ถึงคราวนางร้าย ทะลุมิติ

"นังพลับพลึง แกกล้ายั่วยวนคุณพี่ของฉันเหรอ?!" หญิงสาวกล่าวจบกระชากผมของผู้หญิงท่าทางน่าสงสารคนหนึ่งขึ้นมาตบ จนลงไปกองกับพื้น

"ดิฉันเปล่านะเจ้าคะคุณหญิง" หญิงสาวร้องไห้ปฎิเสธด้วยน้ำตานองหน้า"    

"โกหก! ก็ฉันเห็นกับตา ว่าคุณพี่อุ้มแกเข้าไปที่ห้องของแก ยังจะปฎิเสธอีกหรือ?" เฮอะ! ต่อแต่นี้อย่าหวังว่าแกจะอยู่ในบ้านนี้อย่างสงบสุขเลย ใครมันกล้าแย่งของของฉัน มันต้องตกนรกทั้งเป็นแน่" หญิงสาวกล่าวด้วยสีหน้าเอาเรื่อง

"คัท!!" เสียงผู้กำกับสั่ง พร้อมเดินเข้ามากล่าวกับทีมงานทุกคน "เอ้าวันนี้แยกกองกันแค่นี้ ไปพักทานอาหารกลางวันกันก่อน"  ผู้กำกับเดินเข้ามาหาหญิงสาวผู้รับบทร้ายพร้อมเอ่ยชม "ยังสุดยอดเหมือนเดิมเลยนะหนูพราว เรื่องหน้าพอจะมีโอกาสร่วมงานกันอีกไหมล่ะ?" ชายหนุ่มเอ่ยถามนักแสดงสาว          "ยังไม่ทราบเลยค่ะ เพราะพราวมีคิวเดินแบบ และละครที่รับไว้ก่อนล่วงหน้าแล้ว ยังไงขอลองเช็คคิวอีกที ว่าจะว่างตรงหรือเปล่านะคะ?"  "งั้นเหรอถ้าว่างก็ขอคิวให้หน่อยนะ อยากได้หนูมาร่วมงานด้วยจริงๆ ใครแสดงก็ไม่สมบทบาทเท่าหนู" พูดจบก็เดินแยกไป      "ที่แสดงสมบทบาทคงเป็นเพราะ เอานิสัยจริงมาใช้ล่ะสิ" หญิงสาวผู้รับบทนางเอกเอ่ยแขวะ         "ฉันใช้นิสัยจริงแสดง ก็ยังดีกว่าใครบางคนที่ นิสัยจริงกับบทไม่ได้เข้ากันเลยก็แล้วกัน"   กล่าวจบก็เดินเชิดแยกตัวไปอีกทาง อย่างไม่อยากจะเสวนาด้วย  "เฮอะนี่แหละหนอ วงการบันเทิง นางเอกผู้แสนดี นิสัยไม่ไหวจะเคลียร์ไม่อยากเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ"                  

พราวนภา นักแสดงนางร้ายและนางแบบชื่อดังของวงการ อายุ 28 ปี หญิงสาวสวยไฮโซสุดเปรี้ยว หุ่นเซ็กซี่ ผู้มีนิสัยไม่ยอมคน ใครแรงมาแรงไป ใครดีดีตอบ ใครร้ายร้ายตอบ ดีกรีนักเรียนปริญาโทจากเมืองนอก ด้วยนิสัยแรงมาแรงไปและเป็นคนตรง จึงทำให้ถูกคนภายนอกมองว่าร้ายทั้งในจอและนอกจอ แท้ที่จริง เป็นคนจิตใจดี ชอบช่วยเหลือคนและใจบุญ เพียงแต่เธอไม่ชอบทำให้ใครเห็น หญิงสาวไม่รู้ตัวเลยว่า ชีวิตของเธอกำลังจะเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล

"หัลโล คุณแม่เหรอคะ?  หนูกำลังถ่ายละครพักทานข้าวเที่ยงอยู่น่ะค่ะ คุณแม่มีอะไรหรือคะ?"

"อะไรนะคะ! คุณพ่ออยู่โรง'บาล   ค่ะๆ เดี๋ยวหนูขออนุญาติผู้กำกับ ลากลับก่อนแล้วเดี๋ยวหนูไปหาที่โรง'บาล คุณแม่อยู่โรง'บาลไหนคะ?  ... ค่ะๆ        

หลังจากขออนุญาติผู้กำกับเพราะมีเรื่องด่วน เธอก็รีบขับรถออกไปทันที ในระหว่างนั้นมีรถยนต์คันหนึ่ง พุ่งมาด้วยความเร็วสูง พราวนภามัวแต่เหม่อเพราะเป็นห่วงอาการของบิดา รีบหักหลบโดยเร็วจนรถยนต์ เสียหลักพุ่งชนต้นไม้ข้างทาง เจ้าของรถสติดับวูบคาพวงมาลัย ฟื้นขึ้นมาอีกทีก็พบว่าเธอมาอยู่ในสถานที่หนึ่ง ซึ่งไม่เคยรู้จัก มีผู้คนเดินก้มหน้า ไม่พูดไม่จา พูดคุยกับใครก็ไม่มีใครโต้ตอบ ในขณะที่กำลังสับสนกับสถานะภาพของตัวเองอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงใครคนหนึ่งดังขึ้น

"วิญญาณพราวนภา จงตามเรามา"

"คุณเป็นใครคะ? วิญญาณอะไร? แล้วที่นี่ที่ไหน?"

"เราคือยมทูต ทำหน้าที่รับดวงวิญญาณที่หมดอายุขัยไปยมโลก"

"อะไรนะ!! ดวงวิญญาณ นี่ฉันตายแล้วเหรอ?"

พราวนภาเดินตาม ชายที่เป็นยมทูตไปด้วยความเศร้าสลด เสียใจที่ตัวเองอายุสั้น แล้วยังเป็นห่วงอาการของบิดาที่อยู่โรงพยาบาล หลังจากที่ได้รับทราบจากยมทูตว่า ตัวเธอนั้นหมดอายุขัย เธอจำได้ว่าตัวเองกำลังขับรถไปโรงพยาบาล แล้วมีรถยนต์คันหนึ่งพุ่งสวนขึ้นมาด้วยความเร็ว เธอรีบหักหลบจนรถที่เธอขับพุ่งชนต้นไม้ แล้วเธอก็มาอยู่ที่นี่ ยมทูตบอกว่า ที่นี่คือ ยมโลก ที่ซึ่งดวงวิญญาณทุกดวงเมื่อถึงแก่กรรมจะต้องมา เพื่อรับคำตัดสินบุญกรรมตามแต่ที่เคยทำมา              

                                      ____________________