I'm sorry! ขอโทษครับ สามีผมโหด

ตอนพิเศษ ลอยกระทง

 

 

 

ตี๋

 

                ตุบ

 

                ไอ้ฟางมันนั่งเปลือยอยู่บนเตียงปาหมอนใส่หน้าผมเป็นครั้งที่สองเมื่อผมบอกมันว่าไม่ไป ร่างกายมันยังไม่พร้อมแล้วยังดื้อจะไปลอยกระทงกับพวกไอ้ติ้วให้ได้ เดินให้ไหวก่อนเหอะ

 

                “ไปอาบน้ำ จะได้ลงไปหาอะไรกินกัน”

 

                “ไม่เอา! กูจะไปลอยกระทง”

 

                “กี่โมงแล้วไอ้ฟาง กว่ามึงจะเสด็จอาบ แดก แต่งตัว ดึกพอดี” ตอนนี้สี่โมงเย็นกว่า ๆ ผมกับไอ้ฟางเราออกศึกกันตอนบ่ายโมงกว่า ก็มันชอบทำตัวน่าโมโห วันนี้ก็แอบไปซื้อของมทำกระทงเล่นกับพวกเพื่อนมันที่คณะ มันบอกมีเรียนแต่ที่จริงมันไม่มีครับ

 

                “ก็ใครใช้ให้มึงทำล่ะ ไม่รู้ล่ะ กูจะไป!”

 

                “มึงมาบ่นอยู่แบบนี้ก็เน่าอยู่ที่ห้องไป กูหิว กูไปแล้ว”  ผมเดินออกจากห้องนอน เสียงไอ้ฟางตะโกนออกมา

 

                “กูลุกไม่ไหวนะตี๋ มาช่วยกูก่อน” นั่นไง แล้วจะเอาแรงที่ไหนไปลอยวะ ผมหมุนตัวจะลูกบิดกำลังจะเปิดเข้าไป เสียงโทรศัพท์ไอ้ฟางดังขึ้น ผมล้วงออกมาจากกระเป๋ากางเกงตัวเองดูเบอร์สายเรียกเข้า

 

                ‘พี่ฟิน’

 

                “ฮัลโหล”

 

                (น้องกูล่ะ)

 

                “นอนเน่าอยู่บนเตียง” ผมใช้มือข้างที่ว่างเปิดประตูเข้าไป ไอ้ฟางมันส่งสายตามองโทรศัพท์ตัวเอง ผมขยับปากว่าฟิน มันเลยนั่งหน้างอต่อ

 

                “ตี๋ กูจะไปอาบน้ำแล้ว อุ้ม” มันอ้าแขนกางออกปากยู่ น่ารักชิบหาย วันนี้มันมีจุกอยู่บนหัวด้วย เพื่อนสาวมันแกล้ง แล้วมันก็นั่งนิ่งให้เขาทำนะ

 

                (ไอ้สัส! แต่วันเลยไอ้เหี้ย ถนอมน้องกูบ้าง)

 

                “ก็มันยั่ว”

 

                (มึงก็หื่นจัง กูแค่โทรมาบอกว่าสองทุ่มเจอกันหน้าXXX ต้องมา ไม่มากูโกรธ)

 

                “กูไม่ไป”

 

                (เอ้า กวนตีนกูอีก กูบอกว่า….) ติ้ด!

 

                “พี่มึงมันน่ารำคาญ” ผมพูดขึ้นโยนโทรศัพท์ไว้บนเตียง ตรงไปหาไอ้ฟางช้อนตัวมันขึ้นในท่าเจ้าหญิง เนื้อตัวขาวแม่งก็ยั่วสายตากูจัง ผมก้มมองสำรวจว่ามีตรงไหนยังไม่ทำรอยอีก ไอ้ฟางมันรู้ทันรีบพูดขึ้น

 

                “พอเลยไอ้ห่า ตัวกูเป็นลายหมดแล้ว สงสารกูบ้าง”

 

                “พูดมาก” ผมล็อคคอมันมาดูดแรง ๆ ผิวมันทั้งนิ่มทั้งลื่น กลิ่นตัวก็หอมธรรมชาติ ผมยังคิดอยู่ว่าภายนอกมึงออกจะแมน ภายในมันนุ่มนิ่มน่ารักน่ากอดสุด ๆ

 

                “อื้อ~ แรงไป เจ็บนะเว้ย” เงยหน้ามายิ้มมุมปากเมื่อเห็นผลงานตัวเอง เด่นแดงขนาดนี้ใครดูไม่ออกก็โง่เต็มที

 

                “อยากเจ็บกว่านี้ไหม” ผมไม่ทำหรอกครับ แกล้งไอ้ฟางมันเล่น เวลาเห็นห้ามันตื่น ๆ แล้วตลกดี

 

                “พอเลย!! มึงแม่ง @#$^*&^(_*^$#$+…” เฮ้อ ผมถอนหายใจยาวโยนมันลงไปในอ่างที่เตรียมน้ำไว้ให้ มันโวยวายต่อไปเลิกก็จัดไปสักยกจนมันเงียบลงเปลี่ยนเป็นเสียงครางแทน

 

                ผมว่าต้องไปซื้อยาลดความหื่นมากินบ้างแล้ว อยู่กับไอ้ฟางบ่อย ๆ แล้วชอบออกอาการทุกที

 

…………………………………………………..

 

                คิดว่าจะไม่ออกก็ต้องออกอยู่ดี ไอ้ฟางมันตั้งใจทำกระทงเผื่อผมด้วย ความจริงแล้วผมอยากใช้กระทงอันเดียวกับมันมากกว่า แต่มันทำให้ผมก็รับมาถือไว้ก่อนเราจะออกมาเจอกันตามที่ไอ้ฟินมันนัด แล้วคนอย่างเยอะ เพิ่งจะสองทุ่ม คนยังเยอะขนาดนี้ ยิ่งดึกคนก็ยิ่งมากขึ้น ผมกุมมือไอ้ฟางไว้ตลอดทาง กลัวมันหลง…

 

                หลงไอ้เหี้ยที่ยืนหล่ออยู่ใกล้ ๆ เนี่ย!!

 

                “ฟาง รู้สึกมึงมองมันไปบ่อยไปแล้วนะ” ผมชักหงุดหงิด เพราะแบบนี้ไงเลยไม่อยากพามันออกไปไหน มันขาว มันเด่น และมันน่ารัก

 

                “กูแค่มองเหอะ” มันตอบสั้น ๆ “ฟินนน กูอยากกินเครป” แล้วหันไปอ้อนพี่มันต่อ

 

                “ผัวมีก็ใช้ผัว กูจะไปซื้อไฟเย็นตรงนู้น มึงเอาด้วยไหม”

 

                “เอา ๆ ตี๋เอาไหม”

 

                “กูไม่เล่นของปัญญาอ่อน”

 

                “ชิ เอามาให้มันด้วย ฟินน่ารัก รักฟิน” มันกอดแขนพี่มันยิ้มหวาน แล้วไอ้พวกเหี้ยก็มองเมียกูจัง สาวสวยเยอะแยะมึงก็มองไปสิ จะมามองไอ้ฟางทำไมวะ

 

                “เออ ๆ ไปไอ้พัด อย่ามาหน้างอ กูตบให้”

 

                “แล้วใครใช้ให้มึงใส่สั้นมาวะ เป็นส้นตีนอะไรชอบขัดใจกู” ได้ยินไอ้พัดมันพูดเรื่องเสื้อผ้าผมก็มองไอ้ฟางทันที วันนี้มันใส่เสื้อคลุมแขนยาวมา กางเกงยีนส์ขายาวธรรมดา ผมยิ้มเมื่อวันนี้มันเชื่อฟังผมมากว่าทุกวัน

 

                “กูอยากใส่อะไรกูก็ใส่” ฟินเงยหน้าพูดก่อนจะลากแขนพัดที่ยืนนิ่งไปร้านขายของ “เออ วันเดียว งอนไรวะพัด ไม่น่ารักเลยมึง”

 

                “ผัวมึงหล่อ” พัดสวนกลับ

 

                “งั้นเมียมึงคงน่ารักมากเลยสินะ มึงโชคดีนะที่ได้เมียฉลาดและเก่งแบบกู” ผมเบ้ปากกุมมือไอ้ฟางเดินห่างออกไปจากคู่รักปัญญาอ่อน

 

                สายตากวาดมองกระทงหลายใบที่เริ่มลอยเหนือผิวน้ำบ้างแล้ว ผมกับไอ้ฟางนั่งยอง ๆ ที่บันไดปูนมือจับรอบเหล็กกันผลัดตกลงไป ไอ้ฟางมันยกกระทงบ่นพึมพำ ๆ ลืมตาขึ้นมามองผมก่อนจะส่งสายตาตำหนิ

 

                “ยังจะมามองหน้ากูอีก มึงไม่ขอโทษแม่คงคาที่ทำแม่น้ำสกปรกล่ะ”

 

                “กูไม่เคยทำสกปรก”

 

                “มึงนี่ยังไง” ไอ้ฟางเอามือมาทับผมยกกระทงลอยขึ้นสูง ก่อนมันจะหลับตาบ่นของมันจนจบ

 

                “ทำอะไรวะ”

 

                “กูก็อธิฐานแทนมึงไง ลอย ๆ กูจะไปซื้อพลุมาจุดเล่น” ผมหย่อนกระทงลงไปวางใกล้ ๆ มัน แสงไฟส่องสว่างเห็นหน้าเราชัดเจน ไอ้ฟางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปเอาไว้ ผมลุกขึ้นยืนปัดฝุ่นที่กางเกงยืนรอมันอยู่ข้าง ๆ

 

                “ไปไหนต่อวะ โอ๊ะ! ขอโทษครับ” คนเริ่มหนาขึ้นเป็นเท่าตัว ผมรวบเอวไอ้ฟางมากอดไว้แนบข้าง มันดึงมือผมให้ออกจากกลุ่มคนจำนวนมาก ผมเห็นเพียงแผ่นหลังกว้างของมันที่เบียดผู้คนออกไปและกำมือผมแน่นกลัวจะหลุด

 

                ไม่คิดว่าจะเห็นมันมุมนี้เหมือนกัน มุมที่ต้องก้าวเท้าตามมัน

 

                “ไอ้พี่ฟินมันไม่รับสายว่ะ สงสัยตั้งเงียบเอาไว้” ฟางตัดสายทิ้งเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งสะกิดฟาง ฟางหันไปมองก่อนจะร้องขึ้น

 

                “อ้าว น้องเต้มาได้ไงวะ” ผมขมวดคิ้วกำหมัดแน่นเมื่อคิดออกว่าไปเจอหน้าแบบนี้ที่ไหนมา ไอ้เด็กคนนี้ไงที่ไอ้ฟางมันคุยด้วยวันนั้น

 

                “ขี่จรวดมามั้งพี่ ขับรถมาสิครับ แล้วพี่ติ้วอ่า ไม่เห็นมาด้วยกัน”

 

                “คิดถึงมันไง มันมีเมียแล้วน้องเต้ แล้วมากับใคร” ผมยกแขนพาดคอมันจ้องหน้าไอ้น้องเต้เขม็ง เต้กลืนน้ำลายแกล้งหันไปมองทางอื่น

 

                “มาคนเดียวสิครับ คนโสดก็แบบนี้แหละ แล้วพี่ฟางอ่า โสดอยู่ไหม ไม่โสดจีบนะ”

 

                “เอ่อ…” ฟางอ้ำอึ้งเหล่มองผม

 

                “ตอบดี ๆ” เสียงเข้มขู่

 

                “ใจเย็นสิแม่ง คือพี่…”

 

                “เฮ้ยเต้! รอนานไหมวะ โทษทีเพิ่งเสร็จธุระว่ะ” เหลือบเห็นฟาง “พี่ฟางก็มาด้วยเหรอครับ สวัสดีครับ” คนมาใหม่ยกมือไหว้ทั้งตี๋ทั้งฟาง

 

                “ผมไปก่อนนะพี่ ฝากความคิดถึงให้พี่ต้นข้าวคนน่ารักกับพี่ติ้วจอมโหดด้วย”

 

                “เออ ๆ” ฟางรับคำสั้น ๆ เต้เดินจากไป ฟางรีบกอดแขนตี๋เอาไว้เมื่ออีกคนจะหนีไปทางอื่น

 

                “ถ้าอายมากก็บอกไปว่าโสด กูไม่เป็นไร ถ้ามึงทำแล้วสบายใจก็ทำไป”   

 

                “มึงไม่เข้าใจ กูมีเหตุผลของกูนะเว้ย” ฟางพูดขึ้นอีก

 

                ผมสะบัดมือมันออก อารมณ์ผมตอนนี้มันไม่โอเคเลยสักนิด มันอาบหรือจะเพราะอะไรผมก็ไม่พอใจ ทำไมวะ แค่บอกว่าผมเป็นแฟนมันจะตายห่าเอาหรือไง ใครถามมาผมก็ตอบกลับทันทีเลยว่าไอ้ฟางเมียผม แต่ดูมันทำ มันลังเลอะไรอีกวะ

 

                “อย่าเพิ่งตามกูมา กูไม่อยากลงกับมึง” ผมเดินหนีมันไปนั่งเงียบ ๆ คนเดียวที่เก้าอี้ ไอ้ฟางมันยืนพิงรั้วเหล็กมองผมตาละห้อย

 

                “เมื่อก่อนกูเคยล้อน้องเต้ว่ามันเป็นเกย์ ผู้หญิงไม่มีแล้วไงถึงหันมาเอาพวกเดียวกัน แล้วดูตอนนี้ดิ กูเป็นฝ่ายทำมันซะเอง กูเลยกังวลนิดหน่อย อืม ก็แค่นั้น”

 

                ผมนั่งก้มหน้าฟังเงียบ ๆ ไอ้ฟางมันหย่อนขาลงหลังพิงรั้ว มันพูดไปก็เท่านั้น ในเมื่อตอนนี้ผมเสียความรู้สึกไปแล้ว เห็นหน้ามันจะร้องจึงลุกขึ้นเดินไปหามัน ดึงตัวมันเข้ามากอดแนบอก

 

                “อย่าร้องนะมึง” ไอ้ฟางมันสะอื้นผมรับชิงพูดดักทางไว้ ลมเย็น ๆ พัดเราสองคนที่ยืนกอดกันท่ามกลางแสงเทียนที่ลอยพ้นน้ำ มีบ้างที่คนจะหันมามอง แต่สายตาผมเห็นมันเพียงคนเดียว โลกทั้งใบของผมคือมันแค่คนเดียว

 

                “เดี๋ยวนี้มึงขึ้นบ่อย วัยทองเหรอ” ยังกวนตีนได้อีก ผมแสยะยิ้มผละออกจากมัน

 

                “ขึ้นง่ายลงยากด้วย อย่างเมื่อคืนกว่าจะลงก็เช้าเลย หึ”

 

                “ไอ้ทะลึ่ง กูไม่คุยกับมึงแล้ว” ฟางเดินเลี่ยงไปทางอื่น ผมเดินตามไปกอดคอมันเอาไว้ทางด้านหลัง มันเดินจับมือผมไปทั้งสองข้างไปคล้องคอตัวเองไว้

 

                “กว่าจะเดินถึงทางออกคงเช้าพอดีไอ้สัส” ผมเปลี่ยนมาเดินข้างกุมมือมันไว้เหมือนเดิม ไอ้ฟินกับไอ้พัดมันหิ้วขนมเต็มไม้เต็มมือ ไอ้ฟางเห็นสายไหมเท่านั้นแหละวิ่งโร่เลย เสือกดึงผมไปด้วยไง

 

                “ฟิน ไหนของกู” ฟินรู้หน้าที่บุ้ยปากไปที่มือข้างขวาไอ้พัด พัดยื่นถุงให้สองถุง

 

                “เอาไปแค่นั้นพอเปลืองเงินกู” ฟินพูดงับสายไหมเข้าปาก

 

                “ใช่เหรอวะ รู้สึกจะเงินกูนะไอ้ฟิน” พัดแย้งออกมา

 

                “แตะต้องเงินมึงไม่ได้” ฟินเอียงคอสายตาหาเรื่อง “เงินมึงก็เหมือนเงินกู เถียงสิเถียง” พัดหัวเราะตบหัวฟินเชิงหยอกล้อ

 

                “เก่งตลอด อยู่ใต้ร่างล่ะครางหงิง ๆ”

 

                “ไอ้เหี้ยพัด! กูไม่ใช่หมา ไม่ต้องแดก กูซื้อมากินเอง” ฟินยึดขนมในมือพัดอีกข้าง ฟางส่ายหน้าเปิดดูของในถุงยกยิ้มพอใจ มือล้วงเอาอมยิ้มออกมาแกะอมแก้มป่อง

 

                “อันนี้ของมึง อ้าปาก” ระหว่างเดินกลับไปที่รถไอ้ฟางก็ยื่นอมยิ้มอีกแท่งให้ผม คู่รักปัญญาอ่อนมันก็ยังกัดกันไม่เลิก ผมอ้าปากรอ ไอ้ฟางยื่นอมยิ้มแตะลิ้นได้ผมแกล้งงับมือมันไม่ยอมปล่อย

 

                “ยี๋~ น้ำลายมึงอ่าตี๋” ฟางสะบัดมือเหมือนต้องของร้อน ผมดึงคอเสื้อมันให้เข้ามาใกล้

 

                “กับผัวรังเกียจเดี๋ยวกูตบ”

 

                “อ้าว ๆ มีมือมีตีนเหมือนกัน ตบมากูจูบอ่า จับปล้ำเลยด้วย มาเลย ๆ กูรอจังหวะพลิกมึงอยู่นะ”

 

                “ฝันเลยมึงไอ้ฟาง มึงจับมันทุ่มให้ได้ก่อนค่อยพูด” ฟินยืนรอพัดเอาของเก็บที่กระโปรงรถ ได้ยินฟางพูดเข้าพอดี

 

                “ฟิน กูรู้มึงก็คิดเหมือนกู เราหัวอกเดียวกันนะเว้ย”

 

                “กูจับกดอย่างเดียวเว้ย อย่ามาใช้คำว่าเรา” พัดยิ้มมุมปากสบตากับตี๋ที่ยืนกอดอกฟังอยู่

 

                “เฮ้ย! มึงกดพี่พัดเหรอฟิน กูไม่เชื่อ ใช่เหรอพี่พัด” ฟินแยกเขี้ยวขู่พัดที่กำลังอ้าปากตอบฟาง

 

                “ฮ่า ๆ ๆ อืม กดจริง”

 

                “มึงมันอ่อนไอ้ฟาง ไป ๆ กลับห้องไปนอนต่อดีกว่าครับเมียพัด” ฟินได้ทีเล่นใหญ่ พัดก็ตามใจบ้าจี้ไปด้วย

 

                “ยอมแม่งเลย กูกลับก่อนไอ้ตี๋ เพลาลงบ้างนะเว้ย คอไอ้ฟางอย่างกับคนเป็นโรคเลยไอ้สัส”

 

                ผมโบกมือกลับไป ไอ้ฟางสอดตัวเข้าไปในรถเปิดคอเสื้อตัวเองส่องหารอยช้ำ ผมอ้อมไปฝั่งคนขับมือปิดประตู หันมาเจอสายตาดุเข้าให้

 

                “กูบอกกี่รอบแล้วว่ามันเห็น ๆ มึงไม่ฟัง” แม่งเข้ามาก็ง้องแง้งเลย ผมมองคอมันที่ช้ำเป็นจ้ำ โผล่พ้นเสื้อออกมาเห็นชัดสามสี่รอย

 

                “ก็ดีไง จะได้รู้มึงมีผัวแล้ว”

 

                “แต่กู….อาย ยิ่งมีรอยพวกแม่งยิ่งมองใหญ่ แล้วนั่นมึงจะขับไปไหน ไม่กลับห้องเหรอวะ กูง่วง ฮ้าว~ “

 

                “ยังก่อน กูจะพาไปบ้านอีกหลังของกู กูโทรบอกป้าดาให้ทิ้งกุญแจไว้ให้” ผมพูดจบก็หันไปมองไอ้ฟางที่เงียบไป ให้ตายเหอะ ให้กูคุยกับอากาศ

 

                ขับมาไม่นานก็ถึงบ้านพักตากอากาศที่ห่างออกไปหลายกิโล เปิดประตูช้อนตัวไอ้ฟางออกมา วางมันบนเบาะฟูกนิ่มที่ห้องนั่งเล่น ก่อนจะเดินไปทางประตูรั้วบ้านเพื่อล็อคให้เรียบร้อย ผมเอื้อมมือจะไปปลุกมันตื่นแต่ต้องชะงักเอียงตัวนั่งมองหน้ามันข้าง ๆ แทน

 

                “ตอนนอนก็แมวน้อยดีอยู่หรอกนะมึง ตื่นมาแสบชิบหาย” ปลายนิ้วเขี่ยจมูกรั้นไล้ลงมานวดคลึงที่ริมฝีปาก ไอ้ฟางมันเอียงหน้าหนี ผมโน้มหน้าลงไปหอมแก้มมันฟอดใหญ่ ฝังจมูกโด่งหลับตาพริ้มสูดดมความหอมของแป้งเด็ก

 

                “อย่าทำให้กูรักไปมากกว่านี้ได้ไหมวะ แค่นี้กูก็ไม่อยากปล่อยมึงไปไหนไกลแล้ว แม้แต่ก้าวเดียวก็ก็ไม่อยากห่างจากมึง จุ๊บ ๆ ๆ” สองมือโอบหน้ามันมากดจูบย้ำหลาย ๆ ทีให้หายคิดถึง

 

                “อื้อ~ จะนอน” ฟางขยับตัวยุกยิกมือดันร่างหนาที่คร่อมแขนทับออกไป

 

                “ขอนิดนึง อย่าดื้อกับพี่สิฟาง” ผมรวบแขนมันเอาไว้  ไอ้ฟางหรี่ตาขึ้นกระพริบปากอ้าหาว

 

                “ตี๋…”

 

                “ครับ พี่เอง ตื่นขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อน จะได้นอนสบาย ๆ” ผมชอบบรรยากาศแบบนี้นะ มันดูอบอุ่นเวลาเราพูดดี ๆ ให้กัน ไอ้ฟางเองเจอโหมดนี้เข้าไปก็มักแทนตัวเองว่าน้องไปด้วย มันไม่เคยจะรู้ตัวหรอก

 

                “น้องฟางจะนอน ง่วงนะครับ ไม่อาบ ๆ ขอวันเดียว” มันตื่นเต็มตาผุดนั่งมองรอบบ้าน “ทำไมไม่รู้ว่ามีหลังนี้ด้วย”

 

                “พี่เอาไว้พักผ่อนไงครับ เราอยู่นี่สักสองสามวันค่อยกลับ ไป ลุกเร็ว” ผมดึงตัวมันลุกขึ้น ฟางจับมือผมไว้สองข้างทำท่าอิดออด

 

                “ง่วง”

 

                “ไม่ครับ อาบน้ำก่อน วันนี้สัญญาจะให้นอนดี  ๆ พรุ่งนี้พี่จะพาเที่ยว” ผมยิ้มพยักหน้าให้ลุก ฟางแบะปากแต่ก็ยอมฝืนลุกขึ้นมาโอบรอบคอผมหน้าซุกกับอกส่ายหัวถูไปมา

 

                “….@#%$%*%$) ก็ได้” ผมช้อนคางมันขึ้นเมื่อได้ยินมันบ่นอะไรสักอย่าง

 

                “ว่าไงนะ”

 

                “ทำก็ได้ อากาศมันเย็นดี อารมณ์มันก็มา อื้อ~ ห้ามแรงนะเจ็บอยู่” ผมก้มกัดปากมันหมันเขี้ยว

 

                “น่าฟัด” จะรออะไรล่ะครับ ผมลากคอมันเข้าห้องน้ำทันที

 

                ฟางโอบเอวคนรักแอบเหล่มองอีกคนที่หล่อเหลาไม่เปลี่ยน การที่ได้เอาใจมันบ้างก็ถือเป็นอีกเรื่องที่ควรจะทำ เอาแต่ใจตัวเองได้แต่ต้องหัดอ้อนด้วย ตี๋มันโหดก็จริงแต่บทจะยอมก็ยอมจนแทบก้มกราบ ตัวเขาเองก็ไม่อยากทำให้มันเหนื่อยอยู่บ่อย ๆ งอแงได้แต่ต้องมีขอบเขต เพราะประสบการณ์ที่ผ่านมามันทำให้เรียนรู้นิสัยของอีกคนมากขึ้น เมื่อรู้ว่าอีกคนต้องการอะไร ไม่ชอบอะไร ก็ต้องปรับตัวให้พอดีกัน แล้วชีวิตคู่มันก็จะเป็นไปอย่างราบเรียบแต่ไม่น่าเบื่อ

 

               

             TBC.