ตกหลุมรักนายร้อยเล่ห์

     "ยูคิ!!! จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหนห้ะ!!!"เสียงเข้มของพี่โยชิดังมาจากนอกห้องทำให้ฉันค่อยๆปรือตาทีละนิดๆ งืมๆQ-Q

     "เฮ้! ยัยยูคิตายแล้วรึไง!! เปิดประตูทีซิ!!!"หนอยแน่ะ ไอ้พี่ชายวาจาเสื่อม-^- ฉันกระโดดลงจากเตียงและเดินไปที่ประตูที่ข้างนอกมีพี่โยชิทุบอยู่อย่างบ้าคลั่ง เอ่อ ฉันกลัวประตูจะพังเหลือเกินT^T

     "ค่าา-o- พี่โยชิมีอะไรหรือเปล่า? นี่มันเพิ่งหกโมงครึ่งเองนะ!"

     "ไปอาบน้ำเลยไป เตรียมตัวไปโรงเรียนได้แล้ว!"

     "อ่อ ..เดี๋ยวๆๆ นี่พี่เข้าใจอะไรผิดรึเปล่า-o-?" ฉันถาม "วันนี้วันเสาร์นะ"

     "เออว่ะ จริงด้วย-o- งั้นพี่ไปก่อนนะ หลับต่อให้สบายละกัน"พูดจบพี่ก็สะบัดก้นหนีทันทีปล่อยให้ฉันยืนเอ๋ออยู่ตรงนั้นนานสองนาน อะไรของพี่มันฟระบทจะมาก็มาบทจะไปก็ไป-*- ว่าแต่ว่า คำว่านอนหลับให้สบายเนี่ยมันใช้กับคนที่ตายแล้วไม่ใช่รึยังงายยย-*-!!!

     ฉันเดินกระทืบเท้ากลับมาเตียงนอนละกระแทกตัวลงอย่างแรง ชิส์!พี่นะพี่ กล้าดียังไงมาทำให้ฉันอารมณ์เสียแต่เช้าเนี่ย แบบนี้ก็นอนต่อไม่ได้น่ะสิ!(ยัยนี่คิดแต่เรื่องนอนหรือยังไงกัน) เหอะ!ไปอาบน้ำดีกว่า และระหว่างที่ท่านผู้อ่านรอให้ฉันอาบน้ำเสร็จฉันจะขอแนะนำตัวก่อนนะ^-^ ฉันมีชื่อว่ายูคิ อายุ17ปี มีพี่ชายที่ซื่อ!และบื้อ!ที่ชื่อว่าโยชิ เราโตมาด้วยกันในบ้านหลังใหญ่เบ้อเริ่ม(ก็ที่ฉันอยู่เนี่ยแหละ) ตอนนี้พี่ชายฉันเรียนที่เทคนิควิศวะ ส่วนฉันก็เรียนอยู่ที่ร.ร.มัธยมเซย์นัน 

     เอาล่ะ!ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว หมดเวลาแนะนำตัวเพียงเท่านี้ 

     ฮึ่ย!ฉันจะทำอะไรดีเนี่ย ดันตื่นเช้ากว่าปกติซะด้วยสิ-*- อ๊ะ ไปร้านสะดวกซื้อดีกว่าจากนั้นก็แวะไปร้านเกมสักหน่อย แล้วก็แวะไปที่สนามแข่งรถเป็นอย่างสุดท้ายจากนั้นก็กลับมาดูซี่รี่ส์เกาหลีที่บ้าน คิๆวันหยุดทั้งทีฉันก็ขอทำตามใจตัวเองบ้างสิ*o* ว่าแล้วฉันก็เดินควงกุญแจรถบิ๊กไบค์คันงามคู่หูคู่ใจของฉันอย่างสบายใจเฉิ่ม

     ณ ร้านสะดวกซื้อใกล้บ้าน

     ฉันหยิบของที่จำเป็นสำหรับวันนี้มายัดใส่ตะกร้า ฮั่นแน่ อย่างรู้ใช่มั้ยล่ะ!ว่าฉันจะซื้ออะไร?เฉลยให้ก็ได้ ฉันซื้อพวกขนมนมเนยน่ะ^U^ มันจำเป็นมากๆเลยนะสำหรับฉันน่ะ

     ระหว่างที่ฉันกำลังเดินออกจากร้าน จู่ๆก็มีเด็กผู้ชายาคนนึงวิ่งเข้ามาชนฉันเข้าอย่างจัง ส่งผลให้ฉันเซไปเล็กน้อย(แต่ก็เกือบล้มนะ) ส่วนเด็กน้อยคนนั้นนั่งจุมปุ๊กอยู่กับพื้นเป็นที่เรียบร้อย=o=

     "เอ่อ พี่ขอโทษนะจ๊ะ เธอเป็นอะไรรึเปล่า?"

     (>_<  ) (  >_<)

     เด็กคนนั้นส่ายหน้าแทนคำตอบ ฉันถอยหายใจโล่งอก ก่อนที่จะเอื้อมมือไปพยุงเด็กคนนั้น อืม ดูๆไปแล้วเด็กคนนี้หน้าตาดีไม่เบาแหะโตไปคงหน้าตาดีกว่านี้แน่ๆ และถ้าดูสักษณะตัวก็น่าจะประมาณเด็กประถมล่ะมั้ง เด็กคนนั้นมองฉันตาแป๋ว อร๊าย น่าร้ากกก><

     "เธอชื่ออะไรหรอ? ฉันชื่อยูคินะ"

     "...ผะ ผมชื่อ..."ก่อนที่เด็กคนนั้นจะพูดจบ เสียงกร้าวของผู้ชายคนนึงก็ดังขึ้น

     "เฮ้ย!มันอยู่ไหนวะ แยกย้ายกันไปหา แล้วจับเป็นเท่านั้น! ไป!!!"เสียงนั้นทำให้เด็กน้อยของฉัน(?)สดุ้งตกใจ ก่อนจะทำท่าลุกลี้ลุกลน

     "พะ พี่ครับช่วยผมด้วย"เด็กนั่นพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน 

     "ได้สิ ตามพี่มา"