ช่วยด้วยค่ะฉันหลงรักเจ้าชายเย็นชา

     สวัสดีจ้ะ เอ๊ะ! เพื่อนๆ อาจจะงง ว่าฉันมาพูดอะไร คือฉันจะมาแนะนำตัวฉัน 

ฉันชื่อ 'อิโกะ' เกิดอยู่ในครอบครัวที่ค่อนข้างมีฐานะร่ำรวยมากกก ฉันเป็นนักแสดงที่มีชือ่เสียงอับดับ 1 ของประเทศ ได้รับรางวัลตั้งแต่อายุ 16 ปี อร้ายย ฉันน่ารักตั้งแต่เกิดน้ะจ้ะ ไม่พึ่งมือหมอค้ะ อิอิ >0< นิสัยฉันหรอ ก็เอาแต่ใจ ชอบลุยที่ต่างๆ แม่ฉันชอบบอกว่าฉันเป็นเหมือนผู้ชายมากกว่า แม่จะว่าฉันก้าวราวรึเปล่าอันนี้ไม่แน่ใจ 555 แต่เห็นงี้ฉันมีเพื่อนสนิทคนหนึ่ง เธอน่ารักน้ะ แต่คงน้อยกว่าฉัน โฮ๊ะๆๆๆ ^^

เธอชื่อ 'นายะ' ตากลมโต น่ารักดีน้ะ เธอเป็นนักแสดงเหมือนฉัน เข้าวงการพร้อมฉัน รับรางวัลนักแสดงใจดี ได้รางวัลยอดเยี่ยมเรื่องกตัญญู และอื่นๆ ซึ่งมานับๆ แล้ว นายะได้รับรางวัลพอๆ กับฉันเลย เราจึงสนิทกัน เธอชอบตามใจฉัน เวลาฉันมีปัญหา ฉันก็จะมาปรึกษาเธอ เธอเป็นคนที่ดีมากเลยล่ะ หลังจากที่ฉันต้องโดนเพื่อนสาวแกล้งมาไม่รู้กี่คน มีเธอคนนี้ที่ไม่เคยจะด่าว่าฉัน ฉันจึงรักเะอมากกว่าพี่ มากกว่าครอบครวซะอีก อ๋ออ อาจจะมองว่าฉันเป็นคนไม่ดีน่ะ แต่คือ ครอบครัวฉันไม่เหมือนครอบครัวอื่น อย่าใช้คำว่า ครอบครัวเลย แค่มี ฉัน แม่ และป้าที่คอยดูแลบ้านเรือนของฉันกับแม่ บ้านฉันเงียบมาก ฉันจึงชอบโทรหาให้นายมาอยู่เป็นเพื่อน

ก๊อกๆๆๆ 

"ใครค่ะ" ฉันกำลังนั่งเขียนนิยายเพลินๆ ใครมาขัดน่ะ เซ็งชิบ

"ฉันเอง นายะ" เสียงข้างนอกประตูเอ่ยออกมา ทำให้ฉันรีบกระโดดคล้ายลิงได้กล้วยมาประเปิดประตู

"โอ้ยยยย นายะ ทำไมมาช้าจัง ฉันคิดถึงน่ะรู้มั้ย" เรื่องอ้อน ฉันถนัดนักแหละ ฮิฮิ

"แหมม ไม่ต้องมาทำประจบเลย ตามฉันมามีอะไรรึเปล่าจ้ะ" เอาล่ะ ฉันจะตอบว่าไรดีล้ะ เอ้อ ลืมบอก บ้านฉันกับนายะห่างกันมากกกก แต่ยัยเพื่อนซี้ฉันก็ยังมาหาทุกรอบที่ฉันโทรเรียก รู้สึกดีชะมัดเวลามีคนทำดีกับฉัน

"มะ มะ ไม่ดีไรหรอก 555 ฉันเหงาๆ น้ะ เลยโทรให้เธอมาอยู่เป็นเพื่อน" พูดไป ฉันก็เกาหัวไป

"555 ฉันว่าล่ะ ทุกรอบเลย ฉันก็ตามใจเธอตลอดเลยนี่ เห้อออ" พูดเสร็จนายะก็ถอนหายใจประชด

" นายะ รู้จักคนๆ นี้มั้ย" ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนที่บรรยากาศจะเสียดีกว่า ฉันหันโน๊ตบุ๊คให้นายะดูรูปคนๆ หนึ่ง ที่ฉันอยากจะบอกว่า ได้ใจฉันสุดๆ ไปเลย เขาดูดีมีเสน่ห์ น่ารักกกกก เป็นที่ปลาบปลื้มของ ชะนีหลายๆ คน ซึ่งหนึ่งในนั้นมีฉัน

" อ๋อ รู้จักสิ เขาชื่อพี่อึนเฮน่ะ ทำไมล่ะชอบหรอ 555" นายะเริ่มจ้องหน้าฉันปานจะจับผิด เขินจัง 55

"แฮร่ๆๆ อ่อ เขาเป้นคนดีใช่มั้ย ฉันว่าเขาก็น่ารักดีน้ะ ก็เลยชอบนิดหน่อย"

"ไม่นิดม้างงงงง 555 เขาก็จะมาเริ่มเรียนโรงเรียนเดียวกับเราวันเปิดเทอมนี้ไง ที่ดังๆ ก็ 2 คนน่ะ มีพี่อึนเฮ กับพี่คิวมัส" 

"หื้อออ คิวมัสหรอ ฉันล่ะเกลียดเขายังไงไม่รู้อ่ะ ชอบทำตัวเก๊ก ทำหน้าตาย ไม่สนใจโลก แถมยังเจ้าชู้อีก ฉันเกลียดมากเลยอ่ะ นายะ ทั้งๆ ที่ฉันยังไม่ทันได้คุยหรือสนใจอะไรมากน่ะ แค่เห็นก็เกลียดประมาณนี้"

ฉันเริ่มบรรยายความเกลียดชังให้กับนายะ แต่ในความโชคร้ายก็มีความโชคดี ที่ทำให้ฉันได้พบเจอกับพี่อึนเฮสุดหล่อฉัน อยากรู้มั้ยล่ะ เรื่องเป็นยังไง เดี๋ยวจะเล่าให้ผู้อ่านฟังน่ะค่ะ คือจริงๆ ฉันเล่าให้นายะฟังไม่หมดหรอก ฉันเคยเจอกับหมอนี่ อิคคิว อะไรเนี่ย -3- ตอนนั้นฉันรีบไปตามนัดกับนายะ หลังจากที่นายะถ่ายแบบเสร็จ ฉันเองก็ว่างจากการถ่ายละคร เห็นงี้ฉันดารายอดนิยมอันดับหนึ่งน่ะค่ะ 555 

- ย้อนหลังวันถ่ายละครเสร็จ

"โอ้ยยย สายแล้ววว ป่านนี้ นายะ รอฉันแย่แน่เลย" ฉันรีบก้าวขาสับยิกไปที่นัดหมายทันที 

ปึ่กกกก 

"โอ้ยยย" เป็นเสียงของฉันที่ร้องด้วยความเจ็บ 

"ขอโทษน่ะค่ะ" ฉันรีบก้มหัวขอโทษแล้วใส่แว่นทันที ตายล้ะ มีคนเห็นหน้าฉันรึยัง ถ้าเห็นงานจะเข้าอีกน่ะเนี่ย 

"มีตารึเปล่าเธอน่ะ หรือมีแต่สมอง" อึ่กกกก จุกค่ะ ฉันมองหน้าเขาก่อนจะเถียงทันควัน

" นี่ ขอโทษน่ะค่ะ ฉันขอโทษคุณไปแล้ว ทำไมต้องมาว่ากันด้วย คุณนั่นล่ะที่มาชนฉันก่อน รู้บางมั้ย ฉันรีบแค่ไหนอ่ะ" ฉันแว้ดใส่ผู้ชายปากไม่ดีคนนี้ก่อนจะจ้องตาเขา เอ๊ะ ! คุ้นๆ จัง ใครน่ะ ฉันว่า ฉันเคยเห็นในทีวี หรือหนังสือพิมพ์น่ะ น่าจะเป็นลูกคนรวย ดูรูปร่างหน้าตาดี ผิวพรรณดูผุดผ่อง แต่ทำไม มารยาททรามจัง 

"หรอ เธอมีมารยาทรึเปล่า ชนคนอื่นยังมาด่าคนอื่นอีก" เขาต่อปากฉันด้วยสีหน้ากวนประสาทสุดๆ 

"นี่ !!! ฉันไม่มีเวลามาเล่นสังคมประสาทหรอกน่ะ ตาบ้า" ว่าเสร็จฉันก็รีบเดินไป 

ปึ่กกกก 

"โอ้ยยย นี่มันวันอะไรของฉ้านนนนน" ฉันโวยทันทีที่ล้มลงอีกแล้ว วันนี้มันวันซวยอะไรเนี่ยยย สงสัยต้องทำบุญยกใหญ่ T^T

"ขอโทษน่ะครับ เป็นอะไรรึป่าวครับ" หื้มมม หนุ่มที่ไหนเสียงหวานเียวว พอฉันมองดูผู้ชายตรงหน้า โอ้ยยยย บร้ะเจ้า !!! หล่ออะไรเช่นนี้ ผัวสีนวลผ่องแบบนั้น ปากแบบนี้ โอ้ยยย เห็นล่ะใจเต้นรัวๆ เลยค้าาา 

"เอ่อ ม่ะ ม่ะ ไม่เป็นไร ค่ะ ขอโทษน่ะค่ะ ที่ซุ่มซ่าม ขอโทษน่ะค่ะ" ฉันรีบก้มหัวขอโทษทันที นายะ ฉันไปสายหน่อยนึงน่ะ ขอรู้จักพ่อของลูกในอานคตฉันก่อน อิอิ 

"เอ่อ ผมต่างหาก ขอโทษน่ะครับ งั้นผมไปก่อนน่ะครับ" อย่าเพิ่งปายยยย ฉันยังพิศวาสไม่เสร็จเลยยยย 

"ผู้หญิงอะไร เฉิ่มม น่ารำคาญลูกตา" แหมมมม เสียงไอ้คนที่กวนประสาทฉันมันเข้ามาในสมอง หื้มมมม ทำไมไม่มีสมบัติผู้ดีแบบสุดที่รักเมื่อกี้น่ะ ฮึ่ ต่อปากต่อคำก็เท่านั้น ไปหานายะดีกว่า

- ปัจจุบัน 

"อิโกะ เป็นอะไร ทำไมแก้มแดงขนาดนั้นล่ะ ไม่สบายรเปล่า ให้ฉันไปตามแม่ให้มั้ยจ้ะ" ฉันสะดุ้งเฮือกทันทีที่นายะเรียกฉัน โอ้ยยย ทั้ง โมโห ทั้งเกลียด ทั้งชอบ ทั้งมีความสุข ในเวลาเดียวกันเลย ถ้าไม่เจอเจ้าปากปีจอนั่น ฉันคงมีความทรงจำที่ดีกว่านี้น้ะ 

" อ่อ ป่ะ เปล่าจ้ะ ฉันแค่คิดไรเรื่อยๆ " ฉันส่ายหัวทันทีเลย เห้อออ ไม่อยากเล่าลยอ่ะ เดี๋ยวนายะ จะมองฉันเป็นคนที่ไม่ดี

" นายะ วันนี้ไม่มีถ่ายอะไรหรอ มาหาฉันได้เนี่ยย" เปลี่ยนเรื่องตามเคย

"อ่อ มีจ้ะ แต่มีตอน 1 ทุ่ม แล้วอิโกะล้ะ ไม่มีหรอ" 

" มีจ้ะ แต่มีตอนเย็นน่ะ ว่าก็ว่า ฉันไปอาบน้ำแต่งตัวดีกว่า นายะก็กลับไปอาบน้ำได้แล้วน้ะ แล้วถ้าไปกองถ่ายตอนไหน โทรมาหาฉันบ้างล้ะ เป็นห่วงจริงๆ เลย เมื่อไหร่นายะจะหาแฟนไว้คอยไปรับไปส่งสักที ฉันจะได้หมดห่วง"

" โห่ว อิโกะ ผู้ชายส่วนมากก็เจ้าชู้กันทั้งนั้น ถ้ายะคบ และยะเสียใจ อิโกะจะรับได้หรอ" เออ ก็จริงแหะ เหอะ อยู่ขึ้นคานเ็นเพื่อนฉันเถอะ นายะ 555

" ก็จริง เห้ออ ฉันล่ะอยากจะคบกับพี่คนๆ นึง น่ะ แต่ฉันไม่กล้าบอกเท่าไหร่" พูดแล้วก็เหนื่อยใจ เกิดมาเป็นคนในแวดวงการ จะคบใคร สุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได ต้องเช็คประวัตินั้นนี่ เบื่อหาดีๆ ยากจัง

" อิโกะไปอาบน้ำได้แล้วว เดี๋ยวฉันกับบ้านล่ะ" พูดเสร็จ นายะก็เดินออกไปนอกห้องพอดี เห้ออ ฉันก็ไปอาบน้ำดีกว่า วันนี้ต้องไปถ่ายละครอีก สู้ๆ นะ อิโกะคนสวยยย ><