Xoxo Girl ไม่มีอะไรห้ามผมไม่ให้รักคุณ

 Lao 

ณ กรุงโซล (คิดว่าพูดเกาหลีนะ)

"นี้!! หนุ่มน้อย หนุ่มใหญ่ เราจะพาคุณพี่หมินกับไปเยี่ยมแฟนของเขาหน่อย"ผู้จัดของวงเดินเข้ามาในห้องโดยไม่เคาะประตูเลยสักนิด แล้วยังจะตะโกนแหลอะไรก็ไม่รู้  เออ...ลืมแนะนำตัว ผมเทาexoครับ

"โม้อีกแล้วเจ๊!!!"

 "หมินนี้รู้ใจเจ๊ตลอด"แล้วเจ๊ก็หยิกแก้มหมินเบาๆ

 "อ่ะ....มาเข้าเรื่องกันนะ คือว่า ทางค่ายของเราไปตกลงกับโรงเรียนของประเทศแห่งหนึ่งว่าจะให้พวกเราไปรวมฉลองปีใหม่กับเด็กมอ3โรงเรียนนั้นเป็นเวลา1วัน เราจะเดินทางไปวันที่30 ธันวา ตอนหัวค่ำ จะถึงประเทศไทยก็ปนะมาณ รุ่งเช้าวันที่31 ธันวา แล้วตอนเช้าพวกนายมีเวลาพักแค่7ชั่วโมง แล้วตอนช่วงบ่ายพวกหนุ่มๆต้องไปที่โรงเรียนxxxxเพื่อไปรับของขวัญจากเหล่าแฟนคลับตัวน้อยนะ แล้วก็กลับมาคอนโดประมาณ 6 โมงเย็น ทานข้าวตอน2ทุ่มตรง พอวันที่1มกราทางโรงเรียนจะมีการฉลองกับเด๊กๆมอ3 เออ...แล้วจากหลัง2ทุ่มตรงจะทำอะไรก็ทำ เครนะ เออ....แล้วอีกอย่างทางค่ายจะให้เวลาพักพวกหนุ่มๆเป็นเวลา2เดือนนับตั้งแต่1มกรานะ เครจบ"

"คราฟฟ"

"ครับ"

"คับ"พวกผมคับไม่พร้อมกันเท่าไร แต่ผมก็ดีใจนะที่จะได้ไปพักผ่อนสักที

 

 ต้นหนาว

ณ. โรงเรียนxxxx

"นี้!!!ไม่ดีใจหรอ ที่วงexoจะมาฉลองปีใหม่กับเราอ่ะ"เสียงของรุ่งถาม  พร้อมกับเดินตามต้นหนาว

"ไม่รู้สิ เฉยๆ"ฉันตอบแบบเย็นชา แล้วเดินต่อ

"โห้!!!อะไรว่ะแก วงเขาดังมากเลยนะ แกอ่ะไม่รู้อ่ะไร วงนี้อะดังไปทั่วโลกเลยนะ"

"เออ"

"แล้วก็คนในวงหล่อทุกคนเลยนะแก แกชอบหมินไม่ใช่หรอ แล้วเขาก็มีแฟนไปแล้วนิ ฉันได้ข่าวมา พรุ่งนี้แล้วอ่ะที่พวกหนุ่มฮ๊อตจะมาโรงเรียนเรา ฉันทนไม่ไหวแล้วที่จะเจอพวกเขา"

"เออ"

"แกเป็นไรเนี้ย"

"ป่าว"

"โอ๊ย!!!แกจะหยุดเดินทำไม ฉันเจ็บนะเว้ย"ยัยรุ่งบ่นฉันแต่ไม่รู้เลยว่ามีอะไรจะเกิดขึ้น "นะ.....นัด"ฉันร้องเรียกชื่อคนที่อยู่ตรงหน้าฉัน

 "อะไรของแก อะไรนัด นัด นัด"แล้วยัยรุ่งก็ชะโงกหน้าออกมาจากข้างหลังฉัน แล้วถึงกับตกใจ

"นัด!!!!!!"ยัยรุ่งตะโกนด้วยความตกใจ

"จะตกใจทำไมกัน"

 "ป่าว ไปกับเหอะรุ่ง"ฉันลากแขนยัยรุ่ง แต่เดินหนีไม่ทัน นัดเดินมาขวางก่อน

 "หนาว ยังไม่หายโกธรนัดอีกหรอ จะหลบหน้านัดจนถึงเมื่อไร"นัดจับมือทั้งข้างของฉันมากุมเอาไว

"ปล่อยมือเรานัด"

 "ทำไม นัดจะจับไม่ได้ ก็หนาวเป็นแฟนนัด"

 "กล้าพูดนะนัด ถ้าคนเป็นแฟนกันเขาไม่ทำกันแบบนี้หรอก"

 "ทำอะไร"

"รุ่งเอาให้นัดดูสิ"

"ได้"แล้วยัยรุ่งก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดๆที่หน้าจอของมัน2-3ครั้งแล้วส่งไปให้นัดดู พอนัดรับมาดู นัดก็หน้าเสียไปเลย

"เป็นไง ได้ดูแล้วก็เลิกยุงกับเราซะ"

 "ไม่ นัดรักหนาวคนเดียวนะ ผู้หญิงพวกนั้นที่นัดคุยด้วยก็แค่ผู้หญิงคั้นเวลาเท่านั้น"นัดดึงฉันเข้าไปกอดโดยไม่ทันตั้งตัวเลย

 "ปะ....ปล่อยนัด ยัยรุ่งช่วยฉันหน่อย. เดียวเสนียดจะติดฉันมากไปกว่านี้"

"สะ....เนียดหรอ"

"ใช่ ทำไม นายมันก็ไม่ต่างอะไนกับสุนัขข้างถนน บ้างที่สุนัขข้างถนนยังดูสูงกว่านายอีก จำเอาไว แล้วอีกอย่างนะ อย่าสำคัญตัวเองให้สูงมากไปนะ มันหน้าสมเพศ"พอฉันพูดจบ ฉันก็เดินชนกับไหล่ข้างขวาของนัด(จงใจ)

"อ้าว แกไอหนาวรอฉันด้วยสิ"ยัยรุ่งที่ร้องเรียกฉันก็วิ่งตามฉันมาติดๆๆ ส่วนนัดนะหรอ ขาอ่อนเลยจร้าา

 "เออ...นี้แกสุดยอดอ่ะ"ยัยรุ่งชูนิ้วโป้งให้ พวกเราสองคนเดินมาจนถึงหน้าโรงเรียนแล้ว   จิงแยกทางกันกลับบ้าน

 "กลับบ้านก่อนนะ หนาว เดินกับดีๆอ่ะ ระวังเดินตกคลอง555"ยัยนี้! ยังยิ้มได้อีกนะ. เหอะ!!เพื่อนฉันจิงๆๆเลย ฉันก็เดินกลับบ้านตามปกติ ฐานะบ้านของฉันนะหรอปานกลางอ่ะ ไม่ดีมากแต่ก็ไม่จนมาก พอมีพอกินกันไปอ่ะ 

 ห้องนอนของต้นหนาว

 "เห้ย!!!หนาวจังเลยย ตัวสั้นไปหมดแล้วว"ฉันพึ่งอาบน้ำเสด กำลังแต่งตัวก็มีเสียงอะไรดังขึ้น

~รับหน่อยคนสวยโทรมา~~~

เห้ย!!!ยัยรุ่งโทรมาแล้วงัยมันเป็นเสียงเรียกเข้าแบบนี้เนั้ย สวยตายละยังรุ่ง ฉันสวยกว่า555 พอฉันขำกับตัวเองเสดฉันก็รีบไปรับสายเพื่อนตัวดี

 "เออ...มีไร"

(นี้หรอคำทักทายเพื่อนของแกเนี้ย)

"เออ มีไร ถ้าไม่มีไรฉันวางสาย"

 (เห้น!เดียวดิ)

"มีอะไร รีบพูด"

(คือ...ฉันขอนก1000ตัวที่แกพับใส่ขวดโหลแก้วของแกได้ไหมอ่ะ)

 "เอาไปทำไม รู้ไหมว่ามันพับยาก และเหนื่อยมากก"

 (ก็ฉันไม่มีอะไรจะให้ พี่เทาของฉันอ่ะ แล้วก็หาซื้อไม่ได้ด้วย ขอหน่อยนะ แกมีเป็น2-3โหลอ่ะ ของโหลหนึ่งนะ โหลอันแรกนะ ที่แกใส่ใจพับอ่ะ)

"ห่ะ!!!"

(นร้าาาาาเพื่อนต้นหนาว)

 "เห้ย!!!!เออ"

(ขอบใจนะ จุฟ ฝรรดี)

~~~~ตูด~~~~ตูด~~~~

พอได้ของที่ต้องการก็วางสายเลยนะยัยนี้ นอนดีกว่า พรุ่งตื่นเช้า  

 

 วันรุ่งขึ้น

Lao

 "อากาศร้อนเป็นบ้าเลย"ผมบ่นเบาๆเพราะเมืองไทยร้อยจิงๆนะคราฟ

 "เทาบ่นเหมือนไม่เคยมาเมืองไทยเลย ยังไม่ชินหรอคับ..."ชานก็ว่าผมกับเฉยเลย

"อื้มใช่"

"แล้วทำไมพี่หมินต้องว่าผมตามไอชานด้วยนี้"

"พี่ป่าว....ว่าแค่เห็นด้วย"ผมทำหน้างอคอหัก

"อ้าวทุกคนนี้ก็บ่ายโมงละ ไปขึ้นรถได้แล้วนะ เทาอย่าลืมภรรยาเธอนะ

"เจ๊ริดเอาสะผมงงเลย "

“ใครคับ"

"ก็ชานไง ฮ่าฮ่า"เจ๊ริดหัวเราะชอบใจ เล่นมาแบบนี้ต้องจัดให้เลยคับ

"ไปขึ้นรถกับเถอะที่รัก"ผมพูดกับไอชานแล้วก็เอาแขนของผมไปโอบเอวชาน

"จะที่รัก"มันเล่นกับผมด้วย

ต้นหนาว

ณ โรงเรียนxxxx

 "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด"

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด"

 "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด"

 "กรี๊ดอะไรนักหน้าทำอย่างกับมีใครมาอ่ะ"ฉันบ่นให้ไอรุ่งฟัง

"อ้าว.....นี้แกลืมใช่ไหมว่าวันนี้exoจะมา"

"เออ....ใช่ลืมไปเลย"

 "แล้วเอากระปุกนกมาไหม"

 "เอามาดิ ฉันยัดมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว"

 "งันเอามาดิ ฉันจะได้เอาไปให้พี่เทาของฉ่านนน"

 "ถามเขายังเขาจะเอาแกไหม"

"โห้!!ยัยหนาว ฉันของฝันบ้างไม่ได้ ไอเพื่อนใจร้าย"ฉันหยิบขวดโหลที่มีนกอยู่มากออกมาให้ยัยรุ่ง"ขอบใจ แล้วแกก็ถือกระเป๋าให้ฉันด้วย แล้วก็ยืนรออยู่ตรงนี้นะ โอเคร"ยังไม่ทันได้ตอบเลยยัยรุ่งก็วิ่งเข้าไปในหมู่นักเรียนหญิง ส่วนฉันก็ยืนรอมาสักครึ่งชั่วโมงแล้วนะเนี้ย

"กรี๊ดดดดดดดจื่อเทา"อย่าบอกนะว่าเสียงเมื่อกี่เป็นเสียงยัยรุ่งนะ ดังมาก สงสัยกินเครื่องขยายเสียงเป็นอาหารแน่เลย อ้าว...เห้ยแล้วทำไมยัยรุ่งถึงวิ่งออกมาอ่ะ

"แกๆ ช่วยอะไรหน่อยได้ไหม"

"ช่วยไร"

 "เอาของนี้ไปให้พี่จื่อเทาได้ไหม"

 "อ้าว...แล้วแกอะ"

 "ปวดขี้...ไปก่อนนะ"แล้วนางก็วิ่งไปเข้าห้องน้ำแล้วฉันจะทำไงได้ละก็ต้องเดินไป แน่นอนว่าไม่เต็มใจให้หรอก

 "ขอบคุณคับ"เสียงแอบอ่ะพอคนที่ชื่อจื่อเทาอะไรนั้นนะ เดินมาถึงฉัน ฉันก็ทำเป็นยืนของให้กับเขา

 "อ่ะ"

 "เต็มใจให้ไหมครับเนี้ย"

"ไม่ใช่ของฉัน ของเพื่อนฉัน มันปวดท้องเลยฝากฉันเอามาให้ จะเอาไหมละ ถ้าไม่เอาหรือคิดว่าเอาไปก็รกเปล่าๆก็ไม่ต้องเอาก็ได้นะ ฉันไม่ว่า เดียวไปบอกเพื่อนให้"ฉันพูดแบบหน้างอคอหัก

"อะ....เอาคับ ทำไมชอบทำหน้าน่ากลัวจัง"

 "ฉันน่ากลัวก็ดี แบรๆๆ"แล้วฉันก็เดินมาโต๊ะเดิมที่ฉันนั่งพอหันหน้ากับไป จื่อเทาก็ยังมองฉันอยู่เลย สงสัยประทับใจคำพูดของฉัน5555

 

 

Tao

 555ผมมองเด็กผู้หญิงคนนั้นไม่ว่างตาเลยคับ เพราะเขาเป็นคนแรกเลยที่พูดกับผมเป็นภาษาไทยโดยไม่คิดว่าผมจะฟังออกไหม แต่ผมก็แปลออกนะ ผมชอบเธอจัง ตรงมากๆเลย

 "เห้ย!!มองจนเขาเดินขึ้นบันไดไปแล้วยังไม่หยุดมองอีก"ชานมาล้อผม

"อื้ม"คิดหรอว่าผมจะสนใจ

 "เอายังไม่หยุดมองอีก.......ยัง........ยัง......ยัง"

 "ยังอะไร"

"ยังไม่หยุดมองน้องนางฟ้าอีก5555"

"น้องเขาชื่อนางฟ้าหรอ"

 "บ้า จะรู้ไหม ฉันแค่คิดมาเล่นๆนะ จิงจังไปได้"

 "โห้!!"ผมก็ตีไปที่ไหล่มันเบาๆ แล้วเดินไปที่กลุ่ม เพราะวันนี้พวกเรามาเพื่อรับของ ส่วนพรุ่งนี้เราจะมาฉลองปีใหม่กัน

"เออ...ขอโทษนะคับ พอดีว่า ผอ.ให้เอาเอกสารเด็กที่เกินวันพรุ่งนี้มานะคับ ชั้นมอ3มีอยู่2คนคับ  ทาง ผอ. เลยอยากให้พวกคุณเตรียมของขวัญให้เธอคนละ1อย่างนะคับ"

"อ่อ ขอบคุณคับ"ผมรับเอกสารมาแล้วเปิดดู แต่ถึงกับตกใจเพราะเด็กผู้หญิงเมื่อกี่เกินวันปีใหม่หรอเนี้ย "เห้ย!!!เด็กคนเมื่อกี่นี้หน้า"คุณชายชานอีกแล้วคับ

 "อื้ม...ใช่จิงๆด้วย"

"เอาทุกคน เจ๊จะมาบอกห้องของแต่ละคนนะ ชั้นมอ3 ห้อง1และ2 แบค  ห้อง3และ4 เซฮุน ห้อง5กับ6 เลย์ ห้อง 7,9และ10เป็น เฉิน โด้ ห้อง11กับ12 ไค. ซูโฮ...."

 "อ้าว.....เจ๊แล้วห้อง8ละ"

"ก็กำลังพูดไง ห้อง8 มีหมิน ชาน เทา นะเคร จะขึ้นไปดูห้องตัวเองก็ได้นะ. ไม่ว่า"

 "อ่อคับ"ทุกคนตอบพร้อมกับผมเลย ผมเดินขึ้นมาบนตึกแล้วกำลังตรงไปห้อง3.8 ห้องที่ผมต้องดูแล แล้วพอเดินมาถึงหน้าห้องก็ต้องตกใจ เพราะเด็กผู้หญิงคนนั้นยืนอยู่หน้าห้อง เธอดูสดใสมาก ผมหยุดเดิน "หยุดเดินทำไม"ชานบ่นแล้วแต่โดนพี่หมินปิดปากไป

"เงียบๆดิ ดูสิ เด็กคนนั้นนิ ดูน่ารักสมวัยมากเลย"

"อื้ม น่ารักอ่ะ แม่ของลูกฉันในอนาคต"

 "เดียวนะน้องชาน"

"คับ"

"พี่ว่าก่อนจะคิดถึงอนาคตเอาปัจจุบันให้รอดก่อน ตัง30บาทยังไม่คืนนะ"

 "โห้!"แล้วทั้งสองคนก็ทะเลาะกันเฉย ส่วนผมก็แอบฟังที่พวกเธอคุยกัน

"ยัยต้นหนาวมาอยู่นี้เอง"เธอชื่อต้นหนาวหรอ ชื่อแปลกจัง ผมหัวเราะในลำคอ

 "อื้ม มีไร"

"ไปจัดห้องกัน"

 "ไม่อะ ฉันไม่ชอบจัดห้อง ถึงเข้าไปช่วยก็เหมือนตัวเกะกะมากกว่า"โห้!!เธอพูดได้ตรงมาก เท่าที่ผมเจอมานะ

 "เอาจิงอ่ะ"เพื่อนของเธอก็น่ารักนะ

 "เออ...เข้าไปช่วยไป"ผมมองตามเพื่อนของเธอ

"มามองอะไรตรงนี้"เสียงผู้หญิงนี้หว่า

 "เอ่อ....ป่าวคับ"พี่หมินตอบแทน"พวกผมแค่มาดูห้องที่พวกเราต้องมารวมจัดงานด้วย" "ห้องอะไรละ จะได้พาไป"

"ห้อง8"

 "อ่อ ก็ห้องนี้ไง"แล้วเธอก็ชี้ไปที่ห้องที่เพื่อนของเธอเดินเข้าไป แล้วเธอก็เดินมาพร้อมกับพวกเรา ไอคุณชานก็เอาแต่ถามเธอโน้นนี้ สงสัยจะเอาเป็นแม่ของลูกมันในอนาคตจิงๆ "แล้วเธอละชื่อไร"ชานถามเธอ

"ต้นหนาว หรือเรียกสั้นๆว่าหนาวก็ได้"

 "เธออยู่ห้องอะไรหรอ"

"ห้อง8"

 "โห้!!!ดีจังเลย อยู่ห้องเดียวกัน"

 "น้องชานถามน้องหนาวเยอะไปแล้วนะคับ"แล้วพี่หมินก็ล๊อคคอ ไอชานเดินเข้าไปในห้องแล้วทักทุกคนในห้อง"สวัสดีคับมีอะไรให้พวกพี่ช่วยไหมเอ๋ย"

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"ทำให้เหลือผมกับต้นหนาว เธอทำหน้าเหมือนเบื่อโลกมาเลย "ทำไมทำหน้าเบื่อโลกจังละ"ผมถามเธอ แต่เธอกับเดินไปที่ราวทางเดินแล้วมองออกไปข้างนอก

"ก็ฉันไม่เคยไปไหนเลยนอกจากโรงเรียน พ่อกับแม่ฉันก็ไม่เคยพาไปไหน ฉันเบื่อมากเลย ฉันเกลียดการอยู่บ้าน"

"โห้!!!ขนาดนั้นเลย"

"อื้ม ถามทำไม"

"ก็ไม่มีไรแค่ถามเฉยๆ แล้วทำไมไม่พูด...คะ...ละ"

"ก็ไม่อยากพูดไม่ชอบประจบประแจงอ่ะ เหมือน....."แล้วเธอก็หยุดพูดไป แล้วอยู่ก็มีอะไรมาจับแขนผม

"จื่อเทาคร้าาาาาาาาาา"

"อ่อคับ"ผมรู้แล้วว่าทำไมเธอถึงหยุดพูด แล้วเธอก็หันมามอง แววตาที่อ่านไม่ออก แล้วเธอก็เดินเข้าไปนั่งที่ของตัวเอง ส่วนผมก็โดนถ่ายรูปอยู่ตั้งนาน เกิดมาดังก็แบบนี้ละคับ พอผมหันไปมองต้นหนาวในที่เธอนั่งก็ไม่เห็นเธอแล้ว ผมรีบเดินเข้าไปหาไอชาน

"ชานเห็นน้องต้นหนาวป่ะ"

 "เห็น ทำไม"

 "น้องเข้าไปไหน รู้ไหม"

 "รู้ ทำไม"

 "ก็บอกมาสิโว้ย!!!"ทุกคนในห้องก็หันมามอง "ขอโทษคับ"ผมบอกปัดๆ

"หาใครอยู่หรอ"เสียงผู้หญิงมาอีกละ คงจะเป็นต้นหนาวเหมือนเดิมละมั้ง ผมหันไปพร้อมกับพูดว่า"ต้นหนาว"แต่ก็ต้องตกใจ เพราะนั้นไม่ใช่ต้นหนาว

"จื่อเทาาาาาาาา"เธอเรียกชื่อผมดังสุดๆ

 "เอ้อคับ"

 "เอ้อ...พี่จื่อเทาถามถึงต้นหนาวทำไมหรอ"

 "พี่แค่อยากรู้ว่าตอนนี้ต้นหนาวอยู่ที่ไหน"

 "อ่อ เดินลงบันไดไปเมื่อกี้ ถ้าตามปะ....ไป"ผมไม่ฟังที่เธอพูดกับวิ่งตาม สมองกับหัวใจผมเป็นอะไรเนี้ย ทำไมถึงสั่งให้วิ่งตามเขา ผมวิ่งมาจนจะถึงหน้าโรงเรียนแล้ว แต่กับไปเห็นวี่แววของเธอเลย เธอคงกับไปแล้ว ไม่รอผมเลย เอ้อ...แล้วเขาจะรอผมทำไม ไม่ได้เป็นไรกันสักหน่อย

 "วิ่งตามใครหรอ"เสียงคุ้นๆ ผมหันหน้าไปก็ต้องยิ้มหน้าบานเลย เพราะคนตรงหน้าคือต้นหนาว

"ก็ป่าวนิ ไม่ได้วิ่งตามใคร"

"ก็แล้วไป คิดว่าวิ่งตามเรา"โห้!!!รู้ทันได้ไงเนี้ย พูดตรง รู้ทัน  เดินทำเหมือนจะก้าวเดิน ผมเลยเอาตัวไปขวางเธอ

"ขอไลน์หน่อย"

"ห่ะ!นายว่าไงนะ"

"ขอหน่อย"

 "เอาไปทำไม นายเป็นนักร้องชื่อดังไม่ควนมาขอวไลน์เรานะ มันไม่ดีสำหรับตัวนายนะ บ้างที่อาจจะมีคนชอบแอบถ่ายอยู่แถวนี้ก็ได้"

 "จะ"

"ให้ก็ได้ ###### แอดไปแล้วทักด้วยละ จะได้รับ เครนะ"

 "คับผม" แล้วเธอก็เดินออกจากโรงเรียนไป   ต้นหนาว นายนั้นทำไมอยู่ๆก็มาขอไลน์เรานร้าาฉันพึ่งอาบน้ำเสริจ กำลังเช็ดหัวให้แห้ง

~~~ไลน์~~~ไลน์~~~~

อุ๊ย!!ตกใจหมด แล้วฉันก็เดินไปหยิบโทรศัพท์อันจะพังแหลไม่พังแหล มาดู ใส่รหัส นายจือเทาทักมานี้เอง                        

  จือเทา

เทา'อันยอง'                                             

หนาว'อะไร' 

เทา'รับผมด้วย’

หนาว‘รับนานละ'

เทา'คราฟ  ทำไรครับ'                              

หนาว'นั่งเช็ดผมให้แห้ง  แล้วนายละ' 

เทา'นั่งเล่นโทรศัพท์'                                 

หนาว'กวนละ เลิกคุย'

เทา'ล้อเล่น กำลังคิดแผนจะไปเที่ยวกัน'                                                 

หนาว'อื้ม'

เทา'เธอมาเป็นคนนำเที่ยวได้ไหม เธอหยุดนิตั้ง  หลายวัน                                               

หนาว'ห่ะ!!!'

เทา'นร้าา เธอก็ได้ไปเที่ยวด้วยไง ไม่ดีหรอ'                                

หนาว'มันก็ดี แต่ฉันไม่รู้นิว่าจะไปไหนนอกจากวัดที่แม่ฉันชอบไปอ่ะ'

เทา'งันก็ไปวัดนั้นละนะ'            

หนาว'อะไรของคุณค่ะ ฉันไม่ตกลงนะ'

เทา'คับ งันฝันดีนะครับ'                                                 

หนาว'อื้ม'

ฉันก็เก็บโทรศัพท์ แล้วก็มานอนเล่นคิดโน้นคิดนั้นคิดนี้ บ้าบอ คิดไปคิดมาปวดหัวจุง นอนดีกว่า แล้วฉันก็เผลอหลับไป

 

Tao

 ผมยิ้มออกมาโดยไม่รู้สาเหตุเลย

"ยิ้มไรคับ คุณชายเทา"ชานทักผมขึ้นมาเอาผมออกจากผวังเลย

"ป่าวว แล้วแกออกมาทำไรเนี้ย"

"ในมือผมถืออะไรครับ"

"ขวดนม"

"ก็ออกมาดื่มนมไง"

"นี้!!ถ้าจิง ตั้งแต่มาละ ฉันเห็นแกดื่มมันไป2ขวดใหญ่ละ ที่เกาหลีไม่มีนมดื่มหรอ"

"มี แต่มันไม่ใช่ นมจากเต้าhahaha"ผมนี้กับปวดหัวเลย"เออ....แล้วเมื่อกี้ฉันเห็นแกมองโทรศัพท์แล้วก็ยิ้มอ่ะ มีไรว่ะ"

"ปะ.....ป่าวว ไม่มีไรรรรรรรรรรรรรร"

"เสียงสูงว่ะ อยากได้ไลนืของต้นหนาวว่ะ แกได้ขอป่ะ"

"ป่าวนิ พี่หมินไปไหนเนี้ยย"

"ไปหากวาง แฟนเขานะละมั้ง"

"หรอ อย่ามาดีออกแถวนี้ไปนอนได้ละไป"

 "คือไรอ่ะ ดีออก"

"นี้แกโง่จิงๆเลย5555"ผมขำแล้วเดินไปลูบหัวชาน แล้วเข้าห้องไป

"อะไรอ่ะ ดีออกคือ?? ใครรู้บอกที่"  ยังงงอยู่อีกหรอชาน ผมแอบมองผ่านประตูห้องผม ตอนนี้ผมอยู่ในห้องผมมานั่งดูของที่แฟนคลับของผมให้มา น่าร๊ากกที่สุดอ่ะ แล้วผมก็หยิบขวดโหลที่ในขวดโหลมีดาวเต็มไปหมด ผมหยิบขึ้นมาหมุนดูไปดูมา แล้วอยู่ๆผมก็ยิ้มแล้วนึกถึงคนที่ให้ผมและคำพูดของเธอ

'อ่ะ'

'เต็มใจให้ไหมครับเนี้ย'

'ไม่ใช่ของฉัน ของเพื่อนฉัน มันปวดท้องเลยฝากฉันเอามาให้ จะเอาไหมละ ถ้าไม่เอาหรือคิดว่าเอาไปก็รกเปล่าๆก็ไม่ต้องเอาก็ได้นะ ฉันไม่ว่า เดียวไปบอกเพื่อนให้'

'อะ....เอาคับ ทำไมชอบทำหน้าน่ากลัวจัง'

'ฉันน่ากลัวก็ดี แบรๆๆ' ผมหัวเราะในลำคอ เป็นผู้หญิงที่แสบมากเลยนะเนี้ย รู้สึกชอบแล้วสิ อยากรู้จิงๆว่าถ้าจับมาฝึกให้เชืองจะเป็นไงนะ ผมว่างขวดโหลลง แล้วเดินไปที่เตียง  "พรุ่งนี้เจอกันนะยัยตรงเอ๋ย"ผมพูดออกมาแล้วมองไปที่ขวดโหล และหลับตาลง

~~ปัง~~ปัง~~ปัง~~ปัง~~

 ผมลืมต่ตื่นขึ้นมาแล้วมองไปที่นอกหน้าต่าง มีพุจที่ถูกจุดขึ้นมาเยอะแยะมากมาย  ผมหันไปมองที่นาฬิกา ถึงกับตกใจมันแค่เที่ยงคืนตรงเอง

“สวยใช่ไหม”

“เห้ย เข้ามาตอนไหนเนี้ย” “ประตูมันไม่ได้ล๊อกนิ”แล้วชานก็มานั่งที่เตียงของผมหันหน้าไปนอกหน้าต่าง “มันสวยมากเลย สงสัยจังว่าต้นหนาวจะกำลังดูพุอยู่หรือป่าวน้า” “แม้อะไรก็ต้นหนาว อะไรก็ต้นหนาว งอลละนะ” “โอ้ ไม่งอลสิคราฟฟ” “เทาชอบต้นหนาวหรอ” “เห้ย ไม่ได้ชอบแค่ถูกใจ” “ให้มันจิงเหอะ ชอบใครก็ระวังไว้หน่อยละกันเจ๊ริดแกก็รู้ว่าเจ๊เขาเป็นยังไง ถ้าเจ๊รู้ว่าเทาชอบต้นหนาวนะ เทาอาจไม่ได้เจอต้นหนาวอีกก็ได้นะ” “ไม่ขนาดนั้นมัน แต่ชังเหอะ ไม่แคร์” “อื้ม นอนได้ละ พรุ่งนี้มีงานใหญ่รอนายอยู่นะ” “อื้ม ฝรรดี”แล้วชานก็เดินออกไป ผมนั่งมองพุสักพักแล้ว นอนลง สิ่งที่ชานพูมามันก็ถูกแต่ชังมันเหอะ นอนดีกว่า    วันรุ่งเช้า

ผมตื่นแต่เช้ามาอาบน้ำแต่งตัว ใส่เสื้อที่คิดว่าผมหล่อที่สุดแล้ว

“แม้แต่งหล่อเชียวนะ”

“พูดชมกันแบบนี้ผมก็เขินเลยนะพี่หมิน”

“แต่ก็หล่อจิงๆนะ”

“อ้าว กวางมาด้วยหรอ”

“อื้ม”

“55555ก็วันนี้มันจะได้ไปเซอร์ไพรส์วันเกิดต้นหนาวนะสิ”

“นิดหนึ่งป่ะ”

“ต้นนหนาวนี้ใครหรอ”

“เดียวไปถึงโรงเรียนแล้วเดียวผมชี้ให้ดูนะ”

“เครค่ะ”

“ไปกันได้แล้วจะ หนุ่มๆทั้งหลาย”เจ๊ริดเดินมาเรียกพวกผม ตอนนี้ผมนั่งรถมาหยุดอยู่ที่ร้านซื้อของขวัญ  พวกเราต้องซื้อของขวัญ2อย่าง แต่ตอนนี้ผมเหลืออย่างเดียวคือของขวัญของต้นหนาว ไม่รู้ว่าเธอชอบอะไรอ่ะ

“ถ้าให้ฉันเดานะ แกกำหลังหาของขวัญของต้นหนาวอยู่ใช่ไหม”

“อื้ม รู้ใจสามีจังนะภรรยาคนนี้”

“อุ๊ย!!! ชมกันแบบนี้ภรรยาก็เขินสิ”ผมเดินไปมองไป แล้วชานก็เดินตามมา“อันนี้ไหม”แล้วชานก็หยิบมาให้ผมดู“อันนี้ละ”ผมสายหน้า“อะ....อัน”ชานยังพูดไม่จบผมก็เดินมาหยุดที่ตุ๊กตาหมีสีชมพูตัวใหญ่

“ผมเอาตัวนี้คับ”ผมหันไปบอกพนักงาน

“ค่ะ”แล้วเธอก็หยิบไปคิดเงิน

“โห้ ตัวใหญ่ไปไหมเนี้ยสามีจ๋า ภรรยาอยู่กับสามีมายังไม่เคยซื้อให้เลยนะ งอล”

“วันหลังแล้วกันนะ เดียวซื้อให้”

“จะ”

“ได้แล้วคะ”ผมได้รับของจากพนักงานแล้วก็เดินมาหาพี่หมินมารวมกลุ่ม

“อ้าว....หนุ่มทั้งหลาย ในแผนของพวกเราจะเซอร์ไพรส์ต้นหนาวก่อนใช่ไหม”

“คราฟฟ”

“งันไปกันเลย”แล้วก็เดินทางไปที่โรงเรียนxxxx

ตอนนี้ผมแล้วก็เพื่อนคนอื่น จะเซอร์ไพรส์ต้นหนาวแบบพิเศษ คือผมจะไม่ร้องเพลงวันเกิด แต่จะเต้นและร้องเพลง xoxo แทน แล้วตอนนี้ก็ได้เวลาแล้ว พวกผมออกไปยืนหน้าเธอทำให้เธอตกใจ ยืนมองแบบงง แล้วเพลงก็ขึ้น พวกผมร้อง เต้นมาเต็มครับ แล้วเพลงจบผมก็เดินไปหยิบตุ๊กตาหมีตัวใหญ่สีชมพู่มาแล้วยืนไปให้ต้นหนาว

“สุขสันต์วันเกิดนะ”เธอไม่ตอบผม แต่สิง่ที่ผมเห็นคือเธอหน้าแดงมากเลย

“ให้ฉนหรอ”

“อื้ม ยืนให้เธอแล้วจะให้ใครละ”

“ขอบใจนะ”แล้วเราก็ถ่ายรูปคู่กัน

“งันฉันไปก่อนนะ”

“ไปไหนหรอ”

“อ่อ พอดีว่าวันนี้วันแต่งงานของพี่ฉันนะ”แล้วเราก็เดินคุยกันมาเป็นกลุ่ม จนถึงรถ BM คันงามของน้าเธอ

“เออ...ต้นหนาวนี้ของขวัญเธอ”แล้วเธอก็รับของขวัญของทุกคนเสดแล้วเธอก็ขึ้นรถ

“ขอบคุณนะคะ ทุกคนวันนี้เป็นวันที่ดีมากเลย บาย”

“อื้ม บาย”

“บาย ต้นหนาว”เพื่อนทุกคนก็พูดออกมาพร้อมกันเลย

“พร้อมไปนะค่ะหนุ่มๆไปคะไปไปดูแลน้องๆได้แล้ว”

“คราฟฟ”แล้วพวกเราก็แยกย้ายกันไป

“เหงาเลยนะ ต้นหนาวจอมเย็นชาไม่อยู่ แต่ตอนนี้ต้นหนาวก็ไม่ค่อยเย็นชาแล้วนะเนี้ย เพราะนายละมั้งเทา”

“ป่าว สักหน่อย ไปเลยไปไปดูแลน้องๆเลยไป”

“แต่เธอชอบตุ๊กตานายมากเลยนะ กอดใหญ่เลย”

“อื้ม”ผมก็ดื่มน้ำอัดลมของผมแล้วนั่งคุยกับ แฟนคลับของผมนั้นก็คือ สายรุ่งเพื่อนของต้นหนาวนั้นละคับ

นิยายของหมินนะคะ อ่านได้ที่ xoxo รักครั้งแรกของนายซุปเปอร์สตาหน้าใสฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ อยากติชมก็แสดงความคิดเห็นได้เลยนะคะ ผิดพาดประกานใดขอโทษด้วยนะคะ