Super star หัวใจมึงกูขอนะ

-

เขียนโดย hoshiki

วันที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 10.39 น.

  16 ตอน
  1 วิจารณ์
  18.52K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2558 15.43 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) Part 2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Part 2

หลังจากที่เมื่อวานผมกลับมาถึงบ้านตอนตี 1 กว่าๆ แน่นอนว่าผมโดนพี่ฟลุ๊คด่าแบบแทบไม่ลืมหูลืมตา วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมมีงานถ่ายละคร ผมเดินเกาหัวที่ยุ่งเหมือนรังนกลงมาข้างล่าง กลิ่นอาหารเช้าที่หอมกรุ่นลอยมาแตะจมูกผมเบาๆ อ่า...หอมจัง ผมเดินตามกลิ่นนั้นไปที่ห้องครัว ซึ่งพบว่าพี่ฟลุ๊คกำลังทำข้าวเช้าอยู่ คนตัวสูงที่อยู่ในชุดผ้ากันเปื้อนสีฟ้า ใบหน้าหล่อนั่นๆ แอบมีเหงื่อเล็กน้อย เซ็กซี่จังเลยน้าาาาา!!! อยากได้ทำผัว >///< แต่ต้องเก็บอาการหน่อย ไม่งั้นโดนเขกหัวต้อนรับในเช้าวันใหม่แน่ๆ ผมเท้าคางมองพี่ฟลุ๊คทำอาหารอย่างเพลินตา ยิ่งพอพี่แกหันหน้ามานะ โอ้ย~~ หัวใจผมนี่ละลายไปนอนแนบกับพื้นเลยครับ

ปึก!!

" รีบกินแล้วรีบไปแต่งตัวซะ!! "

แต่น่าจะลดความโหดลงนิดนึงนะเนี่ย - 3- ผมย่นจมูกอย่างเซ็งๆ ก่อนจะใช้ส้อมจิ้มไข่ดาวเข้าปาก ส่วนพี่ฟลุ๊คก็ถอดผ้ากันเปื้อนไปกินกาแฟตรงโซฟาที่ห้องนั่งเล่น วันนี้จะอ่อยพี่แกยังไงให้หลงเสน่ห์คนหน้าตาดีอย่างผมดีนะ ผมเดินไปนั่งลงบนตักพี่ฟลุ๊คพร้อมกับส่งสายตาปิ๊งๆไปให้

" พี่ช่วยอาบน้ำให้ผมได้ไหมอ่ะ *O* "

" ขนลุก =_= " ว่าไม่พอ ขยับแข้งขยับขาจนก้นผมที่แสนหวงแหน ( รึป่าว? ) นั่งแหมะอยู่ที่พื้น ใจร้ายที่สุด T^T

" พี่อ่ะ ไม่มีอารมณ์ขันเอาซะเลยนะ พี่ไม่อยากเป็นผัวผมเหรออออ *O* "

" เหอะ!! คนที่เอาไม่เลือกแบบมิรินน่ะ ฉันไม่เอาหรอก "

จึก!!

แทงใจดำสุดๆ =_= !!!!

ผมมองค้อนพี่ฟลุ๊คก่อนจะเดินปึงปังขึ้นไปอาบน้ำบนห้อง ผมน่ะไม่ได้เอาไม่เลือกนะ ผมแค่ทั่วถึง =[]=!!! วันนี้มีถ่ายละครที่ห้างDreams of star มันเป็นห้างเปิดใหม่ของนักธุรกิจที่มีอิทธิพลอยู่ขณะนี้ แต่ก็มีคนเม้ามอยว่าเขามีเบื้องหลังเป็นพวกมาเฟียคุมบ่อน แต่คนคุมบ่อนน่าจะเป็นลูกชายของเขา ได้ข่าวว่าลูกชายของเขาก็หล่อนี่น่า การไปถ่ายทำในครั้งนี้อาจจะได้เจอก็ได้ เอาทำกิ๊กอีกคน พูดถึงกิ๊ก เมื่อคืนผมก็ไปมีอะไรกับผู้ชายแปลกหน้าที่เจอกันไม่ถึงสิบนาที อืม...ชื่ออะไรนะ ภัทรเหรอ เอาเถอะ!! มันก็แค่ One-Night Stand ของหนุ่มง่ายๆอย่างผม อย่าถามว่าผมทำแบบนี้มากี่คนแล้ว =,= พวกดารารุ่นพี่ หรือนักร้องหล่อๆในสังกัดเดียวกับผมก็ผ่านมาหมดแล้ว

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จผมก็เดินลงมาข้างล่าง วันนี้ผมใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวบางๆต้อนรับอากาศร้อนๆของเมืองไทย ตามด้วยเอาเสื้อสเวตเตอร์สีน้ำตาลอ่อนๆมาพาดที่ไหล่ กางเกงขาสั้นเหนือเข่าเล็กน้อยสีฟ้า พร้อมกับหมวกไหมพรมอีกหนึ่งใบที่ครอบอยู่บนหัวผม ช่วยปกปิดความเจิดจรัสของสีผมบลอนด์สว่างจ้าของผมได้ และสิ่งที่ขาดไม่ได้เลยคือแว่นกันแดดสีชาของPaul frank ที่พึ่งถอยมาเมื่ออาทิตย์ก่อน

" จะไปถ่ายละครหรือหาผัวหะ!! มิริน!!! "

ผมนี่แทบสะดุดเท้าตัวเองหน้าทิ่มแล้วไหมหล่ะ มีผู้จัดการที่รู้ทุกเรื่องไปแบบนี้มันก็เซ็งเหมือนกันนะ =_= ผมถอนหายใจพรืดเดินไปใส่ร้องเท้าผ้าใบสีแดงสดคู่โปรด และไม่ลืมที่จะหยิบโทรศัพท์กับไอแพดมาจากพี่ฟลุ๊คเดินไปที่รถตู้ซึ่งคงมาจอดรอนานแล้วมั้ง

ครืด!~~

" ช้าจังนะ มิริน ^^ " ฮากิ พระเอกของหนังที่ผมกำลังถ่ายทำอยู่ส่งยิ้มหวานมาให้พร้อมกับปเปิดระตูรถตู้ให้ด้วย

" โทษที แต่งตัวนานไปหน่อย : ) " ผมส่งยิ้มให้ฮากิพร้อมกับยื่นมือไปให้คนตรงหน้า " ดึงขึ้นไปหน่อย "

" ได้สิ วันนี้นายแต่งตัวน่ารักดีนะ " มือนุ่มที่จับมือผมเอาไว้ ก่อนจะกระตุกตัวผมขึ้นไปนั่งในรถตู้ มีเหยื่อรายใหม่มาติดกับดักที่วางไว้แล้วแฮะ : ) ผมเลือกที่จะนั่งข้างฮากิ หนุ่มน้อยที่มีสองสัญชาติ คือ ไทย -ญี่ปุ่น ถึงจะเป็นหนุ่มลูกครึ่งญี่ปุ่นแต่บอดี้สุดเฟริมนั่นก็เป็นขวัญใจของสาวๆทั้งประเทศ คุณผู้หญิงครับ....ขอโทษนะที่ผมจะเอาผู้ชายคนนี้ทำสามีอีกคน ^^  ในระหว่างทางผมกับฮากิเริ่มสนิทมากขึ้นกว่าแต่ก่อนจนพี่ฟลุ๊คต้องส่งสายตาห้ามปรามมาที่ผม พี่นี่รู้ทันผมอีกแล้ว ชิ! -3- ผมหล่ะเซ็งจริงๆที่มีผู้จัดการชอบรู้ทันเนี่ย ผม ฮากิ และนางเองของเรื่องเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวที่ทางทีมงานจัดไว้ให้ ในเรื่องผมเป็นคนรักเก่าของนางเอกและคอยฉุดรั้งเธอไว้ แต่ฮากิที่เป็นพระเอกก็มาคอยกั้นท่าผมตลอด ฮากิเล่นเป็นบอดี้การ์ดให้นางเอก และในฉากนี้ผมต้องบังเอิญมาเจอกับนางเอก ระหว่างที่ผมกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าที่สไตล์ลิสจัดให้ ประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามา พร้อมกับหนุ่มน้อยน่าหม่ำอย่างฮากิ ที่ในมือถือเสื้อผ้าเข้ามาเป็นเหมือนกัน ผมส่งสายตาเชิญชวนไปให้ มาม่ะหนุ่มน้อย ผมเดินเข้าไปประชิดตัวฮากิ โน้มใบหน้าที่แสนจะหล่อตรึงใจผมลงมา ใบหน้าที่อยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ ริมฝีปากบางสีชมพูที่น่าสัมผัสของฮากิจะโดนปากผมอยู่แล้ว แต่ถ้าไม่ติดว่า...พี่ฟลุ๊คเข้ามาขัดจังหวะซะก่อนน่ะนะ =_=

" แต่งตัวเสร็จแล้วสินะมิริน ไปแต่งหน้าทำผม "

ข้อมือของผมถูกพี่ฟลุ๊คคว้าหมับลากถูออกไปจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า โธ่!!! หนุ่มน้อยน่ากินของโผมมมมม!!!! ผมอยากกินไอติมแท่งงงงง!!! สุดท้ายก็ขืนแรงพี่ฟลุ๊คไม่ได้ ถูกจับนั่งให้ช่างแต่งหน้าช่างทำผม ลุยละเลงเต็มที่ แต่ที่แน่ๆตอนนี้หน้าผมคงบูดสนิท =_= กำลังไปได้สวยเลย ชอบมาขัด ชอบมาขัดใจ!!!

หลังจากที่เมคอัพเสร็จ ผู้กำกับก็เรียกผมเข้าฉาก ผมสำรวจเสื้อผ้าหน้าผมเสร็จก็เดินไปอยู่หน้าร้านขายเสื้อผ้า เมื่อผู้กำกับสั่งเริ่ม เรียวขายาวๆของผมเดินเข้าไปในร้าน ซึ่งนางเอกก็ออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าพอดี ผมคว้าหมับเข้าที่ข้อมือเล็กๆของนางเอกก่อนจะกระชากให้ออกมาจากร้าน

" ปล่อยฉันนะ!!! นิค ฉันบอกคุณไปแล้วไง ว่ากลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้!!! "

" เพราะมันใช่ไหมแอนนา " ผมชี้ไปที่ฮากิซึ่งเล่นเป็นพระเอกที่ยืนหน้านิ่งอยู่ในร้าน ตามบทเป๊ะๆ

" มะ ไม่ใช่!! ฉันไม่ได้รักคุณแล้วค่ะนิค คุณปล่อยแอนไปเถอะ "

" ไม่!!! ผมอยากได้อะไรต้องได้!!! " ผมลากนางเอกของเรื่องไปอีกทาง ซึ่งฮากิก็เดินเข้ามาขวางไว้พอดี

" ปล่อยคุณแอนนาเถอะครับ คุณนิค " อ้ากกกกกก!!! เสียงนุ่มทุ้มฟังแล้วชวนละลาย >_<

" แอนนาเป็นของฉัน!!! "

ฮากิเงื้อมือต่อยผมแบบหลอกๆ ส่วนผมก็ต้องแอคติ้งสิครับ ล้มไปกองกับพื้นตามสเต็ป นี่แหละที่เขาเรียกว่านักแสดงตัวจริงเสียงจริง ^^

" คัท!!! "

เมื่อผู้กำกับสั่งคัทผมก็ลุกขึ้นปัดฝุ่นออกจากเนื้อตัว เดินไปหาพี่ฟลุ๊คที่ยื่นน้ำเปล่ามาให้ สายตาผมหลืบไปทางผู้กำกับที่ทำท่าเกรงใจกับผู้ชายคนหนึ่งที่มากับผู้ชายหน้าโหดๆ ใส่ชุดดำ เหมือนพวกมาเฟียคุมบ่อนไม่มีผิด เอ๊ะ! หะ! =_= ทำไอ้ผู้ชายที่คุยกับผู้กำกับด้วยสีหน้าเรียบตึงนั่น มันหน้าคุ้นจังวะ เฮ้ย!!!! นั่นมันภัทร ผู้ชายที่เอากับผมเมื่อคืนนี่!!!! ทำไมต้องมาเจอกันในที่แบบนี้ด้วยวะ

" นั่น.... " ผมเอ่ยเสียงแผ่ว สายตายังคงจ้องภัทรไม่ยอมหลืบไปไหน

" อ้อ ลูกชายเจ้าของห้างแห่งนี้อ่ะ เป็นลูกชายของเครือกฤติเดชน่ะ ตัวจริงนี่หล่อใช่เล่น "

ไอ้ตระกูลดังๆที่ออกข่าวเป็นว่าเล่นอ่ะนะ =[]=!!! ผมรีบหลบเข้าไปในห้องแต่งตัวทันที เมื่อรู้สึกว่าดวงตาสีดำคมๆ ดุๆ นั่นกำลังมองมาที่ผม หมอนั่นคงไม่คิดที่จะติดพันอะไรกับผู้ชายอย่างผมหรอกนะ

" อ้าว มิริน "

" ฮากิ ... " กินไอติมแท่งดีกว่า ผมเปลี่ยนสีหน้าเครียดมาเป็นสีหน้ายิ้มแย้มสไตล์หนุ่มน้อยน่ารักสุดใสซื่อที่แฟนคลับเป็นคนตั้งฉายาให้ ตามด้วยจับมือนุ่มๆของฮากิ แล้วพาเดินเข้าในห้องเปลี่ยนสีผ้า ก่อนจะผลักให้แผ่นหลังหนาๆนั่นชิดกับผนังห้อง ฮากิส่งยิ้มหวานๆมาให้ผม ก่อนจะค่อยๆคลายเนคไทนั่นให้หลวม พร้อมใจที่จะให้กินไอติมแท่งแล้วสินะ หึๆๆ ผมกดท้ายทอยฮากิลงมาจนริมฝีปากของเราสองคนแตะกัน ลิ้นร้อนที่สอดเข้ามา ทำเอาผมเคลิบเคลิ้มเลยทีเดียว จูบเก่งใช้ได้เลยนิ ผมโอบรอบคอฮากิพร้อมกับจูบตอบอย่างดูดดื่ม มือของฮากิเองก็เค้นคลึงก้นผมอย่างมันมือ

ปัง!!!

" มีกูคนเดียวไม่พอรึไง "

น้ำเสียงทุ้มๆฟังแล้วมันช่างคุ้นเคย ผมละจากริมฝีปากนุ่มนิ่มของฮากิหันไปมองผู้มาใหม่ ดวงตาคมๆดุสีดำสนิท จมูกโด่งๆ ริมฝีปากบางสีพีท ผมซอยสั้นเปิดหูสีดำ หูข้างขวาก็มีต้มหูสีดำหนึ่งคู่ ภัทร!!!!

" ร่านจังนะมึง เอาไปทั่ว "

อึ้งครับ =_= กูร่านแล้วมันหนักส่วนไหนของมึงครับ ผมเหยียดยิ้มให้ผู้ชายตรงหน้า ซึ่งมันก็ทำให้คิ้วไอ้ห่านี่กระตุกไม่น้อย อย่างกับอย่างจะขย้ำผมให้แหลกเหลว

" กูบอกแล้วไง ว่ากูแรด มึงกับกูก็แค่วันไนท์สแตน ยูโน๊วววว!!! "

" โนพ่องมึงดิ "

ดูมัน เกิดมาโง่อังกฤษอีก =_= ผมหล่ะเอือม ผมดันฮากิให้ออกจากไปห้องเปลี่ยนเสื้อไม่วายขยิบตาไปให้ ก่อนจะเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับไปเป็นชุดเดิม ในขณะที่ผมกำลังจะหยิบหมวกไหมพรมมาใส่ ข้อมือที่แสนจะบอบบางของผมถูกคว้าหมับโดยผู้ชายที่โหดๆ ดิบๆ โง่ๆ ไม่เข้าใจภาษาคน

" ปล่อยนะโว้ย !!! " ผมโวยเสียงดังพลางสะบัดข้อมมือไปด้วย ครั้งที่แล้วที่โดนจับข้อมือยังไม่หายระบมเลยนะโว้ย!!!

" หุบปาก!!!! "

มันตะโกนในหน้าผมอ่ะ T^T!!! พี่ฟลุ๊คหายไปไหนเนี่ย!!!!

ผมถูกลากออกไปจากห้องแต่งตัว ผมถูกลากอีกแล้ว!!! พวกทีมงานหันมามองผมกันท้วนหน้า รวมถึงพี่ฟลุ๊คที่มองมาอย่างอึ้งๆก่อนจะรีบพุ่งตัวมาจับข้อมือผมไว้อีกข้าง ขอบคุณครับที่ช่วยเหลือผม T^T ซึ้งในพระคุณพี่สุดๆ

" จะพามิรินไปไหนครับคุณภัทร "

" มึงเป็นผัวมันอีกคนรึไง "

" ไม่ใช่ครับ ผมเป็นผู้จัดการ "

" ไอ้ห่านี่เมียกู กูจะพามันไปสั่งสอน "

อย่าปล่อยให้ผมไปกับมันนะพี่ฟลุ๊ค!!! ผมส่งสายสุดแสนจะอ้อนวอนส่งไปให้พี่ฟลุ๊ค ไม่อยากจะคิดแค่ยอมให้เอาด้วยครั้งเดียวจะซวยแบบนี้ ที่สำคัญหมอนี่เป็นลูกมาเฟีย ทุกคนได้ยินไหมครับ ว่าไอ้ห่านี่คือลูกมาเฟีย!!!

พี่ฟลุ๊คถอนหายใจให้หนึ่งเฮือกก่อนจะถอยกลับไปยืนตำแหน่งเดิม เฮ้ย!!! ทำไมพี่ไม่ช่วยผมอ่ะ!!!

" ปล่อยกูนะโว้ย!!! ทำไมมึงขี้ตื้อแบบนี้วะ " ผมโวยวายเมื่อมาถึงรถสปอร์ตสีแดงของภัทร

" กูจะทำให้มึงเป็นของกูคนเดียว!! "

เพียะ!!!

หน้าผมหันไปตามแรงเหวี่ยงจากมือหนาๆของภัทร รสฝาดๆของเลือดคละคลุ้งไปทั่วปาก มึงตบกู? ผมช้อนสายตาโครตจะไม่พอใจมองไปยังคนตรงหน้าที่มีสีหน้าเรียบตึง มึงตบกูทำไมคร้าบ!!!!? มึงเป็นใครถึงมาทำกับกูแบบนี้

" นี่คือขอหาที่มึงร่าน มึงต้องมีกูคนเดียว จำไว้ มิริน!!! "

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา