สายลับนักสืบรัก
เขียนโดย โอเปิ้ล
วันที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 14.58 น.
แก้ไขเมื่อ 24 กันยายน พ.ศ. 2558 00.31 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ยินดีทีได้รู้จัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความยินดีที่ได้รู้จัก
" ไอเฟอร์นี้แกยังไม่เสร็จอีกเหรอวะ "
เสียงบิดาคนที่สองดังผ่านบานประตูเข้ามาในห้อง ทำเอาฉันสะดุ้งเลย ฉันกำลังยืนแต่งตัวอยู่ที่หน้ากระจกบานใหญ่ ชุดยูนิฟรอมของร.ร.ใหม่นี้ สีได้ใจฉันมากแดงแปร๊ดเลยละ ≥3≤ ฉันหนุมตัวไปมาสองสามครั้งเพื่อตรวจดูความเรียบร้อยและเดินออกไปเปิดประตูห้องนอนอย่างเซ็งๆ
ป๊อก!!! @_@
" โอ๊ยยย! เจ็บน่ะ " ╥﹏╥
" สมน้ำน่าทีหลังจะได้จำ ไปกันได้แล้วสายมากแล้วน่ะ " ̄へ ̄
เป็นไงละเปิดประตูปุ๊บโดนเขกกะบาลปั๊บ แหมอะไรจะเหมาะเจาะขนาดนี้ ซวยแต่เช้าเลยเหรอเรา เฮ้ยยย~~ -_-#
" เปิดเรียนวันแรกตั้งใจเรียนน่ะเฟอร์ "
ฉันส่งยิ้มหวานๆให้แม่แทนคำตอบแล้วแม่ก็หันไปหาพี่ชายตัวแสบ
" ส่วนแก อย่าไปหาเรื่องใครเขาละ "
" โถ่...แม่มองผมเป็นคนยังไงครับเนี้ย "
ฉันกับพ่อยืนหัวเราะกันเสียงดัง ก่อนที่พ่อกัยแม่จะอวยพรอวยชัยให้ก็กินเวลาไปมากเลยละ เราทั้งคู่บอกลาพ่อกับแม่ก่อนจะเดินไปขึ้นรถเพื่อไปรับอีกหนึ่งชีวิตและมุ่งตรงไปร.ร.ใหม่
เมื่อรถเฟอรลี่สุดหรูถูกขับเข้ามาจอดในโรงจอดรถจองทางร.ร.ที่จัดไว้ให้นักเรียนทุกคนแต่เห็นจะเป็นรถคันนี้ที่เด่นที่สุด!และแน่นอน เหมือรถคันนี้สะกดสายตาให้คนทั้งร.ร.หันมามองแล้วมีเหรอที่คนเหล่านั้นจะไม่สนใจคนในรถ...ไม่มีทาง! พอรถจอดปุ๊บเปิดประตูปั๊บก็ได้ยินเสียซุบซิบกันให้ก้องเลย
" ไปเถอะ อย่าไปสนใจคนพวกนั้นเลย "
พี่ฟอร์ดเดินมาจูงมือฉันซึ่งฉันเองก็จับมือยายวิ้งค์ให้เดินตามมาด้วยและเมื่อถึงที่นัดเจอของอาจารย์พี่ฟอร์ดก็ฝากฝังฉันไว้กับอาจารย์ให้เสร็จสัพทำอย่างกับฉันเป็นนักโทษแนะ เชอะ!
" เฟอร์..พี่ไปแล้วน่ะ อย่าก่อเรื่องเด็ดขาดเข้าใจมั๊ย "
" ค้าาาา ทราบแล้วค้าบอกตัวเองดีกว่ามั๊ยค่ะคุณพี่ชาย " ^_^
" ย้อนหรอไอนี้เดี๋ยวเหอะ! "
≧∇≦
" เออๆรู้แล้ว วิ้งค์พี่ฝากเฟอร์ด้วยน่ะ "
" ค่ะ...พี่ฟอร์ด "
แหมตอบรับเสียงหวานเชียวน่ะยายวิ้งค์ไวค์ พอพี่ฟอร์ดเดินจากไปฉันและวิ้งค์ก็เดินตามอาจารย์คนใหม่ไปที่ห้องเรียนและเมื่อมาถึงก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายกันดังนั่นตามประสานักเรียนใหม่ที่เพิ่งเจอกัน เมื่ออาจารย์เข้าห้องเป็นธรรมดาที่นักเรียนต้องเงียบ!
" อ้าว เชิญนักเรียนใหม่อีกสองคนเข้าห้องได้แล้วค่ะ "
อาจารย์เรียกฉันและวิ้งค์ให้เข้าในห้องเรียน เมื่อเห็นว่าฉันและวิ้งค์ไม่เดินตามเข้าไปท่านจึงเรียนเชิญโดยการทำท่าผายมือเชิญให้เข้าไปในห้องฉันและวิ้งค์พยักหน้าสองสามครั้งแทนคำตอบและเดินเข้าไปในห้องเมื่อฉันและวิ้งค์เดินเข้ามาในห้องเรียนก็เจอเข้ากับสายตาหวานเยิ้มของนักเรียนชายและสายตาอิจฉาของนักเรียนหญิง แหมก็เข้าใจคนมันสวยก็แบบนี้แหละ (แหวะหลงตัวเอง) อะไรย๊ะยายนักเขียนยังไงซะฉันก็ได้แจ้งเกิดในห้องเรียนไม่เหมือนยายนักเขียนหรอกแจ้งเกิดในห้องน้ำ555เก่งจริงๆคิดเนื้อเรื่องได้ในห้องน้ำ (ฉันแจ้งเกิดที่อำเภอย๊ะ) เข้าเรื่องต่อค่ะอย่าไปสนใจยายนักเขียนเลย ตอนนี้ฉันกับวิ้งค์ยืนตัวเกรงเลยค่ะทำไมน่ะหรอก็มันไม่มีที่นั่งหนิค่ะ〒_〒
" เอ้า ยังไม่ไปนั่งอีกเหรอค่ะคุณนักเรียน "
" ก็มันไม่มีที่นั่งหนิค่ะอาจารย์"
ฉันตอบพร้อมเพยิดหน้าให้อาจารย์มองตามอาจารย์พยักน่าก่อนจะดีดนิ้วดัง เป๊าะ!!
" นั้นไงเหลืออยู่สองที่พอดี "
อาจารย์ชี้นิ้วไปยังที่ว่างสองที่ข้างเด็กผู้ชายหน้าตาดีสองคนที่นั่งข้างริมหน้าต่างคนหลังสุดหัวทองหล่อชะมัดถัดจากคนหลังก็หัวดำดูขี้เล่นดีน่ะน่าจะเข้ากันได้ แต่..นายสองคนจะเว้นที่ว่างไว้ทำซากอะไรทำไมไม่ขึ้นมานั่งด้วยกันน่ะ แต่ช่างเถอะเอาเป็นว่าวันนี้ฉันได้ที่นั่งก็แล้วกัน
" กรีน แบล๊ค ที่นั่งตรงนั้นว่างใช่ม๊ยจ๊ะ "
" ครับ อาจารย์!!! "
" ดี งั้นเธอสองคนไปนั่งที่ว่างตรงนั้นน่ะ "
ฉันส่งยิ้มให้อาจารย์แล้วเดินนำยายวิ้งค์ไปยังที่นั่งแต่..จะนั่งตรงใหนดีละ อยู่ๆก็มีมือปริศนามาดึงมือฉันให้ลงไปนั่งบนเก้าอี้ข้างๆนายหัวดำ
" จะยืนอีกนานมั๊ยครับคนสวย "
แต่ก็ช่างเถอะดีเหมือนกันได้นั่งข้างนายนี้ดีกว่านายหัวทองเยอะดูหยิ่งๆยังไงชอบกล
" สวัสดีผมชื่อกรีนทีน คุณละ? "
จู่ๆนายนั้นก็มาพูดข้างหูของฉันทำเอาฉันสะดุ้งเลยละรู้สึกถึงลมหายใจอ่อนๆของเขาบริเวรต้นคอขาวระหงของฉันมันทำให้ร่างกายฉันร้อนวูบวาบขึ้นมาทันที
" ฟะ..เฟอร์ลี่ ฉันชื่อเฟอร์ลี่เรียกว่าเฟอร์เฉยๆก็ได้ "
" ครับคุณเฟอร์ลี่ "
พูดจบกรีนทีนก็หันไปพูดคุยกับวิ้งค์และแนะนำให้รู้จักเพื่อนเข้าอีกคนอย่างเป็นทางการ
" นี้ชื่อแบล๊บครับ เป็นลูกชายเจ้าของร.ร.ส่วนผมเป็นประธานนักเรียนในปีนี้ครับ "
โอ้มายก๊อดนี้ลูกชายเจ้าของร.ร.ส่วนนี้ก็ประธานนักเรียนโอ้จ๊อดซาร่าก็ช่วยไม่ได้ นั่งข้างคนหล่อแถมยังมีอิทธิพลอีกตะหากแต่นายแบล๊คไม่เห็นจะพูดอะไรซักคำยิ้มก็ไม่ยิ้มหยิ่งชะมัดหล่อแล้วหยิ่งแบบนี้ฉันไม่สนหรอกย่ะ เชอะ!
" เรียนกันดีกว่าครับ "
กรีนพูดพร้อมหันหน้าไปทางอาจารย์ที่กำลังถามประวัตินักเรียนรายคน
" เธอมีแฟนยังอะ "
จู่ๆกรีนก็พูดขึ้นมาแต่ไม่รู้ว่าถามใครฉันเลยถามซ้ำและชี้นิ้วมายังอกของตัวเอง
" ถะ..ถามฉันหรอ? " •_•?
" อื้ม...เฟอร์มีแฟนยังครับ? " ^_^
ครั้งนี้ฉันมั่นใจเลยว่ากรีนถามฉันไม่ใช้เพราะเข้าเรียกชื่อฉันแต่เพราะเขาหันมาและยื่นหน้ามา กระซิบข้างหูฉันทำให้ฉันได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆจากเขา
" เอ่อ...ยังค่ะ ยังไม่มี "= ̄ω ̄=
" งั้น...เป็นแฟนกันน่ะ " (♡˙︶˙♡)
" ⊙_⊙ 〣( ºΔº )〣 "
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ