07 รักอันตรายผู้ชายทั้งเจ็ด

 

03  วันแรกของการมาเรียน

 

 

"ม่ายยยย ฉันตื่นก่อนพวกแกอีกนะ ไอ้พวกบ้า!!!"

 

"หลีกไปนะ ไปอยู่มุมโน้นเลยยย ปล่อยเสื้อฉันสักทีเซ่!!"

 

ปึงๆๆๆๆๆ

 

"พวกนายจะวิ่งลงบันไดกันทำไมเนี่ย มันหนวกหู!!"

 

"ว๊ากกกกก ปล่อยช้านนนนนน"

 

ปัง!!!!

 

"อ่อก จมูกฉัน"

 

"ไอ้คู่แฝดสารเลว!!! "

 

  

อืมม อืออ ผมปรือตาขึ้นมาอย่างสะลืมสะลือเพราะเสียงตะโกนเอะอะโวยวายที่ดังอยู่นอกห้อง มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย เสียงดังกันแต่เช้าเลย ลั่นตึกไปหมด

 

ผมหันไปมองซีโอ เขายังคงนอนหลับตาพริ้มไม่รู้เรื่องรู้ราว นี่อย่าบอกนะว่าซีโอเขาหูตึงไปแล้ว

 

"มีอะไรกันรึเปล่าครับ เสียงดังลั่นตึกไปหมดเลย" ผมเดินลงมาดูพวกนั้นทีห้องนั่งเล่นก็เห็น คริสที่นั่งหน้าไม่สบอารมณ์อยู่บนโซฟากับ อาร์-อาร์ ที่ยืนกอดอกมีสีหน้าไม่ต่างกัน

 

"แล้วนั่น จมูกไปโดนอะไรมาหรอ อาร์-อาร์"

 

จมูกของอาร์-อาร์ แดงก่ำและบวมเป่ง ผมก็อยากจะขำอยู่หรอกนะ แต่พอเห็นหน้าบูดๆของอาร์-อาร์แล้วมันขำไม่ออกนี่สิ เหอๆ

 

"ช่างจมูกฉันเหอะ นายขึ้นไปปลุกพวกที่เหลือซะ ถ้าวันนี้ฉันไปเรียนสาย ฉันจะฆ่านาย"

 

เอ้า เกี่ยวอะไรกับผมเนี่ย เฮ้อ แย่ชะมัด วันนี้ มีแต่คนอารมณ์เสียตั้งแต่เช้าเลยแถมยังมาพาลใส่ผมอีก ใช้ได้เลยนะ แต่ผมก็เดินขึ้นไปปลุกคนอื่นๆที่เหลืออย่างว่าง่าย

  

วุ่นวายแต่เช้าเลยแฮะ

  

 

ซีโอได้อาบน้ำเป็นคนสุดท้ายเพราะเขาต้องลงมาทำอาหารเช้าให้พวกเราทาน ตอนนี้เป็นเวลาเจ็ดโมงตรง หลังจากที่ทุกคน อาบน้ำ แต่งตัว ทานอาหารเช้ากันเสร็จเรียบร้อยแล้วก็พากันมายื่นบัตรแล้วก็เช็คชื่อกับพี่ยามเพื่อออกจากหอ

  

"เช้านี้พวกเราก็เดินกันไปก่อน แล้วเดี๋ยวค่อยหาเวลาไปขอเช่าจักรยานก็แล้วกัน"คริสเสนอแล้วก็เดินออกไปนอกประตูเป็นคนแรก จากนั้นพวกเราก็ทยอยกันเดินตามคริสออกไป

 

  

 

เวลา 7.58 น. พวกเราทั้ง 8 คน มาทันเข้าแถวเคารพธงชาติพอดี เช้าวันนี้อากาศกำลังสบายๆ ไม่ร้อนมาก เหตุผลเพราะผมได้ยืนอยู่ตรงที่ร่มนั่นเอง ฮ่าๆ

 

เมื่อกิจกรรมหน้าเสาธงจบลง นักเรียนแต่ละชั้นปีก็เข้าแถวเรียงหนึ่งทีละห้องเดินไปยังห้องครูประจำชั้นของตนเอง

  

พั่บๆๆ

 

"เฮ้ออ ร้อนเป็นบ้า " อาร์-อาร์บ่นงึมงัมๆพร้อมกับกระตุกเสื้อนักเรียนไปด้วยหวังจะคลายร้อน ตามไรผมมีเหงื่อซึม ใบหน้าแดงเล็กน้อย เห็น อาร์-อาร์เป็นแบบนี้ผมก็เลยหยิบผ้าเช็ดหน้าของตัวเองออกมาซับเหงื่อให้เขา

 

"อ๊ะ ขอบใจๆ" อาร์-อาร์ หลับตาพริ้มให้ผมเช็ดหน้าให้

 

  

ตอนนี้พวกเราเข้ามานั่งในห้องเรียนกันเรียบร้อยแล้ว คาบแรกของวันนี้เป็นวิชาโฮมรูม ผมเก็บผ้าเช็ดหน้าใส่กระเป๋ากางเกงเมื่อเห็นว่าอาจารย์เดินเข้ามาในห้อง

 

  "นักเรียนเคารพ"

 

"ซา~ หวาด ~ เด ~ คร้าบ ~ คุง ~ ครู

 

" เอาล่ะๆ นั่งลงๆ พวกเหล่าแกะน้อยเสียงยานทั้งหลาย รอบหน้าถ้าเป็นไปได้ก็ช่วยสปีดความเร็วขึ้นมาอีก 0.01 วิด้วยก็ได้นะ"

 

พออาจารย์เจย์เดนพูดจบนักเรียนในห้องต่างก็หัวเราะกันเป็นแถว

 

"นี่อาจารย์ไม่ได้พูดเล่นนะครับ อาจารย์พูดจริงๆนะเนี่ย"

 

ถึงแม้ว่าอาจารย์จะย้ำนักย้ำหนาว่าไม่ได้พูดเล่นแต่ก็ยังคงสร้างเสียงหัวเราะให้กับนักเรียนในห้องอยู่ดี

 

"สำหรับวันนี้ เป็นวันสุดท้ายของสัปดาห์ของการเรียน เปิดเรียนทั้งที มาเปิดเอาวันศุกร์เนี่ยนะ สงสัยคงต้องไปเคลียร์กับ ผ.อ เป็นการส่วนตัวซะหน่อยละ"

 

"อะน่านนนน ฮันแน่" นักเรียนในห้องส่งเสียงแซวอาจารย์กันทันที

 

"ฮันแน่ เคลียร์เป็นการส่วนตัวซะด้วย กล้าหรอฮะอาจารย์" เพื่อนในห้องคนหนึ่งส่งเสียงถามแกมแซว

 

"โอ๊ย ครูก็พูดไปงั้น ไม่กล้าหรอก แค่เห็นหน้าก็แทบจะคลานเข้าไปหาละ" ประโยคหลังอาจารย์พูดติดตลกไม่ได้ใส่ใจอะไรเหมือนพูดเล่นๆ ขำๆ เสียมากกว่า

 

ฮ่าๆๆๆๆ

 

เพื่อนๆในห้องส่งเสียงหัวเราะตามๆกันหลังอาจารย์พูดจบ

 

" หยุดๆ พอๆๆๆ ละ พวกเธอนี่ มาคุยเรื่องของเรากันต่อ วันนี้ตั้งแต่ช่วงบ่ายจนถึงก่อนเลิกเรียนให้นักเรียนแต่ละกลุ่มไปลงทะเบียนเพื่อเข้าชมรม กลุ่มละ 1 ชมรม  ฟังดีๆ กลุ่มนะไม่ใช่รายคน"

 

"อ้าว แล้วถ้าเพื่อนๆในกลุ่มมีความชอบไม่เหมือนกันล่ะครับ" เพื่อนคนหนึ่งยกมือขึ้นถาม จากนั้นเสียงในห้องก็เริ่มดังขึ้นมา

 

"เอ้า เงียบก่อน เยี่ยมมากเป็นคำถามที่ดี นั่นแหละสิ่งที่ครูกำลังจะบอกต่อจากนี้ มีเพื่อนถามมาว่าถ้าคนในกลุ่มมีความชอบไม่ตรงกันใช่มั๊ย พวกเธอก็ต้องเลือกชมรมที่คิดว่าพวกเธอจะผ่านมันไปด้วยกันได้ บางครั้งพวกเธอก็จำเป็นต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกันกับผู้อื่น ต้องคิด ต้องตัดสินใจ ต้องรู้จักแก้ไขปัญหา ลองเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ เปิดใจกับมันไว้  สถานการณ์ที่คนเราคาดไม่ถึงว่ามันจะเกิดขึ้น บางครั้งมันก็จะโผล่มาทักทายเราโดยที่เราไม่ทันตั้งตัวเมื่อไหร่ก็ได้ มันจะเกิดขึ้นตอนไหน เมื่อไหร่ ก็ไม่มีใครรู้ จงเตรียมใจไว้เสมอ"

  

ทุกคนตั้งใจฟังที่อาจารย์อธิบายกันหมดเลยทำให้ในห้องเงียบกริบได้ยินแต่เสียงของอาจารย์เท่านั้น

  

"ก่อนลงทะเบียนพวกเธอมีเวลาตัดสินใจนะ พวกประธานแต่ละชมรมจะให้พวกเธอศึกษาว่าแต่ละชมรมมีความเป็นอยู่ยังไง ในแต่ละวันที่เข้าชมรมต้องเรียนรู้อะไรบ้าง อืมม รู้สึก ปีนี้ ห้อง A ยังไม่มีใครส่งรายชื่อขอจัดตั้งชมรมมาเลยนะ ก็แล้วแต่พวกเธอ แต่ถ้าสนใจจะจัดตั้งชมรมก็มายื่นใบสมัครที่ครูแล้วกัน รายละเอียดเดี๋ยวจะบอกทีหลัง"

  

คาบแรกของโฮมรูมผ่านไปไวราวกับจรวดบิน ส่วนคาบ ที่ 2 และ 3  ก็ไม่มีอะไรมาก หลังจากหมดคาบโฮมรูมอาจารย์ก็สอนดาราศาสตร์ต่อเลย อาจารย์บอกว่าวันนี้ให้เรียนในหนังสือไปก่อนไว้คาบหน้าจะให้ไปนั่งเรียนกันในโดมดูดาว และพอมาถึงช่วงบ่ายพวกเราก็เลยมานั่งปรึกษากันที่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าตึกเรียนว่าจะเข้าชมรมอะไรกันดี

  

"ฉันว่าพวกฉันสองคนสนใจชมรมการทำอาหารล่ะ" ทุกคนที่ได้ยินแสดงสีหน้าเดียวเหมือนกันหมด เมื่อคู่หูฝาแฝดพูดออกมาแบบนั้น คือ เหลือเชื่อ ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง สองคนนี้น่ะนะจะเข้าชมรมการทำอาหาร

 

"พระเจ้า นี่ฉันหูฝาดไปใช่ไหม แซน-เซน ถ้าพวกนายเข้าชมรมการทำอาหารนะ ฉันว่า โลกคงถึงคราวสงบสุขก็คราวนี้แหละ" อาร์-อาร์ แขวะเข้าให้

 

เดี๋ยวนะ อาร์-อาร์ ที่พูดน่ะ มั่นใจนะว่าโลกจะสงบสุขจริงๆ ผมว่า ไอ้สงบสุขของอาร์-อาร์ในโลกของ 2 คนนั้นเนี่ย คือระเบิดย่อมๆในโลกของพวกเราเลยนะครับ ยึ้ย คิดแล้วก็สยอง

 

"พวกเรามาเสนอชมรมที่ตัวเองอยากจะเข้ากันดีมั๊ยครับ แล้วพวกเราก็ไปศึกษาว่าชมรมของใครน่าสนใจที่สุด" ผมลองเสนอดูบ้าง

 

"แล้วยังไง สุดท้ายทุกคนก็จะบอกว่าชมรมที่ตัวเองชอบนั้นแหละน่าสนใจที่สุด"คริสแย้ง

 

"อย่าจับฉลากเชียวนะ" อาร์-อาร์ดักคอขึ้นมา

 

"นี่นายกลัวฉลากขนาดหนักเลยหรอนี่ อาร์-อาร์ ฮ่าๆๆๆ"

 

"ไอ้คู่แฝดนรก หุบปากไป"

 

"งั้นลองเสนอมาก่อนว่าใครอยากจะเข้าชมรมอะไร?" เรนพูดขณะที่กำลังนั่งตบฟองสบู่ของเอซอย่างเมามันส์และดูเหมือนว่าเอซก็จะชอบใจที่เรนมาไล่ตบฟองสบู่ของตัวเองเหมือนกัน คืออารายย ไอ้ สองคนนี้ ใช่เวลาเล่นมั๊ยเนี่ยย

 

" เอซ แกหยุดเป่าก่อนได้มะ? มันโดนหน้าฉัน!" อาร์-อาร์โวยพร้อมกับชี้นิ้วไปที่หน้าตัวเองเมื่อฟองสบู่ของเอซพวยพุ่งออกไปโดนหน้าอาร์-อาร์ที่นั่งอยู่ตรงข้ามจังๆ

 

"เอามานะ"เอซเริ่มโวยบ้างเมื่อซีโอจัดการแย่งขวดฟองสบู่มา ซีโอชูขวดหนีมือของเอซที่พยายามจะแย่งขวดคืน พวกแซน-เซนก็เลยเข้ามาเสริมทัพแย่งขวดด้วย ตอนนี้เลยกลายเป็นว่า 4 คนนั้นกำลังตะลุมบอนแย่งขวดฟองสบู่กัน

  

แต่ดูไปดูมาแล้วเหมือนจะมีแค่คู่หู แซน -เซน มากกว่าที่สนุกกันอยู่ 2 คน เพราะซีโอคงจะแค่ต้องการให้เอซหยุดเป่าสบู่เล่นในขณะที่ทุกคนกำลังปรึกษากันอยู่ ส่วนเอซก็คงจะแค่อยากได้ขวดของตัวเองคืนก็เท่านั้น

  

"เฮ้ๆ ซีโอ นายคืนไอ้ขวดบ้านั่นให้เอซไปซะ แล้วพวกนาย 4 คน ก็กลับมานั่งที่ได้แล้ว วันนี้จะได้เลือกชมรมกันไหมเนี่ย ห๊า!"

 

ผมหวังว่า อาร์-อาร์ จะไม่สติแตกไปซะก่อนนะ -.-

  

ซีโอโยนขวดคืนให้กับเอซ จากนั้น 4 คนนั้นก็กลับมานั่งที่ แล้วพวกเราทั้ง 8 คน ก็นั่งปรึกษากันอีกครั้ง เอ่อ ไอ้พวกนี้ก็เชื่อฟังคนอื่นเขาเป็นด้วยหรอเนี่ย?

 

ชมรมที่แต่ละคนเสนอว่าอยากเข้าคือ

 

ชมรมการทำอาหาร = แซน-เซน

 

ชมรมสวนดอกไม้ = ซีโอ 

 

อุบบ ซีโอกับดอกไม้เนี่ยนะ แค่หน้าโหดๆของหมอนั่นดอกไม้ก็เฉาแล้ว

 

ชมรมกีฬา การยิงธนู = เอซ

 

อ่า ที่แท้เอซก็เป็นสายโหดสินะ

 

ชมรมการแสดง = เรน

 

ชมรมดนตรี  = คริส

 

 ชมรมศิลปะ = อาร์-อาร์

 

ชมรมการ์ตูน = โอลิ

 

"แล้วทีนี้จะเอาไงต่อ" เชนเป็นคนถาม

 

"ก็ตามที่ครูบอก เอาที่คิดว่าไปด้วยกันรอดทั้ง 8 คน" คริสตอบ

 

"ฉันว่าฉันไม่ไหวกับการ์ตูน ตัดทิ้งไปตอนนี้เลยได้ไหม?"

 

"อ๊า อาร์-อาร์ แบบนี้ก็ไม่แฟร์นี่ครับ ทุกคนควรจะได้สิทธิ์เท่าเทียมกันสิ"

 

"ถ้าเกิดได้อยู่ชมรมนี้ขึ้นมาจริงๆ นายต้องเป็นคนอ่านให้ฉันฟัง เข้าใจไหม โอลิ"

 

จะพยายามเข้าใจคร้าบ อาร์-อาร์

 

"เอาเป็นว่าเดี๋ยวพวกเราก็ไปดูทีละตึก ชมรมไหนที่คิดว่าน่าจะไปรอดได้ทั้ง 8 คน ก็เอาชมรมนั้นแหละ ตกลงตามนี้นะ" คริสพูดขึ้นมาอีกครั้ง

 

"อืมม แล้วเราจะไปชมรมไหนกันก่อนดีล่ะครับ"

 

พอผมถามออกไปแบบนั้นพวกเราก็กลับมานั่งคิดกันต่อ เอ่อ นี่ผมทำให้พวกคุณลำบากใจกันอยู่รึเปล่าเนี่ย

 

คือวันนี้ผมจะได้ลงทะเบียนเข้าชมรมใช่ไหมครับ หลังจากที่ผมถามออกไปว่าจะไปชมรมไหนก่อน พวกเขาก็เริ่มสงครามปะทะน้ำลายกันอีกรอบ ก็นั่งเถียงกันอยู่แบบนั้นไม่จบไม่สิ้นสักที

 

ทำไมไม่ไปชมรมฉันก่อนล่ะ

 

นี่  ทางนี้ใกล้กว่าตั้งเยอะ ไปของฉันก่อน

 

ไปชมรมนี้ซะ

 

ทำอาหาร!!

 

ปุ ปุ ฟู่ ฟู่

 

ดนตรี!!

 

ทำไมไม่ไปการแสดงก่อนละห๊า!!

  

อ๊ากกกก ช่วยจริงจังกันหน่อยได้ไหมครับ!!!!

 

 

 

*** รอตอนต่อไปจ้ะ  อ่านแล้วลายตาไหมคะ? เราก็ไม่รู้จะใช้ตัวหนังสือแบบไหนดี YY