Curse of Love เสกรักมาให้ฉันที!

บทนำ

วันธรรมดาที่ไม่ธรรมดา

          "ห้ะ! จะให้หนูย้ายไปอยู่กับตานั่นเหรอคะ" 

          "ก็ใช่สิ ไม่ต้องพูดมาก ลูกรีบเก็บข้าวของได้แล้ว"

          "ตะ..แต่ หนู"

บ้าไปแล้วแม่ของต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ให้ฉันไปอยู่กับอีตาเย็นชายิ่งกว่าน้ำแข็ง มีหวังฉันได้กลายเป็นปลาซิวแช่แข็งพอดี แล้วถ้าเกิดเขาทำมิดีมิร้ายฉัน แงๆ ฉันจะฆ่าตานั่นให้กลับมาเกิดไม่ได้เลยคอยดู!

          "อ้อ แล้วถ้าเกิดเขาทำอะไรๆกับลูกไม่ต้องกังวลนะ แม่อณุญาต โฮ้ะๆ"

          "แม่! จะบ้าไปแล้วเหรอ ถ้าไม่ใช่เพราะบ้านเราจะโดนยึดหนูไม่มีทางไปแน่ๆ"

          "ดังนั้นลูกต้องทำให้ลูกชายท่านประธานมารักลูก"

          "คนอย่างตานั่นรักใครไม่เป็นหรอกค่ะ!"

          "ฮั่นแน่ ลูกรักเองก็สนใจพ่อหนุ่มนั่นอยู่ไม่ใช่รึไง"

ห้ะ มันก็จริงอยู่หรอก แต่..ตอนนั้นมันไม่ใช่ตอนนี้ ตอนที่เขายังอบอุ่นดังสายลมในฤดูร้อน แววตาของเขา ช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกันในวัย5ขวบเศษๆของฉัน ใช่ฉันรักเขามากที่สุด เว้นก็แต่ตอนนี้ ตานั่นไม่ใช่ "ไอซ์" คนเดิมที่ฉันเคยรู้จัก..นี่สินะที่เรียกว่า กาลเวลาเปลี่ยน ใจคนก็เปลี่ยน ฮึ! นายเปลี่ยนได้ฉันก็เปลี่ยนได้จำไว้!!

          "จะยังไงก็ช่าง ถ้าตานั่นไม่หลงหนูคือจบใช่มั้ยล่ะคะ"

          "ใช่ แล้วแต่ใจลูกอยากจะให้มันเป็นอย่างนั้น ที่แม่ให้แกไปอยู่ที่นั่น ไม่ใช่แค่เรื่องเงินอย่างเดียว แต่เป็นเพราะแม่คิดว่าลูกและพ่อหนุ่มนั่นคือคู่แท้ต่อกันยังไงล่ะ"

          "แล้วแม่จะรู้ว่าแม่คิดผิด"

          "แม่คืนประโยคนั้นให้ลูกละกัน หึๆ"

แม่จบบทสนทนากับฉันด้วยรอยยิ้มที่มีเลศนัยบางอย่าง แม่ก็เป็นแบบนี้ทุกที ทำอะไรตามใจตัวเอง ฉันต้องไปอยู่ใต้ชายคาเดียวกับตานั่นถึง8เดือน ให้มันได้งี้สิ เห้ออ ว่าแล้วไม่รอช้ารีบเก็บของดีกว่า เพราะตอนนี้ที่บ้านหลังนี้ก็ไม่ได้น่าอยู่สักเท่าไรแล้วล่ะนะ...