My Sister รักนะครับ พี่สาวคนสวย
เขียนโดย 
แจมจัง
วันที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.20 น.
แก้ไขเมื่อ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 09.08 น. โดย เจ้าของนิยาย
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"โอ๊ยซันนี่ แล้วฉันจะออกจากโรงเรียนยังไงดีอะ"
ฉันบ่นพึมพำกับเพื่อนสนิทของฉัน เพราะอะไรน่ะหรอ ก็เพราะฉันอยากออกจากโรงเรียนเต็มทนแล้วแต่มันมีปัญหาอยู่น่ะสิ ก็มีผู้ชายคนหนึ่ง 'ออกัส' เขาชอบฉัน และวันนี้เขาจะมารับฉัน ซึ่งฉันไม่ได้ชอบเขาเลย อีกอย่างวันนี้พี่ชายของฉัน 'พี่เคน' จะมารับด้วย ถ้าช้ามีหวังโดนพี่เคนบ่นแน่ แต่ออกัสเขารอฉันอยู่ที่หน้าประตูโรงเรียน แล้วฉันจะออกจากโรงเรียนไงล่ะทีนี้ บริเวณประตูหลังโรงเรียนก็กำลังปรับปรุงอยู่ด้วยสิ
"สไปรล์ฉันมีทางออกอีกทางนะ แกจะไปไหม"
"แล้วแกคิดว่าฉันมีทางเลือกที่ดีกว่าทางออกของแกงั้นหรอ แล้วทางไหน"
"รั้วโรงเรียนไง"
"เอ่อ....ไม่แน่ใจนะ ไม่ได้ปีนนานแล้วด้วย - -; แต่ก็เป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับตอนนี้แล้วแหละ รีบไปเหอะ"
ฉันกับซันนี่รีบมุ่งหน้าไปที่รั้วโรงเรียน
"นั่น!เก้าอี้ แกปีนก่อนเลย" ซันนี่ชี้ไปที่เก้าอี้ไม้ที่ตั้งอยู่ใกล้ๆกับรั้วโรงเรียน
ฉันรีบเดินไปคว้าเก้าอี้แล้วเอามาตั้งไว้ติดกับรั้วจากนั้นก็....
ฮึ่บ!
ฉันออกแรงพยายามปีนรั้วออกไป และสวดมนต์ภาวนาไม่ให้ตัวเองขาหักตอนโดดลงไป T_T
ฟุ่บ!
พอฉันกระโดดลงมาปุ๊ป ก็รู้สึกเหมือนเท้าของฉันมันไม่ได้แตะกับพื้น และตอนนี้ฉันกำลังอยู่ในอ้อมแขนของใครสักคนหนึ่ง
ฉันเงยหน้าขึ้นไปสบตากับบุคคลปริศนาที่รับร่างฉันไว้ และสิ่งที่ฉันเห็นนั่นก็คือ....
"ออกัส! -[]-"
"ใช่ ฉันเอง"
หลังจากนั้นไม่นานซันนี่ก็กระโดดตามลงมา
"อะ..อ้าว สวัสดีออกัส" ซันนี่ทักทายด้วยรอยยิ้มเจื่อนๆ
"อื้ม" ออกัสพยักหน้า แล้วก้มมามองหน้าฉัน "สไปรล์ตอบฉันมาเดี๋ยวนี้ ทำไมเธอถึงไม่ยอมไปหาฉันที่หน้าโรงเรียน แล้วทำไมต้องมาปีนรั้วด้วย "
ยิงคำถามมาเป็นชุด ตอบไงดีล่ะเรา ตายแน่ๆสไปรล์
"เอ่อ....นายวางฉันลงก่อนได้ไหมอ่ะ แหะๆ"
ออกัสหน้าแดงนิดๆ ก่อนที่จะค่อยๆปล่อยให้ฉันยืนด้วยตัวเอง
"ทีนี้ก็ตอบฉันมา"
"คือฉัน ฉัน" ฉันพูดตะกุกตะกักเพราะไม่รู้ว่าจะตอบยังไง พอหันไปหาซันนี่เพื่อขอความช่วยหลือ ยัยนั่นกลับหันหน้าหนีแล้วทำเป็นไม่สนใจ ชิ!
~Line~
เสียงแจ้งเตือนแอพไลน์ดังขึ้น
ทุกคนก็หันหน้ามองกัน ประมาณว่า 'ของใครวะ'
"ของฉันเอง (^o^)//" ฉันรีบหยิบมือถือขึ้นมาเปิดข้อความดูทันที
Kennii : อยู่ไหนเนี่ย พี่รอนานแล้วนะ
"พี่เคน"
ฉันเผลอพูดชื่อพี่เคนออกมา ทำให้ออกัสหันมามองหน้า แล้วขมวดคิ้ว
"เคนคือใคร เธอนอกใจฉันหรอสไปรล์ แล้วที่มาปีนรั้วก็เพราะจะหนีฉันไปหาไอหมอนั่นใช่ไหม ห๊าา!!!"
"นอกใจอะไรของนาย ฉันไปเป็นแฟนนายตอนไหน - -;" ฉันตอบด้วยน่างงๆ
พี่เคนก็พี่ชายฉันเองแหละอย่างที่บอกไว้
"สไปรล์จ๋า ^^"
แหมะ! ตายยากจริงๆพี่เคนของฉัน พูดปุ๊ปโผล่หัวมาปั๊ป!
"อ้าว พี่เคน สวัสดีค่ะ" ฉันโบกมือให้พี่เคน
"นึกว่าหายไปไหนมาอยู่นี่เอง"
"หมอนี่ใช่ไหม ไอ้เคนกิ๊กเธอน่ะ!"
ออกัสกำมือแน่น เห็นได้ชัดว่าเขากำลังโกรธ
"ใช่! พี่เคนแฟนฉันเอง พอใจรึยัง"
ฉันพูดพร้อมกับเอามือไปเกาะแขนของพี่เคนไว้ สัญชาตญาณเอาตัวรอดน่ะ คิคิ
"ไม่จริงใช่ไหมสไปรล์" เสียงของออกัสแผ่วเบาลง สีหน้าเขาจากโกรธ ก็กลายเป็นซึมๆทันที
"ฉันไม่จำเป็นต้องตอบนาย" ฉันหันหน้าหนี
"ทั้งๆที่ฉันชอบเธอมาตลอด แต่ทำไมกัน...ทำไมเธอไม่เคยเห็นฉันอยู่ในสายตาเลย"
"คือฉันไม่ได้ชอบนายจริงๆ ขอโทษนะออกัส" ตอนนี้เริ่มรู้สึกผิดซะแล้วสิ
"เธอจำไว้นะสไปรล์ ไม่ว่าด้วยวิธีใด ฉันจะเอาเธอมาเป็นแฟนให้ได้!"
พูดจบ ออกัสก็เดินไปขึ้นรถสปอร์ตสุดหรูของเขา แล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว
"เฮ้อ" ฉันถอนหายใจ
"เฮ้อ รอดแล้วยัยสไปรล์" ซันนี่ถอนหายใจพร้อมๆกับฉัน
"มีคนมาตามจีบเธออีกแล้วสินะ น้องฉันนี่เสนห์แรงจัง ฮ่าๆ"
"ไม่สนุกเลยนะพี่เคน!"
ฉันดุพี่เคน ทำให้พี่เคนหน้าหง๋อยไปเลย
"ฉันว่าแกต้องหาแฟนสักคนแล้วหละ เพราะถ้าแกโสดไปวันๆแบบนี้ก็คงจะมีผู้ชายเข้ามาจีบเรื่อยๆ แล้วแกก็ต้องทำร้ายจิตใจใครอีกหลายๆคนเหมือนกับออกัสนะ แกจะปล่อยให้เป็นแบบนี้หรอ"
ซันนี่เสนอทางออกให้กับฉัน แต่มันก็คงอย่างที่ซันนี่ว่านั่นแหละ ฉันก็เบื่อมากแล้วกับการที่ต้องทำร้ายจิตใจใครหลายๆคนที่มาจีบฉันด้วยการปฏิเสธ เพราะฉันไม่ได้ชอบเขา
"พี่เห็นด้วยนะสไปรล์ (><)/"
พี่เคนยกมือเห็นด้วยอีกคน
"ก็ได้ แต่ฉันยังไม่เจอคนที่ชอบเลยนะ"
"งั้นพรุ่งนี้หลังเลิกเรียน เจอกันที่หน้าห้าง xxx ฉันมีวิธี" ซันนี่พูดพร้อมกับขยิบตา
"วิธีอะไรของแก"
"เอาน่า แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ บ๊ายบาย"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
