมใช่มั้ย ยินดีที่ได้รู้จักนะ " ชิบิสึเดินไปทักคนตัวเล็กก่อนเป็นคนแรก ออทัมยิ้มให้บาง ๆ แล้วเอื้อมมือไปเช็คแฮนด์

 


     " เรียกออทก็ได้ฮะ " ออทัมยิ้มแล้วทำความรู้จักกับคนอื่น ๆ จนครบ

 


     " ออท นายเป็นอะไรน่ะ สเปียร์แบเรอร์หรือว่าอะไร .... " คูณถามออทัม ร่างเล็กละสายตาจากหน้าจอเกมเพลย์ที่เล่นอยู่กับควอโทรชั่วครู่แล้วหันมาตอบ

 


     " ผมเหมือนพวกสเปียร์ แบเรอร์หรอฮะ " ออทัมถามอย่างใคร่รู้ คูณเกาหัวแกรก ๆ แล้วตอบ

 


     " ก็เหมือนนายจะต่อสู้ไม่เก่งน่ะ " คูณยิ้มเจื่อน ๆ ออทัมคลี่ยิ้มให้แล้วตอบ

 


     " ผมเป็นเวฟ คอนโทรลเลอร์ฮะ " สิ้นเสียงคูณและคนอื่น ๆ ก็ทำหน้าตกใจนิด ๆ แล้วหันมาถาม

 


     " จริงดิ ไม่น่าเชื่อเลยอะ " วังนัมที่นอนกินขนมอยู่บนตักของควอโทรหันมางง ๆ ออทัมยิ้มอ่อน ๆ แล้วเริ่มขยับมือมาหมุนเป็นวงช้า ๆ ก่อนที่จะรวมน้ำศักสิทธิ์เป็นลูกกลมแล้วปาไปใส่หัวเลาโรที่นอนอยู่อีกฝากของบอลรูม

 


     " ผมก็ทำแบบนี้ได้น่ะฮะ " ทุกคนหัวเราะครืน เอนโดรซี่เดินเข้ามาตบไหล่เบา ๆ แล้วกอดคอเอาไว้

 


     " นายเจ๋งวะ ฮ่า ๆๆ " เลาโรค่อย ๆ พยุงตัวจากหมอนและผ้าห่มของตนแล้วเริ่มรวมน้ำศักสิทธิ์จนใหญ่ จากนั้นก็ปาไปใส่ออทัม ร่างเล็กที่ไหวตัวทันก็ก้มหลบ น้ำศักสิทธิ์ลูกนั้นจึงไปกระทบกับกำแพงแล้วสลายไป เลาโรเห็นดังนั้นจึงค้อมตัวลงนอนต่ออีกครั้ง

 


     " ควอโทร ยืมตัวออทเเป๊ปนะ " คูณที่นึกอะไรได้เกี่ยวกับเวฟ คอนโทรลเลอร์และเลาโรจึงขอตัวออทัมออกไป ควอโทรเห็นเลยพยักหน้าช้า ๆ แล้วอ้าปากรับขนมที่วังนัมป้อน คูณคว้าตัวคนร่างเล็กออกมาจากบอลรูม

 


     " นายไม่ได้ซื่อไปซะทุกอย่างใช่มั้ยออท " คูณถามเพื่อย้ำความมั่นใจของตนเอง ออทัมแสยะยิ้มให้แล้วตอบ

 


     " ไม่รู้สิ แล้วแต่คุณจะคิดแล้วกัน " ออทัมตอบสบาย ๆ คูณไตร่ตรองในใจแล้วเรียบเรียงคำพูดออกมา

 


     " ถ้านายเป็นเวฟ คอนโทรลเลอร์ละก็ เวลาเรียนนายช่วยไปนั่งข้าง ๆ พัมหน่อยได้มั้ย แล้วกันไม่ให้เลาโรมันอยู่ใกล้พัมที " คูณบอกจุดประสงค์

 


     " ถ้าผมทำแล้วจะได้อะไร " ออทัมถามตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม คูณกระตุกยิ้มที่อย่างน้อยเขาก็เลือกคนมาดูแลพัมไม่ผิด

 


     " มีดสั้นที่เพิ่มความยาวได้ตามใจเจ้าของ เป็นของปกติคลาส C " คูณเสนอ ออทัมยิ้มในใจ

 


     ..... ได้มีดก็ยังดี .....

 


     " ตกลง แต่เวลาที่ผมต้องการให้คุณช่วยอะไรคุณต้องทำตามที่ผมบอกอย่างไม่มีข้อแม้ .. ได้มั้ยฮะ ? " ออทัมบอกอีก คูณพินิจ

 


     " ชั้นตกลง "

 


     " ดีล ! ที่นี้คุณก็เอามีดมาให้ผมได้แล้ว " ออทัมเอ่ยทวง

 


     " คลังอาวุธ โหมดมองเห็น " สิ้นเสียงคลังเก็บอาวุธส่วนตัวของคูณก็โผล่ออกมา คูณหยิบมีดสั้นที่อยู่ริมสุดส่งไปให้

 

 

     " ขอบคุณมาก " ออทัมยิ้มตอบแล้วโค้งหัว ก่อนจะเอามีดเหน็บไว้ที่กางเกงแล้วเดินจากมาโดยไม่รอ

 


     " นี่ชั้นทำถูกแล้วใช่มั้ยเนี่ย " คูณพึมพำคนเดียว ไม่ใช่ว่าไม่คุ้มที่ได้กันพัมให้ห่างจากเลาโร แต่เหมือนจะเสียทีคนตัวเล็กต่างหาก

 


 กลับมาที่บอลรูม

 


     " ฮ้าาา ~ ผมหิวแล้วอะควอโทร ขอพักแป๊ปนะ " ออทัมที่กลับมาจากข้างนอกห้องเดินมาบอกควอโทรที่หันมามองคู่แข่งเกมเพลย์ของตน

 


     " ช่ายย หาไรกินกันเหอะ " วังนัมช่วยเสริมแล้วกระตุกเสื้อควอโทรเบา ๆ เป็นการย้ำ ออทัมมองสองคนที่หวานแหววไม่แคร์โลกภายนอกเดินตามกันไปตักอาหารที่มีแบบบุฟเฟ่ต์แล้วเดินตามไปตักอาหารบ้างและแอบกินไปก่อนชนิดละคำสองคำ

 


     " อ่า .. คุณออทัม คุณว่าบาร์บีคิวนี่อร่อยมั้ยครับ ? " พัม เด็กร่างบางที่ตัวสูงกว่าออทัมนิดหน่อยเอ่ยถาม ในมือมีจานสีขาวสะอาดและไม้เสียบบาร์บีคิว

 


     " ผมว่ามันก็อร่อยดีนะ แต่ถ้าเป็นผม ผมชอบแบบไม่มีพริกหยวกมากกว่า แต่พัมกินแบบมีผักด้วยดีกว่าฮะ " ออทัมตอบอย่างเป็นมิตรแล้วหยิบบาร์บีคิวที่มีหมู แครอท ข้าวโพด พริกหยวก และกะหล่ำปลีย่างมาใส่ไว้สองไม้ พัมก้มหัวเป็นเชิงขอบคุณแล้วหยิบเพิ่มอีกไม้หนึ่ง ออทัมเห็นดังนั้นก็ยิ้มหวานให้แล้วเดินไปตักอาหารต่อ

 


     งานเลี้ยงดำเนินไปเรื่อย ๆ ต่างกินกันอย่างเอร็ดอร่อย บ้างก็เล่นเกม คาราโอเกะ หรืองีบนอนอยู่มุมห้องเลยก็มี พอดึกการสังสรรค์ก็เลิกรากันไป แต่ก็ไม่มีใครไปนอนที่ห้องตัวเองเลย ต่างพร้อมใจกันนอนที่บอลรูมโดยไม่มีใครอาบน้ำเลยแม้แต่คนเดียว

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา