หนุ่มสุดป๊อปกับสาวสุดซ่าส์

     ..........เช้าวันต่อมา ณ สนามฝึกซ้อม...........

อายากะ:อ้าา~~วันนี้อากาศแจ่มใสท้องฟ้าปลอดโปล่งเหมาะแก่การวิ่งจริงจรี๊งงง

อายากะคิด:อีตายูมะคิดหรอว่าฉันจะแพ้ ฉันวิ่งเร็วจะตายเเถมฝึกซ้อมทุกวันอีกรับรองนายแพ้ฉันแน่ โอ้ โฮะๆๆ~~

อายากะ:คิกๆๆ คิดแล้วมีความสุข ว่ะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

(คนอ่านคิด:อีนี่เป็นบ้ารึไง)

อายากะ:เอาล่ะ เริ่มฝึกวิ่งเลยดีกว่า

หลังจากพูดจบอายากะก็ไปอยู่ตรงจุดสตาร์ท

อายากะ:เตรียมตัว.....ระวัง...................ไป!

เมื่อสิ้นสุดคำว่าไปอายากะก็ออกตัวอย่างเร็วเรยค่าาาาท่านผู้ชมมมมม

อายากะคิด(ระหว่างวิ่ง):แค่วิ่งเองฉันก็ต้องเร็วอยู่เเย้วววว

"ปึ้ก!"<<<เหลิงจนมองไม่เห็นก้อนหินข้างหน้าเล๊ยย เเละด้วยเหตนี้เองจึงทำให้อายากะนางเอกของเราล้ม...เฮ้อออ ช่างน่าเวทนา

อายากะ:แว้กกกกก! อีพ่ออีแม่ซ่วยลูกแน~~~~~~~~!(?)

"โครมมม!"

อายากะ:โอยยยๆ.....เจ็บๆ............เฮ้อ..ไม่น่าเหลิงเกินตัวเลยเรา

???:ก็เเหงล่ะ!

อายากะ:เฮ้ย! นายมาอยู่ข้างบนตัวฉันได้ไงเนี่ย!!

???:บ้านเธอสิ!เธอต่างหากที่อยู่ข้างบนตัวฉัน!!ลุกออกไปได้แล้ว

อายากะ:อ..เอ่อ.. จ้า (เพิ่งรู้สึกตัวเนาะ)

ยูมะลุกขึ้นปัดฝุ่นเล็กน้อย(มั้งน่ะ)

ยูมะ:ถ้าอยากจะจีบฉันละก็ทำอะไรให้มันเนียนกว่านี้หน่อยสิ

ยูมะพูดขณะที่ปัดฝุ่นไปด้วยเเละเจ้าตัวไม่รู้ตัวเลยว่าคำพูดเมื่อกี้เนี้ยทำให้อายากะเขินซะ หน้าแดงป็นมะเขือเทศเบย

อายากะ:บ..บ้าาา!! ค..ค...ใครจีบนายย่ะ อย่ามาพูดอะไรมั่วๆน่ะ >///<

ยูมะ:หืม...หน้าเธอแดงๆน่ะ เป็นอะไร

อายากะ:ป..ป...ปล๊าวววว ไม่ได้เป็นไร๊!

ยูมะ:เหอะ!เสียงสูงขนาดนี้เนี่ยน่ะ......................

ยูมะเงียบไปสักพักเพราะทำหน้าเหมือนคิดอะไรออก

อายากะ:อ..อะไรย่ะ เงียบทำไม

ยูมะ:ปล่าว เเค่คิดว่าฉันพอจะเดาถูกน่ะ ว่าทำไมเธอถึงหน้าแดง..(ยูมะพูดพร้อมกับเดินวนรอบตัวอายากะด้วย)

ยูมะ:เธอน่ะ.....

อายากะ:อ..อะไร!?!

ยูมะ:.....(กระซิบข้างหู)...เขินฉันไช่มั้ย

อายากะ:ม..ม...ม....ม....ไม่ไช่ย๊าาาาา!!!!!!!(แหกปากลั่นจนพระอินทร์ได้ยินเลยก็ว่าได้)

ยูมะ:โอ๊ย! นี่เธอจะตะโกนหาประแสอะไรห๊ะ!

อายากะ:ฉันอยากจะทำบางอย่างที่ยิ่งกว่าตะโกนอีก

ยูมะ:ทำอะไร

อายากะ:ก็ฆ่านายไง!!!!!!! ย้ากกกกกกกกกกกก!!!

ยูมะ:เฮ้ย นี่เธอเล่นมีดเลยหรอ ด..เดี๋ยวเซ่!!

อายากะ:แกต๊ายยยยยยยยยยย!!!!!!!

ยูมะจับมือข้างซ้ายของอายากะไว้และดึงเข้าหาตัวก่อนที่จะเอามืออีกข้างนึงมาจับมือข้างขวาแล้วจับอายากะมากอด(เราอธิบายงงมั้ยหว่า)

ยูมะ:เธอเป็นบ้าอะไรเนี่ย

อายากะ:ผีเข้าสิงมั้ง

ยูมะ:มันไช่มั้ยห๊ะ

อายากะ:เเล้วนี่นายทำอะไรเนี่ยห๊ะ มาจับฉันไว้ทำไม

อายากะคิด:ต..แค่จะว่าไปแล้ว นี่มัน...ไกล้ไปมั้ย...///

ยูมะ:นี่เธอ..หน้าแดงอีกเเล้วนะ

อายากะ:ห..หา (รีบผลักตัวออกจากยูมะโดยทันที)

ยูมะ:ทำไม? ฉันจับตัวนิดจับตัวหน่อยทำไมถึงหน้าแดง

อายากะ:ก..ก็......

ยูมะ:ก็..อะไร

อายากะ:โอ๊ยย!!ถามมากเรื่อง อีตาบ้าน่ารำคาญ แบร่~~

ยูมะ:หน็อย เธอแลบลิ้นใส่ฉันหรอห๊ะ

อายากะ:ก็เออสิ....แว้กก!นายมาไล่เตะฉันทำไม

ยูมะ:เอาคืนไง มานี่เลยอย่าวิ่งสิ ยัยปากจัด

ระหว่างที่ทั้งคู่วิ่งไล่จับกันอย่างสนุกสนาน(?)ก็มีใครบางคนแอบมองอยู่..."โซระ"นั่นเอง

โซระ:สองคนนี้....ดูสนิทกันดีจัง.........