เผลอรักหมดใจ นายรุ่นพี่สุดแสบ

ฉันนั่งมองหน้าผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังนั่งมองหน้าฉันเหมือนกัน

"ผอ. มีอะไรค่ะ" ฉันพูดก่อนจะมองหน้า ผอ. โรงเรียนที่กำลังทำหน้าเหมือนจะกินคนได้ทั้งตัว

"เมษา...เมื่อลูกจะเลิกทำตัวมีปัญหากับคนอื่นสักที"และ ผอ. คนนั่นไม่ใช่ใคร เขาเป็นพ่อของฉันเองนี่แหละค่ะ 

"ประทานโทษค่ะ หนูไม่เข้าใจว่า ผอ. พูดถึงใคร."ฉันพูดก่อนจะมองหน้าพ่อของฉัน ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นด้วยอารมณ์น่าจะโมโหนะ

"อย่ามากวนอารมณ์พ่อนะเมษา...พ่อรุ้ว่าลุกรุ้ว่าพ่อหมายถึงอะไร เลิกทำตัวเปนคนไม่รับรุ้โลกได้ไหม ลุกทำแบบนี้เพื่ออะไรกันเมษา บอกพ่อมาสิ"

"พ่อก็ลองถามเมียใหม่พ่อดูสิค่ะ เผื่อเขาจะตอบพ่อได้...กับคำตอบของหนุ"ฉันพุดก่อนจะหันหน้าหนี

"เมษา!!"พ่อฉันทำท่าเหมือนจะโกรธจัด จนตอนนี้ทำให้ฉันเห็นได้ชัดว่าสีหน้าของพ่อตอนนี้มีสีเลือดอยู่เต็มหน้า

"ผอ. จะบอกอะไร ก็พูดมาเลยดีกว่าค่ะ"ฉันพูดก่อนจะนั่งลงและมองหน้าพ่อ ก่อนที่เขาจะนั่งลงและมองหน้าฉัน

"ลุกทำตัวมีเรื่องกับคนอื่นทุกวันแบบนี้..ทั้งคดีเก่าและใหม่ที่ลุกพึ่งก่อขึ้น ทำให้คะแนนความประพฤติของลุกมันไม่มี เพราะฉะนั้น..พ่อจึงคิดว่า พ่อจะให้ลุกย้ายโรงเรียน และไปพักอยู่กับเพื่อนพ่อที่นั้น"พ่อฉันพูดก่อนจะหยิบกาแฟขึ้นมาดื่ม

"ได้สิค่ะ .. แล้วมีอะไรอีกรึป่าว...ถ้าไม่มีแล้ว ขอตัวนะค่ะ"ฉันพุดก่อนจะลุกขึ้นและเดินไปที่ประตู ก่อนจะหันมาหาพ่อของฉัน

"เหตุผลที่ ผอ. ส่งย้ายหนุ...เพราะความประพฤติจริงๆหรอค่ะ หรือเพียงเพราะ .. ผอ. จะได้รักกับผู้หญิงของ ผอ. ได้สะดวกหรอค่ะ"

"นี่!!"

ปัง! 

ฉันเดินออกมาจากห้อง ก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องเรียน... ทุกคนว่าไหม ว่าทุกวันของฉัน มันน่าเบื่อจริงๆ

"ว่าไงล่ะเมษา..ถูกลงโทษยังไงล่ะทีนี้"

"โดนคาบไม้บันทัด หรือโดนตะโกนขอโทษล่ะ"ไม่ทันจะได้ก้าวเข้าห้องอย่างเต็มที ก้อเจออะไรที่น่าเบื่ออีกและ

"ไม่รุ้สิ...เธอจะลองอีกรอบแมะ จะได้จบๆ"ฉันพุดก่อนจะง้ามือทำท่าจะตบยัยสองคนตัวปัญหานั่นอีกสักรอบ

"ทำแมะ! แกจะตบฉันหรอ...เอาสิ๊ เอาเลย..คราวนี้แหละ แกจะโดนไล่ออกแน่!"

เพี้ยะ!!

"ยัยเมษา!! แกตบฉัน!"

"ก้อเธอบอกให้ฉันตบไม่ใช่หรอ...ฉันจะรีรออะไรล่ะ ในเมื่อโดนสั่งย้ายแล้ว..ทำไมฉันต้องแคร์ กับอีแค่ตบคนก่อนไป!!"

"อร๊ายยย ยัยเมษา.. ยัยบ้า!!!"

น่าเบื่อเนาะ..ว่าไหม แต่ยังไงก้อชั่งเหอะ ปล่อยหั้ยยัยนั่นบ้าไปคนเดียวเหอะ เพราะฉันไม่มีเวลามาก เพราะฉัน

ต้องเตรียมตัวย้าย...วันพรุ่งนี้ !!!

...โปรดติดตามตอนต่อไป...