No sweet Love ปราบหัวใจยัยจอมโหด

          เอ่อ....ฉันต้องจำยอมทำตามคำสั่งบ้าๆนั้นเพราะ-///- จูบนั้น ฉัน...ขายขี้หน้าTOT สงกรานต์กะจะแกล้งฉันล่ะสินะ T^T สงสารฉันบ้างอะไรบ้านเถิดดดด ฉันเป็นผู้ถูกกระทำนะ

 

          "ไหนลองเรียกหน่อยดิ๊ พี่สงกรานต์ " 

          "ทำไมฉันต้องทำด้วย- -"

          "งั้น...จูบเมื่อกี้...ฉันบอกไอ้ชายนะ^^" 

          "..." ฉันเงียบเพราะเมื่อไรที่ฉันทำขัดใจเขา เขาจะขู่แต่คำพูดเดิมๆ ซ้ำๆ U_U 

          "เอาสิ...พี่ให้น้องเรียกว่าพี่สงกรานต์เนี่ยยากตรงไหนครับ^^"

          "พะ...พี่...สง..." ฉันพูดเสียงตะกุกตะกักเพราะมันไม่เคยชินเลย TOT ให้ฉันไปขี่ควายเล่นยังดีกว่าให้ฉันพูดคำว่าพี่ มันกระดากปากมากมายเลย อีกอย่างเขาไม่ใช่ฉันด้วย ฉันมีพี่คนเดียวเฟ้ยย

          "ตกลงจะให้บอกช้ะ >_O" ยังจะมากระพริบตาปริบๆอีก -0- ไอ้บ้า ประสาทไม่ดี - -

          "ก็ได้ๆๆ พี่สงกรานต์ พอใจยัง!"

          "ฮ่าๆๆๆ อีกทีสิ" -0- ประสาทกินเถอะนาย

          "พี่..สงกรานต์(ประสาท)" 

          "หู้วววต่อไปเรียกบ่อยๆนะจะได้ชินเผื่อฉันได้เป็นน้องเขยไอ้ชายก็ได้น๊าา><" นอกจากจะประสาทแล้วยังมโนได้อีก-0-? ไม่เข้าใจพูดอะไรที่เป็นไปไม่ได้ออกมาทำไมฟ่ะ

          "นาย.."

          "หืออออออ"

          "พี่..จะบ้าหรอพูดอะไรที่เป็นไปไม่ได้น่ะ ฉันไม่มีทางเอานายเอ๊ยย..พี่มาควงให้รกโลกหรอก-_-"

          

          ตอนนี้ฉันกำลังทำสงครามประสาทกับอีตาสงกรานต์อยู่เพราะหมอนั้นดูเพี้ยนๆบ้าๆบอๆ เหมือนกับว่า เป็นประสาทจริงๆ -0-

 

          ปัง!

 

          "เอ่อ... พวกแกเล่นไรกันอยู่ว่ะ-_-" อยู่ดีๆพี่ชายตัวดีก็กลับบ้านพร้อมกับไอ้ลูกน้องที่อยู่ข้างหลัง 

          "-_-++" ฉัน

          "+++-_-" เขา

          "มาแล้วหรอ...ฉันไปข้างบนนะ" ฉันบอกกับไอ้พี่ชาย

          "อืมมมมม"

          "อย่าลืมที่เราทำสัญญาไว้ล่ะ...เรื่องจะ..."

          "นี่...ฉันไม่ลืมหรอกน่า-_-" ฉันเอามืออุดปากนายสงกรานต์แล้วก็กระซิบกันเบาๆให้ไอ้สองคนนั้นไม่ได้ยิน ได้ยินก็สวยสิครับไม่ต้องบอกม้าป๊าว่าพี่ชายไม่เฝ้าบ้านจนโจรขึ้นบ้าน 

 

          ฉันขึ้นมาบนห้องแล้วก็อยู่ๆ ภาพที่เราจูบกันก็โผล่ขึ้นมาในโสตประสาท -///- ฉันไม่ได้เป็นประสาทอีกคนนะ ฉันเผลอเอามือเตะปากตัวเอง เอ๊ะ ไม่ได้ชอบ (><  )(  ><) ทำไม หัวใจต้องเต้นแรงเมื่ออยู่กับหมอนั้น ทำไมฉันไม่ขัดขืนหมอนั้นล่ะ แล้วทำไมฉันไม่รังเกียจล่ะ ทำไมฉันต้องทำตามที่เขาบอกด้วย :( นี่มันไม่ใช่นิสัยฉันสักนิดเลย บ้าที่สุด ไอ้คนบ้าผีป่าทะเลน้ำลึก ไปตายสะไปไอ้บ้า T///T ฉันเป็นอะไรรรรรรรรรรรร

 

          ลืมตาขึ้นมาก็เห็นตัวเองฟุบหลับที่โต๊ะทำการบ้าน ถ้าจำไม่ผิดก็คงมานั่งคิดบ้าบอกแล้วก็เผลอหลับไป ฉันจะทำยังไงดี ถ้าบอกยัยพิ้งไปมีหวังยัยนั้นล้อฉันเป็นว่าเล่นเลย ฉันว่าฉันอยากไปเที่ยวที่ๆ มีเพื่อนฉันอยู่น่ะนะ 

 

          วันจันทร์แสนทรมาร

 

          "เอ่อพิ้ง ฉันมีเรื่องปรึกษาอ่ะ" ฉันเห็นยัยพิ้งกำลังเอาแป้งตลับจากกระเป๋ามันมาโปะหน้า ฉันชินแล้วล่ะ การที่โดนพ่วงด่าว่าทำไมไม่ตักเตือนเพื่อนว่า อยู่โรงเรียนยังจะแต่งหน้าอีก -_-

          "อะไรอ่ะถ้าเรื่องเรียน ฉันไม่เอานะ แต่ถ้าเรื่องผู้ชายล่ะขอบอกถามได้เลย>_<" 

          "สมมตินะ สมมติว่าแกโดนผู้ชายที่ไม่ชอบจูบที่ปากอ่ะ แกจะทำไงอ่ะ"

          "เห้ยยถามงี้โดนจริงป่ะเนี่ย-0-"

          "สมมติเว้ย สมมติ-_-" 

          "หรอ ฉันจะไม่ปล่อยแค่จูบแน่ ฉันจะยอมเขาไปหมดเลย>_<" เอ่อ...ฉันว่าฉันผิอเองที่ถามมัน=_=

          "ยัยบ้าผู้ชายตัวแม่เชอะ ไม่น่าถามเลย-3-"

          "แล้วแกโดนใครจูบมาอ่ะ(' '; )" 

          "บอกว่ามันคือเรื่องสมมติ แกนี่ไปใหญ่ล่ะใครมันจะมาจูบฉันล่ะO///O" นะ..หน้าฉันกำลังระ...ร้อน มันเหมือนกับเมื่อตอนนั้นเลยต้องถูกไอ้พิ้งจับได้แน่เลยT///T

          "้แล้วแกหน้าแดงทำไมอ่ะ เรื่องสมมติรึเรื่องจริงเนี่ย ชักจะสงสัยซะแล้วสิ^^"

          "ก็อากาศมันร้อน ร้อนมากเลย ไปเรียนกันเถอะนะ เมื่อวานนี้พีคส่งข้อความมาบอกว่าให้ไปดูการแข่งฟุตบอลประจำโรงเรียนที่สนามน่ะ"          

          "แอร๊ยยยยเพื่อนฉันเองแหละค่ะ ไอ้พีคเพื่อนฉ้านนนนหล่อ รวย เล่นบอลด้วยยยยย><"

          "แม้แต่เพื่อนแกก็เอาไอ้พิ้งบ้าประสาทกลับ- -"

          "ฮ่าๆๆๆป่ะๆๆ ไปเรียนจะได้ไปดูที่รักแข่งบอล><" - - ที่รัก? กำ อะไรของผู้ชายทั้งโลกว่ะ ใครได้ไอ้พิ้งเป็นแฟนนี่ต้องห้ามไม่ให้เพ้อถึงชายอื่นชายใดนอกจากเขาคนนั้น และมันจะคือใครที่เป็นแฟนกับไอ้พิ้ง=_=

 

          และพักกลางวันก็มาถึงล่ะ ฉันกับยัยพิ้งเอาน้ำเอาท่าไปให้พีคเผื่อหิวไม่ต้องไปกินที่อื่นแต่อย่างใด พีคมันสั่งด้วยอ่าดิ-0-  ฉันกับไอ้พิ้งเลยช่วยกันยกน้ำแพ็คมาให้มันเลยสั่งมากดีนักกินให้หมดแพ็คไปเลย อืดตายไปเลยนะนายน่ะ

 

          "ดูบอลเป็นด้วยหรอเราอ่ะ" หืออออ เสียงใครอ่าอยู่หลังฉันด้วยสิ รึว่าจะเป็น...

          "พี่...สงกรานต์" _ _ เขานี่เอง

          "ห้ะแกว่าไงนะไอ้สาว อะไรกรานต์ๆ- -" ไอ้พิ้งที่เมื่อกี้กรี๊ดดให้พีคอยู่เลยกลับหันมาถามฉันที่ส่งเสียงเรียกนายสงกรานต์เบาๆ "เอ้า!! นี่มันพี่สงกรานต์นี่นาาาาอ๊ายยยมาดูบอลดวยหรอค่ะ><" เอิ่มมม....

          "อ้ออันที่จริงมาคุมคนครับ กลัวจะกรี๊ดดผู้ชายจนลืม..."

          "พี่หมายถึงใครหรอค่ะ><" มันจะมีใครอ่ะฉันน่ะเซ่- -

          "เปล่าครับไม่ได้หมายถึงใครเป็นพิเศษ^^" เขาพูดแล้วก็มองมาทางฉัน มองไม

          "หรอค่ะ งั้นถ้าไม่รังเกียจช่วยนั่งข้างๆสาวได้มั้ยค่ะ><" O[]O ไอ้พิ้งแกจะทำอะไรกันแน่ห้ะ แกอยากให้เพื่อนแกประสาทกินตายหรอห้ะ แก ฉันจะคิดบัญชีตอนแกมาเที่ยวบ้านฉันไอ้เพื่อนทรยศTOT

          "ไม่บอกก็นั่งครับ^^"

          "-[]-" ฉัน

          ">[]<" ยัยพิ้ง 

 

          หลังจากช็อคกันนานยัยพิ้งก็เริ่มถามฉันอย่างจริงจังมากมาย มากชนิดเค้นคำตอบออกจากปากฉันมากมาย

 

          "สาวหมายความว่าไงอ่ะ พี่เขาจะจีบแกหรอแอร๊ยยยย>///<"

          "มะ...ไม่ใช่ซะหน่อย อาจจะแบบที่นั่งไม่เหลือแล้วไง"

          "งั้นคนที่แกถามตอนนั้นก็คงเป็นพี่สงกรานต์สินะ ไวไฟกันจังแปปๆจูบกันแล้ว>///<"

          "มะ..ไม่ใช่ซะหน่อยฉันก็บอกแล้วนี่ว่ามันเป็นเรื่องสมมติน่ะO///O"

          "แก้ตัวเห็นๆ หน้าแกนี่ยิ่งกว่าลูกตำลึงอีกเว้ยยย สรุปคือเรื่องจริงป่าวว่ะที่ว่าจูบกันเนี่ยยย><" ไม่จริงๆ ไม่อยากให้เป็นจริงเลยTOT โฮกกกกก

 

          "สาวแกทำไงพี่เขาถึงทำแบบนั้นอ่าอ๊ายยยฟินเรื่องแกเหมือนนิยายเลยอ่ะ><" ฉันเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้มันฟังมันเลยล้อฉันอย่างที่คิดเลย

          "ไม่รู้สิอยู่ๆเขาก็จูบฉันอ่ะT^T"

          "ใครจูบเธอหรอสาว?" อะ..อ้าววแข่งเสร็จแล้วหรอ อยู่ๆพีคโผล่มาจากไหนไม่รู้ มาถามไอ้พิ้ง

          "เอ่อไม่มีอะไรหรอกพีค อ่ะน้ำเหนื่อยมั้ย แข่งเสร็จแล้วหรอชนะมั้ยอ่ะ" ฉันถามตัดบทนั้นไปทำเป็นเนียนเปลี่ยนเรื่อง

          "อื้อเหนื่อยสาวช่วยเช็ดเหงื่อให้บ้างสิร้อนเป็นบ้า"

          "แหมๆๆฉันก็อยู่ตรงนี้ด้วยนะย่ะพีคไม่ให้ฉันเช็ดให้หรออ งอลแล้วนะ-w-"

          "ฮ่าๆๆฉันชอบสาวนะ^^"

 

          ตุบ!!

 

          น้ำในมือฉันตกทันทีเมื่อได้ยินพีคพูดคำว่าชอบฉันขึ้นมา อะไรกันงงไปหมดแล้ว-0- พีคและพิ้งหันมามองที่ฉันแล้วพีคก็มาเก็บขวดน้ำที่หล่นจากมือของฉัน อะไรฟ่ะเนี่ย

 

          "สาวเธอไม่เป็นไรนะ?"

          "เมื่อกี้แกพูดว่าอะไรนะพีค- -"

          "ฉันชอบสาว ใช่ฉันชอบเธอมานานแล้วด้วย"

          "O[]O" ฉันกับไอ้พิ้งทำหน้าเดียวกันได้ทึ่งมาก สรุป พีคชอบฉันจริงๆหรอเนี่ยทำไมฉัันไม่ค่อยรู่เรื่องเลยล่ะ?

          "ทำไมล่ะ ถ้ามันทำให้สาวอึดอัดฉันขอโทษนะ_ _"

          "เอ่อไม่หรอกแกก็ดีแหละแต่ว่า...ฉันไม่ได้ชอบแกแบบนั้นน่ะ ฉันคิดกับแกแค่เพื่อนUOU" 

          "ไม่เป็นไร เพื่อนก็ได้^^" คำพูดดูเหมือนเศร้าๆเนอะ TOT ขอโทษนะพีคฉันไม่ได้ชอบนาย

          "อื้ออ"

          "..."

          "..." เมื่อฉันและพีคต่างก็เงียบดูเหมือนพิ้งจะเข้าใจสถานการณ์ในตอนนี้เลยขัดขึ้นมาทันที

          "เอ่อ...วันนี้เราไปฉลองกันมั้ยแก" 

          "เอาสิ พีคอุตส่าห์ชนะได้เหรียญทองแน่ะ ใช่มั้ยอ่ะ^^"

          "...อ้อ...อื้อ" พีคยังคงเศร้าสินะTOT ขอโทษอีกพันห้า ฮื่อๆๆ

          "แล้วจะไปไหนอ่ะพิ้ง?" 

          "แน่นอนผับเปิดใหม่ เจ้าของผับก็ลุงฉันเอง>_<" ผะ...ผับอีกแล้วหรอ-0-

          "ขอเปลี่ยนสถานที่//" 

          "ทำไมอ่ะ ผับแหละดีสุดแล้ว อีกอย่างดื่มฟรีทุกอย่างเดี๋ยวฉันขอลุงให้-3-"

          "ไม่อ่ะฉันไม่ถูกกับผับเลย วันก่อนนู้นแกพาฉันไปเป็นไงล่ะฉันไม่อยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย"

          "พีคล่ะ ไปมั้ย*O*"

          "สาวไปก็ไป" อ้าวแล้วมาเกี่ยวอะไรกับฉันอ่ะ-0- ฉันไม่ใช่แม่นายนะพีค

          "ไอ้สาวไปเหอะคืนเดียว น๊าาาถ้าแกไม่ไปก็เหมือนพ่วงเพื่อนฝูงไม่ไปด้วยTOT"

          "โห่ ฉันใหญ่มากเลยสามารถสั่งใครไม่ให้ไปได้ด้วย แต่แกก็ไปกับพีคสิ"

          "สาวก็ไปสิ ฉันก็จะได้ไป (' ')" =_= พีคเราเปลี่ยนไป

          "แต่ฉัน..."

          "เพื่อพีคเถอะนะไอ้สาว=__="

          "ก็ได้ไปก็ไป ขอบอกว่าไม่ดื่มแค่ไปนั่งคุยนั่งเล่น"

          "อื้อออ><"

 

          และฉันก็ห้ามไม่ได้ที่จะไปเพราะพรุ่งนี้ป๊าม้าก็จะกลับมาแล้วล่ะ โทรมาคุยกันบ่อยๆเรื่องบ้าน เอ่ออย่าบอกไอ้พี่ชายนะว่าฉันบอกเรื่องโจรขึ้นบ้านไปแล้วและฉันก็เป็นคนจับมันส่งตำรวจแทน ฉันเดินมาเพื่อจะมาเอารองเท้าที่ล็อคเกอร์แต่กลับมีกระดาษโน๊ตเล็กๆอยู่ใต้รองเท้า

 

          "...อย่าได้ใจไปหน่อยเลย แค่เป็นน้องสาวที่น่ารังเกียจของพี่ลูกชายแล้ว แกยังอ่อยพี่สงกรานต์ แล้วก็พี่พีคด้วย อย่าหวังว่าจะมีความสุขเลยนะนังชะนี..."

 

          -0- ใครมันมาเล่นพิเรนๆว่ะเนี่ย คำสุดท้ายนี่ นังชะนี หร่อ นี่มันอะไรกันเนี่ย ฉันจำได้ว่าไม่ได้อ่อยใครเลยนี่นา อีกอย่างคำพูดเหมือนจะเป็นรุ่นน้องซะด้วยสิ ถ้าเรียกพีคว่าพี่น่ะ ยัยนี่ต้องเป็นประสาทแหงๆ ฉันขยำก้อนกระดาษโน๊ตแล้วทิ้งไว้ถังขยะใกล้ๆ

 

          "กระดาษอะไรอ่ะสาว?" ยัยพิ้งเดินมาถามหลังจากที่ไปเข้าห้องน้ำมาเมื่อกี้นี้เอง

          "ไม่รู้สิ ส่งผิดล็อคเกอร์มั้ง" ฉันทำท่าทางไม่ค่อยสนใจเท่าไร คงจะแค่เด็กที่เป็นประสาทน่ะนะ

          "อื้อป่ะกลับบ้านพี่ลูกชายรอแกอยู่นู้นแล้ว><"

          "อื้ออออ"

 

          บอกลากันเสร็จก็แยกทางกันกลับบ้าน ฉันเดินเหม่อคิดเรื่องกระดาษนั่น แล้วก็คิดไปว่าอาจจะส่งผิดก็ได้ แต่มันจะผิดได้ยังไงในเมื่อคนที่ส่งมารู้ว่าฉันเป็นน้องพี่ชาย?

 

          "ไอ้สาวฉันอยู่นี่แกจะเดินเลยไปไหน=_=" ฉันได้ยินเสียงไอ้พี่ชายอยู่ข้างหลัง อ้าวเห้ยยฉันเดินเลยหร่อ-0-

          "อื้อ"

          "เห้ยยเป็นไรมากป่าวเนี่ย"

          "ป่าว"

          "จะกลับบ้านรึจะไปกินติม"

          "บ้าน"

          "เห้ยยยเป็นไรมากป่าวว่ะ ตัวก็ไม่ร้อนถามคำตอบคำ เหม่่อถึงใครป่ะเนี่ย?" ไอ้พี่ชายเอามือมาอังๆบริเวรหน้าผากของฉัน เห้ออออ ทำไมต้องมีเรื่องแบบนี้ด้วย

          "ป่าวว กลับบ้าน"

          "อือ"

 

          เอออลืมไปคืนนี้มีนัดนี่หว่า ลืมไปได้ไงเนี่ย ฉันจะต้องรีบแต่งตัวซะหน่อยอีกอย่างถ้าแต่งตัวแบบไอ้พิ้งก็ไม่ไหวเอาแค่เสื้อยืดเกงยีนตามสไตล์

 

          "พี่ชายไปส่งฉันหน่อย"

          "ที่ไหนอย่าบอกนะว่าจะไปเที่ยวผับกันอีกอ่ะ"

          "ไม่ดื่มหรอกน่าาา ผับลุงพิ้งอ่ะ"

          "หรอ? แล้วใครจะมาส่งแกที่บ้าน?"

          "ขึ้นแท๊กซี่ก็ได้นี่"

          "งั้นเดี๋ยวฉันไปรับล่ะกันรออยู่ข้างหน้าล่ะ"

          "อื้อ"

          "สรุปแกไม่ได้เป็นบ้าใช่ป่ะไอ้สาว"

          "อื้ออออออออออ"

 

          หลังจากที่เดินเข้ามาในผับก็เจอคนเยอะแยะมากมายส่วนมากเป็นพวกเด็กวัยเรียนอ่ะนะ ฉันเดินมาจนจะถึงบันไดที่นัดกันไว้ก็ไม่เห็นมีใครมาสักคน (นัดกันดีมากหน้าบันได=_=) 

          "เอ่อขอโทษนะค่ะ ใช่คุณลูกสาวป่าวค่ะ?" ผู้หญิงใส่สั้นนุ้งสั่นที่เดินมาถามฉัน

          "อ่าใช่"

          "เพื่อนๆรออยู่ชั้นวีไอพีค่ะ ชั้นสามเดินไปอีกนะค่ะ"

          "เอ่อ...ขอบคุณค่ะ" 

 

          ชั้นสามเลยเรอะหัวสูงจังว่ะไม่เห็นใจคนมาเลยนะย่ะยัยพวกบ้าไอ้พวกนิสัยเสีย ชิ อย่าให้เจอนะย่ะ

 

[Song kran : Talk]

 

          เมื่อเย็นนี้เจ็บใจนักผมเห็นลูกสาวเอาน้ำไปให้ไอ้หน้าหวานนั้นด้วยล่ะ แถมยังคุยกันอย่างสนิทสนมกันอีกต่างหาก เป็นแฟนกันป่าวว่ะไหนไอ้ชายบอกน้องมันจะขึ้นคานไง ห้ะ -0- พูดแล้วมันเจ็บใจไอ้หน้าหวานครับ เป็นนักฟุตบอลดังเพราะหล่อ เก่งกีฬาแค่เนี้ยยย

 

          [ตรู๊ดดๆๆ] อ่ะอ้าววใครโทรมาเวลาป่านนี้คนยิ่งเครียดๆอยู่ ปรากฏหน้าจอให้เห็นชื่อว่า ลูกชาย มันโทรมาทำไม

          "ว่าไงว่ะมีเรื่องไรอีก"

          [แกช่วยไปรับไอ้สาวให้หน่อยดิ]

          "เอ้า แล้วไปไหนกันอีกอ่ะ"

          [ยัยบ้านั้นไปผับน่ะสิ ไม่รู้ว่าจะเจออะไรบ้าง]

          "เอ้าทำไมแกไม่ไปคอยดูแลว่ะห้ะ รึว่าแกเปิดทางให้ฉันได้เป็นน้องเขยแกรึไงฟ่ะ"

          [ประมาณนั้น]

          "เห้ยยเอาจริงดิ เมื่อก่อนเห็นห้ามหวงจังเลย วันนี้มาแปลก"

          [แปลกไม่แปลกก็ไปเลยเดี๋ยวนี้ จะนอนเว้ยยย]

          "เอ้า ไอ้เวรนี่สรุปแกจะนอนเลยใช้ฉันว่างั้น?"

          [เออ...ตรู๊ดๆๆๆ] เหอะมันตดสายไปแล้วละครับ หึๆ ไปผับจะเหลือรอดกับคนอย่างผมรึครับ หึๆๆๆๆๆ 

 

          นี่ก็เที่ยงคืนแล้วนะเห้ยยไม่เห็นมีใครเลยนี่หว่าเห็นมีแตพวกขี้ยาขี้เหล้า แล้วยัยนั้นอยู่ไหนล่ะคงไม่เมาแอ๋มั้ง=_= เอ่อ...ผมว่าผมเจอแล้วล่ะครับ นอนหมดสภาพอยู่ที่ชั้นสาม ห้องวีไอพี 1 แล้วก็พิ้ง และไอ้หน้าหวานนั้นกำลังพูดอะไรสักอย่าง

 

          "สาวฉํนชอบเธอนะเว้ยย...อึก" O[]O ผมต้องทำอะไรสักอย่างแล้วล่ะครับ

 

______________________________