ปฎิบัติการมัธยมน่าใส

บทที่2  การพบเจอ

   ยองวอนกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างเร็ว   นี้เป็นครั้งที่สองแล้วที่เธอมาปลดทุกข์ในห้องน้ำแบบนี้   สองมือค่อยๆถอดกางเกงออกก่อนที่เสียงผายลมจะออกมา

ปู้ดดดดดดดด......

   สิ้นจากการทำภารกิจส่วนตัวเสร็จ   ยองวอนสังเกตได้ถึงความผิดปรกติของห้องน้ำ   ห้องน้ำที่เต็มไปด้วยกลิ่นควันบุหรี่   และเสียงเอะอะโวยวายของนักเรียนชายทำให้ยองวอนเริ่มแปลกใจเล็กน้อย   เธอค่อยๆชะโงกหน้าออกไปดูก่อนที่เธอแทบจะงายหลัง  ภาพตรงหน้าคือนักเรียนชายหลายสิบคนล้อมวงกันสูบบุหรี่    ยองวอนกลืนน้ำลายตัวเองก่อนจะเปิดประตูแล้วรีบวิ่งออกจากห้องน้ำให้เร็วที่สุด   แต่ถ้าจะไม่เป็นอย่างที่เธอคิด   ร่างบางถูกกระชากคอเสื้อจากนักเรียนชายคนหนึ่ง   หน้าตาจัดว่าดูดีในระดับหนึ่งแต่เรื่องพฤติกรรมไม่สมควรได้มาอยู่โรงเรียนที่ดีแบบนี้จริงๆ

   ยองวอนหันไปเผชิญหน้ากับนักเรียนคนนั้น  อย่างไม่เกรงกลัว

      “มีอะไรไม่ทราบ!!!”

      “เธอเห็นพวกเราสูบบุหรี่แล้วคิดจะหนี้ไปง่ายๆอย่างนั้นหรอ   ฝันไปเหอะ”   นักเรียนชายยังคงดึงคอเสื้อเธอเอาไว้

      “พวกนายก็สูบไปสิ  ฉันเห็นแล้วมันผิดตรงไหนหว่ะ”

      “ก็ถ้าเธอไปบอกอาจารย์พวกเราก็แย่เว้ย”

      “โอ้ย!!ไอ้พวกใจเสาะแค่นี้ก็ทำมาเป็นกลัว    ถ้ากลัวเรื่องพวกนี้น่ะเว้ยฉันว่าพวกนายอย่าคิดจะหาเมียเลยดีกว่า  ใจหมาหว่ะ”

      “ปากหมาแบบนี้มีสวยอ่ะดิ    ไหนเธอบอกว่าให้เราเลิกคิดจะมีเมียใช่ป่ะ   หึ!ถ้าอย่างนั้นเราจับเธอทำเมียเลยดีไหมจะได้หายกันกับที่เธอด่าเรา   พวกเราจับยัยนี้ไว้กูจะมีเมียก็วันนี้แหละ”

   นักเรียนชายนับสิบเดินกรูเข้ามามัดยองวอนเอาไว้   บ้างก็ส่งสายตาหิวโหย  บ้างก็จะกลืนกินยองวอนเข้าไปทั้งตัว   ยองวอนพยายามใช่วิชาเทวันโดที่เธอเคยเรียนมาป้องกันตัวแต่ก็ไม่สามารถสู้กับนักเลงพวกนี้ได้เลย 

      “อือ!!!ปล่อยฉันน่ะ!! 

ปัง....

   สิ้นเสียงยองวอนประตูห้องน้ำถูกเปิดออกอย่าแรงจนนักเรียนชายและยองวอนต้องหันไปมาอย่างแปลกใจ    สูง  ขาว   ผมสีทองแอบหยิกหน่อยๆ  ดวงตาสีน้ำข้าวบ่งบอกได้เลยว่าเป็นลูกครึ่งยุโรป   นักเรียนชายคนนั้นเดินตรงมาทางยองวอนพร้อมจับข้อมือเธอเอาไว้   ทั้งสองมองกันไม่ถึงวินาทีก่อนที่นักเรียนชายลูกครึ่งคนนั้นจะโดนคู้กรณีของยองวอนเสยคาไปอย่างจัง    นักเรียนชายลูกครึ่งหันกลับไปใช้มืออีกข้างบีบไปที่ไหล่ของครูกรณีจนไม่สามารถเขยิบตัวได้เลยซึ่งเหมือนกับว่าเขาจะไม่ออกแรงซะด้วยซ้ำ

   ยองวอนโดนนักเรียนชายลูกครึ่งคนนั้นพาตัวออกมาจากห้องน้ำ    ยองวอนมองดูเขาแทบไม่กระพิบตา  เธอตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกเห็นจนเธอไม่สามารถมองไปที่อื่นได้อีกแล้ว

      “ทำไมเธอไม่คิดจะป้องกันตัวบ้างห่ะ     ทำไม่กล้าไปพูดกวนพวกมันขนาดนั้น”  เขาเริ่มบทสนทนาจนยองวอนตั้งตัวแทบไม่ทัน   ยองวอนสะดุ้งตกใจจากการต่อว่าทั้งที่เธอไม่ทันตั้งตัว  ยองวอนก้มหน้ารับคำผิดแต่เธอก็เถียงกลับไปเช่นกัน

      “ก็ในเมื่อฉันไม่ผิดแล้วใครจะทำไม”

      “เธอนี้น่ะ   รู้ไหมไอ้พวกนั้นมันน่ากลัวมากเลยน่ะ  นี้ถ้าฉันมาช่วยเธอไม่ทันจนตอนนี้เธอจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้   อยากท้องนักหรือไง”

      “ถ้าเราของท้องกับนายได้เปล่า  ลูกต้องน่ารักแน่เลย  เอ้ยยยย”

      “ -*-///  นี่ไม่สำนึกเลยใช่ไหม”

      “ก็ไม่อยากให้เครียดอ่า   แต่ว่าทำไมนายถึงช่วยเราอ่ะ”

      “เราเป็นกรรมการนักเรียนกำลังตามจับไอ้พวกสูบบุหรี่มานานแล้ว   มาเจอพวกมันกำลังแกล้งเธออยู่ก็เลยได้ไปช่วยเธอไง”

      “เอ่องี้เอง   ไอ้เราก็คิดว่าจะมีใจให้”

      “เลิกมโนได้แล้ว   แล้วนี้ไม่มีเรียนหรือไงถึงได้มีเวลาว่างมากขนาดไปมีเรื่องกับคนอื่น”

      “เฮ้ย!!!!เอ่อ!!!ลืมหว่ะ   กี่โมงแล้วหว่ะ”

     “อีกสิบนาทีสิบโมง   ทำไม..รู้ตัวแล้วหรอว่าต้องมีเรียน”

     “แฮะๆ...ไปก่อนน่ะนายกรรมการนักเรียน”

     “เราชื่อทูโทนเว้ย!!!....อีกอย่างเราแก่กว่าแกน่ะโว้ยไอ้มอ4”

     “อ่าวหรอ...อยู่มอ5หรอ”

     “เอ่อ...มอ4มั่ง”

     “งั้นไปน่ะไอ้พี่ปลาทูมอ5  ฮาๆๆๆ”

   ทูโทนเว้ยไอ้เด็กบ้า  ทูโทนได้แต่คิดในใจสายตายังคงจับจองไปที่ร่างบางที่เร่งรีบไปเรียนให้ทันเวลา   นี่เป็นครั้งแรกที่มีรุ่นน้องเข้ามาคุยกับเขาเป็นครั้งแรก    เพราะด้วยหน้าตาที่ออกไปทางยุโรปมากเกินไปจนคนอื่นไม่กล้าเข้ามาพูดคุยด้วยเพราะคิดว่าฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่องยองวอนถือว่าเป็นผู้หญิงคนแรกที่เข้ามาเดินเล่นให้หัวใจทูโทน