Original love หยุดหัวใจนายตัวร้าย

ย้อนไปเมื่อ8ปีก่อน
ในตอนนั้นผฝประสบอุบัติเหตุ จึงทำให้ตาบอด ซึ่งวันนี้เป็นวันเปิดผ้า
"เอาล่ะมองเห็นไหม"คุณหมอที่พํดกับผม ผมที่กระพริบตา มองไม่ค่อยชัดเลย
"ไง กัส เห็นพวกเรารึเปล่า"เพื่อน ร่วมชั้นที่มาหาผม ทำท้าดีใจกันใหญ่
"อาจจะมองไม่ชัดนะ"คุณหมอที่บอกผม
"นี้ฉันจุนไง มองเห็นรึเปล่า"เพื่อนของผมทั้งสองคน
"เบลอๆนะส่วนใหญ่เห็นไม่ชัด"ผมที่บอกเพื่อน จากชมรมบาส ใบ้ตอนนี้นะ ผมมองแทบไม่ชัด
"ลำบากแย่เลยนะ"จุนที่บอกกับผมอย่างเป็นห่วง"ในบอกไม่ใบ้อุบัติเหตุร้ายแรงไง
"เออนี้งั้นฉันไปซื้อน้ำก่อนนะ"เพื่อนของผมที่บอกว่าจะไปซื้อน้ำ ทั้งสองคน
เห้อออ ตอนนี้ทุกคนคงกำลังรอ ผมอยู่สินะ
"อ้าวเพื่อนทั้งสองคนละจ๊ะ"คุฯแม่ที่เดินเข้ามาพร้อมน้ำผลไม้
"ไปซื้อน้ำครับ"
"เห่ แม่ซื้อมาตั้งเยอะ"
"งั้นผมไปเรียกให้นะครับ" ผมที่บอกกับแม่ แล้วค่อยๆลุกจากเตียง ก่อนจะเดิน ตรงไป รีบเดินหน่อยน่าจะทัน
"นี้เอาไงดี"เสียงของทั้งสองที่ดังออกมา ทำให้ผม แอบฟัง"ฉันอยากรีบกลับแล้วล่ะ"
"ฉันด้วย กัสดูหดหู่สุดๆ"สองคนนั้นที่กำลังสนทนากันซึ่งไม่รู้ว่ามีบุคลที่สามยืนฟังอยู่
"อืม เห็นครั้งแรก ตกใจเลยอย่างกับคนล่ะคน ต้องมานั่งเกรงใจ แล้วก็ไม่รู้จะคุยอะไรด้วย" ผมทำให้ทุกคนหดหู้หรอ?"เพราะงั้นทุกคนถึงไม่มาด้วยไง"
เรากลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว ต่อจากนี้จะทำไงดีล่ะ ถึงเขาจะบอกผ่านัดแล้วจะหายก็เถอะ แต่...
แซ่ก  แซ่ก
เฮือก"ใครนะ"ผมที่พูดออกไป
"อะ...ฉันมาเดินสำรวจนิดหน่อยนะ ขอโทษนะที่ทำให้ตกใจ"เด็กผู้หญิงหรอ"เออ...คือ ตาไม่ดีหรอ กลับห้องเองได้รึเปล่า"
"ได้สิ..."ผมตอบปัดๆเธอไป
"งั้นหรอ...คือ...แต่ว่า"เธอที่พูดติดขัด รำคาญจริง
"ฉันไม่เป็นไรน๊า! ปล่อยฉันไว้เถอะ"
"ไม่ใช้ คือว่า หาทางกลับไม่ได้"เธอ เนี้ยนะ
มันเป็นครั้งแรกที่ได้เจอกับเธอ คือสถานที่โปรดปรานแห่งเดียวที่ฉันอยู่แล้วสงบใจที่สุด ม้านั่งเล็กๆตรงสวนหลังโรงพยาบาล
วันต่อมา
"อ่ะ! ดีจังอยู่ที่นี้ด้วย มากินขนมด้วยกันเถอะ แทนคำขอบคุณเมื่อวานไง"แต่พอวันรุ่งขึ้นเด็กคนนั้นก็ยังโผล่มา ทำลายเวลาอันเงียบสงบของเรา
"ฉันมาเยี่ยมพี่ที่โรงบาล ว่างสุดๆเลย ในห้องพี่มีแต่สาวม.ปลายนะ จนฉันไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหน"ใครถามเธอกัน"นี้เธอชื่ออะไรหรอ"
"..."
"งั้นเรียกว่าเจ้าชายนะ"ห่ะเจ้าชาย"ฉันคิดมาตั้งนานแล้วว่าเธอดูเหมือนเจ้าชาย เรียกฉันว่าเจ้าหญิงล่ะกัน"
"เธออายุเท่าไรหรอ ป่านนี้แม่เธอเป็นห่วงแล้วมั้ง"ผมที่บอกกับเธอ
"ปีนี้ สิบขวบนะ"เห่อายุเท่ากันหรอ
"งั้นฉันไปก่อนนะ ม๊ามาตามแล้ว"เธอที่วิ่งออกไป"พรุ่งนี้ฉันมาหานะ"
และแล้ว ทุกๆวันเธอก็จะมาหาผมเสมอ ทุกๆวันตลอดเลยก็ว่าได้
"นี้เวกัสนอนกลางวันอยู่หรอ"เสียงของคุณพ่อที่ดัง ขึ้นมา
"อืมพึงกลอมอามิหลับเหมือนกัน"แม่ที่ตอบคุณพ่อไป ทั้งสองที่เดินออกไป งานยุ่งแท้ๆยังอุส่าห์มาอีก เหอะ"พรุ่งนี้ผ่าตัดแล้วใช้ไหม?"
"ค่ะเมื่อกี่หมอพึงบอกมาค่ะ"เสียงบองแม่ที่ดังออกมา"เป็นไปได้ไหมค่ะ ตั้งแต่น้องสาวเกิดมาเด็กคนนั้นก็ไม่เคย แสดงอาการอ่อนแอ ให้ฉันเห็นเลยสักครั้ง อาจจะกำลังกลั้นอยู่ก็ได้"
"นี้อย่าร้องสิ ผมก็ไม่เป็นอันทำงานเหมือนกัน"
"ท้าหากเกิดอะไรขึ้นล่ะค่ะ"
เราร้องแข้มแข็งไว้ ความจริงตอนนี้ เราต้องการใครสักคน อยากให้มีคนช่วย
ซ่าาาา
"อ๊ะ เจ้าชายมาแล้ว"เธอที่วิ่งมาหา"อะเจ้าชายร่ม เปียกหมดแล้ว...เจ้าชายเกิดอะไรขึ้นหรอ ไม่เป็นไรใช้ไหม"
"เป็นสิ อยู่กับฉันก่อนได้ไหม"ผมที่ตั้งจะบอกเธอ"ฉันกลัวการผ่าตัด ถึงอยากมองเห็นไวๆ แต่ในหัวก็คิดถึงเรื่องแย่ๆ...ฉันไม่รู้ว่าจะพยายามยังไง..."
"เอางี้ฉันจะร่ายคาถาให้นะ"
"อะแล้วเจอกันนะ ไปก่อนล่ะ"เธอที่จะไปทำให้ผมรีบลุกทันที
"พรุ่งนี้มาเจอกันอีกนะ"ผมที่บอกกับเธอแบบอายๆ
"ฉันชอบเจ้าชายมากนะ"
"ฉะ...ฉันก็ชอบเธอเหมือนกัน ผ่าตัดเสร็จเมื่อไร คราวนี้ เรามาอยู่ด้วยกันตลอดไปนะ"
~กลับมาปัจจุบัน~
หลังจากที่ฉันผ่าตัดเสร็จ ฉันก็ไม่ได้เจอกับเธออีกเลย แย่จริงๆเลย
"อืมเข้าใจล่ะ งั้นก็เรื่องทีาฉันบอกชอบนายก็ลืมๆมันไปเถอะนะ"เธอที่ทำหน้า ตาเสียใจอยู่บ้างก่อนที่จะพูด"งั้นพรุ่งนี้ขอฝากตัวในฐานะเพื่อนด้วยไม่สิไม่ใช้"
"..."
"งั้นส่งมือมาสิ ฉันจะร่อยคาถาให้"ผมที่ส่งมือให้เธอ"จากนี้ไปฉันจะตัดขาดจากเวกัสผํ้เป็นที่รัก แลกกับ ขอให้เวกัสและคนที่ชอบไปกัรได้ดีด้วยเถอะ
"..."
"แค่นี้แหละไปก่อนนะ"เธอที่หันหลังก่อนจะเดินจากไป หรือว่านั้นจะเป็น เจ้าหญิง
หมับ
ผมที่จับมือเธอไว้ก่อนที่ตะพูดกับเธอ"นี้จำกันไม่ได้หรอฉันไงเจ้าชาย"
-----------------
เจ้าชายอะไรกัน
"จำไม่ได้หรอ ม้านั่งหลังโรงบาลนะ"อะหรือว่า เวกัสจะเป็นเจ้าล่ายกัน
ฟุ่บ
"เรื่องแบบนี้มีด้วยหรอ"ฉันที่คิดอยู่ ก่อนที่เวกัสที่ลงมานั่งข้างๆ
"มีสิ ในที่สุดก็หาเธอเจอ"เวกัสที่บอกก่อนจะก้มลงจูบฉันอย่างอ่อนโยน

~จบ~

เห้อๆ จบสักทีเล่นเอาเงื่อตกเลยกว่าจะจบได้ ไงก็เต็มอิ่มกันไปเเล้วกับ เรื่องนี้จบได้น่ารักมาก อยากจะร้องไหด้วย เพราะต้องรีบแต่อีก แต่ก็ไม่จบดีแค่นี้หรอก กะจะแต่งเรื่องใหม่อีกเรื่องนะ เจ้าค่ะ เรื่อง 'Love Candy มัดหัวใจนายหน้าหวาน' เป็นเรื่องของอาจารย์คนสวยอย่าง อ.ซากะ แอล พร้อมตัวละครใหม่ๆ มาให้จำกันได้ง่าย ไงก็ฝากเรื่องตอบไปด้วยนะค่าาา เริ่มแต่ตั้งแต่พรุ่งนี้ อัพเดทเรื่องตอน 6 โมงเย็นนะค่ะ^^ เจอกันอีกที่ เรื่องหน้านะค่ะ นามปากกา"โซเฟีย"