ไอคุณพี่!!รักนะครับ

7.7

เขียนโดย เงาที่ไร้เงา

วันที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.12 น.

  5 chapter
  2 วิจารณ์
  7,580 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 23.54 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) เปิดตัวว่าที่สามี

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาหยาบคาย โปรดใช้จักรยานในการอ่าน

 

 

 

      ณ มหาวิทยาลัยดอท ดอท ดอท

"เฮ้ยไอต็อบเป็นไรวะมึงอารมณ์เสียแต่เช้าเลย หรือว่า...เมนส์มาหรอวะ"

"เมนส์มาพ่อมึงดิ เชี้ยกูยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่มึงก็ยังจะมาทำให้กูอารมณ์ไม่ดีหนักกว่าเก่าอีกนะ ห่ามึงก็รู้ว่าถ้ากูอารมณ์เสียมากๆกูจะเป็นยังไงยิ่งไม่เหมือนชาวบ้านเค้าอยู่"

"เออๆ กูขอโทษแล้วสรุปมึงโมโหไรมาวะ"

เนื่องด้วยความรำคาญอย่างมากผมเลยหันควับไปหามันด้วยสายตาที่บอกเลยว่าถ้ามึงยังไม่ไปให้พ้นๆกูมึงตาย

"ขอโทษครับ ขอให้โชคดีไปละครับ" แล้วมันก็วิ่งออกมไปเลย เฮ้อ!!ขออธิบายก่อนนะครับไอเชี้ยตัวเมื่อกี้มันคือเพื่อนของผมเองครับมันชื่อว่า นาค มันเป็นเพื่อนคนแรกและคนเดียวของผม เพราะถึงผมจะน่าตาน่ารัก เหมือนตุ๊กตา(คนอื่นเค้าพูดกันเองนะครับ)หล่อเหลาเฟี้ยวฟ้าวมะพร้าวแก้ว(ผมพูดเองครับ)ขนาดไหนแต่พอผมเริ่มโมโหมากๆแล้วแสดงกิริยาที่คนอื่นเห็นแล้วต้องพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า 'ปีศาจ , ซาตาน , นักเลง , อสูรกาย' หรืออะไรก็ตามที่พวกเค้าเรียกกันผมก็ไม่สนหรอกครับ แต่ที่ได้ยินบ่อยสุดก็คงเป็น 'รีบๆไปตายแล้วลงนรกเถอะ ไอขยะ' เพราะแบบนี้แหละถึงไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่งเกี่ยวกับผมแต่ก็มีไอนาคนี่แหละที่ยังยอมคบผมเป็นเพื่อนมันอยู่จนถึงทุกวันนี้ แต่ความจริงมันยังมีอีกคนที่ชอบมายุ่งวุ่นวายกับผม ใครหรอ? มันก็คือ...

"ว่าไงตุ๊กตาเดินได้"

แม่งพูดปุ๊บโผล่ปั๊บ ตายอยากฉิบหาย

"ครับ พี่มีอะไรหรือป่าวครับ" ผมตอบกลับไปให้เร็วที่สุด

"....." กระซิบ......

"ไอ้!!!"

แม่งเอ้ย!! อีห่าาาาแม่งงง ผมเกลียด เกลียด เกลียดแม่งโว้ยย!!!!!!!

 

 

         ณ โรงแรมสไตล์ญี่ปุ่นแห่งหนึง

"ผมขอกลับก่อนได้มั้ยเนี่ย รอจนรากจะงอกแล้ว"

"อีกแป๊ปนึงนะทนหน่อย"

ท่านแม่ครับ ท่านแม่พูดแบบนี้มา10รอบแล้วนะครับ แต่ผมยังไม่เห็นแม้แต่เงาของไอว่าที่ผัวผมเลยเนี่ย แต่ก็ดีผมจะไม่ต้องมีผัว ขอแม่งโดนรถชนตายระหว่างทางเถอะะะะะ เพี้ยง

พรืบ ประตูถูกเปิดออก

"ขอโทษนะคะที่มาช้า รถมันติดขอโทษจริงๆนะคะ" ผู้หญิงมีอายุคนหนึ่งพูดขึ้น คงจะเป็นของไอ้ว่าที่ผัวผมแน่ม่ายยยยยยยย จะมาทำไมเนี่ย ฮือออออออ

"ไม่เป็นไรคะดิฉันเข้าใจ พวกเราเองก็พึ่งมาถึงคะ" - - ท่านแม่ครับ พึ่งมาถึงเหอะๆ พวกเราพึ่งมาถึงครับพี่น้องนั่งอยู่ในห้องนี้3ชั่วโมงจนรากงอกแล้วครับ เหอะๆ

"งั้น เข้ามาเลยลูก" ท่านอนาคตแม่ผัวผมเรียกให้อีว่าที่ผัวผมเดินเข้ามา มาถึงตอนนี้คงจะไม่ทันแล้วครับ แต่เอาเถอะจะเป็นใครก็ชั่งผมไม่สนพเราะเดี๋ยวผมก็จัดการใส่ร้ายป้ายสีอีอนาคตผัวผมเพื่อเรื่องหย่าเองละ ง่ายออก คิคิ ^^

"สวัสดีครับ" ???เสียงนี้มันคุ้นๆวะ เอิ่ม...พรึบ

"เหี้ย!!!" เยดแหมมมมมมมมม่ แม่งตายยากฉิบหายรอบสอง มึงจะจองเวรจองกรรมอะไรกับกูรอบสองวะ เอิ่ม- - นึกขึ้นได้ลืมสนิทครับท่านพี่ท่านน้องมีคนอยู่ที่นี้ ทำไมกูต้องอุทานลั่นบ้านบลั่นเมืองขนาดนี้ด้วยเนี่ย เอาไงดี ขอโทษไปก่อนแล้วกัน

"ขะ ขอโทษครับ ผมลืมตัวไปหน่อย ขอโทษนะครับ" อย่ามองกูได้มั้ย

"อะ เอ่อ ไม่เป็นไรหรอกจ้ะยังไงเราก็ต้องสนิทสนมกันไว้อยู่แล้วแต่วันหลังก็ระวังนิดนึงนะ แม่ต้องใจ" ท่านครับท่าน ตอนนี้ท่านเป็นแค่อนาคตว่าที่ท่านแม่ผมนะครับ ยังไม่ใช่ตอนนี้เข้าใจไรผิดป่าวเนี้ย

"ครับ" เฮ้อรอด

"หึ" คิ้วกระตุกเลยครับท่าน

"อุทานซะลั่นว่า เ-ี้ย นิดมากเลยครับ คุณน้องว่าที่ภรรยา"

//ยักคิ้ว

0 - 0 ถ้าผมคว้าโต๊ะตั้งอยู่ตรงหน้าผมแล้วเอาไปฟาดหัวไอเวรนี่มันจะผิดมั้ยวะ                    สาสสสสสสสสสสสแม่งเลือดขึ้นหน้าแล้วครับ แค่กูต้องมาแต่งงานกับมึงกูก็สุดจะทนแล้ว นี่มึงยังมากวนส้นอีก แม่งเอ้ย!! เกลียด เกลียด เกลียด กูเกลียดมึง!! ไปตายไปไอ้หมาเวรเอ้ยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! เ-ี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

 

 

 

 

จบไปอีกตอนครับ เนื้อหาหยาบเยอะไปมั้ยอะ เดี๋ยวตอนหน้าจะพยายามลดคำหยาบลงแล้วกันนะครับ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนนะครับ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา