May God bless ขอพระเจ้าอวยพรความรัก

ฉันมาถึงโรงเรียนในเวลาประมาณ7.30น. แต่ช่างเถอะเพราะยังไงก็ยังเหมือนเดิมอยู่ดี

แต่ทำไมวันนี้ฉันรู้สึกตื้นเต้นนะหรอ ออ่ใช่วันนี้เป็นวันปฐมนิเทศนักเรียนใหม่ไงละ

ใช่แล้วตอนนี้ฉันอยู่มัทธยมปลาบปี1แล้วนะสิ แต่ยังไงงั้นก็ยังเหมือนเดิมนั้นแหละ

แล้วตรงนั้นคนเขามุงดูอะไรกันหน่ะ ...... กริ๊สสสสสสสสส

พอฉันเดินเข้าไปใกล้ๆก็เริ่มได้ยินเสียงกริ๊สดังลั่นออกมา คิตาซาวาคุงงงงงงงงงง หล่อที่สุดดด

พอฉันรู้ว่าพวกนั้นแค่มุงดูผู้ชายเฉยๆ ฉันจึงรีบเดินหนีออกมาเพราะไม่ชอบให้อะไรยุ่งยากเท่าไหล่

ฉันเดินไปที่บอร์ดประชาสัมพันธ์ของโรงเรียน เพื่อดูห้องของตัวเอง และแน่นอนฉันหมั่นใจอยู่แล้ว

ว่ายังไงฉันก็ได้อยู่ห้องS เพราะฉันเป็นถึงตัวแทนนักเรียนใหม่เชียวนะ 

แต่ เอ๊ะ!! นี่ใกล้ถึงเวลาแล้วหนิฉันต้องรีบเอากระเป๋าขึ้นไปเก็บและเข้าแถวเตรียมเข้าพิธีปฐมนิเทศแล้วสิ /ฉันเดินมากับคนอื่นๆเป็นแถวและเมื่อ ผู้อำนวยการกล่าวเสร็จก็ถึงตาตัวแทนนักเรียนใหม่อย่างฉันแล้วสิ

ขอเชิญตัวแทนนักเรียนใหม่ขึ้นมากล่าว พิธีเปิดเรียนด้วยค่ะ

แน่นอนฉันเดินขึ้นไปด้วยความมั่นใจเพราะฉันล่างแบบไว้ตั้งแต่ที่ฉันได้รับมอบหมายงานนะสิ

โยชิซากิ Talk

ริมะ: ในฤดูใบไม้ผลิที่งดงามนี้ ได้มีดอกซากุระที่งดงามร่วงหล่นที่สนามของโรงเรียน 

และมีนักเรียนจากต่างที่ต่างๆได้มาใช่ชีวิตอยู่รวมกันในโรงเรียน ในระยะเวลา3ปี 

พวกเขาและฉัน ต่างมาจากต่างสถานที่และได้มาพบกันเช่นนี้ ช่างเป็นโชคชะตาแห่งการพบเจอ

จากนี้ไป3ปีขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ

เสียงปรบมือดัง แปะๆๆๆๆ กันเรียงรายฉันเดินลงจากเวทีและกลับไปที่นั่งของตัวเอง

หู้ยยยย พระเอกของเรายังไม่ออกมาเลยอ่ะ ถ้าอยากให้พระเอกออกมาเร็วๆ อย่าลืมติดตามนะค่ะอย่าลืมคอมเม้นเพื่อเป็นกำลังใจให้ด้วยนะค่าาาาา ขอบคุณค่ะ

คิตาซาวา Talk

ผมไม่คิดว่าเธอคนเมื่อเช้าจะเป็นตัวแทนนักเรียนที่ได้คะแนนสอบสูงสุดนะ แต่ที่แน่ๆเธอกล้าเมินผมด้วยแหละ ทั้งๆที่เกิดมาผมไม่เคยโดนใครเมินเลยเนี่ยนะผมคงยอมเธอไม่ได้หรอก ถึงที่ผมจัดการแล้วละ 

เมื่อจบพิธีอาจารย์ปล่อยให้นักเรียนทำความรู้จักกัน แน่นอนผมเข้าไปหาเธอทันทีเลยละ 

โอมิโตะ:นี่เธอหน่ะ ที่เป็นตัวแทนนักเรียน(เธอหันมาหาผม)

ริม:มีอะไร...(เธอตอบผมแบบหน้าตาเฉยมาก)

โอมิโตะ:ก็แค่..ฉันคิดว่าเธอน่าสนใจ ไปทานข้าวเที่ยงด้วยกันกับฉัน....

ริม:(เธอเมินและเดินไปโดยไม่สนใจคำพูดของผมเลยด้วยซ่ำ)

โอมิโตะ:(ผมจับมือเธอเอาไว้ เธอจึงหันหน้ามาหาผม)นี่เธอ..ทำไมถึงเมินคำชวนของผมละ

รู้ไหมว่าผมเป็นใคร ผมเป็นถึง คิตาซาวา โอมิโตะ หนุ่ม ฮอตที่หน้าตาดีของโรงเรียนเชียวนะ

ริมะ:แล้วมันยังไงละฉันต้องสนใจนายด้วยหรอ?..(แล้วเธอก็เดินไปด้วยความรวดเร็ว)

ผมคิดว่าเธอน่าสนใจดีนะ เธอทั้งกล้าเมินและปฏิเสธการชวนของผมอย่างไม่ลังเล 

แต่ถ้าผมจีบเธอติดหน่ะ เธอจะยังเมินผมอยู่อีกไหมน่ะ ..ใช่สิต้องไม่ 

ผมต้องเริ่มไปกวนใจและทำให้หัวใจเธอหวั่นไหวให้ได้ละ เธอถึงจะไม่กล้าเมินผม

จบไปแล้วกับตอนที่1เป็นไง พอใช่ได้ป่าว ไรกะแบบหัวตันอ่ะ เลยไม่กล้าทำไรเยอะ

ชอบก็อย่าลืม คอมมฃเม้นให้กำลังใจด้วยนะค่าาา ตอน2เดี๋ยวจะส่งให้วันพรุ่งนี้น๊าาาา