รักสุดๆ...อดีตยัยคุณหนู

" อะ...อะไรนะคะ OoO " ฉันถึงกลับตกใจมากๆ เพราะถ้าบริษัทนั้นละลายล่ะก็...พวกเราคงไม่มีที่ซุกหัวนอนเป็นแน่! 

" บริษัทล้มละลาย..." คุณพ่อพูดอีกครั้ง 

" โธ่! คุณพ่อก็~ ล้อเล่นหนูอยู่เรื่อยเลยนะคะเนี้ย! ><* " ขอให้มันเป็นอย่างที่ฉันคิดนะ />_<\

" ล้อลง ล้อเล่นอะไรกันล่ะ พ่อพูดจริงๆนะ -0-;; " คุณพ่อพยายามปับสีหน้าจริงจัง  เฮ้! อย่าบอกนะว่า พวกเราต้องทำงานอ่ะ หนูมิยอมมมม >_<~~~

" ...(   *-_-)จ้อง~ " ฉันหันไปมองคุณพ่อด้วยสายตาที่จริงจังมากกกกก(?) 

" แต่ไม่ต้องห่วงนะ พ่อกับแม่ จะย้ายไปอยู่ที่อเมริกา เพราะเงินที่เหลือจากการขายทรัพย์สินทั้งหมด พ่อจะเอาเงินไปตั้งตัวก่อนน่ะลูก ส่วนลูก...ง่ายนิดเดียว ^_^ " คุณพ่อยิ้ม 

" อะไรหรอคะ -_-;;; " ฉันเริ่มเหงื่อแตก 

" ลูกก็ทำงานไปซิ๊~~ ง่ายนิดเดียวเอง ^_< " คุณพ่อขยิบตาให้ เพื่อ??? 

" แต่ คุณพ่อกับคุณแม่จะทิ้งหนูหรอค่ะ T_T " ฉันทำหน้าเศร้า ( ก็เรื่องมันเศร้านี่ T_T ) 

" ป่าวนะลูก พ่อกับแม่จะไปหางานทำที่นั่นน่ะ เด่วพ่อกับแม่จะส่งเงินมาให้ทุกเดือนเลย~~ เดือนล่ะเท่าไรดีน้าาา~~~ สัก 3 พันดีไหมลูก?? " อะไรนะ!! 3 พัน บ้าไปแล้วแล้ว!! แค่ 1 แสนสำหรับ 1 วันฉันยังอยู่ไม่ได้เลย แต่นี่ 3 พันต่อเดือนเนี้ยนะ เศร้ากว่าเดิม T_T 

" ให้หนูกินวันละ 100 บาทเนี่ยนะ -^- " ฉันแย้ง

" งั้นทุกเดือนพ่อจะส่งให้ 3300 เป็นวันละ 130 ไงลูก >~< " คุณพ่อแย้งกลับบ้าง 

" เดือนละ 1 แสนไม่ได้หรอค่ะ ปิ้งๆ *_* ( สายตาอ้อนวอนสุดๆ ) " ฉันพูด

" ตอนนี้ 1 หมื่นพ่อยังมีไม่ถึงเลยย -_-;; " คุณพ่อพูดไป เหงื่อแตกไป -_-;; 

" เดือนละ 1 หมื่นล่ะคะ >_< " ฉันทำเสียงอ้อนวอนสุดๆ 

" โอเค ตกลงเดือนละ 1 หมื่น จะเพิ่มอีกไหม =_= " คุณพ่อถาม

" เดือนละ 2 หมื่น >_< " ฉันตอบทันที -.-

" งั้นก็ได้ ในธนาคารลูกมีอยู่ 2 หมื่นพอดี ไปกดเอานะลูก ส่วนเรื่องโรงเรียน พ่อไปจัดการมาให้แล้ว เหลือแต่เรื่องที่นอนน่ะ ^_^ " คุณพ่อพูด

" ที่อเมริกาไงคะ " ฉันตอบทันที 

" ไม่ได้! ลูกจะต้องทำงานเอง พ่อจะเดินทางไปเย็นนี้ ลูกไปพักที่บ้านเพื่อนก่อนไป อ๋อนี่โทรศัพท์ลูก นี่เป็นสิ่งเดียวที่พ่อไม่ขายนะเนี้ย >_< " คุณพ่อยื่นโทรศัพท์ไอ้โฟน 6 สีทองอร่ามมาทางฉัน ปลื้ม!

ฉันรีบโทรไปหาเพื่อนทันที่ 

มาโม <<ตัดสาย

ยูกะ <<ปิดเครื่อง 

คาริน <<ไม่รับ ^^;;;

และคนสุดท้าย ไอ้บอย =_= ตุ๊ดจ้าาาา

( สวัสดีค่ะ มีอะไรกับน้องบาร์บี้คะ? ) เสียงแอ๊บๆ ของยัยบอย ทำให้ฉันยิ้มกว้างทันที

" แก บ้านแกมีห้องว่างป่าววะ? " ฉันถามมันทันที

( มีแต่ห้องฉันอ่ะที่ว่าง ทำไมยะ! จะมานอนด้วยรึไง ยัยขี้เหร่ =[]= )

" เออ ไปนอนด้วยสิ *_* " สายตาอ้อนวอนที่ฉันส่งให้ไอ้บอย เอ่อ บาร์บี้ทางโทรศัพท์ -.,-

( ได้สิคะ นังเพื่อนขี้เหร่ ย้ายมาวันนี้เลยป่ะแก จะได้ทำความสะอาด ) 

" เออ ตอนดึกๆ เด่วไปนะ บายจ้า จุ๊บๆ เพื่อนรัก >_< " ฉันรู้สึกรักเพื่อนก็วันนี้แหละ =_=❤️❤️

หลังจากที่หายไปนานแสนนาน? ก็กลับมาอัพให้แล้วววนะคะ >_< 

แต่ยังไงซะ เค้าก็แต่งไม่ดีหรอกงิๆ แต่งเอง อ่านเอง 

ไม่สนุกเลย =_= แต่ยังไงก็อ่านกันเยอะๆนะ

เด่วว่างๆจะอัพให้ใหม่น้าาา