รักวุ่นวายของยัยผู้จัดการปีศาจ

"ถึงแล้วครับ"คนขับรถประจำบ้าน(คฤหาสน์)บอกฉัน เมื่อเห็นว่าถึงที่หมายที่ฉันจะต้องลงแล้ว 

"ขอบคุณค่ะ"ฉันขอบคุณและเดินลงจากรถสปอร์ตคันหรูสีดำวาววับด้วยมาดไฮโซ้ ไฮโซ-o- ที่ถูกอบรมสั่งสอนจากท่านยายเมื่อนานมาแล้ว(นึกไม่ออกอ้ะ ตอบไปงั้นแหละ แหะๆ)

แนะนำตัวหน่อย สวัสดีค่ะฉันชื่อกีตาร์ เป็นลูกสุดรักสุดหวงของตระกูลเพราะมีฉันเป็นทายาทเพียงคนเดียว เอิ้กๆ และที่นี่ บริษัทไดมอนด์ ยูไนเต็ดก้เป็นของ(พ่อแม่)ฉัน^O^

ฉันเดินเข้ามาภายในบริษัทอย่างหวั่นๆนิดหน่อย ก้แหมคนเพิ่งเคยเข้ามานิ ชิส์ ฉันไปเรียนต่อที่อังกฤษตอน 7 ขวบน่ะ-o-

"เอ่อนี่ ห้องประชุม3ไปทางไหนคะ?"ฉันถามยัยประชาสัมพันธ์ที่กำลังง่วนอยู่กับการจิ้มไอแพดมินิสาม หล่อนเงยหน้าสบตาฉันนี๊สนึงก่อนจะหันไปจิ้มไอแพดต่อ หนอย ไม่รู้ซะแล้วว่าฉันเป็นใคร!!! ฉันเป็นลูกของประธานบริษัทเลยนะเฟร้ย เดี๋ยวแม่เสยหน้าหงายเลยนิ-_-^

"นี่คุณ ฉันถามว่าห้องประชุม3ไปทางไหน!"

"ห้องนั้น.. บุคคลภายนอกไม่สามารถเข้าไปได้นะคะ"เอ้อ แล้วฉันมันธรรมดามากเลยรึไงฟระ!แบรนด์แนมทั้งชุดเลยนะ แว่นกันแดดก้ของอาร์มานี่(แล้วคุณนางเอกจะพกมาทำไมคะ มีแดดหรอในบริษัทเนี่ย- -)เรื่องของฉันยัยคนเขียน(แง โดนเข้าแล้ว) ถ้าไม่สังเกตุนี่ฉันว่าหล่อนคงโง่มากแน่ๆ

แปะ

ฉันกระแทกบัตรเล็กๆคล้ายบัตรเครดิต..มันก้คือ! บัตรประชาชนนั่นเอง55 เป็นไง ยัยประชาสัมพันธ์ถึงกับหน้าซีดเป็นไก่ต้ม โฮะๆ

"คุณกีตาร์!!!"

"ฉันรู้ชื่อของฉันหรอกย่ะ ไม่ต้องมาเรียกกระตุ้นความทรงจำฉัน ฉันไม่ได้โง่หรอกย่ะ ชิ!"

"เอ่อ ขอประทานโทษด้วยนะคะ หะ ห้องประชุม3อยู่ชั้น5 ทางขวามือถัดไปอีก2ห้องลิฟต์อยู่ทางนั้นค่ะ= =;;;"ฉันเก็บบัตรแล้วเดินออกมา พลันหัวฉันก้คิดอะไรได้ หึ เดินออกมาง่ายๆแบบนี้มันจะไปสนุกอะไร จริงมั้ย?

"อ้อ! ก่อนที่ฉันจะไป ..ฉันคิดว่าคุณขาดคุณสมบัติของการเป็นพนักงานที่นี่นะคะ ทางที่ดีฉันว่าคุณน่าจะหาบริษัทใหม่ที่ดีว่านี้ทำงานนะคะ!!!"ฉันพูดเสียงเรียบให้ยัยนั่นขวัญอ่อนเล่นๆ หึ นี่เป็นการเตือนแบบอ้อมๆว่า หล่อนควรออกจากการเป็นพนักงานของที่นี่ หรืออีกนัยก้คือ ฉันไล่เธอออก นั่นเอง:)

ผลั่ก

ฉันเปิดประตูอย่างมั่นใจ และก็เจอกับ.. เทพบุตร...เอ้ย!ไม่ใช่สิ นักร้องวงKnight Murderต่างหากล่ะยัยกีตาร์-_-

...ทั้งห้องตกอยูในความเงียบเมื่อฉันเปิดประตูเข้าไป และเดินไปที่หัวโต๊ะ...

"นี่เธอเป็นใคร???"ไอ้หัวทองที่หล่อมาดเข้มถามฉัน โฮะๆไอ้ฉันก้นึกว่าจะไม่ถามซะแล้ว^O^+

"ขอบคุณที่ถามนะ พวกนายคงจะเป็นนักร้องวงBlank Merderสินะ.. สวัสดีฉันชื่อกีตาร์จะมาเป็นผู้จัดการวงBlank Murderตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ยินดีที่ได้รู้จัก"

"ห้ะ!เด็กอย่างเธอเนี่ยนะ!!!"ทั้งห้องพูดประสานเป็นเสียงเดียวกัน เออ แล้วทำไมฟระ!

"เห็นอย่างนี้ฉันก็อายุ22แล้วย่ะ!"

"จริงดิO_O?"แน่ะ ไอ้หัวแดงส้มยังจะสงสัยอีก

"จริง ดูนี่"ฉันหยิบบัตรประชาชนเป็นรอบที่2ของวันยื่นให้พวกนั้นดูกับตา พวกนั้นตาโตยิ่งกว่าเดิม เอ๊ะ แต่เห็นรูปอันสวยเริศเลอเพอร์เฟคของฉันขนาดนั้นเป็นใครก็ต้องตาโตเท่าไข่ห่านนี่แหละเนอะ โฮะๆ(เข้าข้างตัวเองสุดฤทธิ์)

"จริงด้วย งั้น..ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันไวโอลินเป็นมือเบส"ไอ้หัวทองยื่นมือเข้ามาจับ ซึ่งฉันเองก็ยื่นมือเข้าไปจับอย่างยินดีมากมาย โฮะๆ-.,-(จุดประสงค์ของยัยกีตาร์ก็คือ ล่วงละเมิดทางเพศนี่เอง)กรี๊ดดด หุบปากไปเลยยัยคนเขียน ชิส์!

"ฉันซีเวสท์ เป็นมือกลอง"ไอ้หัวขาวแซมเทายื่นมาจับ แต่สีหน้ามันไร้อารมณ์มากค่ะ ท่านผู้อ่าน ฮึ่ม อย่างนี้ต้องฟ้องคสช.(เกี่ยว?)

"ฉันคิมหันต์ นักร้องนำ ยินดีที่ได้รู้จักครับ!"อีตาหัวแดงส้มส่งยิ้มพิมพ์ใจมาให้(เอ่อ มันจะพิมพ์ไงอ่ะ ต่อเครื่องปริ๊นหรอ-0-?)ยัยคนเขียนตกยุคมากค่ะ อย่าไปสนใจนางเลย กลับมาที่กีตาร์ต่อเถอะค่ะ ท่านผู้อ่านนนน 

"ฉันลูแปง เล่นกีตาร์"อีตาหัวดำ ส่งสายตาเซ็กซี่ และเจ้าเล่ห์นิดๆมาให้ฉัน ฉันว่าอีตานี่เป็นเสือผู้หญิงแน่นอน กีตาร์ฟันธง!!!

หลังจากแนะนำตัวกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันก็ดูตารางงานของเจ้าพวกนี้ทันที 

"วันนี้พวกนายกลับไปพักก่อนละกัน เดี๋ยวเริ่มงานกันพรุ่งนี้ 9โมงเช้าเราจะไปซ้อมเพลงใหม่กัน "

"คร้าบๆ"พวกนั้นค่อยๆทยอยกันออกไปจากห้อง เอ่อ แล้วฉันจะอยู่ทำไมฟระ ก็กลับบ้านเซ่ หึหึ

ฝากวิจารณ์ด้วยนะคะ

...เรนเงะ