ปิ๊งรัก....นักบาส
1) โรงเรียนใหม่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ PB School
เช้าวันเปิดเทอมใหม่ เป็นวันแรกที่ฉันจะได้ไปโรงเรียนใหม่ พบเพื่อนใหม่ๆ เจอสิ่งแวดล้อมต่างที่แปลกใหม่สำหรับฉัน อ้อ!!! ฉันลืมแนะนำตัว ฉันชื่อ นายท่าน ไม่ต้องสงสัยนะฉันเป็นผู้หญิงเต็มร้อยนะ!!แต่ออกจะห้าวแล้วก็แมนมากไปหน่อย พอๆๆ ฉันไปโรงเรียนดีกว่า
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ชีวิตของฉันตอนนี้เริ่มปรับตัวเข้ากับที่นี้ได้แล้วมีเพื่อนเยอะแยะเลย อีกไม่นานก็จะมีงานกีฬาสีแล้ววันนี้ทางโรงเรียนเลยจัดประชุมจับสีของแต่ล่ะห้อง
"นายท่านแกอยากได้สีอะไรอ่ะ" ยัยเป็ดถามฉัน
"ฉันอยากได้สีฟ้าว่ะ แต่เอาจริงๆสีอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่สีม่วงอ่ะเราไม่ค่อยชอบ"
"เออ เราก็เหมือนกันว่ะ"
ตอนนี้ตัวแทนของห้องฉันเดินออกไปจังฉลากแล้ว ฉันกับยัยเป็ดก็นั่งลุ้นกันว่าห้องเราจะได้สีอะไร และแล้วสีที่ห้องเราได้ก็คือ.....
"ห้องเราสีม่วงนะ" ตัวแทนห้องที่เดินออกไปจับเดินกลับมาบอก ฉันกับยัยเป็ดหันไปมองหน้ากันแล้วพยักหน้าอย่างรู้กัน
โอ๊ย!!!เซ็ง ดันได้สีที่ไม่อยากได้ส่ะงั้นอ่ะแถมยังต้องอยู่ไปอีกตั้ง 3 ปี ตายๆๆๆ แต่ช่างเถอะยังไงเราก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีเพราะงั้เราก็เต็มที่กับมันล่ะกันเนอะ
หลายวันผ่านไป
"นายท่านแกลงกีฬาอะไรป่ะ" ยัยแมวน้ำเพื่อนอีกคนของฉันถามขึ้น
"ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ ยังไม่ได้คิดไว้เลย"
"ไปลงบาสกันไหมมีรุ่นพี่เขาชวนอ่ะ ไปป่ะแมวน้ำ"
"เราเล่นไม่ค่อยเก่งอ่ะ"
"เราก็ว่าน่าสนุกดีนะนายท่าน"
"ใช่ๆ เดี๋ยวพี่เขาช่วยฝึกให้"
"เอาก็เอา"
"เย้ๆๆๆ" แล้วยัยสองคนนั้นก็ดีมือกันอย่างดีใจ
เย็นวันนั้น
ยัยเป็ดพาฉันกับยัยแมวน้ำมาใต้ตึกที่พี่เขาบอกไว้
"สวัสดีค่ะ/สวัสดีค่ะ/สวัสดีคับ" ไม่ต้องสงสัยเลย 'สวัสดีคับ' อ่ะมันคือฉันเองเพราะว่าฉันไม่ชินกับการต้องพูด 'ค่ะ' นี้หน่าแต่ถ้าให้พูดก็พูดได้นะแต่กับแค่กับผู้ใหญ่ก็พอเนอะ
"สวัสดีจ่ะน้องๆ พี่ชื่อพี่จินนะ ส่วนพี่คนนี้ชื่อพี่สวยนะ" พี่จินแนะนำตัวเองก่อนจะหันไปแนะนำพี่อีกคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆเธอ พวกเราสามคนพยักหน้ารับรู้
"พวกน้องจะมาลงบาสใช่ไหม" พี่จินถามพวกเรา พวกเราก็พยักหน้ารับ "โอเคจ่ะ งั้นเดี๋ยวพวกเราไปเขียนชื่อแล้วก็เบอร์โทรให้พี่ด้วยนะ เราจะวิ่งรอบสนามกัน 2 รอบและจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆนะเพื่อเป็นการฝึกความอดทนของพวกเรา ซึ่งพวกพี่ก็จะวิ่งกับพวกเราเหมือนกัน วันนี้พวกน้องๆใส่ชุดนักเรียนมาดังนั้นเราจะเริ่มซ้อมกัน พน นะเอาล่ะวันนี้พวกเราไปเขียนชื่อกับเบอร์โทรให้พี่แล้วก็กลับบ้านได้เลยนะ"
เมื่อพี่จินพูดจบพวกเราก็ไปเขียนชื่อกับเบอร์โทรให้พี่เขาทีละคนและแยกย้ายกันกลับบ้าน
ฉันจะรอดไหมเนี้ยยิ่งไม่ชอบวิ่งอยู่ด้วย แต่ก็เอาเถอะลงชื่อไปแล้วยังไงก็เต็มที่ล่ะนะ สู้ๆ!!!
ช่วยเม้น ช่วยไลค์ กันด้วยนะเราจะได้รู้ว่ามันสนุกไหม
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ