เล่ห์ร้อน ซ่อนรัก

ร่างสูงสมส่วนของหม่อมหลวงอดัม เฟรดเดอริก วงค์อัครา หยุดมองน้องชายร่วมสายเลือดที่นั่งห่อไหล่ ตอกไข่ลวกใส่ชามก่อนจะยกซดอึกๆ อย่างไม่มีทีท่าว่าจะพอ ใบหน้าของแดเนียลที่เต็มไปด้วยบาดแผลและรอยฟกช้ำ ทำให้คนเป็นพี่ตาโต ยกมือสั่นๆ ขึ้นชี้หน้าคนเป็นน้อง

"นะ นะ นั่น แผลนั่น อย่าบอกนะว่า...."

"อืม...เปาวลีเป็นคนทำ"

ราวกับฟ้าผ่าลงกลางใจของคุณชายใหญ่ ชายหนุ่มอยากจะทิ้งแฟ้มเอกสารต่างๆที่หอบหิ้วมาแล้ววิ่งไปดูหญิงสาวอีกคน แต่เหมือนกับพระเจ้าจะรู้ใจว่าชายหนุ่มคิดอะไร ร่างบางเจ้าของรอยเเผลบนตัวของแดเนียลก็เดินลงมาจากชั้นบนในสภาพไร้รอยขีดข่วนพอดีและดูเหมือนเจ้าหล่อนจะดีใจไม่น้อยที่ อดัม ยังอยู่

"อ้าว! พี่ชายใหญ่...ยังไม่ไปทำงานเหรอค่ะ ดีจังเลย พี่ชายใหญ่ต้องจัดการหมอนี่ให้หนูเปานะ คุณแดเนียลรังแกหนูเปา"

"เปาวลี!!!"

"ดูสิค่ะ เขาตะคอกใส่หนูเปา"

แดเนียลกำหมัดเเน่น มองภาพตรงหน้าอย่างข่มอารมณ์ เปาวลีไม่ใช่กระต่ายน้อยอย่างที่ใครๆคิดแต่หล่อนนะ นางมารร้ายดีดีนี่เอง เพราะเมื่อคืนเขาโดนหล่อนเล่นงานซะจนเอาตัวแทบไม่รอดไง