Luv is next to me ^^~

                                        Luv is next to me ^^~ ตอนที่ 10

(ต่อจากตอนที่แล้ว)

     หลังจากที่คุยกับมะปรางเสร็จ ฉันก็ชวนคนอื่นๆไปล้างมือที่ห้องนํ้า ในระหว่างที่ กำลังเดินไปห้องนํ้านั่นเอง ฉันบังเอิญหันไปทางห้องนํ้าชายพอดี ทำให้เจอกับ ห้อง9 ดูเหมือนจะถูกให้มาเก็บขยะบริเวณห้องนํ้าสินะ เอ๊ะ! ห้อง9 เหรอ งั้นก็ ็ต้องมีมันดิ ซวยแล้วสิเรา รีบๆไปดีกว่า ฉันคิดในใจ หลังจากล้างมือกันเสร็จ พวกเราก็เดินกลับกัน พอมาถึงอาจารย์ที่ปรึกษาก็บอกให้พวกเรา(นักเรียนทุก คน) ขึ้นไปที่ห้อง336 เพื่อทำความสะอาดต่อ

     " ยังไม่พออีกเหรอ เหนื่อยแล้วนะ เฮ้อ~" ฉันบ่นกับตัวเอง 

     " นี่! พวกนี้ ที่ปรึกษาบอกให้ขึ้นไปที่ห้อง336" มี๊และชมจังไปบอกพวกผู้ชาย

     " ไม่ไปแล้ว ขี้เกียจเดิน" <<< เจเจ 

     " สงสัยต้องหาตัวช่วยแล้วล่ะ" มี๊หันไปกระซิบกับชมจัง หลังจากนั้นชมจังก็ มาสะกิดฉันต่อ

     " หงุ่นๆ บอกพวกนี้ให้หน่อย" <<< ชมจัง
     " อ้าว ทำไมต้องเป็นเราอ่ะ แล้วพวกนี้มันจะมาเหรอ =-=" เอาจริงๆ ฉันก็อยากช่วย
อยู่นะ แต่พวกนี้มันจะยอมขึ้นมากันมั้ย นั่นแหละ ปัญหา
     " ไม่รู้แหละ ลองดูดิ" ดูเหมือนชมจังยังไม่ล้มเลิกความคิด
     " เชอะ! ทำก็ได้ แต่ไม่รับประกันนะ -^-" โอเค ถ้าอยากให้เราทำนัก เราทำก็ได้ 
     " พวกนี้! ที่ปรึกษาบอกว่าให้ขึ้นไปที่ห้อง336 แหล่ะ" ฉันบอกกับพวกผู้ชาย
โดยใข้คำพูดเหมือนกับที่มี๊บอกกับพวกนี้ก่อนหน้านี้แล้ว ดูดิ๊ จะยอมตามมามั้ย
     " ขี้เกียจ ขึ้นไป " เจเจเจ้าเก่า
     " ไม่รู้แหละ เราไปก่อนละกัน เฮ้ย! มี๊ รอด้วยดิ (ι´Д`)ﾉ" ฉันตะโกนไปบอกกับมี๊ เพราะเห็นมี๊กับชมจังกำลังจะเดินไปก่อน แล้วฉันก็วิ่งตามไป ตอนที่พวกเรา กำลังเดินขึ้นบันได อยู่ๆมี๊ก็หยุดเดินและหันไปมองข้างล่าง
     " ดูอะไรอ่ะมี๊ " ฉันหันไปถามมี๊ 

     " เปล่า ไม่มีอะไร" <<< มี๊ 
     " โอ้ พวกมันยอมขึ้นมาด้วย" ที่แท้ก็ดูพวกผู้ชายนี่เอง =_=
     " เห็นมั้ย! ต้องให้ตัวจริงเขาทำ เราบอกบีมแล้ว" <<< ชมจัง
     " ตัวจริงอะไรอีก "ฉันหันไปทางชมจัง
     " ไม่มีอะไร ( '^')" <<< ชมจัง
ไม่มีอะไรอีกแล้ว เกลียดจังคำนี้ คุยอะไรกันไม่เห็นบอกเราบ้างเลย ฮือ~ TOT หลังจากนั้นพวกเราก็เดินมาถึงห้อง336
     " ถึงซะที =_= " <<< ฉัน
     " เห็นมั้ย พอหงุ่นบอก พวกนี้ยอมขึ้นมาเลย ต้องเป็นเพราะเจเจแน่ๆเลย >o<" <<< ชมจัง

อะไรกันมันไม่ได้เป็นเพราะเราซะหน่อย พวกนี้แค่ไม่อยากโดนที่ปรึกษาด่าหรอก แต่ทำไมตอนแรกพวกมันไม่ยอมขึ้นมากันวะ -*- วันนี้ได้คุยกับเจตั้งหลายรอบ มีความสุขจัง ^^ (ไรท์: เก็บอาการหน่อยก็ดีนะหล่อน เค้ารู้สันดานหล่อนกันหมดละ =-= )(หงุ่น: อะไรกันเค้าเปล่า เค้าออกจะเรียบร้อย เค้าบ้าแค่กับเจคนเดียวเอง ส่วนเหล่าโอปป้าก็เป็นอีกเรื่องนึง ^^ ส่วนเจน่ะหรอ เราจะต้องทำให้เจชอบเราให้ได้เลย ไม่ว่าต้องทำยังไงก็เถอะ -*- รีดเดอร์ช่วยเป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ ^^) 

จบไปอีกตอนอย่างงงๆ =-= ไรท์ไม่กล้าอัพยาวมากกลัวถูกตัดบทอีก อ่อ ใครที่คิดว่านางเอกเป็นคนเรียบร้อย ใสๆ น่ารัก คุณคิดผิดแล้ว นางเอกเรื่องนี้เป็นคนหื่นแหล่ะ อุ๊บ OxO (หงุ่น: ไรท์อ่า พูดความจริงออกไปทำไม เดี๋ยวเจกลัวหมด เราอุตส่าห์อยากจะเป็นคนน่ารักๆในสายตาเจแท้ๆ -^- ) ฉันว่าเจคงรู้หมดแล้วแหล่ะ ไม่ต้องให้ฉันพูดหรอก =-= (หงุ่น: ไม่ต้องเลย โกรธแล้ว -^-) อ้าวซะงั้น งั้นไรท์ไปก่อนดีกว่า อยู่ต่อมีหวังหงุ่นเสียหายหมด  (หงุ่น: ไปเลยไป -^-) ใจร้ายอ่า เดี๋ยวเจไม่รักนะ '^' (หงุ่น: ไรท์ บ๊ายบาย โชคดีนะ ^^) พอเป็นเรื่องผู้ชายนี่ใจดีขึ้นมาทันที =-= ไรท์ไปละ รักรีดน้าาาา ^^ (หงุ่น: บ๊ายบายทุกคน ฝากติดตามเรื่องนี้ด้วยนะ ^^)