จะร้ายหรือจะรัก

-

เขียนโดย marrymy

วันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.54 น.

  24 ตอน
  1 วิจารณ์
  26.00K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 15.40 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) จูบแรก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 หลังจากประชุมเสร็จ

"ประชุมเลิกเที่ยงพอดีเลยว่ะไปหาอะไรกินกันดีกว่า" ออยพูดพรางดูนาฬิกาขณะที่เขาละเพื่อนกำลังเดินออกจากห้องประชุม

"เอิ่มมม ไปดิกำลังหิวเลย หิวมากกก "โต้เสริมความคิดเห็นเพื่อน

ออยสะกิดแขนฟ้าเพื่อส่งซิก ว่าให้เริ่มเป็นประเด็น ที่เขาสองคนวางแผนกันละหว่างประชุมเรื่องที่จะชวนสาวๆกินข้าว ฟ้าหันไปหยักเปนอันรับทราบเริ่ม

"เห้ยกูว่าเราชวนสาวๆไปกินข้าวด้วยกันดีกว่า " ฟ้าเริ่มเปิดประเด็นอย่าเจ้าเห่ล์

"เออ กูเห็นด้วย เอามั๊ยพวกมึง " ออยรีบเสริมทัพ

"แล้วใครจะเป็นคนชวน " โต้ที่ยืนเล่นสมาร์ท โฟน หันมาถามเพื่อนพรางเก็บสมาร์ท โฟน เข้ากระเป๋ากางเกง

"ก็มึงไง"นิวเสนอ

"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับกู"

"ก็มึงเป็นหัวหน้าไง"นิวพูดและหยักคิ้วใส่เพื่อนหนุ่มตรงหน้าที่ยืนขมวคคิ้วอยู่

"ใช่ !!" สามหนุ่มรีบเสริม เห็นด้วย

"แต่ ~~"

"ไม่ต้องแต่แล้วมึงนั่นแหละ"มาร์ทพูดพร้อมกับเอามือมาตบบล่าโต้เบา

"เออก็ได้ " โต้ตอบตกลงอย่างเสียไม่ได้

ในห้องประชุม

มะปรางที่เพิ่งเก็บของเสร็จเอ่ยขึ้น

"เห้ยพวกแกเที่ยงแล้ว เราไปหาไรกินกันดีกว่า หิวมากๆๆๆๆ"

"เออไปดิ ฉันก็หิวเหมือนกัน เราไปกินร้านข้ามร้านสมายกันดีมั๊ย"แพรแสดงความเห็น

"ดีเลยชั้นอยากกินปังเย็นอยู่ กินข้าวเสร็จจะได้กินปังเย็นต่อเลย งั้นฉันขอไปจองโต๊ะสั่งของกินรอก่อนนะ "มะปรางพูดจบก็รีบวิ่งออกไปแต่ยังไม่พ้นหน้าตึก มะปรางวิ่งสะดุดกับกล่องที่ตั้งอยู่ตรงบันไดทางลงตึก กลิ้งตกบันได แต่แปลกที่มะปรางกลับไม่รู้สึกเจ็บส่วนไหนของร่างกายเลยสักนิด เจ้าหล่อนค่อยๆขยับตัวจึงรู้ว่าร่างของเธอถูกโอบกอดด้วยชายร่างใหญ่ เธอค่อยๆยันตัวขึ้นจนได้เห็นใบหน้าของคนที่ช่วยเธอไว้ เธอแทบไม่อยากเชื่อสายตาเลยคนที่เขามารับร่างของเธอไว้ เขาคือ โต้ "เห้ย !!!!!!!!" น้ำที่เห็นสภาพเพื่อนสาวนอนทับล่างของชายหนุ่มรุ่นพี่อยู่ รีบวิ่งไปช่วยพยุงเพื่อนสาวขึ้นมา

"แกเป็นไรป่าวเนี่ยแล้วทำไมถึงมาอยู่ในสภาพนี้" น้ำถามด้วยความสงสัย

"คืองี้ฉันรีบวิ่งออกไม่ได้ดูทางเลยสะดุดกับไอ้กล่องบ้านี้ แต่ดีที่ ไอ้หน้ายาวมาช่วยไว้ทัน"หล่อนพูดพรางหันเบ้ไปทางโต้ที่กำลังลุกขึ้นจากพื้น

"นี่แกจะไม่ขอบคุณเขาสักคำเลยหรอ"พี่สาวประจำกลุ่มถามขึ้น

"ไม่ได้ขอให้มาช่วยสักหน่อย"เจ้าหล่อนย่างลอยหน้าลอยตา

"นี่คุณคนอุส่าห์มาช่วย" โต้ท้วง

"..."หล่อนทำมองไปทางอื่นอย่างกวนๆ

"ยัยปรางงง" น้ำเอ่ยขึ้น

"เอาล่ะๆ ไหนๆก็ไม่มีใครเป็นอะไรแล้ว ผมว่าเราไปกินข้าวกันดีกว่า " นิวเอ่ยขึ้นชวนเหล่าบรรดาเพื่อนๆและรุ่นน้องสาวตรงหน้า

"ปรางขอบายนะพี่นิว ให้ปรางไปนั่งกินข้าวกับไอ้หน้ายาวนี่ ปรางกินไม่ลงหรอกค่ะ"มะปรางพูดแล้วหันหยักคิ้วใส่โต่อย่างกวนๆ

"แล้วคนอื่นละ"นิวหันไปถามสาวๆคนอื่นแต่สายตาจับจ้องมาที่ทราย

"เอิ่มถ้าปรางไม่ไปพวกเราก็ไม่ไปอ่าค่ะ"แพรเป็นตัวแทนตอบให้

ออยกับฟ้าถึงกับยืนคอตกได้ยินคำตอบปฏิเสธที่ได้รับ

"ไอ้โต้ทำอะไรสักอย่างดิละ"ออยกระซิบขอร้อง

"ช่วยหน่อยดิ แกก็รู้ว่าฉันอยากไปกินข้าวกับ___" ฟ้ายังพูดไม่ทันจบโต้ก็เอ่ยขึ้น

"นี่สาวๆ ถ้ายัยนี่ไม่อยากไปก็ปล่อยเขาเถอะครับเราไปกันแค่นี้ก็ได้ "

"แล้วเรื่องอะไรของนายห้ะที่จะมาเอาเพื่อนฉันไปเนี่ย"

"ก็คุณไม่อยากไป แต่คนอื่นเขาอยากไปนิคุณ" โต้ลากเสียงในคำสุดท้ายย

"คุณรู้ได้ไงว่าเพื่อนฉันอยากไป"

"คุณรองถามเพื่อนคุณดูสิ"

"ว่าไงพวกแก "

"จริงๆฉันว่าเราไปกับพวกพี่เขาก็ดีเหมือนกันจะได้คุยเรื่องรายละเอียดงานด้วย"

"ยัยน้ำาา" ปรางเอ่ยชื่อเพื่อนยาวๆๆด้วยน้ำเสียงขัดใจ  ปรางหันไปมองโต้ที่ยืนหยังคิ้วใส่

"ก็ได้ไปก็ได้ นี่ฉันเห็นแก่พวกแกนะ"หล่อนกันไปมองเพื่อน ที่ยืนยิ้มดีอกดีใจ

"ป่ะเราไปกันเถอะ"นิวเอ่ยก่อนที่จะเดินนำไป

ระหว่าง ปราง กับ โต้ เดินแกล้งกันตลอดทาง เดินสะกัดขากับบ้างละ ดึงผมกับบ้าละ ด่ากับบ้างเพื่อนงี้ต้องคอยห้ามกันให้วุ่น  แต่อย่างว่าเรื่องที่ไม่คาดคิดมักเกิดขึ้นได้เสมอ ขณะที่เดินอยู่บนฟุตบาท ปรางปิ๊งแผนขึ้นมาวิ่งไปดึงโต้เพื่อจะเหวี้ยงโต้ให้ตกจากฟุตบาท แต่ด้วยความไม่ระวังปรางไม่ทันได้มองว่ามีรถมอเตอร์ไซต์เคลื่อนมาข้างหลังหล่อนวิ่งไม่ดึงมือโต้แล้วก้าวลงจากฟุตบาทอย่างไว โต้ที่รู้ทันก็เกร่งแขนไว้ ปรางจึงดึงไม่ไปตามใจคิดแต่ก็พยายามจะดึงให้เขาตกลงมาให้ได้ ขณะนั้นเองชายหนุ่มหันไปเห็นรถมอเตอร์เคลื่อนมาข้างหลัง เขาจึงบีบมือปรางแน่แล้วดึงตัวเจ้าหล่อนเข้าหาตัวแต่ดันผลาด ปรางสะดุดฟุตบาทล้มด้วยความบังเอิญปรางล้มลงแล้วปากของเจ้าหล่อนดันประกบกับปากของชายหนุ่มตรงหน้า เจ้าหล่อนเบิกตากว้างด้วยความช๊อคเหมือนสมองหยุดทำงานไปชั่วขณะ

เจ้าหล่อนคิดในใจ 'นี่ฉันเสียจูบเรียกให้ไอ้บ้านี่หรอนี่' แต่นี่ก็ไม่ใช่จูบแรกของเจ้าหล่อนคนเดียว

แต่มันก็เป็นจูบแรกของชายหนุ่มตรงหน้าเหมือน ตาที่เบิกกว้างมะปรางค่อยๆปิดลง เสียงที่เจ้าหล่อนได้ยินก่อนจะหมดสติไปคือเสียง ที่เพื่อนของเธอร้องเรียกชื่อเธอและเขา

----------------------------------------------------------------------------------    สาวปรางและผู้กองโต้เสียจูบแรกให้กันและกันซะแล้ว ปรางที่โดนจูบแล้วสลบตื่นมาจะเกิดอะไรขึ้น เรื่องราวของเขาและเธอจะเป็นยังไงกันนร่าา ต้องติดตามตอนต่อไปนะคร่าา รับรองมาตอนหน้า

มีฟินมากกว่านี้แน่นอน แบบตบจูบๆ เลยยยย

 

เรื่องแรกช่วยตามอ่านด้วยนะคร่าา  ^^  จะมาอัพตอนต่อไปให้ไวที่สุดนะคร่าาาา ขอบคุณทุกท่านที่มาอ่านนะคร่าาา love love 

 เป็นไงกันบ้างตอนที่ 2 เม้นๆๆ วิจารณ์หน่อยนะคะ^^

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา