[ FNAF ] Puzzles Long...ago ปริศนา...เมื่อนานมาแล้ว

8.6

เขียนโดย KawaiiGirl

วันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.37 น.

  3 Part
  8 วิจารณ์
  6,465 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 16.09 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) สมัครงาน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

Part 1 สมัครงาน

 

 

 

     " งืม ๆๆ " เด็กคนหนึ่งที่ชื่อ ' วินวิน ' เดินลงมาจากชั้นบนของบ้านด้วยท่าทางงัวงียคล้ายคนเพิ่งตื่นนอน เขาเพิ่งย้ายเข้ามาในเมืองแห่งนี้ ซึ่งพ่อและแม่เขาไปทำงานที่ต่างประเทศราว ๆ 2-3 เดือนจึงจะกลับมา แต่เขาก็อยู่คนเดียวได้อย่างไม่มีปัญหา แม้ว่าเขาจะอายุ 19 ปีแล้ว

 

 

 

     " อ้าว หมดแล้วหรอ " เขาสบถเล็กน้อยเมื่อถูกขัดใจอารมณ์คนหิว อาหารสำรองของเขาหมดแล้ว ไม่ว่าจะเป็น ไส้กรอก นม มาม่าทั้งถ้วยและซอง หรือแม้แต่ขนมปังและแยม เขาจึงเดินไปที่ลิ้นชักตรงมุมห้อง ลิ้นชักชั้น 2 จะเป็นที่ที่วินวินเก็บเงินเอาไว้ทั้งหมด เศษเหรียญก็ยังอาศัยอยู่ที่นี่

 

 

 

 

     " เห้ยยยยย !! " เสียงตะโกนของเขาทำเอาตาสว่าง เพราะ......! เงินของเขาทั้งหมดที่มี มีเพียงแค่ราว ๆ 60 ดอลลาร์เท่านั้น

 

 

 

 

     " ม..มีแค่นี้แล้วจะกินอะไรละ !! " วินวินบอกอย่างหัวเสีย จากนั้นเขาก็สะบัดหัวแรง ๆ สองสามที

 

 

 

 

     " คงต้องหางานแล้วละมั้ง ฮู่ว... " เขาพูดกับตัวเองแล้วถอนหายใจ ก่อนจะเดินขึ้นไปที่ชั้นสองเพื่ออาบน้ำอาบท่า

 

 

 

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

 

 

 

     วินวินเดินเข้าเมืองด้วยชุดลำลองสบาย ๆ เสื้อยืดสีขาวลายหัวกะโหลกสะท้อนแสง กางเกงลูกฟูกสีเขียวขี้ม้า เสื้อแจ็คเก็ตสีเทาอ่อน กับผ้าพันคอสีดำ และรองเท้าบูตเตี้ยสีน้ำตาลคู่โปรด ผมสีน้ำตาลเข้มถูกมัดรวบเป็นจุกอยู่กลางหัวจากการที่เธอขี้เกียจไปตัดผม มันจึงยาวคอเคลียต้นคอแล้ว เดินไปแบบชิล ๆ ลมหนาวพัดมาทำเอาเศษกระดาษที่ตกอยู่ตามพื้นปลิวว่อน

 

 

 

 

     " ฟิ้ววว~ " 

 

 

 

     เศษกระดาษแผ่นหนึ่งปลิวมาตามแรงลม พัดเอากระดาษปลิวไปแปะอยู่ที่หน้าของมิกกิพอดี ( บังเอิญหรือจงใจ ?!?! ) 

 

 

 

 

    " ไอ้กระดาษบ้าเอ้ยยย ! " วินวินตะโกนร้องอย่างหัวเสีย " คนยิ่งรีบ ๆ อยู่ วุ้ย ! "

 

 

 

 

     ' เอ๊ะ ! กระดาษนั่น !! '

 

 

 

 

     เสียงแหลมเล็กดังขึ้น วินวินหันซ้ายหันขวาหมุนคอไปมา พลันสายตาไปหยุดอยู่กระดาษแผ่นนั้น เขารีบวิ่งไปหยิบกระดาษแผ่นนั้นที่ตกอยู่ที่พื้น ก่อนที่ลมจะพัดกระดาษปลิวไปที่อื่นอีก

 

 

 

 

     " อะฮ้า~ ได้แล้ว ! ไหนดูซิ รับสมัครยามกะดึก- " วินวินพึมพำเบา ๆ กับตัวเอง

 

 

 

 

' รับสมัครยามกะดึก

ร้าน Freddy Fazbear's Pizza 

เวลา 12.00 - 06.00 น.

เฝ้าหุ่นมาสคอต

80 ดอลลาร์ ต่อสัปดาห์

ติดต่อได้ที่ ร้าน Freddy Fazbear's Pizza

หรือ เบอร์โทรศัพท์ 010 - 809 - xxxx '

 

 

 

 

    " ทำงานนี้ดีกว่า แค่ยามเฝ้าหุ่น ค่าแรงดีด้วย " วินวินพูดอย่างดีใจ ก่อนจะรีบเดินไปที่ตัวร้านตามแผนที่ในใบปลิว

 

 

 

 

     ร้าน Freddy Fazbear ' s Pizza

 

 

 

 

     ' กริ๊ง กริ๊ง ' 

 

 

 

 

     " ร้าน Freddy Fazbear ' s Pizza ยินดีต้อนรับค่าา รับอะไรดีคะ " พนักงานสาวถามเมื่อมิกกิเปิดประตูร้านเข้ามา

 

 

 

 

    " เอ่อออ.... คือ ผมอยากมาสมัครยามกะดึกของที่นี่น่ะฮะ " วินวินถามอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ

 

 

 

 

     " อ่าาาา .... กำลังรออยู่พอดีเชียว เชิญทางนี้นะคะ ^^ " พนักงานสาวยิ้มอย่างดีใจที่เจ้านายหายามกะดึกได้ ก่อนจะรีบเชิญเข้าไปห้องผู้จัดการทันที

 

 

 

 

     " รอสักครู่นะคะ คุณคาร์ธันขออนุญาตค่ะ " พนักงานสาวพูดกับวินแล้วเคาะประตูห้องสองสามที เธอเดินเข้าไปพูดกับผู้จัดการก่อนจะออกมา

 

 

 

 

     " เชิญเลยค่ะ " เธอบอกแล้วผายมือไปทางห้องที่มีป้ายแขวนว่า ' ห้องผู้จัดการ ' 

 

 

 

 

     " เชิญนั่งเลย " บุคคลที่อยู่ในห้องกล่าวเชิญให้มิกกินั่งลงที่เก้าอี้ เขาเป็นชายสูงวัยอายุประมาณ 50 กว่า ๆ บนศีรษะเริ่มล้านและมีผมหงอก เขายิ้มอย่างใจดีก่อนจะถามต่อ " จะมาสมัครยามกะดึกเหรอ "

 

 

 

 

     " ฮ .. ฮะ " วินวินพูดเบา ๆ แต่ก็พอให้ชายสูงวัยได้ยิน เขายิ้มน้อย ๆ กับท่าทีของวินวิน

 

 

 

 

     " ขอบัตรประชาชนด้วยสิ " ชายแก่เอ่ยขอ วินวินส่งบัตรประชาชนให้อย่างลุกลี้ลุกลนด้วยความตื่นเต้น ก่อนที่ผู้จัดการร้านคนนั้นจะไปกรอกอะไรนิดหน่อยในแฟ้มก่อนจะส่งบัตรคืน

 

 

 

 

     " เริ่มงานคืนนี้ได้ใช่มั้ย " ชายคนนั้นถาม วินวินพยักหน้าน้อย ๆ

 

 

 

 

     " เดี๋ยวไปเอากระเป๋าที่พนักงานคนเมื่อกี้นะ "

 

 

 

 

     " ฮะ " เธอตอบรับงง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้อง เมื่อเปิดประตูมาก็พบว่าพนักงานสาวคนเมื่อกี้ยืนอยู่ก่อนแล้วพร้อมกระเป๋าสะพายใบใหญ่สีน้ำเงินขาว

 

 

 

 

     " ในนี้จะมีชุดพนักงานเป็นเสื้อกับกางเกงนะคะ แล้วก็จะมีไฟฉาย แบตสำรอง และแผนที่ห้องต่าง ๆ เดี๋ยวเชิญคุณไปพักก่อนได้เลยค่ะ สักประมาณ 5 ทุ่มกว่า ๆ ค่อยมา " พนักงานยิ้มให้ด้วยท่าทีเป็นมิตร วินวินรับกระเป๋าเอามาสะพายตรงไหล่ ก้มหัวชอบคุณเล็กน้อยแล้วเดินออกไปจากร้าน พลางนึกขอบคุณชายแก่ใจดีที่ยอมรับเธอมาทำงาน  โดยที่ไม่รู้ว่า ชายใจดีที่เขานึกถึงเมื่อครู่ จะนำภัยอันใหญ่หลวงมาหาตัวเขาเอง ....

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา