s.o.sรักอันตรายของยัยมาเฟีย

"ขอบคุณนะพี่มาร์คที่เดินมาส่ง"

"ครับ มันเป็นหน้าที่พี่อยู่แล้ว เออใช่!! วันนี้มีกิจกรรมสร้างความสัมพันธ์ของคณะข้าวนี่หน่า" กิจกรรมอะไรว่ะไม่เห็นรู้เรื่องเลย แต่ก็ช่างแม่งเหอะ

"งั้นข้าวไปเรียนก่อนนะ" ฉันโบกมือลาพี่มาร์คก่อนจะเดินไปเข้าห้องเรียน การคบกันของฉันกับพี่มาร์คถูกเปิดเผยไปนานแล้วนี่ก็เกือบเดือนที่ฉันคบกะพี่มาร์คมัน พี่มันดูแลฉันดีทุกอย่าง ทั้งเรื่องกิน เรื่องเรียน เรื่องมามหาลัยจนพี่ต้าแทบจะไม่ได้ทำอะไรเลยซักอย่าง ฉันเดินเข้ามานั่งที่ประจำของฉันทันที

"หวัดดีคร้าบบบบบบ พี่สะใภ้"เสียงที่แสนจะคุ้นเคยดังขึ้นจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากไอ้เปเปอร์

"อืมๆ หัดมีสัมมาคารวะกะเค้าด้วยหรอมึงอ่ะ"

"เกินไปล่ะเล่นด้วยนิดเดียวเนียนเลยนะมึง" ไอ้เปเปอร์แล้วเดินมานั่งข้างๆฉัน

"แล้วแฟนมึงไปไหนว่ะ" ฉันถาม

"แฟนกู?"

"ก็ยัยไอติมไงกูเห็นติดมึงแจเลยนิ"

" -_-!!" ไอเปเปอร์ทำหน้าเซ็งๆก่อนเอาหัวฟุบกับโต๊ะ ตอนนี้เพื่อนฉันมันเสน่แรงเลยตอนนี้สาวๆนี้ติดตรึมแต่ก็โดนยัยไอติมวีนแตกใส่ทุกราย

"เปเปอร์~~~~~~"เสียงโหนหวนร้องหาไอ้เปเปอร์ราวกับว่าไอ้เปเปอร์เป็นอากาศที่ขาดไม่ได้ดังขึ้น ไม่ต้องถามหรอกว่าใคร..-_- เจ้าตัวเห็นฉันกับไอ้เปเปอร์นั่งอยู่ข้างกันถึงกับวีนแตกทันที

"กรี๊ดดดดดด นิเธอ เธอมานั่งใกล้เปเปอร์ทำไมถอยไปเดี๋ยวนี้นะ"

"อะไรของเธอยัยบ้านี่มันที่นั่งฉันนะ"

"ไม่สน ออกไปจากเปอร์นะ" ยัยไอติมพูดแล้วมากระชากแขนฉันลงจากเก้าอี้ทันที

โครมม 

เสียงเก้าอี้ล้มดังลั่น ยัยบ้า ยัยหน้าปลวก ยัยนมซิลิโคน อีฟายยยย!! กระชากมาได้แม่งต่อยซักหมัดดีไหม ฉันนั่งคำก้นป้อยๆเจ็บเหมือนกระดูกก้นกบหักเลยอ่ะ อ่อยยย T.T

"นี่!! เธอทำอะไรของเธอ" เสียงนุ่มน่าฟังดังมาจากหน้าห้องตามติดมาด้วยหนุ่มผมสีแดงส่องประกาย ริมสีปากแดงเหมือนลูกเชอรี่สดลูกเคลือบด้วยลิปกลอสเงาวับและที่วำคัญหน้าเคะๆนี่สวยสะไม่มี

"ฉันถามว่าเธอทำอะไร!!" ร่างสูงตะคอกลั่น

"ก็แค่สั่งสอน มันมายุ่งกะเปอร์"

"ไอ้เปอร์มันเป็นผัวเธอหรือไง"

"ใช่ เปอร์เป็นผัวฉัน"ฉันหันไปมองหน้าไอ้เปอร์ที่ทำหน้าเหวอๆเหมือนโดยช้างตดยัดหน้า มันรีบโบกมือหยอยๆเป็นเชิงว่า กูป่าว!!

"นี่ยัยปากส้วมเธอพูดอะไรเกรงใจไอ้เปอร์มันบ้างป่ะ"

"เกรงใจทำไมเปอร์เขาก็ยอมรับไม่เห็นปฏิเสธสักคำ"ที่มันไม่เถียงเพราะมันขี้เกียจเถียงคนหน้าคอนกรีตอย่างเธอต่างหาก

"มีแต่ยัยข้าวเน่าเท่านั้นแหละที่ยั่วไม่เลิก ตัวเองมีผัวอยู่แล้วยังจะมายุ่งกับผัวชาวบ้านอีก"

เพี๊ยะ!!

ฉันตบหน้าหนาเท่าถนนคอยกรีตของยัยไอติมรสตดช้างนั่นทันที ฉันว่าจะไม่ใส่ใจแล้วนะ มาพูดแบบนี้มันใช้ได้ที่ไหน

"กะ แกกล้าตบฉันงั้นหรอ รู้ไหมฉันเป็นลูกใคร"พ่อแม่ตัวเองยังไม่รู้จักฉันจะไปรู้ได้ไงฟ๊ะ

"ได้ข่าวว่าฉันไม่อยากรูัจัก"

"ยัยปากหมาแกคอยดูนะฉันจะสั่งคนมาฆ่าแก คอยดู!" พูดจบยัยไอติมก็กระทืบเท้าปึงปังออกจากห้องไปทันที

"เธอพูดอะไรออกไปรู้บ้างไหม" ร่างสูงของฟินหันมาตะคอกฉัน

"อะไรของนาย มาตะคอกใส่ฉันทำไม"

"เธอรูัไหมพ่อของไอติมเป็นใคร?"

"ไม่รู้ แล้วก็ไม่อยากรู้ด้วย"

"งั้นก็รู้ไว้ซะว่าพ่อของยัยไอติมเป็นเจ้าของกิจการเถื่อนๆผิดกฎหมายมีลูกน้องเป็นพันๆคน"

"แล้วไง?"

"นี่เธอไม่กลัวบ้างหรือไง"

"คำว่ากลัวไม่มีอยู่ในพจนานุกรมณ์ของมาเฟียอย่างฉัน"

"เธอไม่ห่วงตัวเองเธอก็ห่วงความรักของเธอกะแฟนเธอบ้างฉันได้ข่าวว่าพ่อของแฟนเธอเป็นเครือข่ายของพ่อยัยไอติม" เครือข่ายงั้นหรอ ฉันหันหน้าควับไปทางไอ้เปอร์ทันที มันถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเล่าให้ฉันฟัง

"พ่อกูเป็นเครือข่ายของพ่อไอติมจริงๆ กูก็ไม่รูัว่าพ่อกูไปทำเรื่องแบบนี้ตอนไหนที่กูยอมให้ไอติมเกาะแกะก็เพราะพ่อกูสั่ง ส่วนพีีมาร์คพ่อเห็นว่าคบกะมึงอยู่พ่อเลยดันให้ออกห่าง แต่เรื่องวันนี้กูก็ไม่แน่ใจว่าไอติมจะเอาไปฟ้องพ่อมันหรือป่าว" เรื่องแบบนี้ทำไมมึงไม่บอกกูไอ้เปอร์มึงยังเห็นกูเป็นเพื่อนมึงอยู่ไหม

วันนี้พอหมดคาบเรียนพี่มาร์คก็มารับฉันตามปกติ วันนี้พี่มันชวนฉันไปเดทด้วยแหละ เดทแรกในชีวิตเลยนะเนี่ยฉันจะทำตัวยังไงดี พี่มันพาฉันไปกินไอติม ดูหนัง กินข้าว และสุดท้ายก็พาฉันมาน้่งเล่นที่สวนหลังบ้านของพี่มัน บ้านพี่มันหลังใหญ่มากและกว้างมากเมื่อก่อนฉันก็เคยมีบ้านแบบนี้แต่พอพ่อกะพี่ต้นตายบ้านเราก็ถูกยึดโดยพวกอำนาจมืดทันทีฉันพยายามสืบมาตลอดว่าใครเป็นคนยึดบ้านหลังนั้นไปไม่แน่มันอาจจะเป็นคนที่ฆ่าพ่อฉันก็ได้

"ขนมมาแล้วครับ รอนานไหม"พี่มาร์คเดินมาหาฉันพร้อมกับจานคุกกี้และน้ำส้ม

"ไม่นานหรอก แค่เกือบหลับ"

"ประชดเก่งนะเราเนี่ยะ"พี่มาร์คพูดแล้วล้มต้วนอนบนตักฉัน

"ข้าว"

"หือ?"

"พี่รักข้าวนะ"

"อืม"

"ข้าวรักพี่ป่ะ?" อย่าถามแบบนี้ได้ไหม มันเขินนะ ^////^

"ว่าไง"

"เอ่อ ก็....รัก ข้าวรักพี่มาร์ค ^//////^ " ว๊ากกกกก เขินเฟ้ยยยย

"งั้นเรียนจบเราแต่งงานกันนะ"

"อืม พี่มาร์คต้องมาขอข้าวนะ ต้องแต่งกับข้าวคนเดียวด้วย"

"คร้าบบบบ ที่รััก" เจอะคนเนี่ยะฟินเลย บอกตรงจุงเบย อะไรมันจะหวานขนาดนี้^^

"ข้าวๆ พี่มีอะไรจะบอก"

"อะไร"

"พี่รักข้าวนะ ^^"

"บอกรักบ่อยๆแบบนี้เขาว่าม้นจะได้เลิกกันนะพี่มาร์ค"

เพี๋ยะ!! 

"พี่มาร์คตบปากข้าวทำไมอ่ะ"

"ใครเขาบอกให้พูดแบบนี้มันไม่ดีรู้ไหม" โหดง่ะ >°<

"ข้าวขอโทษ อย่าโกรธนะ"

"ไม่โกรธก็ได้ แต่อย่าพูดแบบนี้อีกรู้ป่าว"

"อืมมม สัญญา" ฉันกับพี่มาร์คยิ้มให้กันอย่างมีความสุขเชื่อเถอะต่อให้ปัญหาใหญ่แค่ไหนพี่มาร์คก็จะไม่ทิ้งฉัน ฉันมั่นใจ