ซอร์รี่ไอม์อินเลิฟ(2)

ตอนทที่ 4 เข้าเรียนวันแรก

เฮ้อ หลังจากที่เมื่อวานเกิดเรื่องขึ้น ลุงเพ่าก็กำชับกำชับหนาว่าให้ระวังตัวไว้ เพราะว่าไอ้พวกที่มาเล่นงานเราเมื่อวานเป็นเจ้าถิ่นโรงเรียนข้างๆ เฮ้อ แต่ยังไงฉันก็คงไม่ไปที่นั่นอยู่แล้วล่ะ จะว่าไป ห้องพักที่นี่ก็ใหญ่เหมือนกันนะเนี่ย สวยด้วย แค่ที่บ้านฉันสวยกว่า ( จ๊ะ แม่บ้านรวย ) พรุ่งนี้แล้วสินะ ที่ฉันจะต้องไปเรียน เฮ้อ... ไม่อยากมาอยู่ที่นี่เลย รู้งี้ไม่เล่นจนแจกันราคาแปดสิบหกล้านแตกหรอก แล้วก็จะไม่ย่องเข้าไปในห้องอาป๊าหรอก เฮ้ออออออออออออ แต่จะว่าไป มันก็มีสิ่งดีๆเหมือนกันนะ ทำให้ฉันได้เจอโดปสุดหล่อด้วย อยากเจออีกจังเลยยย นอนดีกว่า พรุ่งนี้จะได้หน้าสวยๆไปเฉิดฉายที่โรงเรียน ^ ^

รุ่งเช้า

ฮ้าววววว เช้าแล้วเหรอเนี่ย อยากนอนต่ออีกนิดอ่ะ แต่ไม่ได้หรอก ถ้าฉันนอนต่อมีหวังหลับยาวแน่ ขอเตือนไว้เลยนะ ว่าใครที่ต้องตื่นไปโรงเรียนเช้าแล้วคิดว่าขอนอนอีกนิดนึง เดี๋ยวคุณก็ตื่นขึ้นมาใหม่แล้วไปโรงเรียนทันแน่นอน มันเป็นความคิดที่ผิดอย่างรุนแรง!! หลังจากที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วก็เตรียมออกจากห้อง “ แอ๊ด..... “ เสียงประตูเปิดขึ้น แต่ว่าฉันยังไม่ได้เปิดนะ !! “ คุณอาซาเซียครับ “ เฮ้ย นั่นมัน คุณโดปนี่นา!!! มะมาได้ไงเนี่ย เอ๋เดี๋ยวก่อนนะนี่ฉันไม่ได้ล็อกประตูเหรอ!! “ อะเอ่อ ค่ะ มีอะไรเหรอค่ะคุณโดป ? “ ฉันถามออกไปด้วยความสุภาพปนหน้างงๆนิดๆ “ อ๋อ วันนี้ผมจะเดินไปโรงเรียนด้วยน่ะครับ พอดีห้องผมอยู่ข้างๆเลยนะครับ ^ ^ “ เขาตอบพร้อมกับรอยยิ้ม อ้ายยยย คนอะไรยิ่งมองยิ่งน่ารัก “ อะ เอ่อ ค่ะ ^////^ “ ฉันตอบออกไปด้วยความเขินอาย “ อะ เอ่อ คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ หน้าแดงเชียว “ อ้ะ เขาเอามือมาจับที่หน้าผากฉันด้วยล่ะ เขินจังง “ อะ เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ ^//^ “ ฉันตอบออกไป “ ไม่ปะ “ “เรารีบไปกันเถอะค่ะ “ ฉันรีบตัดบทสนทนาแล้วรีปเดินออกไปจากห้องนี้ ทิ้งให้โดปยืนงงอยู่คนเดียว แล้วเขาก็เดินตามฉันออกมา “คุณอาซาเซีย จะไม่ล็อกประตูเหรอครับ ? “ เพล้ง!! เสียงแก้วแตกดังมาก เพียงแต่สิ่งที่แตกมันไม่ใช่แก้ว แต่เป็นหน้าของฉันต่างหากล่ะ T^T “ อะเอ่อ แหะๆ ขอโทษนะค่ะฉันลืม “ โอ้ย ฉันลืมไปได้ไงเนี่ย อะไรจะเฉิ่มได้ขนาดนี้นะฉัน “ฮะๆ “ นี่คุณโดปหัวเราะฉันเหรอเนี่ย หน้าอายชะมัด “ระ เราไปโรงเรียนกันเถอะค่ะ “ โอ้ย ขนาดเพิ่งเริ่มวันใหม่ยังวุนวายขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย