soulmate รักแนบเนื้อ(คู่)

[ไข่ต้ม]
"มึงๆข้อนี้ทำไงวะ"ผมถามไอ้ข้าวที่นั่งอยู่ข้างๆ แม่งมีประโยชน์นะเว้ย มันเรียนเก่ง -₩-

"มึงแม่งโง่ว่ะ มึงก็ทำแบบนี้นะเว้ย บลาๆๆๆๆๆ"มันเริ่มพล่ามเหี้ยไรไม่รู้ที่ผมไม่เข้าใจสุดท้ายก็จบลงที่ผมลอกมันครับ 555

"มึงแล้ววันนี้จะกลับบ้านยังไงวะ"ไอ้ฝันพูดขึ้น

"นั่นดิ เหาะกลับดีม้ะ"ผมออกความเห็น

"พ่อง"

"กูล้อเล่น"

"มึงกูรู้ล้ะว่าจะกลับยังไง แหมกูลืมการกลับแบบนี้ไปได้ยังไงวะ!"อะไร ยังไง ทำไม กูงง มึงพูดอะไรของมึงข้าว กลับแบบไหน กลับยังไง บอกกูที -0-

"เขมิกา! เธอจะเสียงดังทำไม"ข้าวสะดุ้งโหยงทันทีที่โดนเรียกชื่อ แม่งมาไม่ถึงสัปดาห์ครูทุกคนจำหน้าจำชื่อมันได้หมดแล้วครับ แม่งแสบเกิ๊น ทั้งหลับ ทั้งเล่น ทั้งคุย เถียงครู และไม่ว่าครูคนไหนมันก็สามารถกวนตีนได้หมดครับ จนบางครั้งบางครากูเผลอคิดว่ามีเพื่อนเป็นชายแท้ทั้งแท่งไม่ใช่หญิงสาวเวอชั่นห้าวเหี้ยห่าแบบมัน

"ขอประทานอภัยเป็นอย่างสูงค่ะ"มันพูดแล้วยกมือไหว้ครูงามๆ

"ถ้าเธอเสียงดังอีกครูหักคะแนนจิตพิสัยเธอแน่"จิตพิสัยมันยังเหลือให้หักอยู่เหรอครับครู - -

"หักไปสิสัส กูกลัวเหรอ อีโมติคอน tongue"มันพึมพำแล้วแลบลิ้นปลิ้นตาใส่แผ่นหลังครู

ปั้ก!

"โอ๊ย! ครู! ครูโยนมาทำไมเนี่ยย"ข้าวลูบหัวตัวเองก่อนจะก้มเก็บปากกาไวท์บอร์ดที่พึ่งลอยมากระแทกหัวมันเมื่อกี้

"ก็ครูเห็นเธอแลบลิ้นปลิ้นตาก็นึกว่าเป็นอะไร"ครูพูดพร้อมยื้มเหี้ยมๆให้ไอ้ข้าว

"ครูแม่งมีตาหลังป้ะสัส"ข้าวพึมพำเบาๆ

"บ่นอะไรเขมิกา เอาไวท์บอร์ดมาคืนครูด้วย"

"ได้ค่ะ!"พอมันตอบปุ๊ป มันก็โยนไวท์บอร์ดคืนครูครับ ย้ำ! มันโยน!!

ฟิ้ววววว ฟึบ!

"ขอบใจ"เหยดเข้ เจ๊แกรับได้เว้ย!! เมพสัส

"อีเหี้ย เจ๊แกแม่งเมพสัสเลย มีตาหลังโยนแม่นรับแม่น กูนี่อยากจะปรบมือรัวๆเลยสาส"ข้าวมันพูด

"เขมิกา!!"

"ไม่พูดแล้วค่าา!"กูปวดหัวกะมัน - -

-เที่ยง-

"วันนี้พวกเธอทำตัวดีมาก ยกเว้นเขมิกา เพราะฉะนั้น ครูจะปล่อยพวกเธอ แต่เขมิกากับเพื่อนเธอที่นั่งข้างๆน่ะชื่ออะไรนะครูจำไม่ได้"

"ผมชื่อ ไข่ต้มครับครู"ผมตอบชื่อเล่นไปให้เจ๊แก เพื่อเจ๊แกจะได้ไม่ตามไปหักคะแนนจิตพิสัยกู

"นั่นแหละ อยู่นี่ก่อน อยู่คุยกัยก่อนดีกว่าเนอะครูเห็นพงกเธอคุยกันเยอะดี อีก10นาทีค่อยไปทานข้าวนะจ๊ะ"อ้าว ตกกระไดพลอยโจรเลยกู หิวไส้จะขาดแล้วเนี่ยยย

"ครูแต่หนูหิว!"

"15นาทีดีไหม"

"อยู่ก็ได้ค่ะ!"ครูยิ้มพอใจแล้วเดินกลับไปนั่งตรวจงานต่อ นั่งเฝ้าพวกกูอีก- -

-10นาทีผ่านไป-

"โอเคพวกเธอไปได้"

"ขอบคุณครับ"ผมไหว้ครู ส่วนอีข้าวมันก็ยกมือไหว้ตาม(ดีนะมันยังไหว้ - -)

"ไม่เป็นไรจ๊ะครูยินดี"พร้อมแย้มยิ้มหวานสุดสยองมาให้

-โรงอาหาร-

"ข้าวมึงค่อยๆแดกเดี๊ยวก็ติดคอตาย - -"ผมมองไอ้ข้าวที่กิน...แบบที่เรียกได้ว่าสูบ มันแดกเร็วมากกกก

"อ้ออูอิ๋วอ้ะ"ผมคิดว่ามันคงพูดว่า ก็กูหิวอ้ะ..

"อ่ะๆ น้ำ"ผมยื่นน้ำไปให้มัน

"แต้งกิ้ววว"แล้วมันก็กระดกน้ำทันที แล้วถามว่าทำไมผมไม่กินนะเหรอผมกินไปแล้วจานนึงส่วนเมื่อกี้จานสองไอ้ข้าวมันตะกละไง..แดกไปแล้วสองจานนี่จานสามครับ - -

"มึงตกลงเย็นนี้เราจะกลับไงวะ"ผมถาม เพราะกูคาใจมั่กมายว่ากูจะกลับยังไง - - ได้ข้าววางขวดน้ำลงบนฌต๊ะพร้อมยิ้มกริ่ม

"ก็...พี่ทิศมารับ"อ้อ...ไอ้ทิศมารั..ห้ะ! ไอ้ทิศ!!

"เฮ้ย! ทำไมมันถึงมารับวะ"ผมถาม

"ก็แบบว่า ตอนที่มึงเดินมาก่อนกูอ้ะ พี่เขาบอกว่าเย็นนี้จะมารับ...ก็แค่นี้"มันตอบ

"มึงก็จะกลับกับกูใช่ไหม?"ผมถาม ไอ้ข้าวยิ้มกว้างให้ผมก่อนจะตอบว่า..

"ไม่"

"ไมวะ!!"

"แหม ก็กูเป็นสตรีจะให้นั่งรถกับบุรุษตอนเย็นๆนี่ก็กระไรอยู่นะเจ้าคะ!"เออว่ะ..กูลืมไป ลืมไปว่าไอ้ข้าวมันเป็นผู้หญิง

"แล้วมึงจะกลับยังไง"

"ท่านพ่อของฉันจะมารับ"ฉันพ่องมึงสิ มันพูดว่า ฉัน นะครับไม่ใช่ ชั้น และแน่นอนว่า มันกวนตีน
"แล้วทำไมเธอไม่ให้ฉันกลับด้วยล่ะ"ผมถามและพูดเลียนแบบไอ้ข้าว

"เนื่องจากว่าท่านพ่อของฉันหวงฉันมากถ้าเธอกลับกับฉันเธออาจตายห่าได้"อย่างไอ้ข้าวนี่มีไรให้ห่วงวะครับ?

"แล้วมึงไม่ห่วงกูบ้างอ้อ!"กูไม่พูดล้ะนะ ฉันๆ เนี่ย

"กูไม่ห่วงมึงเพราะว่าพี่ทิศเป็นคนดีหล่อและรวย จบปิ๊ง"ปิ๊งพ่อปิ๊งแม่มึงเส่~~

-เลิกเรียน-

"มึงพี่ทิศมาแล้ว"ไม่ต้องบอกกูเห็นแล้ว

"เออ กูเห็น"

"อุ๊ยท่านพ่อกูก็มาพอดีเลยกูไปก่อนนะจ๊ะน้องไข่ต้ม บาย"แล้วนางก็วิ่งแจ้นไปหาพ่อตัวเองทันที ไอ้ทิศลงมาจากรถที่พึ่งจอดไว้หน้าโรงเรียนก่อนมองมาที่ผมที่นั่งอยู่ม้าหินอ่อนหน้าโรงเรียน มันเดินมาหาผม...อย่าถามนะว่าทำไมกูไม่ลุก เพราะ กูไม่รู้

"มึงนั่งรอกูอุ้มขึ้นรถเหรอ จะกลับไหมบ้านน่ะ"ไอ้ทิศเดินมาหยุดที่ตรงหน้าผมและแขวะทันที ตอนนี้หลายๆสายตาจับจ้องมาที่มัน ร่างสูงที่อยู่ในชุดนักศึกษาที่ยื่นอยู่ตรงกน้าผม มองมันทำไมวะ

"กลับ"ผมตอบแล้วลุกขึ้นยืน

"ไม่สวัสดงสวัสดีกูหน่อยเหรอ?"

"ทำไมกูต้องทำแบบนั้นอ่ะ"ผมถามแล้วตีหน้าซื่อใส่มันครับ

"เพราะมันเป็นมารยาทไงครับมึง"

"มารยาทกูมีนะ แต่กูไม่ใช้กะมึงอ่ะ กูเสียดายมารยาทตัวเอง (' ')"ผมตอบ

"เออ สัสกูไม่เถียงกับมึงแล้ว"แล้วมันก็คว้ามือผมแล้วลากไปที่รถมันก่อนจะเปิดประตูรถและจับผมยัดเข้าไปและปิดประตูก่อนเดินอ้อมไปนั่งฝั่งคนขับ

"คาดเข็มขัดด้วยมึง"ไอ้ทิศมันบอกผมแต่ผมไม่ทำไง อะไรก็ช่างที่มันบอกกูจะไม่ทำ!! -^-

"..."

"อ้าว สัสไม่ได้ยินที่กูบอกเหรอ กูบอกให้คาดเข็มขัด"กูไม่รู้ก็ไม่ทำ

"..."และกูก็เงียบใส่มันด้วย

"ไข่ต้ม!"เรียกกูทำไมสัส กูจำลื่อตัวเองได้

"..."

"มึงอย่ากวนตีนกู"ไม่รู้ไม่ชี้

"..."

"มึงจะคาดเข็มขัดเองดีๆหรือให้กูทำให้?"เมื่อกี้เหมือนได้ยินเสียงหมาเห่านะ

"..."

"ก็ได้.."แล้วมันก็โน้มตัวมาดึงสายเข็มขัด แน่นอนว่าระยะประชิด

แกร๊ก

เสร็จแล้วมึงก็ไปนั่งที่มึงสิจ้องหน้ากูหาพ่อง ผมจ้องตามันตอบแบบไม่เกรงกลัว แต่รู้สึกว่าหนามันใกล้ขึ้นเรื่อยๆนะว่าไหม ?

"อื้อ!!"เหยดโด้โอริโอ้โกโก้ครั้น!! มัน...มัน...มันจูบกู!!T T ไอ้ทิศค้ำมือข้างนึงกับเบาะที่ผมนั่งส่วนอีกข้างมันก็มาจับคางผมแล้วบีบให้ผมอ้าปากรับลิ้นสากๆของมัน แม่! ช่วยไอ้ต้มโด้ยยยย

"อื๊ออออ..อึก..อื้อ!"ผมพยายามดันมันไหล่มันออกแต่กลับไม่มีเรี่ยงแรงเลย! กูไม่ำด้จูบกับใครบ่อยๆนะเว้ย! มากสุดก็ปสกแตะปาก แต่! นี่มัน!! ลิ้น! มึง ลิ้นนนน!!

"อืม.."ไอ้ทิศครางในลำคอเบาๆขณะที่ลิ้นมันกำลังเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นผมอย่างเมามัน กูเบี่ยงลิ้นหลบมันก็ตามมาเกี่ยวลิ้นกูเข้าปากมันแล้วดูดลิ้นกูอีก กรี๊ดกร๊าด ใจไอ้ต้มยะวาย!

"อื้อ..อึก..อือ"กูไม่ได้เคลิ้มเลยนะครับ ไม่ได้เคลิ้มจริงๆ ไม่ได้เคลิ้มเล๊ยยยย!!

"อือ..แฮ่ก..แฮ่กๆๆ"พอมันถอนจูบก็มีน้ำสีใสยืดออกมาเชื่มระหว่างปลายลิ้นผมกับปลายลิ้นมัน ผมรีบเช็ดออกทันทีและโกยอากาศเข้าปอด... ฮีก..แม่จ๋าพ่อจ๋า ต้มเกลียดมัน!!

"อย่ากวนตีนกูเยอะล่ะมึง ระวังเจอเยอะกว่าจูบ อีโมติคอน smile"แล้วมันก็กลับไปนั่งที่เบาะคนขับก่อนสตาร์ทรถแล้งบึ่งออกมาจากหน้าโรงเรียน

"..."ทุกอย่างเงียบ กูไม่พูดมันก็ไม่พูด กูจะไม่คุยกับมันแล้ว แง่ง ผมนั่งกัดปากตัวเองแล้วกอดกระเป๋านักเรียนของตัวเองแน่น ฮือ ลิ้นมันอ่ะ ลิ้นมันมาอยู่ในปากกูอ้ะ แล้วมันก็เอาลิ้นกูเข้าปากมันอ่ะ มันกัดปากกูด้วย แว้กกกกก!! ยิ่งคิดยิ่งอายโว้ยยย กูเป็นผู้ชายมันก็เป็นผู้ชาย!!

"มึงเป็นไร ไมหน้าแดงๆ"ไอ้ทิศถามหลังจากเงียบมานาน

"เสือก"ผมตอบแล้วหันหน้ามองออกไปนอกหน้าต่าง

"คิดอะไรอยู่รึปล่าว"อย่ามายุ่งกับความคิดกู๊วววว

"เรื่องของกู"

"ปากมึงนิ่มดีเนอะ"ใครถามT T

"..."

"ลิ้นก็นุ่มๆ"มึงไม่ต้องมาบรรยายอะไรเกี่ยวกับช่องปากกู

"..."

"อยากจูบมึงอีกจัง"หยุดความคิดของมึงไว้! หยุด ไว้ แค่ น้านนน!

"อย่าแม้แต่จะคิดนะมึง"

"ก็ปากมึงมันหวานดีนี่หว่า"กูไม่ได้ถามรสชาติของปากกูซักคำบอกกูทำไม

"ทำไมไม่ถึงซักทีวะมึง"ผมเปลี่ยนเรื่อง

"กูพาอ้อมไง"

"น้ำมันหลวงเหรอสัส อ้อมหาพ่อง"

"แดกไรม้ะ เดี๊ยวกูพาแวะ"

"กูอยากกลับบ้าน"ผมบอกมัน

"แถวนี้มีร้านเค้กนะมึง โครตอร่อย"

"กู จะ กลับ บ้าน"

"เดี๊ยวกูเลี้ยง"

"โอเคไปแดกเค้กกัน"กูไม่ได้เห็นแก่กินเลยจริงๆ! >₩<