มนต์ตรารสช็อกโกแล็ต

"อะไรน่ะ จะมีงานรวมรสช็อกโกแล็ตจริงๆเหรอ แกไม่ได้อำฉันใช่ไหม" ฉันถามเพื่อนอีกครั้งเพราะไม่ค่อยมั่นใจ "จริงดิฉันจะอำแกทำไมแล้วแกจะไปไหม" "ไปๆ เดี๋ยวเย็นนี้ไปกันเครน่ะ" สวัสดีฉันชื่อ มินาเร่ ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่3คนคือ นายูริ อาโกนิ วานามิ พวกเราทั้ง4เป็นพวกที่คลั้งไคล้ในช็อกโกแล็ตมาก "กริ๊งงงงง" เลิกเรียนซ่ะที "ไปกันเถอะพวกแกหิวแล้วอ่ะ" นายูริพูดขึ้นมา "งั้น ไปกันเลย" ไชโยถึงซ่ะที "โห้น่ากินทั้งงั้นเลย" ใช่ๆนายูมิพูดถูกช็อกโกแล็ตที่นี้น่ากินหมดเลยมีทัััั้ง นำ้ เค้ก ไอศกรีม ลุยเลยล่ะกัน "อิ่มแล้วอ่ะกลับบ้านเถอะ" อาโกนิอิ่มแล้วเหรอฉันก็ใกล้อิ่มล่ะขออีกร้านล่ะกันจะซื้อกลับไปบ้าน "ไปร้านนั้นก่อนน่ะแล้วกลับเลย" เมื่อมาถึงหน้าร้าน "ทำไมร้านนี้ดูวังเวงจัง"แล้วมันจะพูดทำไมเนื่ย "มิรีบไปซื้อเถอะ" ฉันเข้ามาในร้านล่ะร้านนี้แปลกจริงๆเป็นร้านแนวหลอนๆ "จะรับอ่ะไรดีจ้ะหนู" จู่ๆก็มีแม่ค้าโผล่มาเป็นป้าแก่ๆ "มีอะไรแนะนำไหมค่ะ" "มีเค้กชิ้นเลิศชิ้นสุดท้ายแล้วจ่ะ จะเอาไหม ป้าให้ฟรี" ป้าคนนั้นพูดพร้อมกับเอาเค้กมาให้ดู หน้าตาไม่หน้ากินเลยแฮะ แต่ของฟรีเอาก็ได้ "เอาค่ะขอบคุณน่ะค่ะ" "เค้กชิ้นนี้จะเปลี่ยนชีวิตหนูตลอดไป" ป้าแกพูดแปลกๆแฮะ "มิทำไมช้าจังกลับบ้านกันเถอะใกล้จะ4ทุ่มแล้ว"