3 seasonsรักวุ่นวายเจ้าชาย3สามฤดู:Luscious Rain
เขียนโดย 
ความพากเพียร
วันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 16.49 น.
แก้ไขเมื่อ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2558 17.17 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) แอบรัก...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความการรับฟังคือหน้าที่หลัก...
ของคน"แอบรัก" ที่ดี
EPISODE01
3 ปีก่อน....
ฉันเดินลงจากรถสองแถวกับรองเท้าหุ้มส้นซึ่งเป็นคู่โปรดสำหรับฉัน
เดินนำหน้าเข้ามหาลัยชื่อดังด้วยความรวดเร็ว ฉันเดินตรงดิ่งไปหน้าห้อง
สมุดที่มีโต๊ะหินตั้งอยู่รอบล้อมซึ่งเป็นที่ประจำของฉันและเพื่อนๆ ฉันหยิบ
หนังสือเรียนขึ้นมาอ่านฆ่าเวลา ครอบครัวของฉันไม่ใช้ครอบครัวที่ร่ำรวย
อย่างคนอื่นๆเขาที่มาเรียนที่นี้ เป็นครอบครัวที่ฐานะปานกลาง ฉันเข้ามาที่นี้
ได้ก็เพราะสอบชิงทุนเข้ามา...
"โอ๊ย ก็แกมาช้ากว่าฉันป่ะว่ะ ถ้วยฟู"อคิราห์ หรือ ไอริน เธอนี้แหละ
เพื่อนรักของฉัน เธอสวย เธอมีเสน่หา ปากร้ายแต่ใจดี มีแต่หนุ่มๆมารอบ
ล้อม คนสวยก็อย่างงี้แหละเนอะ
"ฉันมาผิดเวลาแค่ครั้งเดียวเอง ทีแกนะไอ้ริณ ทำเป็นพูด” วรัญญา หรือที่
พวกเพื่อนๆชอบเรียก ถ้วยฟู ฉันมองเพื่อนทั้งสองยิ้มๆ ที่ทะเลาะกันอย่างกับ
เด็กไม่เว้นวัน
"อรุณสวัสดิ์จ้า ถ้วยฟู ไอริณ”ฉันร้องทัก เมื่อเพื่อนๆเดินเข้ามาที่โต๊ะหิน
"เออ นี้วันนี้ฉันจะไปเที่ยวผับ ไปกันป่ะ”ไอริณหันมาถามฉันและถ้วยฟู
"เที่ยวผับหรอ?"ฉันร้องออกมาอย่างแผ่วเบา ผับฉันเที่ยวเป็นที่ไหนล่ะ!
เลิกเรียนฉันก็ตรงดิ่งกลับบ้านทันที ไม่มีเวลาไปเที่ยวไหนหรอก
"ผับMid-night Clubรู้จักป่ะ”ถ้วยฟูหันมาถามฉันอีกคน
"แหะๆ”ฉันหัวเราะออกมาเบาๆ อย่างเคยตัว
"โอ๊ย! แกไอ้ยี่หวา แกเคยรู้จักอะไรบ้างในโลกนี้?”ไอริณพ่นลมออกจาก
ปากอย่างขัดใจ
"เออ เดียววันนี้ฉันไปด้วยก็ได้ ไปกี่โมงล่ะ”ฉันบอกไอริณอย่างลืมตัว
เวลาไอริณไม่พอใจฉันนี้แหละที่ต้องตามใจ เห้อ!
"1 ทุ่มตรง เจอกันนะที่รัก”แม้! พอได้คำตอบที่พอใจ ยิ้มหน้าบานเลยนะ
"อืมๆ ไปเรียนแหละนะ เจอกัน”ฉันบอกไอริณอย่างเนื่อยๆ
"ถ้าแกลืมนะ ฉันจะฆ่าแก”ไอริณยกมือมาทำเป็นรูปปืนแล้วจ่อเข้าที่หน้า
ผากฉัน
"ปัญญาอ่อนแหละไอ้ริณ”ถ้วยฟูเบ้ปากเล็กน้อย แต่ฉันเห็นถ้วยฟูอมยิ้ม
อยู่นะ สงสัยจะตลกไอริณ ฮ่าๆ! ก็เนอะมีเพื่อนทำตัวเป็นเด็ก แถมสวยอีกต่าง
หาก
ผับ Mid-night Club
ฉันมองรอบๆอย่างตื่นเต้น มีคนโยกย้ายเต้นไปมาอย่างเมามัน นี้หรอ! ที่
วัยรุ่นชอบมาเที่ยวกัน มิน่าล่ะ ไอริณกับถ้วยฟู ชวนฉันแล้วชวนฉักอีก สงสัย
อยากจะให้มาสนุกด้วยกัน ฉันมองขึ้นไปด้านบนของผับ เห็นผู้ชายผิวขาว
อย่างกับดาราเกาหลีกำลัง จูบ! กับผู้หญิง ย้ำนะค่ะว่าจูบไม่ใช่แตะปาก ฮึ่ย!
น่าเกลียดซะมัด ขนาดมีคนอยู่ในผับตั้งเยอะแยะถ้าไม่มีคนจะไม่ขึ้นเตียงเลย
หรอ
"ยี่หวา มองอะไรของแก”ถ้วยฟูขมวดคิ้มเล็กน้อย เมื่อเห็นฉันมองแต่ด้าน
บน ถ้วยฟูเงยหน้าขึ้นไปมองด้วยเววตาเรียบๆ แล้วแสยะยิ้มออกมาอย่างน่า
กลัว
"อย่าไปยุ่งกับเขาหล่ะยี่หวา เขาแม่งเสือผู้หญิงเลย จำชื่อเขาให้ขึ้นใจ
เลยนะ เขาชื่อ วัสสานะ”ถ้วยฟูบอกด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ฉันเลยไม่รู้ว่าตอนนี้
ถ้วยฟูกำลังคิดอะไรอยู่ “ป่ะเถอะ ไอ้ริณมันรออยู่ข้างบน”
"อืม”ฉันอดที่จะเงยหน้ามองเขาอีกครั้งไม่ได้ แต่พอฉันมองเขาครั้งนี้
เขาหันมามองฉันอย่างเย็นชาแต่เขาหล่อ! หล่อกว่าดาราบางคนเลยด้วยซ้ำ
เขายิ้มออกมาแล้วผลักผู้หญิงออกจากตัวเขาเบาๆอย่างลำคาญ
"นิสัยแย่จัง”ฉันพึมพำออกมาเบาๆ
"กว่าจะมาได้นะเพค่ะ ฉันกำลังจะจุดธูปเชิญพอดี”ไอริณบ่นออกมาอย่าง
ทุกครั้ง
ฉันมองเพื่อนทั้งสองเต้นกันไปอย่างเมามัน ฉันเต้นไม่เป็นหรอก ฉันยัง
เคยสงสัยเลยว่าฉันมาเป็นเพื่อนกับพวกนางได้ยังไง ฉันจำไม่ได้แล้วแหละ
แต่ตอนนี้ฉันจำได้ว่าพวกนางมาเป็นส่วนนึงของชีวิตฉันไปอย่างไม่ได้ตั้งใจ
โอ๊ย.....อยู่ๆฉันก็ปวดฉิ่งฉ่องขึ้นมาไม่ไวแล้ว
"สบายซะมัด เกือบไม่ทัน”ฉันบ่นออกมาเบาๆ ห้องน้ำมันอยู่ส่วนไหนของ
ผับฉันยังไม่รู้เลยก็ฉันมาครั้งแรกนิ กว่าจะมาเข้าห้องน้ำได้ก็ต้องผ่านคนตั้ง
เยอะแยะดีแล้วที่ฉี่ไม่เล็ดออกมาก่อน ฮ่าๆ
"อุ้ย! ขอโทษค่ะ ขอโทษจริงๆ”ฉันร้องออกมาอย่างตกใจ ไม่ให้ตกใจได้
ยังไงล่ะก็เดินไปเยียบเท้าคนอื่นเขา ดีนะเขาไม่สวนกลับมา ไม่งั้นฉันยับแน่
เลยแค่คิดก็เครียดแล้ว
"ไม่เป็นไรครับๆ”ฉันเงยหน้าขึ้นมาเพื่อที่จะบอกหน้าเขา เฮ้ย! เขาคนนั้นดิ ที่ เอ่อ...เขาจูบกับผู้หญิงอ่ะ ชื่ออะไรนะ วัสสา...วัสสานะ ใช่แล้ว เขาชื่อ
วัสสานะ
"เอ่อ..ผมวัสสานะครับ คุณ...”
"เอ่อ..ขอตัวก่อนนะค่ะ เพื่อนรอนานแล้วอ่ะค่ะ”ฉันเลี่ยงที่จะคุยกับเขา
ได้ข่าวว่าเขาเสือผู้หญิงถ้าฉันคุยกับเขาต้องซวยแน่ๆ ฉันนั่งรถกลับบ้าน
โดยคิดว่าจะโทรบอกพวกนางที่หลัง ระหว่างที่ฉันนั่งรถแท็กซี่ก็มีสาย
โทรศัพท์โทรเข้ามา
"ยัยบ้า แกบังอามากนะยัยยี่หวา มาทิ้งฉันไว้ที่ดี แกได้ตายแน่!”ถ้าพูด
แบบนี้ไม่ต้องสงสัยเลยใช่ไหมล่ะว่าใครพูด....ถ้าไม่ใช่ไอริณ
"ฉันง่วงอ่ะแก แกจะให้ฉันนั่งดูแกเต้นหรอ ไม่ไหวๆ”ฉันบอกนางไป
อย่างงั้น ที่จริงยังไม่ง่วงหรอกแต่มันน่าเบื่ออ่ะ กลับบ้านมาดูหนังดีกว่า
สบายกว่าเยอะ
"เออ ชิ! ฉันจะบอกชีว่าแกหนีกลับบ้าน...ติ๊ด”
"ลุงค่ะ จอดเลยค่ะ”พอฉันเข้ามาในตัวบ้านอันดับแรกก็คงต้องขึ้นไป
อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่มันสบายตัวกว่านี้ “อ้าว เฮียจะไปไหนอ่ะ”ฉันถามเฮีย
หรือพี่ลาเอล พี่ชายคนโตของบ้าน
"ไปข้างล่างจะไปดูหนัง ดูด้วยกันป่ะ”เฮียหันมายักคิ้วให้ฉันเล็กน้อย
"หนัง? หนังอะไร”แหม!คนเราจะดูหนังก็ต้องรู้ชื่อเรื่องของหนังก่อนใช่ป่ะล่ะ
"เรื่องเยอะว่ะ หนังผี ดูป่ะ หนังผี”เฮียไม่พูดป่าวแถมยังถามเสียงเย็นๆอีก
"ไม่อ่ะ ง่วงไปนอนแหละ ฝันดีเฮีย”ฉันไม่ฟังคำทักท้วงของเฮีย แค่นี้ก็
จะตายแล้ว ขอนอนเตียงนุ่มๆดีกว่าไปนั่งโต๊ะแข็งๆ ก้นจะพังแหละ ตาก็จะ
ปิดทำไมชอบไปกันจังพวกผับเนี๊ย
ซ่าๆ~
เสียงน้ำกระทบกับพื้นอย่างเช่นทุกวันบนห้องนอนของฉัน ระหว่างที่ฉัน
กำลังคิดอะไรไปเพลินๆก็มีชื่อหนึ่งแวบขึ้นมาบนหัวฉัน...วัสสานะ ชื่อแปลก
จัง วัสสานะ นี้แปลว่าฝนหรือเปล่านะ ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน วัสสานะ เสือผู้
หญิงฉันเคยได้อ่านประวัติของผับนะ เจ้าของผับชื่อ คิมหันต์ ก็เจ้าชู้นะแต่คง
สู้น้องชายไม่ได้ รายนี้ได้ยินเรื่องผู้หญิงทุกวัน ส่วนอีกคนพี่คนโตสุด พี่
เหมันต์ คิก! น่ารักจัง เหมันต์ ยี่หวา ฉันแอบชอบพี่เหมันต์มาตั้งนานแล้ว
แหละ ก็พี่เขาดูมีเสน่ห์ถ้าใครมาเห็นก็ต้องตกหลุมรัก ฉันคือหนึ่งในนั้นโดย
ไม่ต้องสงสัย พี่เหมันต์ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องผู้หญิงของพี่เหมันต์สักครั้ง
ก็พี่เขาสุภาพบุรุษจะตาย จะไปเหมือนวัสสานะได้ไงเนอะ คนที่จะเป็นพ่อ
ของลูกฉันในอนาคตก็ต้องพี่เหมันต์คนเดียวเท่านั้น ฉันไม่ได้เห็นแก่เงินนะ
แต่พี่เหมันต์คือผู้ชายในฝันของฉันและจะเป็นตลอดไปถึงคนเราจะจนก็ไม่ได้
หมายถึงไม่มีวันรวยนิใช่ไหม เพื่อฉันหยิบจับอะไรขึ้นมาป็นเงินไปทองฉันนี้
แหละจะไปสู่ขอพี่เหมันต์ ฮ่าๆ ฉันคงต้องตายแล้วเกิดใหม่สักสิบชาติถึงพี่
เหมันต์จะหันมามอง ฉันมองชุดตัวเองในตู้เสื้อผ้าอย่างปลงๆ มีแต่กระโปรง
ยาว กางเกงขายาว ไม่มีชุดอะไรที่น่ามองเลย ก็ฉันไม่ได้เป็นคนชอบแต่งตัวนิ
ถึงจะแต่งตัวสวยไปพี่เหมันต์ก็คงไม่เห็นมาสนใจฉันหรอก พี่เขาเอาแต่เข้า
ออกบริษัทสายการบินของครอบครัวอย่างเดียว นานๆทีจะมาเที่ยวผับ วันไนที่
พี่เหมันต์มาเที่ยวผับนะ ฉันจะวิ่งแล่นไปหาพี่เหมันต์ถึงที่เลย ก็ฉันรักของฉัน
อ่ะ เข้าใจป่ะ?
"ดีนะพรุ่งนี้โรงเรียนหยุด งั้นวันนี้หนูขอฝันถึงพี่เหมันต์สุดหล่อนะค่ะ
ฮ่าๆ”ฉันยกมือมาประกบกันที่หน้าแล้วมองตรงไปบนท้องฟ้าที่สดใสอย่าง
เช่นทุกคืน
"ฝันดีนะค่ะพี่เหมันต์ คิกคิก”ฉันหัวเราะออกมาเบาๆ ที่ตัวเองพูดอยู่คน
เดียวได้ ฉันหมุดตัวเอาไปที่ผ้าห่มแล้วหลับตาลงเพื่อที่จะเข้าสู่โลกแห่ง
ความฝันของฉันอย่างมีความสุข รอหนูก่อนนะค่ะ พี่เหมันต์
"เฮีย มีไรกินบ้าง”ฉันเดินไปถามเฮียที่นั่งอยู่ห้องนั่งเล่น อะไรเมื่อคืนดู
หนังไม่จบหรือไงถึงได้มาเปิดหนังผีตอนเช้า สงสัยจิตหลุดไปแล้ว ไม่ไหว
นะเฮีย
"ฉันก็รอแกทำให้กินอยู่ ไปทำมาดิ กว่าจะตื่นมาได้”เฮียให้มาโบกมือ
ไล่ๆฉันไปห้องครัว มีอยู่อย่างเดียวคือฉันต้องทำอาหารให้เฮียสุดที่รักกิน
เจริญล่ะ พี่ชายฉัน “เออนี้ ยี่หวาเมื่อคืนไปเที่ยวสนุกป่ะ”เฮียถามฉันแต่ไม่ได้
หันมามองฉัน รู้จักคำว่ามารยาทป่ะค่ะคุณลาเอล
"สนุกยังกับผีอ่ะดิเฮีย ตาฉันจะปิดอยู่แล้วไปนั่งดูพวกนางเต้นกันอย่าง
สนุกสนาน เซ๊ง”ฉันระบายออกมาอย่างอัดอั้น
"เหอะ! รีบทำเถอะ ฉันหิว”เฮียตะโกนกลับมาอย่างลืมตัว ว่ามีขุนแม่อยู่ด้านบน
"ตะโกนทำไมลาเอล นิสัยเสียนะเราน่ะ”พิมนภา หรือ แม่ ของฉันกับเฮีย
ที่เลี้ยงพวกเรามาตั้งแต่เด็กดี เดินลงมาจากบรรทัดด้วยร่างกายที่แข็งแรง
"แม่จ๋า เฮียใช้ยี่หวาให้ทำอาหารให้กิน”ฉันเลยถือโอกาสนี้ฟ้องเฮียซะ
เลย ข้อหา หมั่นไส้!
"แน่ะ! ลาเอลนิสัยเสียนะเราไปใช้น้องทำได้ยังไง ไม่หัดทำเองซะ
บ้าง”ขุนแม่หันไปว่าเฮีย ฉันคงหัวเราะออกมาไม่ได้เลยได้แต่หัวเราะในใจ
ดังๆ ฮ่าๆ สะใจ!
"ครับๆ ใช้แค่วันนี้ วันเดียวแล้วครับ”เฮียหันมายิ้มให้กับแม่พิมพ์อย่าง
ออดอ้อน
"จ้ะๆ เดียวแม่ออกไปทำธุระก่อน ดูแลบ้านๆดีๆนะ”แม่หันมาสั่งฉันกับ
เฮียเหมือนทุกครั้ง
"ค่า ขุนแม่”ฉันยิ้มกว้างๆให้แม่เหมือนทุกครั้งเช่นกันฉันหันไปมองห้อง
ครัว ทำให้เจียวให้เฮียกินนี้แหละ ขี้เกลียด อุตสาจะลงมากินเลยต้องมาทำ
อาหารให้เฮียกินอีก ไม่ไหวๆเลยเฮียฉันนิ
ห้าง DJ
อันที่จริงฉันก็ไม่ได้อยากออกมาที่ห้างหรอก อยากนอนอยู่บ้านๆสบายๆ
เลยต้องพึ่งมีนามาเดินเป็นเพื่อน วันนี้ฉันต้องมาซื้อพวกงานกลุ่มน่ะ มีนาเลย
อาสามาเป็นเพื่อน ถ้าฉันมาคนเดียวคงไม่ได้ซื้องานกลับไปหรอก ฮ่าๆ คง
ได้แต่พวกหนังมากกว่า
"ยี่หวาค่ะ เราไปซื้อพวกของตกแต่งก่อนดีไหมค่ะ”มีนาหันมายิ้มให้ฉัน
ฉันเลยหันไปขมวดคิ้วเล็กน้อย “คือเราเดินไปอีกอีกชั้นหนึ่งก็เจอร้านของ
ตกแต่งแล้วค่ะ” มีนาอธิบายเพิ่มเติมฉันเลยคลายคิ้วออกมาเล็กน้อย
"อ๋อ..ไปสิ เอ๋! นั้นมันวัสสานะดิ”ฉันเบิกตากว้างด้วยความตกใจอยู่ๆก็มา
เจอเขาที่นี้แถมตรงดิ่งมาที่พวกฉันยืนอีก
"เธอ เราเคยเจอกันที่ผับนิ”วัสสานะพูดด้วยน้ำเสียงสดใสๆ แม้! เขาเป็น
เสือผู้หญิงก็ต้องแบบนี้แหละ “เอ่อ...เธอชื่ออะไรหรอ”วัสสานะเกาท้ายทอย
เล็กน้อย น่ารักเป็นบ้า เห้ย! ไม่ใช่ๆ ทำเป็นเขินสงสัยจะใช้แผนนี้บ่อยเลย
สินะ มีนาหันมามองฉันเล็กน้อย นางเลยพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงหวานๆเช่นทุก
ครั้ง
"เรามีนานะค่ะ แล้วนี้ยี่หวาค่ะ”วัสสานะยิ้มรับเล็กน้อย “ไปด้วยกันไหม
ค่ะ คือเรากำลังไปซื้อของทำงานน่ะค่ะ”มีนาไปชวนเขาทำไม! สงสัยนางคิด
ว่าวัสสานะเป็นเพื่อนฉันแน่เลย บ้าไปแล้ว
"คือเรามีงานต้องทำน่ะ ขอตัวก่อนนะ”นายนั้นเสียมารยาทว่ะ! เดินมา
ถามชื่อคนอื่นแล้วเดินหนีไปเฉยๆเลย
คิดๆดูแล้วหน้าอย่างหมอนั้นไม่น่าจะมาเที่ยวห้างคนเดียวนะ น่าจะมีสาว
สวยๆอกอิ๋มๆเดินมาเคียงคู่ คิก! พูดแล้ว นายนั้นไม่น่าเจ้าชู้เลย หน้าตาก็
ออกจะดูดี เสียดายหน้าตาจัง เฮ้อ! ฉันเหลือบไปมองมีนาเล็กน้อย ยัยนี้เก็บ
อาการไม่เป็นจริงๆ จะมีใครรู้สักกี่คนว่ามีนาชอบ พี่ลาเอล! เฮียโชคดีซะมัด
ยาด ได้สาวหน้าตาน่ารักอย่างมีนามาแอบชอบ ถ้าเฮียไม่ชอบมีนาก็คง
ตาบอดแล้ว พูดเลย!
“เธอชื่ออะไรหรอค่ะ”
“ยะ...ยี่หว่า”
“ชื่อน่ารักจังนะค่ะ เราชื่อมีนานะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”
“อะ...อืม”
นางสาว รัตติกาล อัยย์ญาดา แค่ชื่อมีนาก็ขาดลอยแล้ว มีนาไม่ถึงกับ
สวยแต่ออกเนวน่ารักมากกว่านะ สำหรับฉัน ใบหน้ารูปไข่ที่รับเข้ากับจมูก
โด่งเล็กน้อย ปากเป็นกระจับสีกุหลาบแดงสดโดยไม่ต้องเติมแต่งอะไร
ดวงตากลมโตธรรมชาติ แก้มสีชมพูระเรื่อ...
"อ๊ะ..มองอะไรค่ะ”สงสัยฉันมองมีนานานไปหน่อยเลยทำให้เจ้าตัวขมวด
คิ้วเล็กน้อยด้วยความงง
"หืม...เปล่าหรอก”ฉันเลี่ยงตอบความจริงกับมีนา เดียยวมีนาก็คิดว่าฉัน เป็นทอมดี้ไปซะก่อน
ไม่อยากจะขัดใจตัวเองที่มันชอบเธอ ไม่ให้ชอบเธอก็คงเป็นไปไม่ได้
เพราะใจมันคิดไกล ยากที่จะดึงกลับแล้ว
จำเป็นต้องขัดใจตัวเอง ข่มตาลงแล้วหันหลังกลับ
ปลอบใจว่าไม่เป็นไร คิดว่าเป็นความสุขเล็กๆน้อยๆไป
"ว่าไงเฮีย”ฉันถามเฮียเสียงแข็ง
"อยู่กับมีนา เออๆ เดียวฉันพามีนาไปด้วยนะเฮีย...อืม”
"เฮียให้เราไปไหนหรอยี่หวา”ถามฉันเสียงดี๊ด๊าเลยนะจ้ามีนา แหม! เก็บ
อาการหน่อยๆ
"ผับ Mid-night Club รู้จักป่ะ”ฉันขอยืมคำแกหน่อยนะถ้วยฟู พลีส!
"ระ..รู้จักสิค่ะ ใครจะไม่รู้จัก แหะๆ” มีนาตอบเสียงแผ่วเบาแล้วหลุบหน้า
มองมือ
"เบื่อคนโกหกจัง”ฉันพูดลอยๆออกมาเหมือนทุกครั้งที่มีนาโกหก
"ก็เราเขินนิค่ะ อายุ 19 แล้ว ไม่ค่อยได้เข้าผับ”มีนาตอนนี้น่ารักโครตเลย
อ่ะ แก้มแดงเหมือนลูกมะเขือเทศเลย ฮ่าๆ
"ป่ะๆ แล้วเย็นนี้เจอกันนะ”ฉันบอกมีนาด้วยน้ำเสียงปกติ แต่ประโยคหลัง
ฉันกระซิบบอกมีนาอย่างหยอกล้อ “ขวัญใจของเธอก็อยู่นะ...บาย”ฉันยิ้ม
ออกมาอย่างตลก ใครเห็นหน้ามีนาตอนนี้ก็ตลกเหมือนกันแหละ ฮ่าๆ เห็น
แล้วมันอดขำไม่ได้จริมๆ!
ฉันเดินออกมาจากห้างด้วยหัวใจที่พองโต สาธุ! ขอให้เฮียฉันชอบมีนา
ด้วยเทอญ ฉันนี้พูดเลยว่าอยากได้พี่นามาเป็นพี่สะใภ้ ฮ่าๆ! ก็น่ารักซะขนาด
นั้น ถ้าหลานฉันออกมาก็คงน่าตา น่ารักไม่แพ้กันแน่เลย รอไม่ไหวแล้วอ้ะ
ติ๊ด...เสียงFacebook เตือนเข้ามา เอ๊ะ..เฮียถ่ายรูปกับผู้หญิงที่ไหนเนี๊ย แต่ง
ตัวเปรี้ยวเกิน นมจะทะลักออกมาอยู่แล้ว กระโปรงก็สั้นแล้วสั้นอีก สั้นจน ใบ
เตย อาร์สยามต้องเรียกพี่ แถมจับไม้จับมือกันอีก เฮียฉันนิ ไม่รักนวลสงวน
ตัวเลยนะ ฮึ่ย! ขอให้ไม่เป็นจริงอย่างที่ฉันคิดนะเฮีย ขอร้อง...
เฮียเอลจะทำอะไรหว่า? อ่านแล้วเม้นท์ให้กำลังใจด้วยเน้อ! คอมเม้นท์
1 คอมเม้นท์ก็ทำให้มีกำลังใจแล้ว ^^ จริมๆ!
...ความเพียร...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
