...แมวขาว...

ในวันธรรมดาๆที่แสนปกติผู้คนมากมานต่างเดินขวักไขว่อยุ่เต็มถนนเพื่อไปยังจุดหมานของตนเองคงจะมีแต่ผมที่หยุดชะงักนั่งลงตรงซอกหลืบระหว่างมุมตึก เพราะ สายตาของผมได้ไปสะดุดเข้ากับร่างนุ่มนิ่มน่ากอดของลูกแมวสีขาวพิสุทนั่น

"นี่...เจ้าเหมียว...มานี่มา"

ผมเอื้อมมือสอดเข้าไปตรงที่มันอยุ่เพื่อที่จะทำให้มันออกมาจากตรงนั้น

"ออกมาสิ...ฉันจะพาแกไปอนุ่ด้วย"

ผมพูดออกมาพร้อมรอยยิ้ม แมวตัวนั้นเงยหน้ามามองผมก่อนที่มันจะยอมออกมา

ไม่รุ้ว่าเพราะอะไรผมถึงได้คิดอยากที่จะเลี้ยงแมวตัวนี้ขึ้นมาเสียเฉยๆ

ผมอุ้มมันมาไว้ในอ้อมกอดแล้วพามันกลับไปที่บ้าน

คงต้องหาของใช้ของแมวมาแล้วล่ะมั้ง?

ผมคิดระหว่างทางเดินกลับนี่เป็นรรั้งแรกที่ผมตัดสินใจเลี้ยงสัตว์ 

"ต่อจากนี้ฉันจะเรียกแกว่า ไวท์ ละกันน้ะ"

ผมชูมันขึ้นเหนือหัวเเล้วยิ้มให้กับมันเป็นชื่อที่เหมาะดี คงเป็นเพาาะขนสีขาวของมันที่ทำให้ผมนึกได้ ...ผมจะได้ไม่ต้องเหงาอีก...