3 Love วุ่นวายหัวใจยัยเย็นชา

ตอนที่ 3

 นางวันทองสองใจ (1/3)

 "แต่งตัวเสร็จยังเนี่ย ฉันรอจนท้องร้องแล้วนะ"

    เปิดฉากมาฉันก็ต้องมานั่งทนฟังนายยีนส์บ่น -_- คือ..แม่ก็ไม่ใช่ นี่แค่เพื่อนเองนะมีสิทธิ์อะไรมาด่าฉันเนี่ย

"โห.. ลงมาปุ๊บก็ด่าปั๊บเลยนะ"

    ฉันทำแก้มพองๆ แล้วก็สะพายกระเป๋าสีชมพูไปไว้บนบ่า สายตาก็เหลือบมองไปมา

"มองหาไตเติ้ลเหรอ คนอย่างมันน่ะมีสิทธิ์ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า แต่แค่ผู้หญิงอย่างเธอมีอะไรจะไปมัดใจเค้า.."

"หุบปากสุนัขของนายไปเลยนะไอ้หมาบ้ายีนส์ ไปเลย.. หิวไม่ใช่เหรอไปสิ!"

  แต่ก่อนที่เราสองคนจะเดินไปขึ้นรถ ก็มีร่างของใครคนหนึ่งรีบวิ่งมาอย่างเร็วเพื่อให้ทันรถ

"รอผมด้วยครับ"

  ไตเติ้ลยืนหอบอยู่หน้ารถ แต่ยีนส์ก็ไม่วายยังหาเรื่องอีกอยู่ดี U_U

"ใครเค้าอยากรอแกวะ ไอ้ทอม.. คราวหลังถ้ารู้ว่าตัวเองวิ่งเร็วก็วิ่งไปโรงเรียนเองดิ มาให้เค้ารอทำไม"

  ยีนส์นั่งใส่หูฟังพร้อมกับทิ้งตัวนั่งเบาะข้างๆตัวฉัน ส่วนไตเติ้ลก็นั่งเบาะข้างซ้ายมือของฉัน ดูจากบทยีนส์แล้วก็สงสารไตเติ้ลเหมือนกันนะ //>.,<//

"อะไร..แค่นี้ทำบ่น เราสองคนเพิ่งจะขึ้นมาเองนะ"

"ปกป้องจังเลย.. พ่อเทพบุตรเนี่ย"

  เจ๊หล่ะเครียด อีกคนก็ดูตอบโต้ซะเหลือเกิน ส่วนอีกคนก็นิ่งเงียบ ยอมคนอยู่ได้ แง่ๆพี่เสืออยู่ไหน พี่เสือมาแสดงเป็นตัวอย่างหน่อยดิ๊! อยากได้ตัวเลือกแบบพี่เสืออ่ะ >.<

 โรงเรียนซัมเมอร์สตรีทคอลเลจน์

"แก รายงาน.." 

  ณิชารีบเดินเข้ามาขวางทางเดินและถามถึงรายงาน เอ...ว่าแต่รายงานมันอยู่ไหนกันนะ มันลาพักร้อนรึเปล่าหว่า?? ทำไมในกระเป๋ามันชั่ง.. ว่างซะเหลือเกิน

"อย่าเงียบสิยะ ฉันใจคอไม่ดีเลยนะ"

  ณิชาขึ้นเสียงอีกครั้งสายตาก็สแกนฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า มองไปมองมา ฉันก็ได้ตรัสรู้ว่า.. ฉันลืมเอามันมา

"เล่มนี้รึเปล่า รายงานของกลุ่มณิชา"

  ไตเติ้ลยื่นสมุดรายงานเล่มเล็กสีชมพูยัดใส่มือฉัน เห้ย!!มันกลับมาแล้ว สงสัยรถคงติดมั้งเลยกลับมาอยู่ในอ้อมแขนของฉันจนได้ แต่ฉันสารภาพเลยว่า.. มันก็อยู่ที่บ้านฉันรึเปล่า

"ไตเติ้ลเอามายัง..."

"เถอะน่า ไปเร็วๆเถอะเดี๋ยวจะพรีเซ้นต์งานแล้วนะ"

  ไตเติ้ลรีบปิดบทสนทนาแบบสายฟ้าแล่บ แล้วก็จูงมือฉันวิ่งแซงหน้าทุกคนด้วยความเร็วแสงไปยังห้องได้ทันเวลา กับการพรีเซ้นต์กลุ่มของฉันพอดี

"ณิชากับญี่ปุ่น เรื่องของ นาซ่าส่งยานไปสำรวจดาวพลูโตแล้วเหรอเนี่ย??"

  คงเป็นดาว มยุรีมั้งคะอาจารย์ แต่เดี๋ยว!! ฉันจำได้ว่าเราทำเกี่ยวกับการปลูกต้นกุหลาบไม่ใช่เหรอแล้วทำไมมันไปโผล่ดาราศาสตร์จนได้ -_- คิดแล้วก็งงงวยเหลือเกิน

"สรุปกลุ่มที่ได้เต็มก็มีกลุ่มของ ณิชากับญี่ปุ่น และกลุ่มของ ไตเติ้ลกับยีนส์ โอเคเลิกเรียนค่ะ"

  สุดยอด!! ปกติมันไม่เคยมีรายชื่อฉันอยู่ในลิสติดท็อปห้องเลยแม้แต่ครั้งเดียว แถมคู่ของไตเติ้ลกับยีนส์ก็ดูท่าจะเข้าขาในเรื่องงานกลุ่มมากขึ้นนะเนี่ย U_U

 โรงอาหารอันใหญ่อลังการ เทียบเท่ากับสวนน้ำ (?)

"พี่อลิช พี่แมวน้ำ หวัดดีค่ะ"

  ฉันรีบแยกตัวจากกลุ่มเพื่อนของฉันมายังกลุ่มของพี่ๆในกลุ่มก๊าบ ที่วันนี้นัดหมายกันมาเป็นพิเศษ

"เราคงยังไม่รู้จักสินะ นี่พี่จูเนียร์ตัวแทนเป็ดหัวเน่า ส่วนนั่นพี่มามิตัวแทนเป็ดเบี้ยน"

 ฉันจำได้แล้ว!! พี่สองคนนี้คือคนที่ให้คำแนะนำสำหรับการคุมอารมณ์ในทุกกรณีของฉัน

"แล้ววันนี้นัดกันมามีอะไรรึเปล่าคะ"

  พี่แมวน้ำเป็นคนเริ่มคำถามบ้าง พี่จูเนียร์ใช้มือปัดผมเบาๆก่อนจะพูดขึ้น

"พี่ดูออกนะ ว่าสองคนนั้นคิดอะไรกับญี่ปุ่น"

 เปิดเรื่องมาภาระก็มาตกอยู่ที่ฉันทันทีทันใด ไตเติ้ลกับยีนส์เนี่ยนะคิดกับฉันเกินเพื่อน..

"และเนื่องจาก ญี่ปุ่นคือน้องเล็กสุดในกลุ่มก๊าบ พี่เลยจะสอนวิธีลองใจให้ เพราะพี่ๆของเราทุกคนก็เคยผ่านมันมากันทั้งหมด"

  คราวนี้แหล่ะพยักหน้ากันอย่างพร้อมเพรียงทั้งซ้ายขวากันเลยที่เดียว ฉันต้องนั่งฟังวิธีการลองใจของพี่ๆอยู่เป็นชั่วโมงจึงสามารถแยกย้ายได้ 

  "ญี่ปุ่น.."

  เสียงเรียกจากผู้ชายคนหนึ่งซึ่งฉันไม่คิดจะหันไปมองเขาเลยสักนิด แต่เจ้าของเงาก็เดินเข้ามาหาฉันเอง..