รักใสๆของยัย___จอมวางแผน

กลุ่ม สาวน่ารัก

- ชูโซน - 

อยู่ดีๆ ยัยสายป่าน ( พบกันบ่อยจนจำชื่อได้ -,- ) ก็ล้มลง ผมรีบไปประคองแล้วเรียกเธอพร้อมเขย่าตัวเล็กๆของเธอ พอเธอไม่ได้สติผมก็ ( รีบ ) อุ้มตัวเธอไปห้องพยาบาลทันที

ณ ห้องพยาบาล 

" ชูโซน...กลับไปเรียนต่อเถอะ ที่เหลือครูจัดการเอง ^^ " คุณครูที่ดูแลห้องพยาบาลบอกผม 

ผมไม่ทันได้ตอบอะไรโทรศัพท์ก็สั่นทันที ( ติ๊ด ติ๊ด ) ผมเปิดดูข้อความทันที

' ไอ้โซน รีบไปประชุมเร็ว เหลือแกคนเดียวแล้ววววว รีบด่วน! ' พออ่านข้อความเสร็จผมก็หันไปหาคุณครูที่ดูแลห้องพยาบาล " ครับ ผมฝากด้วยนะครับ สวัสดีครับคุณครู " พอผมพูดเสร็จก็วิ่งไปที่ห้องประชุมทันที 

- จบ -

- สายป่าน - 

พอฉันฟื้นขึ้นมาก็ปาไป ' 12:47 ' ฉันมองไปข้างๆ ตัว ก็เห็นยัยดีใจ และยัยยิ้มแย้ม ที่กำลังจ้องมาทางนี้.

" แกฟื้นแล้ว >~< " <<เสียงใสๆของยัยยิ้มแย้ม

" ตายยังอ่ะ -_-^^ " <<เสียงหวานๆของยัยดีใจ

" อือ...แกสิตาย ไอ้บ้าบังกาจมาแช่งฉัน >^< " ฉันทำแก้มป่องๆ ให้ตัวเองน่ารักขึ้น(?) 

" ล้อเล่นน้าาา ป่ะ ไปกินข้าวกันเถอะ ^^ " ยัยดีใจยิ้มให้ฉัน แล้วพลางจับมือลากไปโรงอาหาร

นิสัยของสายป่าน คือ เจ้าเลห์ ชอบคิดแผนหลอกคนอื่น จนบางครั้งก็เดือดร้อนตัวเอง 

นิสัยของยิ้มแย้ม คือ ดีใจเกินเหตุ บ้าผู้ชายหล่อๆ(?) แต่ไม่ค่อยพูดมาก

นิสัยของดีใจ คือ ขี้เล่น ชอบโกหก พูดมาก~~