ผมรักนายนะ [Yaoi 18+]

แสงสว่างกระทบเข้าที่เปลือกตาผม ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาช้าๆ 'นี่เราฝันไปหรอ?' ผมถามตัวเองเบาๆ ผมดันตัวเองให้ลุกขึ้นมา

'โอ๊ย! จะ...เจ็บ! ทำไมมันเจ็บสะโพกจังว่ะ' ผมพึมพำเบาๆ แต่เดี๋ยวนะ ที่นี่มันไม่ใช่บ้านผมนี่หว่า!! แสดงว่าเรื่องทั้งหมดก็...ผมหันไปมองข้างๆก็เป็นอย่างที่คิด กล้า! กล้านอนอยู่ข้างๆผม ตายๆ ตายแน่ๆ ถ้ากล้าตื่นมาผมจะทำสีหน้าไงดีว่ะเนี่ย 

'อ่าว ตื่นแล้วหรอครับ?' กล้าขยี้ตาก่อนจะพูดด้วยเสียงงัวเงีย 

'อะ..อื้อ คะ..คือว่านะ เรื่องเมื่อวาน...' ผมไม่กล้าถามกล้าเพราะทุกอย่างก็บงบอกอยู่แล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น

'อืม เมื่อวาน.. เมื่อวานทำไมหรอครับ ^^?' กล้าหันมายิ้มให้อย่างหน้าตาย

'กะ..ก็เรื่องที่เรามีอะไรกันไง...' ผมพูดออกไปอย่างอายๆ ไม่กล้าสบตาเลยแฮะ อายโครตๆ

'อยากให้ผมรับผิดชอบหรอครับ?' กล้าไม่เพียงพูดแต่จับคางผมให้เงยหน้าขึ้นมาสบตา ทำบ้าอะไรเนี่ยย มันเขินนะเฟ้ย!!

'ปะ...ป่าว ซะหน่อย' เฮ้อ จะให้ผมพูดได้ไงว่า 'นายต้องรับผิดชอบเรานะ!' จะบ้ารึไง เพราะส่วนนึงผมก็มีอารมณ์ร่วมด้วย 

'ปากแข็งจริงนะครับ ตอนนี้น่ะแทนเป็นของผมแล้วนะ เพราะฉนั้น เป็นแฟนกับผมนะ?' กล้าพูดก่อนจะดึงผมเข้าไปจูบ

'อะ..อื้อ!' ผมได้แต่อยู่นิ่งๆให้กล้าจูบ ทำไมร่างกายผมถึงไม่ปฎิเสธกันนะ? ถ้าผมคบกับกล้าจริงๆชีวิตผมจะเป็นยังไงต่อไปนะ?

หลังจากนั้น...ที่โรงเรียน

'แทนนนน' กล้าหันมาเรียกผมด้วยสีหน้ามีความสุข 

'อะไร?' ผมขานรับแต่สายตาของผมก็ยังคงมองไปนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอย

'นี่! เป็นแฟนกับผมแล้วนะ สนใจผมหน่อยสิครับ!' ผมหันมาหากล้าและผมก็ได้เห็นภาพที่ไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต กล้าทำหน้ามุ่ย น่ารักเชียวววว 

'โทษทีนะ เออ นี่ เรามีไรจะถามหน่อย' ผมมีข้อสงสัยอย่างนึงที่ผมคาใจสุดๆ อยากจะถามไปตรงๆสักครั้ง

'นี่กล้าชอบเราจริงๆรึป่าว? หรือแค่เรื่องรับผิดชอบอะไรนั้น..?' ผมจ้องกล้าอย่างจดจ่อกับคำตอบ

'ก็...' กล้าดูคิดหนักมากกับคำถามของผม กล้าคงแค่รับผิดชอบละมั้ง คงไม่ได้คิดอะไรกับผมหรอก...

'ก็ต้องชอบสิ ผมบอกไปแล้วไง อีกอย่างผมน่ะอยากเป็นแฟนกับแทนอยู่แล้ว ไม่เกี่ยวกับเรื่องรับผิดชอบหรอกนะครับ อย่าคิดมากเลยนะ ^^' กล้ายิ้มพร้อมกับขยี้หัวผม

'อื้อ' ผมยิ้มตอบ อยู่ในสถานะนี้ก็ไม่เลวแฮะ มีความสุขดีจัง

'แหนะๆ สวีทอะไรกันคู่นี้ กิ้วๆ ฮ่าๆๆ' อ้วนเดินมาหาผมกับกล้าและสิ่งที่มันไม่เคยพลาดเลยนั่นคือการแซวผมกับกล้า

'จะบ้าหรอ มาหามีไรป่าว?' ผมรีบสวนกลับไปทันควัน อ้วนยังไม่รู้เรื่องของผมกับกล้า และผมก็ไม่อยากให้รู้สักเท่าไหร่

'โห่ จะมาหามึงที กูต้องมีเรื่องด้วยหรอว่ะ?' อ้วนทำเป็นน้อยใจหันหน้าหนี สาวๆที่เดินไปมาในห้องบางคนก็แอบยิ้มๆนิด บางคนก็แอบถ่ายรูป แม่งอิจฉาว่ะ! ไอ้คนหน้าตาดี!!

'ไม่น้อยใจน้าา กูขอโทษ แล้วสรุปมึงมีไรป่ะ??' ผมมองมันนิ่งๆ และมันก็หันหน้ามายิ้มให้

'มีดิ! มีคนอยากเจอมึงอ่ะ!' อ้วนพูดอย่างยิ้มๆ กล้าได้แต่ฟังบทสนทนาของผมกับอ้วนเงียบๆ

'ใครว่ะ?' ผมถามอย่างสงสัย

'ก็นี่ไง' อ้วนถอยออกไป ก่อนจะมีสาวสวยหน้าตาน่ารักเดินมายืนแทนที่

'สวัสดีจ้ะ แทนจำเราได้มั้ย!' สาวน้อยหน้าตาน่ารักถามผมก่อนจะส่งยิ้มให้

'คะ..ใครหรอ?' ผมทำหน้างุนงงอย่างมาก ผมเคยมีเพื่อนเป็นสาวน่ารักอย่างนี้ด้วยหรอ?

'เรามีนไง คนที่เคยบอกว่าชอบแทนตอน ม.ต้น ไง!' ผมนั่งนึกอยู่สักพักภาพผู้หญิงคนนึงก็แล่นขึ้นมา

'มีนหรอ.. เอ๋!! มีน! ยัยแว่นเด็กเอ๋อหลังห้องหรอ!!' ผมตกใจอย่างมากไม่คิดว่าเธอจะเปลียนไปมากขนาดนี้

มีนเป็นเพื่อนที่โรงเรียนเก่าของผมตอนผมอยู่ ม.ต้น ผมดูเหมือนจะหน้าตาดีและก็มีสาวๆมาสารภาพรักหลายคน แต่ผมก็ไม่เคยที่จะสนใจ จนกระทั่งมีนมาสารภาพ ผมก็ปฎิเสธไปเหมือนเดิมแต่ผมพูดสิ่งที่ดูเหมือนจะแทงใจดำมีนอยู่ไม่น้อยนั่นก็คือ 'ถ้าเธอหน้าตาดีกว่านี้เราก็อาจจะชอบเธอนะ เพราะเธอนิสัยดีกว่าผู้หญิงคนอื่นๆ' แต่ผมไม่คิดว่าเธอจะเปลี่ยนไปมากจนผมแทบจำไม่ได้

'ใช่ ตอนนี้เราสวยแล้ว น่ารักแล้ว แทนจะชอบเราได้รึยัง?' มีนถามผมด้วยสีหน้าต้องการคำตอบ แล้วทีนี้ผมจะทำยังไงเล่า! ผมพึ่งจะคบกับกล้าไม่ถึง 1 วันเลยนะ! 

                             รอติดตามเรื่องราวของผมต่อไปนะครับ