อลเวงรักต้องห้าม

     ต่อมางานของวันนี้มันไม่ใช่งานฉลองจบการศึกษาของฉันเราออกไปที่ร้านอาหารหรูแห่งหนึ่ง ที่ฉันเองยังไม่รู้มาก่อนว่ามันมีอยู่ในตัวเมือง บรรยากาศที่มืดกลิ่นหอมอ่อนๆที่รู้สึกสะอาด แสงเทียนกับดอกไม้ถูกประดับตามแจกัน เราได้มานั้งอยู่ที่ระเบียงร้านที่พิเศษ วิวสูงของเมืองชนบทและสายน้ำที่ใหลจากชั้นบนตกลงที่บนหัวจองเรา ไหลลงตามกระจกใส
      ฉันส่มชุดเดรสสีเหลืองสายตอกทานตะวันที่นานมาแล้วได้หลับไหลอยู่ในตู้มันเป็นชุดตัวโปรดของฉันเมื่อมีที่ิเศษจะต้องไป รองเท้าคู่ใหม่สีน้ำเงินแม่ของฉันเอามาว่างที่หน้าประตูห้องเป็นของขวัญวันเรียนจบ เพรชหลากสีประดับเป็นรูปนกยุงมันสวยมากเมื่อได้สบตาจ้องไปที่ประกายแสงเพรชนั้น
   

     ความเงียบปรกคุมเข้ามาในโต๊ะมันเป็นแบบนี้ตั้งแต่อยู่ในรถและนี้อาจเป็นโอกาศของ แอนนา คุณนายอดัม คนใหม่ที่จะคุยให้ลูกสาวเข้าใจ
   เธอเล่าเรื่องที่พบกับคริสครั้งแรกที่ประเทศที่3 จากการรักษาโรคระบาดจากเมืองเล็กแห่งหนึ่งที่นั้นเป็นเมืองที่ลำบากมากแม้กระทั้งผ้าอนมัยยังหายาก คริสช่วยเธอไว้ตอนที่เธอกำลังถูกพวกชาวพื้นเมืองลากไปเข้าพิธีกรีดเลือดสาบานต่อเทพเจ้าอะไรสักอย่าง คริสช่วยแม่ไว้ด้วยวิธีที่แสนจะประทับใจไม่ใช่ดุเถือนหรือฉลาดล่ำอะไร เขาแค่เอาเลือดจากกองบริจากมาให้ชาวบ้านเพื่อแลกกับการกรีดเลือดจริงๆจากนั้นความสัมพันธ์ทั้งสองก็คลืบหน้าไปเรือยๆ จนถึงขั้นนัดกันออกนอกสถานที่
  คริสเป็นคนนิสัยดีใจกว้างแต่เรื่องเกียวกับผู้หญิงเขาค่อนข้างไม่ได้เรื่องเพราะเขานั้นจริงใจตรงไปมาแถมยังพูดจาทำร้ายจิตใจผู้หญิง
    ฉันนั้งฟังพวกเขาเล่าเรื่องชีวิตระหว่างต่างประเทศแสนวิเศษนั้นไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงรู้สึกเจ็บปวดและเหงามาก ครสหันหน้ามาถามฉันที่เงียบและจ้องไปที่ทั้งาสอง
"รองเท้าเหมาะกับหนูมากนะ"
"คู่นั้น คริส ซื้อให้หนุตั้งแต่อยูที่นั้นแล้ว คนทำเขาตายพอดีที่ทำมันเสร็จ"แม่บอก ฉันก้มไปดู