สามหัวใจใต้สายฝน

น้ำฝนและสุดเขตอยู่บ้านติดกันและเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกันและทั้ง2คนไปโรงเรียนด้วยกันทุกวันไม่ว่าใครคนใดคนนึงจะป่วยก็คอยมาเยียมตลอด

แต่ปัญหามันไม่ได้อยู่ตรงนั้นเพราะสุดเขตนั้นรักน้ำฝนมาตั้งแต่ประถม

แต่น้ำฝนกับไม่รู้ว่าสุดเขตชอบน้ำฝนมาตลอด แต่น้ำฝนก็เริ่มสงสัยสุเขตก็ตอนเข้ามาหาวิทยาลัย

แต่ก็เอื่อที่เป็นเพื่อนที่พึงรู้จักกันเรื่องรายที่วุ่นวายก็เกิดขึ้น

ตอนที่1 จุดเริ่มต้นของความวุ้นวาย

เนื้อเรื่อง:น้ำฝนและสุดเขตอยู่บ้านติดกันและเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกันและทั้ง2คนไปโรงเรียนด้วยกันทุกวันไม่ว่าใครคนใดคนนึงจะป่วยก็คอยมาเยียมตลอด

แต่ปัญหามันไม่ได้อยู่ตรงนั้นเพราะสุดเขตนั้นรักน้ำฝนมาตั้งแต่ประถม

เช้าวันเปิดเรียน

แม่ของสุดเขต:สุดเขตน้ำฝนมารอแล้วนะลูกยังไม่ตื้นอีกหร่อ

สุดเขต:ตื้นแล้วครับกำลังจะลงไปครับ

น้ำฝน:นี้นายได้เอารมไปด้วยหรือเปล่าเห็นในโทรทัศพ์เขาบอกว่าฝนจะตกนะ

สุดเขต:อะลืมเลยเดียวไปหยิบแปบนะ

และสุดเขตก็ยืนเกาศรีษะอยู่สักพักและรีบวิ่งไปหยิบรมทันที่

น้ำฝน:ตานี้ทำไมเป็นคนขี้ลืมแบบนี้นะ(ความคิด)และถอนหาใจ

สุดเขต:มาแล้วจะ ไปมหาวิทยาลัยกัน

ณ มหาวิทยาลัย

ฟ้าใส:หวัดดีจ้า แมมมมวันนี้มาด้วยกันอีกแล้ว

สายใหม่:ใช่ เป็นแฟนกันยังจ้า เป็นแล้วบอกด้วยนะ

ฟ้าใส:จะเป็นได้ไงก็น้ำฝนเขาชอบรุ่นพี่โอมอยู่ไม่ใช่หร่อ

น้ำฝน:ใช่ทีไหนเล่าพี่เขามีแฟนแล้วยะ

ฟ้าใส สายใหม่ :อะจริงอะไม่เห็นรู้เรื่องเลยอะ

เอื่อ:หวัดดีสาวๆกับอีกหนึ่งหนุ่มนี้คุยอะไรกันอยู่หร่อขอคุยด้วยดิ

สุดเขต:โทษที่นะพวกเราจะไปห้องเรียนแล้วบายนะ ชิ

เอื่อ:เออ

สุดเขต:ก็บอกแล้วไงว่าจะไปห้องเรียนแล้วไง เข้าใจ้

น้ำฝน:okงั้นไปกันหมดนี้เลย

ทุกคน:จ้า

ความคิดของสุดเขต:ไอ่เอื้อน่าหมันไส้ชะมัดเลย

ในห้องเรียน

ความคิดของสุดเขต:ทำไมไอ้เอื้ออยู่ห้องเดียวกันกับเราและฝนวะน่าโมโหชะมัด

มีรังสีอำมหิตออกมาจากตัวของสุดเขต

ความคิดของน้ำฝน:สุดเขตเป็นอะไรน่าทำไมถึงได้หวงเราจังน่า

อาจารย์:ทุกคนหมดคาบเรียนแล้วนะกลับห้องได้ทุกคน

น้ำฝน:นี้สุดเขตนายต้องการอะไรจากฉันหรือเปล่า

สุดเขต:ไม่มีอะ แล้วทำไมถึงถามเรื่องนี้ละ

น้ำฝน:ก็ไม่รู้อยู่ๆมันก็อยากถามขึ้นมานะ