พรมลิขิตรักร้าย..ของคุณชายเย็นชา
เขียนโดย 
fongfa
วันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.21 น.
แก้ไขเมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2558 01.20 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) สงครามเย็น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความว๊าวววววววว >< น่ากินไปหมดทุกอย่างเลยอ่าาา......55555 ทุกคนคงสงสัยใช่มั้ยล่ะว่าฉันอยู่ที่ไหน...ใช่!! ฉันนั่งทานข้าวอยู่ กับข้าวเยอะแยะน่ากินไปหมดเลย..>< (นางเอกเห็นแก่กินมาก) อดไม่ไหวล่ะ..เมื่อไรจะได้กินเนี่ยสองพี่น้องนั้นมั่วแต่นั่งจ้องกันอยู๋ได้!! หิวอ่ะ..น้ำมนต์คนนี้ทนไม่ไหวล่ะค่ะ..T^T
" เอ่อ..ฉันหิวอ่ะ...กินได้ยังอ่ะ T^T " เย้!..ในที่สุดฉันก็พูดออกไปแล้วว
" เธอหิวหรอ..งั้นทานเลย..ฉันก็หิวเหมือนกัน" ซิการ์พูดพร้อมยิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยน...ชิ!ไม่เห็นเหมือนคนบ้างคนเลย..มั่วแต่นั่งเงียบอยู่ได้!..ใครสนกันล่ะ
" เธอลองทานนี่ดูสิฉันว่าอร่อยนะ.." หวาาา...อยู่ๆซิการ์ก็ตักอาหารให้ฉันเฉยเลย...โอ๊ยยน่ารักก
" เฮอะ.. ผู้ชายตักอาหารให้แค่นี่ถึงกับเคลื้มเลยรึไง! " ผ่างงง...เสียบรรยายกาศขึ้นมาทันทีเลย..
" ป่าวนะ!..ใครบอกว่าฉันเคลิ้ม!..นายอย่ามามั่วนะ!!.." ชิ..ใครบอกว่าฉันเคลิ้ม!!( ฉันนี่ล่ะ!! )
" หึ..แล้วเธอจะร้อนตัวทำไม.." เอ๊ะ..นายนี่กวนใช่มั้ยเนี่ย..
" ป่าวนะ!..นายกวนฉันหรอ!...." เหอะ..ยิ่งพูดยิ่งปวดหัว และดูเหมือนซิการ์จะทนเสียงทะเลาะขอฉันกับมิสไนท์ไม่ไหวเลยเข้ามาห้ามทับไว้....การทานข้าวในช่วงเย็นผ่านไปได้ด้วยดีถึงแม้บรรยายกาศมันจะแปลกๆก็เหอะ...ฉันไม่ได้คิดไปเองนะ! มิสไนท์จะชอบแอบมองฉันแล้วก็จะหันไปจ้องซิการ์อย่าเอาเป็นเอาตายเลยอ่ะ...ซิการ์ก็เหมือนกัน ชอบมองฉันแล้วก็หันไปจ้องมิสไนท์เหมือนกัน! ฉันว่านะสองคนนี้แปลกๆอ่ะ...รึเราจะคิดมากเกินไปนะ!...ไปอาบน้ำดีกว่านี่ก็ดึกมาแล้ว.
.............20นาทีผ่านไป.........
ตอนนี้ฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว..กำลังจะนอนนี่แหละ...เฮ้อออ เหนื่อยมาทั้งวันล่ะนอนดีกว่าาาง่วงชะมัด
....ก็อก..ก็อก..ก็อก...
เอ๊ะ..ใครมาค็อกประตูห้องล่ะเนี่ยยนี่ก็ดึกล่ะนะ!...ผีอ่ะป่าวว??....>< จะเปิดดีไหมนะ! นี่มันตีสองล่ะนะ..คงไม่ใช่มิสไนท์หรอกมั่ง...เพราะพอทานข้าวเสร็จหมอนั้นก็ออกไปข้างนอกต่อนะ..คงไม่ใช่หรอก!...แล้วใครอ่ะ!..( ่ ่)
" เปิดประตู!!..เดี๋ยวนี้!! " แว๊กกก...มะ มิ มิสไนท์....T^T ทำไงดีอ่ะ..
" เอ่อ..นายมีอะไรรึเปล่า..T^T " เค้าไปอารมณ์เสียมาแต่ไหนเนี่ยย
" ฉํนบอกให้..เปิด! ประ! ตู! " ทะ ทำไมต้องเสี่ยงดังด้วยเนี่ยย...
" ฉะ ฉันจะนอนแล้วอ่ะ..ค่อยคุญวันหลังนะ " T^T
" ฉันจะนับหนึ่งถึงสาม!! " แว๊กกกก ทำไงดีๆ..T^T
" ฉันง่วงอ่ะ.." .....><
" หนึ่ง.. " ห๊ะ..นัยเลยเรอะ!! ยังไม่ตั้งหลักเลยอ่ะ!!
" เอ่อ..คือว่า..T^T " ฮืออ...อย่ากดดันสิ!..
"สอง" แว๊กกกกกกกกกก....ฮืออ.เปิดแล้ว!!
" สะ.."
" เปิดแล้วววววว.." เห้ยย..ทันพอดี เกือบไปแล้ววว..แต่ฉันว่าเปฺฺิดกับไม่เปฺิดมีค่าเท่ากันอ่ะ..T^T
สายตาของนายมิสไนท์ดิอย่างกับฉันไปด่าแม่เค้างั้นอ่ะ..T^T
"นายมีอะไรรึเปล่า???" ง่ะ..อย่าเงียบดิ กลัวนะไอ้บ้า!..มิสไนท์ไม่พูดอะไรแต่เดินเข้ามาในห้องพร้อมปิดประตูห้องฉันเฉยเลยอ่ะ..
" นายมีอะไรรึเปล่า..นี่มันดึกมาแล้วนะ!..ฉันง่วง!..."
" ก็ไม่มีอะไรมากหรอก..แค่จะนอนด้วย.."
" อืมมม..ก็แค่นั้น....ห๊ะ!! "ฉันฟังไม่ผิดใช่ป่ะ!! ><
" นายว่าไงนะ!.." นี่ฉันริงจังนะเนี่ย..
" อย่างที่เธอได้ยินนั้นแหละ..โอ๊ะ ไปอาบน้ำนอนดีกว่า.." พูดจบเขาก็เดินผ่านฉันไป..ทำอย่างกับห้องตัวเองอ่ะ...T^T.. ...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
