นายตี๋ตัวร้ายกับยัยจอมแสบ

" นี่! จะยืนนิ่งอยู่ทำไมเดินตามมาสิ " นีออนหันมาตะคอกใส่ฉันให้เดินตามไป ชิมาตะคอกใส่ฉันทำไมย่ะฉันไม่เดินตามนายหรอกถ้านายทำมิดีมิร้ายฉันล่ะฉันจะทำไงฉันจึงตอบไปแบบเต็มปากเต็มคำว่า
"ไม่! ถ้านายทำมิดีมิร้ายฉันแล้วฉันจะทำไง? " พอฉันพูดออกไปเท่านั้นแหละอิตานีออนหันมามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าและหยุดสายตามองฉันประมาณว่ามั่นหน้ามากก่อนที่จะพูดทำร้ายจิตใจฉันน
" ฉันคงไม่คิดสั้นขนาดนั้นหรอก เธอนี่ก็คิดได้น่ะไม่ดูตัวเองเรย ฉันจะให้เธอมาทำความสะอาดห้องฉันอย่างเธอแค่มองก็สงสารตาตัวเองแล้วแล้วรีบตามมา!" อ๊ายยยยยยย! อิตาบ้าาอิคนตาไม่ถึง!ฉันไม่สวยตรงไหนนนน(คงทุกตรง)ห๊าาาาชิก่อนที่ฉันจะด่าอิตานี่ในใจอีกนางก็หันมาดึงแขนไม่เรียกว่าดึงค่ะลากเรยดีกว่าค่ะขึ้นลิฟต์มาจนถึงหน้าห้องนีออนก็หยิบบัตรขึ้นมาแตะที่ล่างลูกบิดประตูจากนั้นก็เปิดประตูลากฉันเข้าห้องงไม่พอลากฉันไปห้องนอนนนอ๊ากกกไม่น่ะอย่าทำอะไรฉันนนนม่ายยยฉันยังโสดยังบริสุทธิ์ผุดผ่องเป็นยองใยแต่ๆเดี๋ยวน่ะลากฉันมาที่ตะกร้าผ้าทำไม?เหมือนอิตานี่จะอ่านใจฉันออกจึงขยับปากพูดออกมาสั้นๆ
" เอาไปซัก " พูดเสร็จนีออนเหมือนจะเดินออกไปแต่หันกลับมาพูดอีกครั้ง
"ซักมือน่ะ เสื้อแพง" พูดเสร็จก็เดินออกไปฉันห้องนอนนสักพักก็มีเสียงทีวีดังมาให้ได้ยินแหมสบายใจจริงน่ะย่ะทำไมไม่ซักเองห๊าาา ฮึยยยย! ทำไรไม่ได้เรยได้แต่บ่นในใจ ขอบอกว่าในใจน่ะค่ะพูดออกมามีหวังฉันคงเป็นศพอยู่ที่ห้องอิตานี่แน่นอนนน บ่นไปซักผ้าไปบ้าจริงผ้าตัวเองฉันยังไม่ซักมือเรยแต่พอมาผ้าอีกตานี่ฉันต้องมาซักเองด้วยมือฉีนเกลียดการซักผ้าด้วยมืออออ! อ่าาาาเสร็จเสียทีรีบเอาไปตากดีกว่าจะได้กลับบ้านสักที ฉันจึงเดินไปตากผ้าที่ระเบียงเสร็จเดินมาท่โซฟาเพื่อท่จะหยิบกระเป๋ากลับบ้านอีตานีออนก็หันหน้ามายิ้มและพูดในสิ่งทำให้ฉันเกลียดเขา
"เดี๋ยวยังไม่เสร็จไปล้างจาน กวาดห้อง ถูห้อง เก็บที่นอนให้ฉันด้วยเสร็จแล้วถึงจะกลับบ้านได้ "พูดเสร็จนางยิ้มแล้วก็เดินเข้าไปในห้องนอนพร้อมตะโกนออกมาอีกครั้ง
"เก็บที่นอนก่อนเรยเดี๋ยวฉันจะนอนแล้ว" เดี๋ยวน่ะคือคุณเธอจะนอนแล้วแต่ทำไมต้องให้ฉันเก็บที่นอนด้วยหาาาบ้ารึเปล่าาแต่ฉันก็เดินไปเก็บที่นอนให้อิตานั่นขี้เกียจมีเรื่องเหนื่อยอยากกลับไปนอนล่ะเก็บเสร็จฉันก็ไปล้างจาน กวาดๆถูห้องจนเสร็จ เห้อกลับหอค่ะๆเหนื่อยอยากนอนนนฉันเดินไปหยิบกระเป๋าที่โซฟาคราวนี้ได้กลับจริงๆแล้วอิอิเดินไปบอกอิตาตี๋หน่อยล่ะกันฉันจึงเดินไปที่ห้องนอนประตูเปิดอยู่เดินเข้าไปเรยแล้วกันนนพอเดินเข้าไปฉันก็เจออิตานีออนกำลังใส่เสื้ออยู่อ๊ายยยขาวววววฟินนนมีซิกแพ็คด้วยยยและแล้วก็มีเสียงขัดจังหวะจินตนาการฉันซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหนก็เจ้าของเรือนร่างที่ฉันดูอยู่เนี่ยแหละ ชิดูหน่อยก็ไม่ได้เป็นค่าแรงที่ฉันทำงานวันนี้อ่ะหึยยยเป็น
"เป็นยายชิ่งไม่พอยังหื่นอีกน่ะเธอเนี่ย " อ๊ากไม่ใช่น่ะฉันแค่บังเอิญเข้ามาถูกจังหวะพอดีต่างหากอิอิไม่ใช่ล่ะๆฉันต้องรีบกลับล่ะตอนนี้มันเที่ยงคืนกว่าแล้วพรุ่งนี้ฉันต้องทำงานน่ะ
"นี่นายฉันจะกลับล่ะน่ะ บายย" ฉันบอกแล้วกำลังจะเดินออกจากห้องเพื่อกลับบ้านอิตาตี๋ก็เอ่ยปากบอกจะไปส่งฉันให้ไปนั่งรอที่โซฟาก่อนฉันจึงเดินมานั่งรออิตานี่สักพักอิตานี่ก็เดินออกมาจากห้องนอนแล้วเดินไปที่ประตูฉันจึงเดินตามไปเมื่อเดินมาถึงลานจอดรถเขากดที่กุญแจรถเปิดประตูขึ้นรถพอฉันขึ้นรถปิดประตูอิตานี่ก็ออกรถพร้อมเปิดเพลงฝรั่งฟังสบายยยขับรถมาได้สักพอเข้าก็หันมาถามฉัน
"ให้ไปส่งที่ไหน?" อ่าาให้ไปส่งไหนดีป้ายรถเมล์หรือที่หอเรยดีกว่าาน่ะหอเรยดีกว่าขี้เกียจเดินไปเองยิ่งดึกแล้วด้วยยยน่ากลัววฉันจึงบอกทางให้อิตานี่ไปส่งเมื่อถึงหอแล้วฉันจะเปิดประตูรถแต่ประตูมันเปิดไม่ได้อิตานี่ลืมปลดล็อคแน่เรยยฉันเลยหันไปสะกิดอิตานี่แล้วชี้ไปที่ประตูบอกให้ปลดล็อคให้หน่อยเขากดเสร็จฉันเตรียมลงแต่ก็มีมือมาจับไหล่ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหนก็อิตานี่แหละแล้วนีออนก็พูดขึ้น
"พรุ่งเธอทำงาน10โมงใช่ไหม"ฉันจึงพยักหน้าาาเขาก็พูดต่อ
"พรุ่งนี้8.30ฉันจะมารับเธอไปทำอาหารเช้าให้ฉันกินเพราะฉันมีเรียน10โมงถ้าเธอชิ่งคงรู้น่ะ" อ้ากเอาอีกแล้วเวลานอนของฉันนนนอีตานี่ใจร้ายอ่ะขัดก็ไม่ได้อีกกกกกฉันจึงตอบไปแบบหมันไส้
"ย่ะ! อิตาตี๋ปากจัด"พูดเสร็จฉันก็รีบวิ่งลงจากรถจะได้ไม่เกิดสงครามน้ำลายระหว่างเราอีกกเห้ออพอวิ่งลงมาเสร็จฉันก็รีบเดินขึ้นห้องอิตานีออนจึงขับรถกลับไปปอ้ากกกพรุ่งนี้ฉันก็ยังต้องเจอเขาอีกหรออออไม่รู้จะซวยไปไหนนนนวันพรุ่งของฉันซวยแต่เช้าเรยยยยรีบไปอาบน้ำนอนดีกว่าพรุ่งนี้ศึกหนัก    ฮึบพิมินสู้!