My Sister รักนะครับ พี่สาวคนสวย

บทที่ 12

'สวนดอกไม้'

     ~Line~

     เสียงแอพไลน์ดังขึ้น ในขณะที่ฉันกำลังนั่งกินขนมกับยัยซันนี่

     "แฟนทักมาล้ะซี่ โฮะๆ"

     "งั้นขอตอบไลน์แปปนะ - -;"

     Rea Ji :พี่สาว คิดถึงจัง

     Sprite :เหมือนกันแหละ นายอยู่ไหน

     Rea Ji :สวนดอกไม้หลังโรงเรียนน้ะ  มาหาผมสิอยากกอด

     Sprite :ฮ่ะๆ งั้นรอฉันแปปนะ

     "ซันนี่งั้นฉันไปก่อนนะ"

     "จ้ะๆ บ๊ายบาย"

     ฉันรีบลุกขึ้น แล้วเดินไปจนถึงสวนดอกไม้

     "แฮ่กๆ"

     โอ๊ย! เหนื่อยชะมัดเลยยย รีบเข้าไปดีกว่า จะได้เจอเรย์จิเร็วๆ ฮะๆ

     ฉันเดินเข้าไปในสวนดอกไม้ด้วยความร่าเริง นั่นไงเห็นเรย์จิแล้ว เอ๊ะ นั่นใครน้ะ เป็นผู้หญิงน่าตาน่ารัก ตัวเล็กๆ สองคนนั้นกำลัง กำลัง... ยืนจูบกัน จูบ! จูบงั้นหรอ

     ฉันถอยหลังอย่างช้าๆ เพื่อที่จะได้วิ่งออกไปจากที่นี่สักที

    นี่นะหรอถึงอยากให้ฉันมาสวนดอกไม้น้ะ มาเพื่อให้ฉันเจ็บใจเล่นสินะ ฮือๆ หยดน้ำตาค่อยๆไหลออกมาอาบแก้มของฉัน

     เคร้ง!

     อ่ะแก้วหล่น ทำให้เรย์จิผละออกจากผู้หญิงคนนั้น และหันมาเห็นฉันเข้าพอดี

     "พี่สไปรล์!"

     เรย์จิทำหน้าตกใจอย่างแรง 

     "ฮือๆๆ ไอคนใจร้าย"

     ฉันเช็ดน้ำตาแล้ววิ่งออกมาจากสวนดอกไม้นั่น โดยไม่ฟังเสียงเรียกของเรย์จิ นี่เขา เขาต้องการอะไรจากฉันกันนน T^T

     ฉันรีบกลับมาที่บ้าน (ของเรย์จิ ก็มันไม่มีที่ไปแล้วนี่ - -;) แล้วทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาเบาๆ ฮึกๆฮืออออ เขาทำแบบนี้กับฉันทำไมๆๆๆ ฉันเอามือทุบเบาะเบาๆ เพื่อระบายความโกรธ ความอึดอัดที่อยู่ในใจ ฮือออออ 

     "พี่สาว ฟังผมก่อน"

     เรย์จินั่งลงบนโซฟาข้างฉัน แล้วเข้ามากอดฉัน

     "ฟังอะไรอีกล้ะ แค่สิ่งที่ฉันเห็นก็บอกชัดอยู่แล้วว่านายน้ะมัน เจ้าชู้ กะล่อน จอมโกหก หลอกลวง ไม่จริงจัง นี่ฉันเผลอรักนายไปได้ยังไงกันนะ"

     "เงียบแล้วฟังผม พี่จะได้เข้าสักที ผู้หญิงคนนั้นที่พี่เห็นชื่อนัท ยัยนั่นตามจีบผมมาตลอด รู้ทั้งรู้ว่าผมมีพี่อยู่แล้ว"

     เรย์จิล็อคตัวฉันไว้ให้สบตากับเขา

     "นายก็เลยตกลงสินะ ควบสองอะไรแบบนั้นงั้นหรอ แถมยังจงใจให้ฉันไปเห็นด้วย สนุกมากใช่ไหม"

     "ไม่ใช่ ผมน้ะปฏิเสธเธอมาหลายครั้ง แล้ววันนี้เธอก็มาบอกผมว่าเธอจะเลิกยุ่งกับผมและเธอกำลังจะย้ายโรงเรียน แต่เธอขออะไรจากผมแค่หนึ่งอย่างแล้วเธอก็จะไป"

     "...."

     "ซึ่งนั้นก็คือจูบ ก็แค่นั้นแหละ ซึ่งผมก็ไม่คิดหรอกว่าเธอจะตามผมไปในสวนดอกไม้ แล้วมันเป็นจังหวะเดียวกับที่พี่เข้ามา ผมไม่ได้ตั้งใจให้พี่เห็น และไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้"

     "เหอะ! นายรู้ไหม"

     ฉันแกะมือเขาออกจากตัวของฉัน แล้วหันหน้าไปสบตากับเขา

     "รู้อะไร"

     "ในขณะที่ฉันจูบกับนายแค่คนเดียว แต่นายไปจูบกับใครมากี่คนแล้วล้ะ"

     ฉันทำหน้างอนใส่เรย์จิ เล่นเอานายนั่นยิ้มแล้วก็เอามือมาลูบผมฉันเบาๆ

     "แต่ทุกครั้งที่จูบกับคนอื่น ผมก็จะคิดว่าคนนั้นเป็นพี่ เพราะในใจผมมีแค่พี่คนเดียว"

     "งั้นถ้านายจูบกับผู้ชาย ก็คงคิดว่าเป็นฉันสินะ"

     "บ้าน่าาา ผมไม่ได้โรคจิตสักหน่อย"เรย์จิยิ้มอย่างมีความสุข "ดีกันนะ" เขายื่นนิ้วก้อยมาที่หน้าฉันทำเหมือนเราสองคนเป็นเด็กเลยอ่ะ - -;

     "อื้ม ถึงยังไงฉันก็ไม่ได้โกรธนายตั้งแต่แรกแล้วนี่ แค่น้อยใจ :("

     "โอ๋เอ๋ๆ ไม่น้อยใจนะๆ ^^ ผมสัญญาต่อไปนี้ผมจะจูบแค่พี่คนเดียว แล้วก็จูบทุกวันเลยด้วย"

     "หะ ห้ะ -0-"

     "วันนี้ก็ยังไม่ได้จูบเลยนี่ จูบเลยดีกว่าเนอะ ^^"

     "ฉันรักนายนะเรย์จิ ^^"

     "ผมก็รักพี่"

     คำสุดท้ายของเราจบลงแค่นั้น เพราะหลังจากนี้ไม่มีใรพูดอะไรอีกแล้ว ปากของเราสองคนเลื่อนมาประกบกันอย่างดูดดื่มและล้ำลึก ทำเอาฉันแทบละลายแล้วเนี่ยยย ฉันรักนายนะเด็กบ้าเรย์จิ.... ><