รสรักสัมผัสร้าย!เจ้าชายเสียงเพลง

ธ....ธารกับผิงผิงยืนคุยกันหน้าตาชื่นบานโดยมีฉันยืนดูเหมือนมือที่สามทั้งๆที่ฉันไม่ใช่มือที่สามฉันไม่เคยคิดเลยว่าผิงผิงจะลอบกินเเฟนเพื่อนเเละฉันคิดว่าฉันคงไม่มีความอดทนมากพอที่จะยืนดูอะไรอย่างนี้หรอกนะฉันเลยตัดสินใจเดินออกจากห้องนำ้เบาๆจ่ายเงินเเล้วเดินออกมาจากร้ายความจริงฉันก็อยากจะไปฟังเหตุผลจากปากของเจ้าตัวเขาเองเเต่...น่าเสียดายที่ใจฉันไม่เเข็งพอฉันอยากเดินไปเเสดงอาการหึงหวงบ้าๆให้มันบ้าๆจนยัยผิงผิงจำทางกลับบ้านไม่ได้ไปเลยทำไม...ทำไมละ...หรือธารไม่กล้าปติเสทผิงผิง...สมองฉันปั่นป่วนไปหมดความคิดเเตกกระจายสุดท้ายฉันก็เลือก...เลือกที่จะเดินนำไปถามธารเเละ...ผิงผิงไม่ว่าคำตอบจะเป็นยังไงก็ตาม....

ระหว่างที่ฉันจะเดินกลับเข้าไปในร้านนั่นเสียงโทรศัพย์ก็ดังเสียก่อนจะไม่รับก็กระไรอยู่เลยรับให้จบๆไป

"ฮัลโหลคะ"ฉันสะกดนำ้เสียงไม่ให้สั่น้มื่อรู้ว่าคนที่โทรมาคือ'พี่พลาย'พี่ชายเเท้ๆของฉันเองซึ่งฉันยังไม่เคยบอกธารว่าฉันมีพี่ชายหรอกนะ

"ยัยพลอยพ่อกับพี่คิดถึงเเกมากนะเมื่อไหร่จะกลับอีกตั้ง5วันลดเหลือ3พอได้ไหม..."พี่พลายออดอ้อน

"จะไปสนามบินตอนนี้เลยคะ..."ฉันตอบ

"พูดเป็นเล่น...!"พี่พลายพูดอย่างไม่เชื่อหูตัวเองเเน่ละฉันบอไปตั้งเเต่เเรกเเล้วว่าจะอยู่10วันตอนนี้อยู่ๆได้5วันเเล้วเหลืออีก5วัน..

"พูดจริงคะไม่เล่น.."

"ทำไมละ"พี่พลายถามเเล้วฉันก็คิดไว้เเต่เเรกเเล้วละว่าจะตอบว่าอะไร

"สวีเดนหนาวคะช่วงนี้หนาวมากกลัวว่าอยู่นานจะเป็นหวัดเเต่ธารเค้ามีงานคงกลับด้วยไม่ได้..."ฉันตอบ

"โอเคๆพี่ไม่ถามต่อละรีบๆกลับละคิดถึงนะ~"พี่พลายพูด

"พลอยก็คิดถึงคะคิดถึงมากด้วย^^"ฉันพูดเเล้วกดสายวางหมุนตัวกลับเตรียมจะไปสนามบินโดยไม่คิดจะสนใจผู้ชายใจร้ายเเต่....หมับ!

"ธาร!"ฉันร้องเสียงหลง

"ใช่...เป็นไงคุยกับผู้ชายคนไหนในสต๊อกของเธอละ..."เขาเหยียดยิ้มร้ายเคลือบยาพิษ....เดี๋ยวนะฉันไม่ใช่เหรอที่ควรจะพูดคำนั้นฉันไม่ใช่เหรอคนที่ควรจะเหยีดยิ้มฉันไม่ใช่เหรอที่เจ็บที่สุด!

"หึ...พลอยผมว่าเราจบกันเถอะ..."ฉันควพูดคำนั้นไม่ใช่ธาร!

"ตามใจนายเถอะเเต่รีบๆไปได้ละเดี๋ยวผิงผิงรอนายนาน..."ฉันพูดจบก็เดินไปจากธารทันที....

จบอดีตของธาร&พลอย