Finish ฉันกับนายมาเป็นแฟนกันเถอะ

6.30

บ้านพิงค์กี้

     สวัสดี ฉันชื่อพิงค์กี้อยู่ม.4  ชีวิตของเด็กม.ปลายช่างวุ่นวายซะเหลือเกิน ไหนจะเรื่องเรียน เรื่องกีฬา 2 เรื่องนี้และที่ฉันไม่ถนัดเอาซะเลย แต่ก็มีอยู่เรื่องหนึ่งและที่ฉันเก่งและสนใจที่สุด นั้นก็คือ  เรื่องความรักยังไงล่ะ

มัวแต่ฟังเรื่องจากฉัน คงเบื่อแย่ล่ะซินะ งั้นฉันจะพาไปทั่วโรงเรียนกัน

7.00

ice ไฮสคูล

โรงเรียนของฉัน มีคนเรียนประมาณ 4000กว่าคน เพราะเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงมากที่สุด(ไม่ได้อวดนะ) 

"พิงค์กี้ มาแต่เช้าเลยนะ "

นั้นยัยกีวีนี้น่าาา

"แกก็มาเช้าเหมือนกัน ว่าแต่มีอะไรกินมั้งอ่ะ หิวมากเลยตอนนี้"

ฉันทำหน้าเหมือนไม่ได้กินข้าวมา3วัน

"แกก็กินข้าวเช้ามาแล้วนิ ยังจะกินอีกอะไรอีก เดวก็อ้วนหรอก ฉันรู้หรอกน่าว่าจะให้เลี้ยงขนม"

ชิ รู้ทัน

"รู้ทันตลอดเลยนะ เออนี้พอดีวันนี้แม่ฉันทำสุกี้น่ะ ก็เลยจะชวนกีวีไปด้วย ไปมั้ย"

"ไป แน่นอน ของฟรีฉันชอบ"

กะแล้วเชียวว

11.30

โรงอาหาร

"พิงค์กี้ วันนี้กินอะไรกานนดี"

"เออ.....ไม่ล่ะ วันนี้ฉันไม่กิน"

"อ้าวทำไมล่ะ ทุกทีเห็นกินเอากินเอานิ"

ฉันกินเยอะขนาดนั้นเลยเหรอย่ะ

"นี้...เห็นรุ่นพี่ที่ยืนอยู่ตรงนั้นมั้ย"

ฉันชี้ไปที่รุ่นพี่คนหนึ่งซึ่งกำลังต่อแถวซื้ออาหาร

"เห็น....โอ๊ะ อย่าบอกนะว่าเธอ...ชอบเขาอ่ะ"

"ใช่ ก็เขาเท่ดีอ่ะ กีฬาก็เก่ง ชอบปลื้มอ่ะ เขิล"

"เอาอีกแล้วกับอาการคลั่งผู้ชายของพิงค์กี้..."

ยัยกีวี

"เธอก็เลยจะทำเป็นลม แล้วล้มไปหาพี่เขา แล้วให้พาไปที่ห้องพยาบาล แล้วก็บอกชอบสินะ"

รู้แผนการฉันดีจังเลยนะ 

"ใช่ ไปและ"

ฉันเดินไปใกล้ๆกับรุ่นพี่คนนั้น แล้วก็(แกล้ง)ลม 

"เฮ้ น้องเป็นอะไรไป"

รุ่นพี่ตะโกน

"หนูๆ....."

แล้วฉันก็แกล้งหลับ

"สงสัยไม่ได้กินข้าวกลางวันมั้ง เลยเป็นลม นายพาน้องเขาไปที่ห้องพยาบาลสิ"

รุ่นพี่อีกคนบอก แต่ก็แต็งกิ้วนะคะ

ห้องพยาบาล

โชคดีที่ครูพยาบาลไม่อยู่ ฉันเลยมีโอกาสได้อยู่กับรุ่นพี่แบบสองต่อสอง เขาว่างฉันไว้บนเตียง(พยาบาล)  ฉันจึงค่อยๆลืมตาขึ้น

"เออคือ....."

ทำเป็นงง แบบใสใส

"อ้าวตื่นแล้วเหรอ น้องมาล้มตรงหน้าโต๊ะพี่ พี่เลยพาส่งน่ะ ไม่เป็นไรแล้วใช่มั้ย"

"ไม่เป็นไรแล้วค่ะ เออ....คือพี่ค่ะ ที่จริงแล้วหนูแกล้งเป็นลม เพราะว่า.....หนูอยากจะบอกชอบพี่ค่ะะ"

พี่เขาอึ้งไปประมาณ3วิ แล้วก็กลับมาทำสีหน้าเคร่ง

"น้อง"

เรียกเสียงต่ำ

"เรื่องนี้น่ะ พี่คงรับไว้ไม่ได้ล่ะนะ เพราะพี่พึ่งเคยเจอน้องครั้งแรกก็วันนี้จะให้ชอบก็คงไม่ได้ พี่ว่าเป็นรุ่นพี่กับรุ่นน้องจะดีกว่า"

อกหัก แล้วสิฉัน

"ค่ะ แต่เราก็เป็นพี่น้องกันได้ใช่มั้ยค่ะ งั้นลืมเรื่องเมื่อกี้ให้หมดเลยนะ"

"อืม ได้"

รุ่นพี่ยิ้ม

หลังเลิกเรียน

"เป็นไงบ้างล่ะสำหรับการสารภาพรักที่ไม่มีวันเป็นไปได้"

กีวีเองและไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก

"ชิ ก็ไม่ได้เสียใจอะไรมากหรอก"

ที่จริงฉันเป็นพวกคลั่งผู้ชายแบบสุดๆชนิดที่ว่าคนไหนหล่อ เก่ง รวย ก็จะบอกรัก บอกชอบ อยากเปฺ็นแฟนด้วย  และ...ฉันก็เคยบอกรัก.....ถึงแม้บอกไปแล้วเขาจะหนีไปต่างประเทศแล้วก็ตาม...

บ้านพิงค์กี้

แอ๊ดดด

"แม่ค่ะ หนูกลับมา......"

ไม่จริงงงง เขา เขา ทำไมถึงมาอยู่ที่นี้ ทำไมล่ะ นายๆ กลับมาทำไม