SecretBellรักสุดใจนายตัวแสบ

หลังจากเรื่องเมื่อสักครู่ ฉันกับเลย์ก็กลับมาที่บ้านพักของเรา 

"เบาๆหน่อยสิ ฉันเจ็บนะ"เลย์พูด 

"ก็ทำเบาๆแล้ว งั้นนายทำเองมั้ยล่ะ"ฉันพูด

"ไม่ เธอเป็นแฟนฉันเธอก็ต้องทำสิ"เลย์พูด

"งั้นก็อยุ่นิ่งๆ จะได้ทำง่ายๆหน่อย จะได้เสร็จเร็วๆ"ฉันพูด

ฉันบรรจงหยิบสำลีชุบยาแล้วค่อยๆทำแผลให้เค้า โดยที่เค้านิ่งมาก ฉันจึงทำเสร็จเร็วกว่าที่คิด

"เสร็จแล้ว งั้นฉันไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะ อีกสี่ชั่วโมงก็มีงานเลี้ยงอีก ฉันอยากพักผ่อน"ฉันพูดและรีบลุกจากที่ แต่ทว่าเลย์ดึงแขนฉัน จนตัวฉันเหวี่ยงไปกับแรงของเค้าแล้วล้มลงบนตักเค้าพอดีเลย

"นายจะทำอะไรน่ะ ปล่อย"ฉันพูด 

"อย่าเพิ่งไปสิ ขออยู่แบบนี้ก่อนนะ"เลย์พูด เลย์เอามือทั้งสองข้างมากอดฉันไว้จากด้านหลังแล้วเอาหน้ามาซบที่หลังของฉัน ฉันจึงหันหน้าไปหาเค้า

"เป็นอะไร"ฉันถามเลย์ด้วยความเป็นห่วงเพราะดูเค้าแปลกๆ

"ฉันกลัว"เลย์พูด

"กลัวอะไร"ฉันถามเลย์

"กลัวว่าเธอจะทิ้งฉันไป"เลย์พูด เราสองคนมองหน้ากัน ก่อนที่ฉันจะค่อยๆก้มไปกอดเค้า เพราะฉันก็คงจะรุ้สึกไม่ต่างจากเค้า ฉันกลัวจริงๆนะ ว่าสักวันเค้าจะทิ้งฉันไป เราสองคนกอดกันแน่น

"ฉันจะ....ไม่มีวันทิ้งนาย ฉันสัญญา"ฉันบอกเลย์ ก่อนที่เลย์จะผละฉันออก

เลย์มองหน้าฉัน ฉันก็มองหน้าเลย์ 

"นายไปอาบน้ำแล้วพักผ่อนเถอะ ฉันก็จะไปเหมือนกัน"ฉันพูดพร้อมกับยิ้มให้เลย์ ก่อนที่จะเดินเข้าห้องตัวเองไป ฉันรีบไปอาบน้ำ แล้วกระโดดขึ้นเตียงนอนนุ่มๆทันที

 

2ชั่วโมงผ่านไป ไวเหมือนโกหก

ฉันลืมตาขึ้นมา แล้วมองไปรอบๆก่อนที่จะค่อยๆลุกขึ้นแล้วขยี้ตาเบาๆ พอหันหน้าไปมองฉันเห็นเลย์นอนอยู่บนเตียงของฉัน

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด"ฉันกรี๊ดแทบลั่นห้อง

"เสียงดังอะไรของเธอเนี่ย"เลย์พูด

"นะ..นะ..นาย ขึ้นมานอนบนที่นอนฉํนได้ไง แล้วเข้าห้องฉันมาได้ไง ฉันล็อกห้องแล้วนะ"ฉันพูด

แล้วเลย์ก็ลุกขึ้นมา ขยี้ตาหน่อยๆ ก่อนจะมองมาที่ฉันแล้วยิ้มให้ฉัน

"อีตาบ้า ยังจะมายิ้มให้อีก ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ"ฉันพูด มือก็ผลักเลยือย่างแรง จนเลย์ต้องลุกออกจากที่นอน

"อะไรของเธอเนี่ย เป็นแฟนกันแท้ๆจะนอนด้วยกันมันจะเป็นไรไป หวงไปได้"เลย์พูด

"นายจะบ้าหรอ เป็นแฟนกันนะ ไม่ได้เป็นสามี ภรรยากัน ทะลึ่ง นี่นายทำอะไรฉันหรือเปล่าเนี่ย"ฉันพูด แล้วค่อยๆก้มมองตัวเองไปทั้งตัว

"ฉันก็แค่นอนกอดเธอ ไม่ได้ทำอะไรหรอกน่า"เลย์พูด

"นายแน่ใจนะว่าแค่นั้น"ฉํนพูดแล้วเอามือมาปิดหน้าอกอย่างรวดเร็วแล้วจ้องเลยืแบบเอาเป็นเอาตาย

"จริงๆ สาบานได้ ฉันแค่กอดเธอจริงๆ"เลย์พูด

"แล้วไป"ฉันพูด

"งั้นรีบแต่งตัว เดี่ยวงานก็เริ่มแล้ว ฉันไปแต่งตัวก่อน"ฉันพูด

"เชิญ วันหลังห้ามเข้ามาก่อนได้รับอนุยาติ เข้าใจมั้ย"ฉันพูด

"ได้ค่ะ ภรรยาสุดที่รัก"เลย์พูดก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ฉัน

"อิตาบ้า ใครภรรยานายยะ"ฉันพูด จากนั้นเลย์ก้รีบเดินออกจากห้องฉันไป 

คงไม่คิดกันหรอกใช่มั้ย ว่าตอนนี้ฉันเป็นยังไง ให้ตายสิ ฉันเอามือขึ้นมาจับหน้าตัวเอง

ใบหน้าฉันร้อนผ่าว แล้วฉันก็เผลอยิ้มออกมาโดยไม่รุ้ตัว เอ๊ะ ยิ้มหรอ ฉันยิ้มงั้นหรอเนี่ย ฉันจำได้ว่า ฉันไม่ได้ยิ้มแบบมีความสุขมานานแล้ว 

 

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป

ฉันแต่งตัวเสร็จแล้ว ก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป ฉันยืนอยุ่หน้าประตูก่อนที่จะบรรจงก้มลงจัดระเบียบของชุดที่ฉันใส่ พอฉันเงยหน้าขึ้นไป ผุ้ชาย7คนกับผู้หญิงหนึ่งคน กำลังยืนมองฉันเป้นตาเดียว พวกเค้ามองเหมือนกำลังเห็นอะไรที่ทำให้อึ้ง

"มีอะไรหรอ"ฉันพูด

"..........................................."ไม่มีเสียงตอบรับ ฉันจึงค่อยๆเดินเข้าไปหาพวกนั้นแล้วค่อยๆเอามือพัดไปมา

"นี่พวกนาย เป็นอไรกันเนี่ย"ฉันพูด

"เซรา เธอเป็นนางฟ้าตกสวรรค์มาหรือไง"ยัยฮารุกะเดินเข้ามาหาฉัน แล้วพูดขึ้น

"นางฟ้า อะไรของเะอ นางฟ้าบ้าบออะไร จะไปกันได้หรือยัง"

"วันนี้เธอสวยมากเลยนะเซรา"เคนพูดกับฉัน

"ฉันหรอ จริงหรอ"ฉันพูด ก่อนจะมองตัวเองอีกครั้ง

"ใช่ เธอสวยมากเลย ว้าววว ฉันอยากสวยแบบเธอจัง"ฮารุกะพูด

"ไปกันเถอะ"เลย์พูด ก่อนจะเดินมาจูงมือฉัน

"อะแฮ่ม แหมๆ เดินไปแค่นี้ต้องจับมือถือแขน น่าอิจฉา น่่าอิจฉา"พริ้นแซวฉันกับเลย์

"เงียบไปเลย"ฉันพูด ก่อนจะหันไปทำหน้าค้อนใส่พริ้นส์ ทุกคนแอบหัวเราะกันใหญ่

  พวกเราทั้งเก้าคนเดินมาที่ ที่เค้าจัดงานเลี้ยงกัน พอเดินเข้าไปในงาน ทุกคนต่างหันมามองกันเป็นตาเดียว ทำเอาฉันต้องหยุดชะงักและยืนมาองู้คนมากหน้าหลายตาที่อยุ่ในงาน

"เป็นอะไร"เลย์ถาม

"ฉันว่า พวกเค้ามองเราแปลกๆนะ"ฉันพูด

"555 เธอนี่ตลกจริงเลย ฉันหล่อมั้ง พวกเค้าเลยมองกัน"เลย์พูด

"หลงตัวเองไม่เลิก"ฉันพูด

"พวกเค้ามองเธอ"เลย์พูด

"เอ๊ะ มองฉันหรอ"ฉันถาม

"ก็วันนี้ แฟนฉันสวยที่สุดในโลกเลยนี่นา"เลย์พูด ดูอีตาบ้านี่พูดเข้าสิ ทำเอาฉันเขินไปหมดเลย หน้าฉันแดงกร่ำ กรี๊ดดดด

"ไปกันเถอะ"เลย์พูด

พวกเราเดินเข้างานกันไปแบบชิวๆ พวกนั้นน่ะชิว แต่ฉันเกร็งไปหมด เพราะไม่เคย ฉันมองไปรอบๆ มีนายแบบนางแบบมากมายในงาน สวยๆหล่อๆกันทั้งนั้น

"ไงเลย์"มีผุ้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเลย์แล้วเอามือกอดขอเลย์อย่างเร็วพลัน ฉันได้แต่ยืนมองอย่างอึ้งทึ่ง อะไรกัน ใครน่ะ สวยมากด้วย

"มากับเค้าด้วยหรอ"เลย์พูด

"ฉันอยากเจอนาย ฉันก็เลยมา คิดถึงจัง มาหอมแก้มทีสิ"ผู้หญิงคนนั้นดึงเลย์เข้าไปหอมแก้ม แต่ทว่า เลย์กลับขัดขืน

"โตแล้วนะ ไม่ใช่เด็กๆเลิกทำอะไรแบบนี้สักทีเถอะน่า"เลย์พูด จะว่าไปผุ้หญิงคนนี้หน้าตาคุ้นๆนะ เหมือนฉันเคยเห็นที่ไหนมาก่อน แต่ก็นึกไม่ออก จากนั้นไม่นาน ผู้หญิงคนนั้นก็หันหน้ามามองฉันที่่ยืนอยู่ข้างๆเลย์

"ผู้หญิงคนนี้ใครกัน"ผู้หญิงคนนั้นเดินมาหาฉัน ก่อนจะเอามือมาจับใบหน้าของฉันแล้วรีบดึงมือออกไป พร้อมกับทำหน้าตกใจอย่างแรง

"เธอเป็น....."ผู้หญิงคนนั้นยังพูดไม่จบเลย์ก็รีบเอามือไปปิดปากผู้หญิงคนนั้นทันที ฉันได้แต่ยืนมองด้วยความอึ้งทึ่ง

"ไม่มีอะไรหรอกเซรา อย่าใส่ใจเลยนะ"เคนเดินมาหาฉันแล้วพูด ส่วนเลย์ก็ลากผู้หญิงคนนั้นไปไหนกันก็ไม่รู้

"ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครหรอ...."ฉันพูด ตอนนี้ฉันรู้สึกแย่จัง ฉันหึงเค้าหรอ 

"ดูทำหน้าเข้า 5555"ยองโดพูด

"เอ๊ะ อะไรล่ะ จะให้ฉันทำหน้ายังไงล่ะ อยู่ๆแฟนตัวเองก็ไปกับู้หญิงคนอื่นต่อหน้าต่าตาแบบนี้"ฉันพูด

"หึงมากหรอ"เคนพูด

"ป่าวนี่"ฉันพูด

"นั่นน่ะ พี่สาวของเลย์"เคนพูด

"เอ๊ะ"ฉันหันหน้าไปมองหน้าเคนด้วยความสงสัย

"ชื่อพี่หลิน เป็นพี่สาวต่างแม่น่ะ แต่เค้าสองคนสนิทกันมากเลยนะ"เคนบรรยายให้ฉันฟัง

"อ่อ งั้นหรอกหรอ"ฉันพูด

"พี่หลินย้ายไปอยู่ที่เมืองจีนน่ะ แต่เค้าก็จะมาหาครอบครัวบ้างเป็นบางครั้ง พี่หลินเป็นนางเอกมือหนึ่งของประเทศจีนเลยนะ"ยองโดพูด

"ใช่ๆ ทั้งสวย ทั้งเก่ง ทั้งฉลาด เป็นผู้หญิงที่เพอเฟคมากๆเลย"พริ๊นส์พูด

"นั่นสิ เค้าสวยมากจริงๆนั่นแหล่ะ"ฉันพูด 

"ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ เดี๋ยวฉันมา" ฉันเดินไปเข้าห้องน้ำ ทั้งๆที่เลย์กำลังเดินมา

 

ฉันเดินเข้ามาในห้องน้ำ ส่องกระจกอยู่ชั่วครุ่ คนอย่างฉันนี่มีอะไรดีบ้างนะ ฉันคิดในใจ

"สวัสดีน้องสะใภ้"ฉันหันหน้าไปตามเสียงนั้นอย่างรวดเร็ว

พี่หลินยืนพิงกำแพง แล้วยิ้มให้ฉัน ก่อนที่เค้าจะค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ๆฉัน แล้วเอามือสองมือมาจับที่ใบหน้าของฉัน

"ว้าวววว สวยจริงๆ ผิวสวยมากเลย สวยกว่าที่เคยเห็นมา"พี่หลินพูด

"คะ..."ฉันพูดแค่นั้น ก่อนที่จะมองไปรอบๆเพราะไม่กล้าสบตาพี่หลินเลย

"น้องชายฉันนี่ตาถึงจริงๆเลยนะ"พี่หลินพูด
"เอ๊ะ..."ฉันพูด

"ดีจัง ที่จะได้เธอมาเป็นน้องสะใภ้ ฉันคิดว่า ชาตินี้ฉันคงได้มนุษย์เป็นน้องสะใภ้ซะแล้ว"พี่หลินพูด

"เอ๊ะ....มนุษย์งั้นหรอคะ"ฉันพูดย้ำอีกที

"อ่อ ไม่มีอะไรหรอก ฉันจะบอกว่า มนุษย์ทั่วๆไปที่ไม่สง่าเหมือนเธอไง"พี่หลินพูด

"อ้อ ค่ะ"ฉันพุด

"ฉันไปก่อนดีกว่า ไว้เจอกันคราวหน้านะ"พี่หลินพูด

"ค่ะ"ฉันพูด แล้วก็ยิ้มให้พี่หลิน

"อ่อ...แล้วก็ ฝากดูแลน้องชายตัวแสบของฉันด้วยนะ เค้าอาจจะไม่ชินน่ะ เวลาเค้าทำอะไรให้ไม่ถูกใจเธอก้อย่าถือสาเลยนะ เพราะน้องชายฉัน เค้าไม่เคยมีแฟนมาก่อน"พี่หลินพูด

"ค่ะ ฉันจะดูแลเค้าให้"ฉันพูด

"ถ้าท่านพ่อรู้ ท่านพ่อคงดีใจมากเลยนะ"พี่หลินพูดก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำไป

 หลังจากนั้นฉันก็เดินออกจากห้องน้ำเพื่อจะกลับไปที่เดิม

"จะรีบไปไหนหรอ"ซาบะพูด ซาบะเดินมาตรงหน้าฉันแล้วจากนั้นเค้าก็ลากฉันออกจากงาน

"นายจะทำอะไรน่ะ ปล่อยนะซาบะ พอสักทีเถอะ"ฉันพูด ฉันพยายามขัดขืนแต่ทว่า มีใครบางคนเอาผ้ามาปิดจมูกฉัน ก่อนที่ฉันจะค่อยๆมองทุกอย่างเบลอไปหมด แล้วฉันก็หมดสติลงทันที

 

เลย์Past

"ยัยนั่นหายไปไหนนานจัง ไปห้องน้ำต้องนานขนาดนี้เลยหรอ"ผมพูดกับทุกคน

"นั่นสิ ไปห้องน้ำนานจัง"ยองโดพูดขึ้น

"สงสัยทำธุระไม่เสร็จละมั้ง เดี๋ยวก็มาน่า ไม่ต้องห่วงมากหรอก"พริ๊นส์พูด

"นานไปแล้วนะฉันว่า"ฮารุกะพูด ก่อนที่พี่หลินจะเดินรีบวิ่งมาหาผม เธอทำหน้าตาตกใจและแตกตื่น เหมือนกำลังหนีอะไรมา

"เเกิดอะไรขึ้นหรอ"ผมถามพี่สาวของผม

"เซราน่ะ...เซราา..."พี่หลินพูดคำแล้วหายใจคำด้วยความเหนื่อยจากการวิ่ง

"เซราทำไมหรอ"ผมถามพี่หลิน

"เซราโดนใครไม่รุ้จับตัวไป พี่วิ่งตามไปไม่ทัน"พี่หลินพูด

"ว่าไงนะ"ผมตกใจมาก จึงรีบวิ่งไปข้างนอก ทุกคนก็วิ่งตามผมมา

อย่าเป็นไรนะเซรา ซาบะแน่ๆ ต้องเป็นซาบะแน่ๆ ฉันจะฆ่าแก ไอ้สารเลว.......

 

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง.............เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น พอกดมองเป็นเบอร์ของเซรา

 

 

โปรดติดตามตอนต่อไป...................