เงารักกามเทพ

เมื่ออัปสรโสภิตออกไปทำงาน คุณรำไพพรรณีก็ต่อสายโทรศัพย์ไปยังบ้านคุณนวลพรรณทันที  เพราะอาการของบุตรสาวไม่น่าไว้วางใจนัก กลัวเธอจะหนีงานแต่งงาน เธอเป็นแม่ต้องทำอะไรซักอย่างให้ลูกอยู่ในโอวาทนี้ให้ได้  กริ๊ง กริ๊ง !! "สวัสดีคะ บ้านอติเทพคะ  "คุณนวลพรรณกรอกเสียงลงไปทันที "คะ รำไพเองนะคะคุณพี่ มีเรื่องอยากจะปรึกษานะคะ เรื่องแต่งงาน ดิฉันเกรง่าเด็กๆจะไม่ยอมแต่งงานคะ"

  "เรื่องนี้ไม่ต้องห่วงนะคะ ดิฉันหาทางแก้ไขเอาไว้แล้วเราให้หนูอัปสรมาอยู่บ้านดิฉันก่อนไหมคะ เพื่อเด็กๆจะได้ศึกษาดูใจกัน ส่วนงานทางนั้นเดี๋ยวดิฉันให้นายเทวฤทธิ์ไปช่วยดูแลแทนหนูอัปสรซักพัก"  คุณนวลพรรณกล่าวถึงบุตรชายอีกคน  

"เอาเป็นว่าดิฉันขอปรึกษากับสามีก่อนดีกว่าแล้วจะโทรไปนะคะ " 

ไม่นานนักคุณรำไพพรรณีก็โทรไปตอบตกลงทันที พร้อมกับจัดการเสื้อผ้าและตั๋วเครื่องบินให้ลูกสาวออกเดินทางในวันรุ่งขึ้น 

     "อะไรกันคะคุณแม่ นี่มันกระเป๋าเดินทาง เสื้อผ้าหนูทั้งนั้นเลยนี่คะ  "อัปสรโสภิตตกใจมากเมื่อเดินเข้าบ้านแล้วพบเสื้อผ้าของตนหลายกระเป๋าตั้งกองไว้ "ของหนูคนเดียวที่ไหนกันละคะลูกของคุณแม่ด้วย เราจะไปนครกันคะ ไปบ้่านว่าที่สามีลูกไงจ้ะ แม่ก็ไปด้วยเอาละ ลูกไปอาบน้ำนอนนะคะ  นี่ก็ค่ำมืดแล้ว" "เราจะไปทำไมคะคุณแม่ " อัปสรโสภิตกระเง้ากระงอดทันที "ไปเรียนรู้นิสัยใจคอกันไงละคะ ก็ลูกบอกว่ายังไม่รู้จักเขาดีไม่ใช่หรอ "  อัปสรโสภิตเดินกระแทกเท้าขึ้นบรรไดไปยังห้องนอนด้วยความไม่พอใจ 

อะไรกันนี่ ชีวิตฉัน ต้องไปศึกษาดูใจซักกี่วันกันนะ  อีตาบ้านั้น เห็นหน้าก็รู้แล้วว่านิสัยไม่ดี ใครมันจะอยากไปแต่งงานด้วย 

 อติเทพเมื่อกลับมาถึงบ้านก็เห็นความวุ่นวาย เมื่อคนรับใช้พากันวิ่งวุ่นจัดห้องนอนที่ใกล้กับห้องเขา จนดูสะอาดสะอ้าน  "อะไรกันแต้ว คุณแม่ไปไหน แล้วนี่ทำอะไรกันอยู่"  อติเทพเอ่ยถามคนรับใช้ทันที เพราะงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น "จัดห้องใหม่คะ คุณนวลพรรณสั่งให้จัดไว้ให้คู่หมั้นคุณอติเทพคะ เธอจะมาพรุ่งนี้คะ "  อติเทพได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออก  นี่คือข่าวดีที่สุดในรอบวัน เขาหงุดหงิดทั้งวันเพราะคิดถึงแต่หน้าเธอ  "แล้วคุณแม่ไปไหนเสียละแต้ว"  เขาเอ่ยถามกลบเกลื่อนรอยยิ้ม  "คุณนวลพรรณเข้าในเมืองคะ ไปซื้อของตกแต่งอีกนิดหน่อยคะ แล้วก็วัตถุดิบไว้เตรียมอาหารเลี้ยงแขกพรุ่งนี้คะ "  คนใช้สาวตอบคล่องแคล่ว  

"แต้ว สั่งให้คนจัดโต๊ะเลยนะ พี่หิวแล้ว"  "ได้ค่ะ"  คนรับใช้สาวรับคำ ก่อนจะรีบไปดำเนินการตามที่สั่ง  

"เรียนจะจบแล้วยังละแต้ว"  อติเทพถามเมื่อจัดการกับอาหารมื้อเย็นเสร็จแล้ว "ปีสี่แล้วคะคุณเทพ อีกสองเดือนสอบไฟนอลก็จบแล้วคะ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดน่าจะได้เกียรตินิยมด้วยนะคะคุณเทพ" หญิงสาวกล่าวด้วยท่าทางน่ารัก แต้วเด็กสาวที่มาวินประมาทขับรถชนแม่ของเธอจนเสียชีวิต ขณะนั้นเธอยังเด็กมาก แถมยังหัวฟาดพื้นถนนจนจำใครไม่ได้เลย เขากับแม่จึงรับอุปการะเธอ ส่งเสียให้เรียนหนังสือ "แต้วเป็นเด็กดี ถ้าเรียนจบแล้วพี่จะให้ของขวัญนะ แต้วอยากได้อะไร" อติเทพถามด้วยความเอ็นดู  "แต้วไม่อยากได้อะไรหรอกคะ แต้วอยากทำงานคะ ไม่อยากเป็นพาระให้คุณผู้หญิงกับคุณเทพค่ะ"   

"นี่เธอก็ทำงานงกๆจนไม่มีเวลาทำอะไรอยู่แล้วแต้ว แต่ก็เอาเถอะ เก็บไว้ไปคิดมาก่อนก็ได้ แล้วค่อยมาบอกพี่นะ"  "ได้สิคะ ดี๋ยวแต้วจะเอาเยอะๆเลยคะ พี่เทพต้องซื้อให้แต้วจริงๆนะคะ"  

"ฮ่าๆ ยัยเด็กคนนี้นี่ เซี้ยวนักนะเรา " วันนี้อติเทพสบายใจเป็นพิเศษ  ก็เขากำลังจะสมหวังนี่นา ยันอัปสรโสภิตที่เคยสบประมาทเขา หาว่าเขารักใครไม่เป็น เขาจะให้ให้เธอดูว่าเขานี่แหละ คาสโนว่าตัวพ่อ นักรักตัวยงเชียวละ  เพียงแค่ยังไม่มีใครเข้ามาอยู่ในหัวใจเท่านั้น เพียงแค่คิดหัวใจเขาก็หวั่นไหวเสียแล้ว