หนุ่มสุดป๊อปกับสาวสุดซ่าส์
เขียนโดย 
อายากะ
วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 17.25 น.
แก้ไขเมื่อ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2558 15.24 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) ฝึกซ้อมๆ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ..........เช้าวันต่อมา ณ สนามฝึกซ้อม...........
อายากะ:อ้าา~~วันนี้อากาศแจ่มใสท้องฟ้าปลอดโปล่งเหมาะแก่การวิ่งจริงจรี๊งงง
อายากะคิด:อีตายูมะคิดหรอว่าฉันจะแพ้ ฉันวิ่งเร็วจะตายเเถมฝึกซ้อมทุกวันอีกรับรองนายแพ้ฉันแน่ โอ้ โฮะๆๆ~~
อายากะ:คิกๆๆ คิดแล้วมีความสุข ว่ะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
(คนอ่านคิด:อีนี่เป็นบ้ารึไง)
อายากะ:เอาล่ะ เริ่มฝึกวิ่งเลยดีกว่า
หลังจากพูดจบอายากะก็ไปอยู่ตรงจุดสตาร์ท
อายากะ:เตรียมตัว.....ระวัง...................ไป!
เมื่อสิ้นสุดคำว่าไปอายากะก็ออกตัวอย่างเร็วเรยค่าาาาท่านผู้ชมมมมม
อายากะคิด(ระหว่างวิ่ง):แค่วิ่งเองฉันก็ต้องเร็วอยู่เเย้วววว
"ปึ้ก!"<<<เหลิงจนมองไม่เห็นก้อนหินข้างหน้าเล๊ยย เเละด้วยเหตนี้เองจึงทำให้อายากะนางเอกของเราล้ม...เฮ้อออ ช่างน่าเวทนา
อายากะ:แว้กกกกก! อีพ่ออีแม่ซ่วยลูกแน~~~~~~~~!(?)
"โครมมม!"
อายากะ:โอยยยๆ.....เจ็บๆ............เฮ้อ..ไม่น่าเหลิงเกินตัวเลยเรา
???:ก็เเหงล่ะ!
อายากะ:เฮ้ย! นายมาอยู่ข้างบนตัวฉันได้ไงเนี่ย!!
???:บ้านเธอสิ!เธอต่างหากที่อยู่ข้างบนตัวฉัน!!ลุกออกไปได้แล้ว
อายากะ:อ..เอ่อ.. จ้า 
(เพิ่งรู้สึกตัวเนาะ)
ยูมะลุกขึ้นปัดฝุ่นเล็กน้อย(มั้งน่ะ)
ยูมะ:ถ้าอยากจะจีบฉันละก็ทำอะไรให้มันเนียนกว่านี้หน่อยสิ
ยูมะพูดขณะที่ปัดฝุ่นไปด้วยเเละเจ้าตัวไม่รู้ตัวเลยว่าคำพูดเมื่อกี้เนี้ยทำให้อายากะเขินซะ หน้าแดงป็นมะเขือเทศเบย
อายากะ:บ..บ้าาา!! ค..ค...ใครจีบนายย่ะ อย่ามาพูดอะไรมั่วๆน่ะ >///<
ยูมะ:หืม...หน้าเธอแดงๆน่ะ เป็นอะไร
อายากะ:ป..ป...ปล๊าวววว ไม่ได้เป็นไร๊!
ยูมะ:เหอะ!เสียงสูงขนาดนี้เนี่ยน่ะ......................
ยูมะเงียบไปสักพักเพราะทำหน้าเหมือนคิดอะไรออก
อายากะ:อ..อะไรย่ะ เงียบทำไม
ยูมะ:ปล่าว เเค่คิดว่าฉันพอจะเดาถูกน่ะ ว่าทำไมเธอถึงหน้าแดง..(ยูมะพูดพร้อมกับเดินวนรอบตัวอายากะด้วย)
ยูมะ:เธอน่ะ.....
อายากะ:อ..อะไร!?!
ยูมะ:.....(กระซิบข้างหู)...เขินฉันไช่มั้ย
อายากะ:ม..ม...ม....ม....ไม่ไช่ย๊าาาาา!!!!!!!(แหกปากลั่นจนพระอินทร์ได้ยินเลยก็ว่าได้)
ยูมะ:โอ๊ย! นี่เธอจะตะโกนหาประแสอะไรห๊ะ!
อายากะ:ฉันอยากจะทำบางอย่างที่ยิ่งกว่าตะโกนอีก
ยูมะ:ทำอะไร
อายากะ:ก็ฆ่านายไง!!!!!!! ย้ากกกกกกกกกกกก!!!
ยูมะ:เฮ้ย นี่เธอเล่นมีดเลยหรอ ด..เดี๋ยวเซ่!!
อายากะ:แกต๊ายยยยยยยยยยย!!!!!!!
ยูมะจับมือข้างซ้ายของอายากะไว้และดึงเข้าหาตัวก่อนที่จะเอามืออีกข้างนึงมาจับมือข้างขวาแล้วจับอายากะมากอด(เราอธิบายงงมั้ยหว่า)
ยูมะ:เธอเป็นบ้าอะไรเนี่ย
อายากะ:ผีเข้าสิงมั้ง
ยูมะ:มันไช่มั้ยห๊ะ
อายากะ:เเล้วนี่นายทำอะไรเนี่ยห๊ะ มาจับฉันไว้ทำไม
อายากะคิด:ต..แค่จะว่าไปแล้ว นี่มัน...ไกล้ไปมั้ย...///
ยูมะ:นี่เธอ..หน้าแดงอีกเเล้วนะ
อายากะ:ห..หา (รีบผลักตัวออกจากยูมะโดยทันที)
ยูมะ:ทำไม? ฉันจับตัวนิดจับตัวหน่อยทำไมถึงหน้าแดง
อายากะ:ก..ก็......
ยูมะ:ก็..อะไร
อายากะ:โอ๊ยย!!ถามมากเรื่อง อีตาบ้าน่ารำคาญ แบร่~~
ยูมะ:หน็อย เธอแลบลิ้นใส่ฉันหรอห๊ะ
อายากะ:ก็เออสิ....แว้กก!นายมาไล่เตะฉันทำไม
ยูมะ:เอาคืนไง มานี่เลยอย่าวิ่งสิ ยัยปากจัด
ระหว่างที่ทั้งคู่วิ่งไล่จับกันอย่างสนุกสนาน(?)ก็มีใครบางคนแอบมองอยู่..."โซระ"นั่นเอง
โซระ:สองคนนี้....ดูสนิทกันดีจัง.........
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
