Estimate Lee Nice ซ่อนรักร้าย ให้ตายก็รักมึง

หลังจากที่ผม กลับมาจากโรงพยาบาล ก็ไม่ได้ทำอะไร นอกจากนอนคิดอะไร ไร้สาระไปเรื่อย แค่เพียงหลับตาลงภาพเก่าๆก็มาวนเวียนจนน่าตกใจ เรื่องพวกนั้น มันทำผมเกือบบ้าตาย ผมอยากไปเยี่ยมมันนะ แต่สำหรับตอนนี้คงไปไม่ได้หรอก เขามีคนที่สามารถ ดูแลเขาได้ดีกว่าเราแล้ว เราจะไปทำไมกันล่ะ แล้วกูคิดห่าไรมากมายว่ะ มันก็แค่เพื่อนคนนึงที่นิสัยแย่ที่สุด กูนี้ ไม่น่าหลงไปไว้ใจ คนชั่วๆแบบมึงเลยไอ้ไนท์ 

ก็อกๆ

"ไอ้ลี แกจะนอนตายอยู่ในห้องทั้งวันเลยใช่ไหม"เสียงของพี่ชายสุดหล่อของผมเอง

"อะไรของพี่ คนอารมณ์ไม่ดีอยู่นะเว้ย" ผมตะโกนกลับไป

"ถ้าแก ยังไม่ออกมาคุยกับพี่ แกก็นอนตายไปเลยไป" ผมนี้ชักอยากเอาไม้ฟาดหัวพี่ตัวเองแล้วสิ เกลียดจริงๆไอ้คนขี้นอยด์เหมือนตุ๊ดเนี้ย

"เออ ก็ได้" ผมยอมพี่ แล้วเดินไปเปิดประตูห้อง พี่ชายของผม อยู่ในชุดลำลองแบบสบายๆ เสื้อนะพอรับได้นะ แต่ทำไมพี่ต้องใส่บ็อกเซอร์ตัวเดียว เดินรอบบ้านทำมะเขืออะไรครับเนี้ย

"ยอมออกมาจนได้นะ แต่ทำไมแกต้องมองฉันตั้งแต่หัวจรดตีนด้วยฟร่ะ" พี่ของผม พูดขึ้น หลังจากที่สายตาของผมมาหยุดที่หน้าเขา 

"ก็ดูพี่แต่งตัวดิ ไม่อยากจะเชื่อว่า คุณชายรูปงามจะแต่งตัวอยู่บ้านได้อัปปรีขนาดนี้" ผมพูดแบบแหย่ๆพี่ แต่ดูเขาไม่ค่อยจะรู้สึกอะไรเลยนะ

"แล้วทีแกล่ะ" พี่เริ่มย้อนผมล่ะ

"ผมทำไมพี่" ผมถามด้วยความตกใจ พี่มักจะมีคำว่าแรงๆมาว่าผมตลอด

"แกนี้ยิ่งกว่าฉันอีกนะ เหมือนศพตายเน่าอึ้ดมา10ชาติ ไม่อยากจะเชื่อว่า คุณชายลีโอจะเน่าได้ขนาดนี้" พี่ชายผมนี้ช่างสุดยอดเลยกับคำด่าแบบนี้เนี้ย ผมนี้ยอมแพ้ตั้งแต่'ศพตายเน่า'ล่ะยังจะมีอึ้ดมาอีก 

"โอ๊ยยยย แล้วพี่มีอะไรกับผมล่ะ"ผมถามพี่ด้วยความสงสัย พี่ลีนก็มองผมด้วยสายตาจริงจัง

"แกเป็นเกย์รึเปล่า"คำถามของพี่ชายคนนี้ทำเอาผมตอบอะไรไม่ได้ ได้แต่เงียบและคิดว่าตัวเองเป็นเกย์รึเปล่า ผมกำลังสับสนและว้าวุ่นใจหลายเรื่องมาก

"พี่ลีน ผม...."ไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไร แรงดันจากมือพี่ชายของผมที่กระชากผมเข้าไปประกบปากอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะพยายามสอดลิ้นของเขาเข้ามาในช่องปากของผม ผมเริ่มมีสติจึงกัดปากของพี่ชายตัวเองอย่างแรง

"โอ๊ย!!!!" พี่ลีนร้องออกมาด้วยความเจ็บปนตกใจ

"พี่ทำบ้าไรเนี้ย" ผมตวาดใส่พี่ชายด้วยความตกใจและกลัวเล็กน้อย

"ฉันจะทำให้แกรู้ตัวเองไงว่าแกน่ะ เข้าขั้นความเป็นเกย์ ไปแล้ว" พี่ชายของผมจับปากที่เลือดไหล ก่อนจะเดินลงบันไดไป ทิ้งผมไว้ที่หน้าประตูคนเดียวกับคำพูดของเขา'เข้าขั้นความเป็นเกย์' งั้นเหรอ ไม่มีทางหรอก

"ไม่มีทาง"ผมพึมพากับตัวเอง

"ถ้าแกรู้ตัวว่าชอบเขา แกควรไปดูแลเขาซะ ก่อนจะหมดโอกาสนั้น" พี่ชายตะโกนลั่นบ้าน ทำเอาผมต้องรีบปิดประตูหนีทันที หมายความว่าไง ที่พี่พูดแบบนั้น ผมไม่เข้าใจ ความสับสนเข้าครอบงำผมอีกครั้ง ก่อนที่สายตาอันบางของผมจะค่อยๆหลับลงจากความเหนื่อยล้าในวันนี้.....