เกมร้ายวุ่นรักฉบับยัยอ้วน

     "ป้าคะ ข้าวขาหมูพิเศษจานนึงคะ^_^" 

     "เหมือนเดิมใช่ไม๊หนูซอ"

     "ค่ะป้า ขอหนังเยอะๆนะคะ-0-"

     "สั่งไม่อายหนุ่มโต๊ะข้างๆเลยนะหนู"

     "^////^"

.

.

.

ชั้นเองคะ จิ๊กซอ แต่เพื่อนๆชอบเรียก อาซ้อหมู -(00)- เพราะน้ำหนักชั้นตอนนี้ก็60 กก.เลยล่ะคะทุกโคน~ อ้วนใช่ไม๊ค่ะ 5555 ชั่นรู้คะก็นั่นมันน้ำหนักชั้นนิ่เนอะ 

ชั้นเปนคนที่มีความสุขกับชีวิตซะจนลืมดูแลตัวเองนั่นแหละเอาเวลามาดูแลคุณพุงดีกว่า><

     "นี่ซ้อหมู เมื่อวานแกบอกชั้นว่าจะลดน้ำหนักไม่ใช่หรอ ห่ะ!" เพื่อนรักชั้นเองคะ นางชื่อสีดา พอมาเรียนมหาลัยในตัวเมือง ก็เลยให้ชั้นเรียกว่าดาด้า (ความลับของนางค่ะ อย่าบอกใคร-3-)

     "โหย~ ดาด้า ชั้นกินแค่จานเดียวเอง พรุ่งนี้ค่อยลดเถอะนะ (^3^) " ชั้นยิ้มโชวความน่าเห็นใจให้ดาด้า เธอเป็นคนที่เข้มงวดกับการกินของชั้นมากเป็นพิเศษเพราะอะไรน่ะหรอ.....

.

.

.

1เดือนก่อน

     "นี่ดาด้า มีรุ่นพี่คนนึงทักแชทชั้นมาแหละแก ท่าทางพี่เค้าจะชอบชั้นอะแก>////<" ชั้นเล่าเริ่องรุ่นพี่ปีสองที่ทักแชทชั้นมาให้เพื่อนรักฟัง

     "แก มโนอีกแล้วนะซ้อ=_=" ยัยดาเพื่อนรักก็ชอบตอกย้ำทำร้ายความรู้สึกชั้นตลอดเลย

     "เห้ยด้า! แกอย่าพึงว่าชั้นสิ่แกดูพี่เค้าคุยสิ่เนี่ย"ชั้นพูดพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ให้ดาด้า นางรับไปพร้อมกับทำน้ำเสียงจิ๊จ๊ะ

     "เป็นไงๆ o_O" ชั้นขยับเข้าไปนั่งข้างๆดาด้าพร้อมกับถามความเห็น

     "เอิ่มมมม~" ดาด้าเริ่มสนใจ

     "ชั้นว่า...เค้าคงชอบคุยกับแกมั้งดูคุยกันสนิทสนมดีนะ"

     "จริงหรอแกร แล้วแกคิดว่าจะเป็นไงอะ?"

     "เค้าเคยเจอตัวจริงแกยัง?" เป็นคำถามที่ทำร้ายโลกแห่งความฝันของชั้นหมดเลยคะ  

ใช่คะชั้นสร้างเฟสนี้มาด้วยรูปที่ผ่านแอปพิเคชั่นมาเยอะจนดูน่ารักจิ่มลิ้มต่างจากตัวจริงอย่าสิ้นเชิง

     "ยังอะแก:("

     "งั้นแกก็ลองถามพี่อะไรเนี่ยของแกดูสิ่ว่าคิดยังไงกับผู้หญิงอ้วน"ดาด้าให้คำปรึกษาอย่างชำนาญ ก็แหงแหละ เพื่อนของชั้นทั้งสูง ขาว อึ๋มแถมยังผอมเป็นพิมพ์นิยม (ช่างต่างจากชั้นมากเลยแหละ) แต่ดาด้าเพื่อนของชั้นยังโสดนะคะคุณผู้อ่าน หมายถึงนางเป็นคนกินทิ้งกินขว้าง ไม่มีตัวจริงเป็นตัวเป็นตนซักคน

     "จะดีหรอแกถ้าพี่เค้าบอกว่ารังเกียจคนอ้วนจะทำไงต่อล่ะ"

     "แกก็แค่ถอยห่างออกมาแล้วต่อไปก็เลิกแต่งรูปเฟคได้แล้วนะ จะได้ไม่ลำบากเวลานัดเจอ" พอนางพูดจบก็มีเสียงโทรสัพเข้า ~~~~

     "ชั้นไปคุยกับกิ๊กแล้วนะ ส่วนเรื่องของแกอะทำตามที่ชั้นบอกโอเค๊" ดาด้าเดินไปห้องนั่งเล่นแล้วนอนคุยกับกิ๊กนางที่โซฟา โอ้ย อย่าให้ชั้นสวยบ้างแล้วกันชิ่

 

ตึ่งดึ๊ง~

[ทำไรครับน้องซอ ^-^]  ระหว่างที่ชั้นกำลังนั่งอิจฉาเพื่อนรักของชั้น พี่แบงค์ก็ทักเข้ามา ...

 

[สวัสดีคะพี่แบงค์>< ซอกำลังนั่งคิดอะไรเล่นๆอะคะ]

 

[คิดอะไร? ดิดถึงพี่รึป่าวน้า]

 

[แน่นอนสิ่คะ-////- ] เค้าชอบมาขายขนมจีบทุกวันแบบนี้ชั้นก็คงหวั่นไหวเป็นธรรมดาสิ่นะ 

 

[เอ่อน้องจิ๊กซอ..เราคุยกันนานแล้วเมื่อไหร่จะยอมมาหาพี่ซักทีละครับ??] ซวยแล้วไง

 

[คือ...พี่คิดยังไงกับผู้หญิงอ้วนหรอคะ] ฉันตัดสินใจถามไป 

 

[ทำไมน้องจิ๊กซอถามพี่แบบนี้ละ? เอิ่ม พี่ไม่ได้มองคนที่รูปลักษณ์ภายนอกหลอกครับว่าแต่น้องซอถามทำไมหรอ]

 

ตายจริง !จะตอบว่าไงดีนะ บอกเค้าไปดีไม๊เนี่ย@_@

[เอ่ออออ...แล้วถ้าซออ้วนล่ะคะ555]ชั้นถามติดตลก แต่จริงๆแล้วชั้นก็อยากรู้ว่าควรตัดใจดีไหม

 

[น่ารักดีออกครับ] อร๊ายยยย ! ! เค้าคงไม่รังเกียจเราหรอกมั้ง > <

[จริงดิ่ ซอว่าถ้าพี่เจอซอพี่ต้องไม่คุยกับซอแล้วแน่ๆ]

[ไม่หรอกครับ เรามาเจอกันนะ]

[ค่ะ]

จากนั้นพี่เค้าก็นัดชั้นไปดินเนอร์ที่โรงแรมส่วนตัวของเขา พี่เค้าเป็นลูกเจ้าของกิจการโรงแรมชื่อดังน่าแปลกที่มาคุยกับคนอย่างชั้น -_- ในคืนวันนี้ยัยดาด้าก็ได้ขัดตัวนวดหน้าชั้นหลังจากที่ไม่ได้อาบน้ำหลายวัน(ล้อเล่นน่า)

ฉันตื่นเช้า เพื่อเตรียมแต่งหน้า ด้วยลุคสาวหวานกระโปรงเดรส สีชมพู่โอรส ผมสีบอลถูกดัดให้เป็นลอนแล้วรวบตึง ปล่อยไรผมนิดหน่อยวันนี้ฉันคิดว่าจะสวยที่สุดเพื่อมัดใจชายหนุ่มที่จะได้พบเจอในไม่ช้า หัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ ด้วยความตื่นเต้น ฉันมานั่งรอเขาที่ร้านอาหาร ชั้นมาก่อนเค้าด้วยแหละ

     "สวัสดีครับ ใช่น้องจิ๊กซอรึป่าว" ชายหนุ่มร่างสูงผมสีน้ำตาลอ่อนในดาดูอ่อนโยนทักชั้นด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร

     "ชะชะชะใช่คะ" ชั้นอยากเอามือตบปากตัวเองให้หายสั่น น่าอายชะมัด T^T เค้าพยักหน้าแล้วนั่งลงเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม 

     "สั่งอะไรมาทานรึยังล่ะ^^"เค้าน่ารักจังเลย ปากเล็กๆของเค้าเข้ากับจมูกเป็นสัน ยิ่งมองคิ้วที่เค้มของเค้าแล้ว ทำไมนะชั้นถึงโชคดีได้มาเดทกับเทพบุตรแบบนี้ คนในร้านต่างมองเราและซุบซิบกันใหญ่ แต่ช่างเค้าเถอะเพราะตอนนี้เหมือนทั้งโลกมีแค่เราแล้ว อิอิ

     "นี่น้องจิ๊กซอ เหมอลอยอะไรครับ"

     "ห๊ะ?" ชั้นสะดุ้งเมื่อพี่แบงค์สกิดชั้นเบาๆ ก็แหมแค่ได้มองหน้าก็ทำเอาจิตใจชั้นล่องลอยไปไกลแล้วล่ะคะ

     "คือ พี่ถามว่าสั่งอะไรทานรึยังครับ^^" เค้าทวนคำถามอีกครั้ง

     "อ๋อยังเลยคะ><" ชั้นรู้สึกว่าหน้าตัวเองร้อนขึ้นเรื่อยๆเพราะความเขินแหละ

ยิ่งเค้าทั้งเทคแครดีชั้นคงหลงรักเค้าได้ง่ายๆ เราเริ่มคุยกันจนสนิทและทำให้ชั้นผ่อนคลายมากเลย

พอเราทานกันเสร็จเค้าพาชั้นเดินเล่นที่ห้างจนเกือบเที่ยง

     "น้องจิ๊กซอทานแอลกอฮอได้ไม๊ครับเนี่ย"จู่ๆเค้าก็ถามขึ้นมา

     "อะ เอ่อ ..ทานได้นิดหน่อยคะ^_^"ที่จริงชั้นทานไม่ได้เลยล่ะคะ เพราะชั้นคออ่อนเอามากๆ-..-

     "อ่องั้นดีเลย คืนนี้เพื่อนพี่จัดปาร์ตี้วันเกิดมันน่ะไปด้วยกันนะ^^" พี่เค้าชวนชั้น! แหมงานนี้อุตส่าชวนไปเปิดตัวทั้งทีอิอิชั้นจึงตอบตกลงจะไปกับพี่เค้า ในระหว่างที่เดินห้างกันพี่เค้าก็เลือกเสื้อตัวหนึงให้ชั้นโดนไม่ได้ถามชั้นเลย

     "ใส่ตัวนี้มางานวันนี้นะ"เค้ายื่นถุงเสื้อราคาแพงให้กับชั้น ชั้นรับไว้แบบงงๆ ทำไมเค้าดีแบบนี้น้า...

เราเดินเล่นและดูหนังกันพี่เค้าจับมือชั้นด้วยชั้นรู้สึกดีมากเพราะตั้งแต่เกิดมาชั้นไม่เคยถูกเนื้อต้องตัวชายใด ไม่ใช่เพราะหวงตัวหรอกนะ แต่ไม่มีใครอยากจับมากกว่า-.-  เค้าขับรถมาส่งชั้นที่บ้านเช่า(ชั้นและดาด้าเช่าบ้านด้วยกันน่ะ) 

     "ไว้ตอนเย็นพี่จะมารับนะครับ" 

     "คะ เอ่อ พี่แบงค์ ซอพาเพื่อนไปด้วยได้ไม๊คะ" ชั้นถามเค้าเพราะถ้าหากชั้นเมามา กลัวจะต้อง

ทำให้พี่เค้าลำบาก

     "ได้สิ่ ไว้เจอกันนะ" พูดจบพี่เค้าก็ลูบหัวชั้นแล้วเดินขึ้นรถไป 

     "แหมๆ สวีทอะไรกันอยู่หน้าบ้านน่ะ" ยัยดาด้าพูดน้ำเสียบเหน็บแนม 

     "อะไรของเธอ อย่ามาแซวชั้นจิ่-///-"ชั้นบิทม้วนก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำ วันนี้ชั้นจะอาบน้ำเป็นชั่วโมงเลยล่ะ

     "เอ่อนี่ด้า เค้าชวนชั้นไปปาร์ตี้วันเกิดเพื่อนเค้าน่ะ" ชั้นตะโกนจากในห้องน้ำบอกดาด้าเรื่องคืนนี้

     "จริงดิ่แก เริ่ดมาก เค้าจะเปิดตัวแกหรอ"

     "อิอิ คงไม่ม้างงงง" ใช่เลยแหละ

     "เริ่ดดดดดด" 

     "เอ่อแก เค้าบอกให้ชวนแกด้วยอะ"

     "ยัยบ้า ทำไมพึ่งมาบอก"ยัยดาด้ากับชั้นตะโกนคุยกันในบ้านแล้วยัยนั่นก็เงียบไป คงไปอาบน้ำเหมือนกันแหละ ชิ่ ว่าจะไม่บอกเร็วแล้วนะเดี๋ยวมันจะสวยเกินหน้าเกินตาชั้นน่ะสิ่ -_-

     "มาเร็วแกชั้นจะทำผมที่เริ่ดๆให้เอง" ดาด้ารีบแต่งตัวให้ชั้นทั้งที่ตัวเองนุ่งแค่ผ้าขนหนูอยู่ 

     "อ้าวแล้วแกอะ"

     "ไม่เป็นไรหรอกซ้อ ชั้นแค่หวีผมก็สวยแล้ว" อ่อก็จริงของมัน=_= ความสวยนี่ไม่ยุติธรรมเลยนะจากนั้นดาด้าก็จัดการแต่งหน้าและทำผมให้ชั้น พอชั้นลืมตาแล้วมองตัวเองที่กระจก ทำเอาชั้นทึ่งในฝีมือนางเลยล่ะคะ ดาด้าเปลี่ยนสาวเฉิ่มเมื่อเช้าเป็นสาวเปรี้ยวมั่นด้วยผมที่ดูยุ่งๆมัดขึ้นสูงเปิดต้นคอ จากตากลมโตของชั้นกลายเป็นสาวตาจิกที่ดูเท่มักๆ พอชั้นลองใส่ชุดที่เค้าซื้อให้ชั้น โหยยย ทำไมมันสั้นขนาดนี้ ต้นขาชั้นยิ่งใหญ่เอามากๆอยู่ด้วย เดรสสีดำเข้ารูปเน้นเอวกับสะโพกที่แทบจะแยกไม่ออกของชั้นให้ดูมีส่วนเว้าโค้ง แหวกเป็นช่องเปิดให้เห็นเนินอกที่สะบึ๋มหึ๋มของชั้น ข้างหลังก็แหวกจนเกือบถึงเอว ดีหน่อยที่เป็นแขนยาวปกปิดต้นแขนและพรางหุ่นชั้นได้ดีและผิวที่ขาวเนียนของชั้นอย่างน้อยคงทำให้คนลืมมองต้นขาของชั้นไปซักพัก แต่เค้ารู้จักเลือกเสื้อผ้าให้ผู้หญิงดีจัง สงสัยช้อปกับแม่บ่อยล่ะมั้ง ชั้นยิ้มให้ตัวเองในกระจกอีกครั้งก่อนหันไปมองเพื่อนสาวที่เเต่งหน้าตัวเองจวนจะเสร็จ วันนี้ดาด้าแต่งหน้าเบาๆ เพราะมันบอกว่าจะไม่สวยกว่าชั้นในวันนี้ล่ะนะ 555555

พอถึงเวลาที่พี่แบงค์มารับ ชั้นเดินลงบันไดหน้าบ้านมาเค้ายิ้มอย่างพอใจ เฮ้อ ค่อยโล่งอกหน่อย เราขึ้นรถมากันถึงงาน เค้าแนะนำชั้นและดาด้าให้เพื่อนๆรู้จัก 

     "เห้ยอีกแล้วหรอมึงอะ" เพื่อนคนนึงในกลุ่มแซวพี่แบงค์ ชั้นก็ไม่ค่อยเข้าใจที่เค้าพูดกันหรอกนะ

     "เงียบไปเลยมึงน่ะ" แบงค์ปรามเพื่อนของเค้าก่อนจะเชิญให้พวกเรานั่งกัน ที่ที่เค้าพามาคือผับในโรงแรมของพี่แบงค์ ดูคึกคักและมีสีสันต์จนขนาดยังไม่ดื่มก็มึนๆหัวแล้วล่ะนะ ชั้นนั่งมองบรรยากาศรอบๆ ส่วนยัยดาด้าน่ะหรอ ไปนั่งข้างๆหนุ่มผมฟูเพื่อนของพี่แบงค์ เสปคมันเลยล่ะ 

     "อะดื่มหน่อยนะจะได้สนุกกัน" แบงค์ชงเหล้าสีเข้มมาให้ชั้น แหมดูจากสีนี่ชั้นคงกินได้ไม่เกินสามแก้วแน่เลย ชั้นเลยรับแก้วมาและจิบเพียงเล็กน้อย

พวกเรานั่งคุยกันซักพักแล้วพี่แบงค์และเพื่อนๆก็ออกไปเด๊นซ์หน้าฟอร์ ยัยดาด้าก็ขยับเข้ามาหาชั้นและกระซิบชั้นสีหน้าไม่ค่อยดี    

     "นี่แก เพื่อนพี่แบงค์ของแกอะเค้าบอกว่าพี่แบงค์น่ะตัวร้ายเลยล่ะ ควงสาวไม่ซ้ำหน้า" ยัยดาด้าบอกชั้น

     "ไม่หรอกแก ชั้นดูเค้าออกจะอบอุ่นนะเว้ย"ชั้นเถียงทั้งๆที่ในใจเริ่มหวั่นๆ 

     "แกไม่สังเกตหรอที่เค้าเอาใจเก่งน่ะ"

     "เอ่อ ชั้นไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" ชั้นตัดบทเพราะไม่อยากมองเทพบุตรของชั้นในแง่ร้าย บางทีเค้าอาจจะดีกับชั้นจริงๆก็ได้นิ่ -0-

ชั้นล้างมือแล้วเดินออกมาก่อนจะได้ยินเสียงคนคุยกันจากด้านหลัง

     "แกเอาเด็กที่ไหนมาว่ะ"

     "ทำไม" เสียงพี่แบงค์นิ่ยืนฟังดีไม๊น้า

     "แจ่มดีว่า เต็มไม้เต็มมือนะมึง"

     "อื้ม กูได้ครั้งสองครั้งค่อยปล่อยไปล่ะกัน"

      "ไอ้นี่ ตลอดเลยนะมึงเนี่ย" 

เสียงเงียบไปแล้วแต่ชั้นยังอยู่ที่เดิมนานเท่าไหร่ไม่รู้ ชั้นอึ้งจนหน้าชาไปหมดแทบไม่มีแม้แต่น้ำตา ชั้นหวังเพียงว่าเสียงที่ได้ยินจะไม่ใช่เสียงของเค้า

     "นี่ ซ้อ ซ้อ!" ชั้นสะดุ้งจากเสียงเรียกของดาด้า 

     "แกมานานมาชั้นเลยมาตาม นึกว่าแกไปเมาอยู่ที่ไหน" ยัยดาด้าถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง 

     "แกเงียบทำไม เป็นไรรึป่าว"

     "ป่าวหรอก เข้าไปข้างในกันเถอะ" ฉันพูดพร้อมกับเดินไป 

     "ไปไหนมาหรอ" พี่แบงค์เข้ามาถาม เป็นเสียงของเค้าจริงๆรึป่าวน้า 

ชั้นมัวแต่คิดเลยไม่ได้ตอบไป

     "เป็นไรรึป่าวดูซึมๆ" ชั้นได้แต่ยิ้มตอบกลับไป และนั่งดื่มเงียบๆ

ยัยดาด้าไปสนุกกับเหล่าเพื่อนของพี่แบงค์ส่วนชั้นก็นั่งมึนๆ ชั้นรู้สึกเมาเพราะดื่มไปหลายแก้วโดยไม่รู้ตัว มีคนกำลังพยุงชั้นขึ้นลิฟท์ แต่ใครกัน ยัยดาด้าจะพาชั้นไปข้างบนหรอ ยัยนี้มีแรงแบกชั้นหรอ ? ชั้นนอนลงบนเตียงนุ่มๆที่น่านอนซะเหลือเกิน ชั้นอยากรู้ว่าใครพามาแต่เรี่ยวแรงชั้นไม่มีเลย

ชั้นหลับไปนานแค่ไหนไม่รู้จนรู้สึกว่ามีคนกำลังจูบที่คอของชั้น มันช่างน่าขนลุกจนตัวชั้นร้อนไปหมด สัมผัสนั่นช่างร้อนจนแทบบ้า เค้าเลื่อนลงมาที่เนินอกและย้ายไปที่ต้นคอ สัมผัสนั้นค่อยๆเลื่อนมาหยุดที่หลังใบหู แล้วมีเสียงนึงพูดเบาๆว่า"รู้สึกตัวแล้วหรอ" เป็นเสียงของเขาจริงๆด้วย ชั้นพยามดิ้นแต่ยิ่งดิ้นเขายิ่งรุกเล้าแรงและหนักหน่วงกว่าเดิม ชั้นร้องกรี้ดดังจนเขาตกใจผละออกมาจากชั้น ชั้นร้องไห้หนักมากทำให้เขาหน้าเสียไปเลย

     "พี่ขอโทษ" เขาขอโทษชั้นซ้ำไปซ้ำมา 

     "ออกไป!" นี่ชั้นไล่เค้าออกจากห้องของเขางั้นหรอ

เข้าเดินออกไปเงียบๆ ชั้นร้องไห้อยู่นานจนยัยดาด้าเข้ามา

     "เกิดไรขึ้นแก" ดาด้าถามชั้นอยางตกใจที่เห็นสภาพชั้นตอนนี้ ทั้งหมดให้ดาด้าฟังทั้งสะอึกสะอื้นมันพาชั้นกลับมาบ้านด้วยแท็กซีระหว่างทางชั้นเอาแต่ร้องไห้ ทำไมเค้าถึงทำกับชั้นแบบนี้ ที่ผ่านมาทั้งหมดเค้าหลอกชั้น เค้าทำดีเพื่อหวังแค่ตัวชั้นงั้นหรอ ทั้งๆที่ผู้หญิงมากมายเข้ามาให้เค้าเลือกแต่เค้ากลับเลือกที่จะทำร้ายจิตใจผู้หญิงโง่ๆอย่างชั้นสิ่นะ...