สงครามรักพิชิตหัวใจ

หลังจากผ่านเกมสวาทด้วยกันไปหลายรอบ   อารดากับอ๋องมู่เฉินก็เข้าไปอาบน้ำด้วยกันในห้องน้ำ ตอนแรกก็ว่าจะแค่อาบน้ำอย่างเดียว แต่อ๋องจอมเจ้าเล่ห์ล่อลวงจนเธอเผลอใจ จนไปจบกันอีกรอบในห้องน้ำจนได้ หลังจากอาบน้ำทั้งสองก็เปลี่ยนให้ตัวเองอยู่ในชุดจีนโบราณตามเดิม         และตัดสินใจกลับไปสะสางเรื่องปราบปีศาจกันให้จบ

"เรื่องเปิดประตูมิติ    ข้ายกให้ท่านก็แล้วกันเพราะท่านรู้ว่าท่านนักพรตรอพวกเราอยู่ที่ไหน"   หลังจากนั้นอ๋องมู่เฉินก็หยิบวัตถุสัญลักษณ์หยินหยางรูปแปดเหลี่ยม หลับตานึกถึงสถานที่และร่ายคาถาจนปรากฏแสงสีขาววงใหญ่อยู่ตรงหน้า ทั้งสองเดินหายเข้าไป จนมาโผล่ตรงบริเวณวัดร้างและเมื่อไปถึงทั้งสอง ก็พบว่ามีคนรออยู่ที่นั่นห้าคน ประกอบไปด้วย นักพรตอี้ถัง       องค์จักรพรรดิ์ ทหารคนสนิทของอ๋องมู่เฉิน และชายหญิงคู่หนึ่งซึ่งไม่รู้จัก     อารดาเอ่ยปากถามขึ้นอย่างสงสัย "อ้าว...เอ่อท่านนักพรต ทำไมมีคนอื่นมารออยู่ด้วยเต็มเลยล่ะค่ะ?"      "ก็พวกเจ้าหายไปตั้งเจ็ดวัน จนองค์จักรพรรดิ์และทหารคนสนิทของท่านอ๋องมาถามความเอากับข้าว่าพวกเจ้าหายไปไหนกัน ข้าจึงจำเป็นต้อง บอกความจริงเรื่องของเจ้าและท่านอ๋องให้พวกเขารู้   ก่อนที่จะกลายเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมาน่ะสิ"

"เอ่อ...ขอโทษด้วยค่ะ ข้ามีเหตุให้ต้องอยู่ที่นั่นนานหน่อย"   ความจริงอารดากับอ๋องมู่เฉินอยู่ที่นั่นแค่สองวัน  แต่ที่นี่กลับนานเป็นเจ็ดวันเนื่องจากเวลาเดินเร็วกว่ากันมาก    "ข้ากับท่านอ๋องมาเพื่อร่วมมือกับท่านปราบปีศาจตามสัญญาแล้ว นะคะ"

"เรื่องปราบปีศาจคงไม่ต้องให้พวกเจ้าช่วยแล้วล่ะ" องค์จักรพรรดิ์กล่าวพร้อมมองน้องชายและหญิงสาวด้วยรอยยิ้มขัน

"อ้าว... ทำไมล่ะเพคะ?"       "ก็ในระหว่างที่รอพวกเจ้าอยู่นั้น  ปีศาจแมงมุม อาระวาดสร้างความเดือดร้อนอย่างหนัก  จนข้าต้องมีราชองค์การออกประกาศหาหญิงชายที่มีเกณท์ชะตาเดียวกันกับพวกเจ้า   มาช่วยปราบปีศาจแทนน่ะสิ และปีศาจก็ถูกกำจัดเรียบร้อยแล้ว       แถมอาจใช้เวลาเร็วกว่าพวกเจ้าด้วยซ้ำเพราะทั้งสองคนต่างเป็นจอมยุทธ์ที่เก่งเรื่องดาบอยู่แล้ว   อาศัยแค่การแนะนำของท่านนักพรตแค่นิดหน่อยก็สามารถปราบปีศาจได้ในเวลาไม่นาน และพวกเขาก็อยู่ตรงนี้แล้ว"    องค์จักรพรรดิ์ตอบและหันมาทางคู่ชายหญิงแปลกหน้า

"เอ๋...ปราบปีศาจแล้วเหรอ!?     แต่ข้าอุตส่ายอมเสียสละหลอมรวมพลังหยินหยางกับท่านอ๋องเพื่อปราบปีศาจโดยเฉพาะเลยนะ!"  นักพรตอี้ถังเอ่ยถามขึ้นด้วยความงุนงง "หลอมรวมพลังหยินหยางอะไรกันรึแม่นาง?"

"ก็หลอมรวมพลังหยินหยางระหว่างชายหญิงผ่านทาง..  ร่างกายกันไงล่ะค่ะ" พอพูดถึงตรงนี้เธอเหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ อารดาค่อยๆหันหน้ามาทางคนเจ้าเล่ห์ "อ๋อ...ข้าพอจะรู้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร หนอย!กล้าแอบอ้างเรื่องปราบปีศาจเอาความเดือดร้อนชาวบ้านบังหน้า  หลอกข้าเหรอ...อย่าอยู่เลยอ๋องหื่นกาม"  ว่าแล้วอารดาก็ยกเท้าขึ้นถีบยอดอกอ๋องมู่เฉินจนล้มทั้งยืน      ต่อหน้าต่อตาของทุกคนที่นั่น  "โอ๊ย... ข้าขอโทษนะ ก็เจ้าไม่ยอมใจอ่อนกับข้าสักทีนี่นา แล้วก็มีชายมากมายเป็นคู่แข่งข้ามากมาย แต่ข้าจริงใจกับเจ้าจริงๆนะ"

"ฮ่าๆๆ...เจ้าน้องชายตัวแสบของข้า  แอบอ้างเรื่องปราบปีศาจหลอกเจ้าสินะ"

"เสด็จพี่ ข้ารักนาง และพวกเราก็มีความสัมพันธุ์เกินเลยกันแล้ว           ข้าขอพระราชทานจัดงานแต่งงาน    และแต่งตั้งนางเป็นพระชายาของข้าได้หรือไม่พะยะค่ะ"            "ได้สิ นางเองก็เคยช่วยข้าไว้จากพวกกบฏ ส่วนเจ้าที่ชอบทำตัวเจ้าสำราญมีหญิงสาวไปทั่วไม่จริงจังกับใคร    รู้จักแต่งพระชายาเป็นตัวเป็นตนถือเป็นเรื่องดีเสด็จแม่จะได้เลิกห่วงเรื่องเจ้าสักที    ข้าจะประกาศเรื่องมงคลจัดงานให้พวกเจ้าอย่างยิ่งใหญ่ในอีกหนึ่งเดือนก็แล้วกัน      ถือเป็นการฉลองให้กับเรื่องความสำเร็จในการปราบปีศาจด้วยเลยก็แล้วกัน"

"ขอบพระทัยพะยะค่ะ/เพคะ" อ๋องมู่เฉินและอารดากล่าวขอบพระทัยขึ้นพร้อมกัน  หลังจากนั้นงานแต่งตั้งพระชายาก็ถูกจัดขึ้น    โดยที่อารดาได้ไปพาบิดามารดาของเธอเปิดประตูมิติมาร่วมงานด้วยในครั้งนี้        ซึ่งเป็นที่ยินดีสำหรับบุพการีทั้งสองเป็นอย่างมากที่ลูกสาวได้มีวาสนาแต่งกับเชื้อพระวงศ์โดยอ๋องมู่เฉินและอารดากลับมาจัดงานแต่งงานที่โลกยุคปัจจุบันด้วย    โดยบอกกับคนอื่นๆที่โลกยุคปัจจุบันว่า อ๋องมู่เฉินเป็นเศรษฐีหนุ่มชาวจีน      อ๋องมู่เฉินได้ให้สินสอดแก่บิดามารดาฝ่ายเจ้าสาว     เป็นทองหลายหีบใหญ่     รวมทั้งเครื่องประดับเพชรนิลจินดาที่เป็นของประเมินค่ามิได้   จนสร้างความอิจฉาให้กับคนอื่นๆเป็นอย่างมาก     และทุกคนก็จำได้ว่าเขาคือชายหนุ่มที่อารดาควงมางานราตรีด้วยกัน จึงเข้าใจว่าทั้งสองเป็นคนรักที่แอบซุ่มดูใจกันมานาน

หลังจากงานแต่งงานผ่านไป อารดากับอ๋องมู่เฉินใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ที่โลกยุค อดีต โดยจะกลับมาเยี่ยมเยียนบิดามารดาบ้างเป็นครั้งคราว และหากทั้งสองมีลูกก็จะพาหลานไปหาตายายที่โลกปัจจุบัน      เรื่องวุ่นๆของสงครามความรักป่วนๆของอ๋องหนุ่มจอมเจ้าเล่ห์ และคุณหนูสุดมั่นก็จบลงแต่เพียงเท่านี้  ส่วนสงครามในครั้งนี้คงนับว่าเสมอกันได้ล่ะมั้ง    เพราะทั้งสองต่างก็ทำให้อีกฝ่ายยอมมอบหััวใจให้ตนเองได้เช่นกันแม้ว่าฝ่ายหญิงจะทำให้ฝ่ายชายตกหลุมรักได้ก่อน แต่ฝ่ายชายก็อาศัยความเจ้าเล่ห์รวบหัวรวบหางฝ่ายหญิงได้เช่นกันศึกในครั้งนี้จึงถือว่าเสมอกันล่ะกันเนอะ