Waiting for love รอเธอรัก...ควักหัวใจยัยเพื่อนซี้

-

เขียนโดย ภีรภร

วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 00.44 น.

  15 ตอน
  0 วิจารณ์
  17.48K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2558 17.18 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

บทนำ

     

 

 

เขา : เธอมันโง่...ดูไม่ออกหรือไงว่าชอบการกระทำที่ทำให้มันยังไม่ชัดเจนหรือไง

 

เธอ : เขามันผู้ร้าย...ขโมยหัวใจตั้งแต่เมื่อไหร่

 

บทนำ

 

     ห้องเรียน  6/2 ของโรงเรียนมัธยมชื่อดังในตัวจังหวัด ในเวลาช่วงเช้าของการรอเข้าแถวเคารพธงชาติ ชายหนุ่มสี่คนกำลังถกเถียงเกี่ยว

กับแผนที่ได้วางไว้   

     “ทำอย่างนี้นะ  อ่ะลองทำหน้าเคลิ้มๆ ดูสิ”     

     “เฮ้ยไอ้ขาม  แกจะบ้ารึไง“

     “ยิ้มแบบนั้นมันดูเคลิ้มตรงไหน”

     ”มาๆ ฉันทำให้ดู”     

     “ไม่ต้องเลยไอ้เมฆ #%##$$#$&&”

     “แกรออยู่ที่หน้าประตูห้องนะ  โอเคนะไอ้ขาม”     

     “เออ  ว่าแต่มันจะได้ผลตามที่แกบอกมั้ย = =”  

     ผมถามเมฒอย่างเซ็งๆ  ไม่เข้าใจว่ามันจะมายุ่งวุ่นวายกันผมทำไม ทั้งที่ก็ไม่ใช่เรื่องของมันเลย คงงงใช่มั้ยครับว่ามันมาวุ่นวายกับผมเรื่อง

อะไร  ไม่บอกหรอกครับ ต้องติดตาม ^^   

     “ได้ผลสิ ฉันเอาก้นรับประกันเลยเอ้า”      

     “ถ้าผลออกมาเป็นศูนย์ แกเตรียมก้นแกไว้ให้ดีแล้วกัน” 

     ผมบอกคาดโทษมันไว้ล่วงหน้าเลย ถึงแม้ว่าเมฆมันจะหน้าหม้อ มีสาวนับไม่ถ้วน เจ้าแผนการเป็นที่สุดแต่ผมก็ไม่ว่างใจเลยเพราะผู้หญิง 

ที่เป็นเหยื่อมันก็เป็นผุ้ประเภทบ้าผู้ชายหน้าตาดี  แซวนิดแซวหน่อยก็ใจอ่อนแล้ว  แต่นี่ผมจะใช้แผนของมันไปใช้กับผู้หญิงที่ไม่ค่อยหวั่นไหว

กับผู้ชายไม่สิไม่หวั่นไหวเลยต่างหากเพราะคุณเธอเล่นกับผู้ชายอย่างกับว่าตัวเองเป็นเพศเดียวกัน  แล้วอย่างนี้ผมจะมั่นใจได้ยังไงล่ะครับ

     “เสียใจว่ะ  มัน-ไม่-พลาด แน่นอน”  

     มันบอกผมอย่างช้าๆ ชัดๆ ทีละคำ  ดูมันสิครับมั่นใจสุดๆ เลย  ผมอยากเห็นหน้ามันตอนที่ผมไล่เตะก้นมันจังครับ  งั้นก็เท่ากับว่าแผนการ

ที่วางไว้ไม่สำเร็จนะสิ  T_T

     “มะขาม~”  

     เสียงเรียกเนือยๆ ทำให้ผมมองไปยังไตรที่กำลังเปิดหนังสือสังคมศึกษาไปที่ละหน้าเหมือนไม่สนใจสิ่งที่พวกผมกำลังจะทำ

     “ว่าไงครับ ^^”          

     “ทำใจไว้บ้างก็ดี” 

     -O-  อึ้ง  หมดคำพูดครับ

     “ปากแกหรือนั่น”          “ให้พรดีจัง” 

     “>>>(    = =)”   

     หลังจากที่ไตรให้พรผมเสร็จ เพื่อนๆ ก็พากันรุ่มด่ามัน แต่มันกลับไม่สนใจยังทำมึนต่อไปไม่ได้เป็นเดือดเป็นร้อนอะไรเลย

     “อย่าใส่ใจคำพูดมันเลย” 

     “ได้เวลาทำตามแผนแล้ว” 

     เมฆกับไม้ไฟก็เดินเข้ามากอดคอผมก่อนชี้ไปที่ผู้หญิงธรรมดาๆ แก้มอมชมพู  จมูกโด่งเป็นสัน  ริมฝีปากหยักเข้ารูป  ตากลมโตใสแป๋ว  ผมยาวดำขลับถูกมัดรวบขึ้นเป็นทรงหางม้า  ผิวขาว  หุ่นน่าถนุถนอม  นี่ล่ะครับผู้หญิงที่อยู่ในแผนการของผม  เห็นแล้วร่างกายมันแข็งทื่อไปหมด  เลย

    “ไอ้มะขาม!”

    “ตะโกนทำไมไอ้เมฆ”

     “พวกฉันเรียกแกหลายครั้งแล้วนี่”  

     ”เฮ้ยขาม  หน้าแดงเหรอวะ ^^”  ไม้ไฟเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าผมอมยิ้มนิดๆ 

     “ฮ่าๆๆๆ” แล้วพวกมันสอนคนก็พากันหัวเราะเยาะผม 

     “พอเลยๆ” > <  ฮึ่ย!   

     "ฮ่าๆๆๆ"

     “พร้อมยัง”  เมฆถามผมขึ้นมาหลังจากมันรวบรวมสติได้แล้ว  

     “พร้อม!” ผมพูดเสียงดังฟังชัดพร้อมสูบอากาศเข้าปอดเพื่อรวบรวมความกล้าแล้วเดินไปตรงหน้าห้อง  ผู้หญิงในแผนเดินมาเกือบถึงห้อง  

แล้ว  อีกนิดครับอีกนิดจะถึงแล้ว

     “ไอ้มะขาม”  

     “หวัดดี  เจ้าฟ้า”  

     ผู้หญิงในแผนการของผมชื่อเจ้าฟ้าครับ  ผมว่าชื่อออกจะขัดกับตัวตนที่แท้จริงนะครับ ผมโบกมือให้เธอพร้อมส่งยิ้มแบบจริงใจที่สุดส่งไปให้

     “ยิ้มให้ฉันทำไม” 

     เจ้าฟ้าเดินมาหยุดตรงหน้าผมแล้วเอียงหอนิดๆ มองผมแบบงงๆ  @_@ น่ารักจัง    

     “เอ่อ…”

     “?”   
 “เอ่อ…”      

     ลืมคำพูดสวยหรูไปหมด  เวรไหมล่ะ  ผมหันซ้ายหันขาว (-_-   )(   -_-)  มองหาเจ้าพวกนั้นแต่ไหนกลับหายไปเลย

อย่างนี้แล้วผมจะทำยังไงต่อดี

     “เอ้อ  แล้วพวกนั้นล่ะ” (-_-   )(   -_-)  

     “มะ ไม่รู้”

     “แกไม่สบายหรือเปล่าขาม  เหนื่อยแตกด้วย” 

     เธอเอื้อมมือมาแตะลงบนหน้าผากผม  ยิ่งทำแบบนี้ผมยิ่งตื่นเต้นเข้าไปอีก  ไม่ได้ๆ ผมต้องรวบรวมความกล้าใหม่อีกครั้ง

     “ตัวก็ไม่ร้อนนี่”   

     ผมจับมือเธอที่กำลังแตะหน้าผากผมอยู่มากุมไว้ เธอพยายามแกะมือผมออกแต่มันก็ไม่เป็นผลมือเธอนิ่มมากเหมือนเด็กทารกแรกเกิด

ก็ว่าได้ ผมสบเธอชั่วครู่ ก่อนจะตัดสินใจพูดออกไป     

     “เจ้าฟ้า”   

     “อะไรของแก  จับมือฉันทำไม”  

     “ฉันมีอะไรจะบอก”

     “เรื่อง?”  

     “ฉัน….”

    “จะบอกอะไรก็รีบบอก  ฉันเริ่มโมโหแล้วนะ” 

     เธอเอามืออีกข้างที่เป็นอิสระเท้าสะเอวมองหน้าผมอย่างเซ็งๆ 

     “ฉัน  เอ่อ  เอ่อ”  

     “อะไรของแกวะ  เป็นอะไรหา!”    

     “ฉันชอบแกว่ะ  เจ้าฟ้า”

     “O_O”

     “…”      “…”

     “…"

     “ฉัน...”  

   

 

 

สวัสดีค่ะ ^^ ขอบคุณมากๆ ที่หลงเข้ามาอ่าน

เพิ่งหัดเขียนนะคะ ก็เปรียบเสมือนเด็กกำลังเริ่มหัดเดิน

ภาษา สำนวน การย่อหน้า ยังไม่ดี ไม่รื่นหู

รบกวบกวนช่วยติ ช่วยวิจารณ์ด้วยนะคะ

 

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวความรักใสๆ ในวัยมัธยม ไม่มีอะไรมาก  

คือเขียนร่างทิ้งไว้มานานแล้ว ตอนนี้เลยอยากเขียนต่อ ฝึกฝนจินตนาการไป เรื่องราวอาจไม่เหมือนความจริง ไม่ทันต่อโลกบ้างเพราะผ่านวัยมัธยมมาแล้วฮ่าๆ

 

ขอบคุณที่เข้าอ่านนะคะ

ยังไงก็ลองอ่านสักนิดน้า ^__^

ชอบหรือไม่ชอบยังไงก็บอกด้วยนะคะ

_/\_

 ถ้าโดนใจ หรือชอบ ติดตามได้ที่นี่ อีกข่องทางนะคะ ^_^ คลิกได้เลยน้า  

(ช่องทางนี้ลงเร็วกว่าค่ะ)

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา