สยองเดอะซีรี่ส์

          ทุกคนคงเคยได้ยินเรื่องราวของผู้มาอยู่ใหม่หรือไม่ ตามสถานที่ต่างๆที่เราเข้าไปอยู่ก็ใช่ว่าประวัติสถานที่นั้นจะสวยงามเสมอไป ไม่เว้นแต่บ้านของเรา คุณลองคิดดูซิ ว่าบ้านที่คุณอาศัยอยู่ทุกวันนี้มีสิ่งผิดปกติบ้างหรือปล่าว

          "แก...ฉันชอบหอพักนี้จังเลยอะ ตึกสวยดีอ่ะเอานี่เถอะนะพักที่นี่เถอะ" พลอยได้กล่าวคำพูดนี้กับเพชรเพื่อนสนิทของเธอ เนื่องจากพลอยกับเพชรได้เข้ามหาลัยเดียวกันและคณะเดียวกันซึ่งก็คือคณะ นาฏดุริยางคศิลป์ จึงต้องหาหอพักอยู่ด้วยกันเพราะบ้านของทั้งคู่ไกลจากมหาวิทยาลัยมาก เมื่อทั้งคู่เลือกหอพักหญิงที่ต้องการได้แล้ว ทั้งคู่ก็เข้าไปติดต่อกับเจ้าของหอพัก ซึ่งเหลืออยู่ห้องเดียว ห้อง666ซึ่งอยู่ในชั้น13

          พลอย "เพชร ฉันได้ห้องแล้ว อะ!!อ่าว!!"พลอยเรียกหาเพชรแต่ก็หาเพชรไม่เจอ เธอจึงไปตามหาเพชร จนเดินไปถึงหลังตึก ซึ่งที่นั้นเป็นส่วนหย่อมเล็กๆที่ดูรกเหมือนป่าช้า+กับมีระเบียงแหลมล้อมรอบ เพชรก็ยืนอยู่นั้นพอดี พลอยเห็นว่าบรรยากาศที่นั้นดูไม่ดีจึงขอบอกกับเพชร

          พลอย "แก เพชร แกมาทำอะไรที่นี่เนี่ย"

          เพชร "ออ ฉันมาเดินเล่นเฉยๆไม่มีอะไรหรอกแก ปะแกได้หองแล้วใช่ไหม"

          และทั้งคู่ก็ได้ขึ้นไปที่ห้องพัก666 ซึ่งในขณะนั้นก็เย็นมากแล้วประมาณ6มงเย็น พลอยและเพชรก็ได้อาบน้ำกินข้าวกินปลาทำกิจธุระจนเสร็จสิ้น จนกระทั่ง4ทุ่มทั้งคู่ได้ปิดไฟนอน

          ณ.เวลา12:00AM พลอยได้ตื่นขึ้นมาแบบกระทันหันแต่ไม่ได้ลุกขึ้นมา เธอก็สงสัยเหมือนกันว่าตื่นมาทำไมเพราะมันเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่น สักครู่ ก็มีเสียงดนตรีไทยมาพร้อมกับเพลง มอญร้องไห้ เสียงนั้นทำให้พลอยขนลุกวาปทั้งตัว เธอจึงเอาผ้าคลุมโปงไม่กล้ามองไปรอบข้าง ตอนนี้สมองของเธอไม่สนใจสิ่งรอบข้างแล้ว เพราะเธอกลัวสุดขีด

          พอเสียงดนตรีสงบลงเธอจึงค่อยๆเปิดผ้าคลุมออกนิดหน่อยพอที่ระดับสายตาจะหันได้ ขณะนั้นเธอก็ได้เหลือบตาไปเห็น หญิงในชุดไทยยืนรำอยู่ข้างระเบียงหน้าต่าง ภาพนั้นทำให้เธอแท็ปช็อค

 เธอจึงได้คลุมโปงอีกครั้งและพร้อมกับสวดคาถา*ชินบัญชร*และนางรำคนนั้นก็ได้กรีดร้องอย่างน่าขนลุกและหายไปในที่สุด และเธอก็ได้สลบไปจนถึงเช้า พอตื่นขึ้นมา ทั้งคู่ไปมหาลัยจนกระทั้งเลิกเรียนและอยู่ในห้องสมุดจึงได้คุยกัน

          พลอย "เพชร เมื่อคืนแกรู้สึกอะไรแปลกๆไหม ฉันโดนเล่นงานแล้ววะแก ฉันกลัว เราย้ายไปที่อื่นกันเถอะนะ" พลอยขอร้องเพชรด้วยอาการจะร้องไห้ หวาดกลัว

          เพชร "คงจะเป็นเจ้าที่มั้ง แกไม่ได้ไหว้ไม่ใช่หรอทำไมไม่ไหว้ ที่สำคัญนะ3เดือนนู่นที่เขาจะให้ย้ายออกได้ "

          เพชรพูดด้วยเสียงเนิบๆและมีสีหน้าที่ดูซีดและนิ่งเฉย พลอยจึงรู้สึกว่าเธอดูแปลกๆไป ซึ่งในห้องสมุดมหาวิทยาลัยนั้นเริ่มปิดไฟแล้วไม่มีใครเลยนอกจากตัวเธอกับเพชร2คน หลังจากนั้นเพชรก็ลุกออกไปจากห้องสมุดโดยบอกว่า ฉันกลับหอพักก่อนนะ และเธอเดินหายไปจากห้องสมุดอย่างรวดเร้ว ระหว่างนั้น พลอยได้เหลือบไปเห็นสิ่งที่ทำให้เธอต้องตกใจตามแขนของเพชรมีรอยแผลเหวอะบางๆอยู่ตามแขน เธอจึงรู้สึกเริ่มใจไม่ดี พอกลับไปที่หอพักพลอยจึงสอบถามเจ้าของหอพักหญิงแห่งนี้ก็ได้คำตอบว่า ก่อนที่ทั้งคู่จะมา ห้อง666แห่งนี้ เคยมีหญิงสาวรายหนึ่งกระโดดจากระเบียงหน้าห้องของตัวเองและเสียบกับรั้วเหล็กด้านหลังหอพัก เหตุเพราะคนรักทิ้งเธอไป

          พลอยจึงรีบกลับไปบนห้องจะไปบอกเพชรให้รีบเก็บข้าวของ แต่พอขึ้นไปไม่พบใครเธอร้องเรียกชื่อเพชรอยู่สักครู่หนึ่งก็เห็นหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งอย่างสะดุดตา จึงได้หยิบดูจนกระทั้งพบกับความจริงอันหน้าช็อคเพราะเห็นข้อความจากหนังสือพิมพ์ว่า

          สลด นักศึกษาสาวปี1น้อยใจแฟนหนุ่มกระโดดตึกดับสยองคารั้วเหล็ก และผู้ตายนั้นก็คือ เพชร เพื่อนสนิทของเธอนั่นเอง หนังสือพิมพ์หลุดออกจากมือพลอย และตรงหน้าเธอนั้นเองร่างของเพชรก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าพลอย ในสภาพที่ใส่ชุดนางรำเหมือนที่พลอยเห็นเมื่อคืนนี้ แต่มาในสภาพ หน้าซีด ดวงตาขาวถลน มีรูที่เกิดจากรั้วเสียบอยู่ที่ลำคอกับแก้ม พลอยเมื่อได้เห็นภาพนั้นทำให้เธอไม่มีเเรงที่จะหนี

          วิญญาณของเพชร "เธอคงยังไม่รุ้สินะว่า ฉันต้องทรมาณอยู่ที่นี่นานแค่ไหนเพราะเธอคนเดียยยยวฉันไปไหนไม่ได้" ผีของเพชรตะคอกอย่างดัง ฉันต้องหาตัวตายตัวแทนมา ซึ่งคนนั้นก็คือเธอ

          พลอย "ฉ..ฉันไปทำอะไรให้เธอ ทำไมเธอถึงทำกับฉันแบบนี้"เธอพูดด้วยเสียงสั่น

          ผีเพชร : เธอจำไม่ได้หรอ ว่าแฟนหนุ่มของเธอคนนั้นหนะ มันคืออดีตคนรักของฉัน เธอแย่งเขาไปจากฉัน ซึ่งตอนนั้นฉันได้มาอยู่หอพักนี้ก่อนเธอแล้ว วันนี้หละ ที่ฉันจะเอาคืนเธอให้สาสมกับที่เธอทำกับฉัน ฉันหลอกเธอมาได้ ตอนที่เธอโทรหาฉันว่าจะไปหาหอพักด้วยกันฉันก็ไปรอเธออยู่ในจุดที่ฉันตาย ฉันดลใจให้เธอเลือกที่นี่เพื่อมาตายเเทนฉันไละ หึหึหึฮ่าๆ

          พลอย "ม...ไม่ ไม่นะ ม่าาาาย กรี๊ดดดดด" พลอยได้ถอยไปยังระเบียงจนเสียหลักตกลงไปเสียบรั้วในที่สุด  

          ผีเพชร : เธอทำตัวเธอเองนะ พลอย หึหึหึ เธอยิ้มด้วยความพึงพอใจและหายไปในที่สุด..และสุดท้ายคอนโดนี้ก็ถูกปล่อยให้รกร้างไปหลังจากการตายของพลอย